Ρουμανία: Οι 170 ευρωπαϊκοί βίσονες που «εξολοθρεύουν» ρύπους 2 εκατ. αυτοκινήτων

Κόσμος

Ένα κοπάδι αποτελούμενο από 170 βίσονες που επανεισήχθησαν στα βουνά Τάρτσου της Ρουμανίας θα μπορούσε να βοηθήσει στην μάχη κατά των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και μάλιστα σε όγκο που ισοδυναμεί με την αφαίρεση από την κυκλοφορία περίπου 2 εκατομμυρίων αυτοκινήτων από τους δρόμους για έναν ολόκληρο χρόνο.

Αυτό είναι το εντυπωσιακό πόρισμα νέας έρευνας που αποδεικνύει ότι η πανίδα μπορεί να συμβάλει στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης.

Ο ευρωπαϊκός βίσονας εξαφανίστηκε από τη Ρουμανία πριν από περισσότερα από 200 χρόνια, αλλά οι ΜΚΟ Rewilding Europe και η WWF Ρουμανίας επανεγκατέστησαν το είδος στα νότια Καρπάθια, το 2014.

Εκτοτε περισσότεροι από 100 βίσονες εγκαταστάθηκαν στα βουνά Τάρτσου, οι οποίο σήμερα αυξήθηκαν σε περισσότερους από 170.

Και μάλλον έπεται συνέχεια δεδομένου ότι το συγκεκριμένο τοπίο μπορεί να «σηκώσει» έως 350 με 450 βίσονες.

Εξολοθρευτές

Αυτό που έδειξε η έρευνα, (από επιστήμονες της Σχολής Περιβάλλοντος του Yale) είναι ότι τα συγκεκριμένα είδη πανίδας συλλαμβάνουν και αποθηκεύουν στο έδαφος, μέσω των αλληλεπιδράσεών με το οικοσύστημα, περίπου 2 εκατομμύρια τόνους άνθρακα ετησίως. Αυτό είναι σχεδόν 9,8 φορές περισσότερο από ό,τι θα συνέβαινε χωρίς τους βίσονες.

Ο όγκος του απορροφώμενου του άνθρακα ισοδυναμεί με τις ετήσιες εκπομπές CO2 1,88 εκατομμυρίων βενζινοκίνητων αυτοκινήτων.

Ο καθηγητής Οσβαλντ Σμιτζ (Oswald Schmitz) του Yale School of the Environment και κύριος συγγραφέας της μελέτης περιγράφει τη διαδικασία: «Ο βίσονας επηρεάζει τα λιβάδια και τα δασικά οικοσυστήματα, ανακυκλώνοντας θρεπτικά συστατικά για να γονιμοποιήσει το έδαφος, εντείνοντας τη διασπορά των σπόρων που εμπλουτίζουν το οικοσύστημα και συμπιέζοντας το έδαφος έτσι ώστε να αποτρέπεται η απελευθέρωση του άνθρακα.

Ηρωες της κλιματικής αλλαγής

«Αυτά τα πλάσματα εξελίχθηκαν επί εκατομμύρια χρόνια μέσα με λιβάδια και δασικά οικοσυστήματα, και η απομάκρυνσή τους, οδήγησε σταδιακά στην απελευθέρωση τεράστιων ποσοτήτων άνθρακα. Η αποκατάσταση αυτών των οικοσυστημάτων μπορεί να επαναφέρει την ισορροπία και οι επανατοποθετημένοι στη φύση βίσωνες μπορούν να αποδειχθούν σε ήρωες της κλιματικής αλλαγής.

Ο Αλεξάντερ Λις (Alexander Lees), καθηγητής στο Manchester Metropolitan University, θεωρεί ότι η μελέτη συνιστά μια «πειστική περίπτωση για την επανένταξη του ευρωπαϊκού βίσονα ως μια κλιματική λύση βασισμένη στη φύση, και μια λύση με σημαντικά πλεονεκτήματα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας».

Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η μελέτη για τον ευρωπαϊκό βίσονα της Ρουμανίας είναι «η πρώτη στο είδος της», και ότι το μοντέλο παρέχει «ένα πολύ ισχυρό εργαλείο, διαθέσιμο να δώσει νέες κατευθύνσεις για περαιτέρω επανεντάξεις άγριας πανίδας».

Ήδη η ομάδα που χειρίζεται την επανένταξη του βίσονα έχει εξετάσει άλλα εννέα είδη λεπτομερώς, συμπεριλαμβανομένου τοπυ ελέφαντα του τροπικού δάσους, των βοοειδών και των θαλάσσιων ενυδρίδων, και προχωρά και σε άλλα. Πολλά από αυτά τα είδη δείχνουν παρόμοια δυναμική υπόσχεση με αυτή του βίσονα, διπλασιάζοντας συχνά την ικανότητα ενός οικοσυστήματος να αντλεί και να αποθηκεύει άνθρακα, και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις πολύ περισσότερο. Πρόκειται πραγματικά για μια επιλογή με τεράστιες δυνατότητες».

Με πληροφορίες από Guardian

Πηγή: naftemporiki.gr

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Σοβαρός κίνδυνος για τα "φύκια" της Μεσογείου από τα χημικά των αντηλιακών

Κόσμος

Οι χημικές ουσίες που βρίσκονται στις αντηλιακές λοσιόν συσσωρεύονται στα Θαλάσσια φανερόγαμα της Μεσογείου (που συχνά τα αποκαλούμε λανθασμένα ως ”φύκια”), σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας στους βλαστούς της Posidonia oceanica (Ποσειδωνία η ωκεάνιος), ενός είδους θαλάσσιου χόρτου που συναντά κανείς στις ακτές της Ελλάδας και είναι ενδημική σε όλη τη Μεσόγειο Θάλασσα.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η μόλυνση προέρχεται από ψυχαγωγικές δραστηριότητες και ρίψεις απορριμμάτων στους τουριστικούς προορισμούς.

«Αυτός ο θαλάσσιος θύλακας επηρεάζεται από τις λιμενικές δραστηριότητες, την ρίψη υδάτων και τον τουρισμό», δήλωσε η Δρ Σίλβια Ντίαζ Κρουζ, συν-συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Marine Pollution Bulletin. «Δεδομένου ότι η Μεσόγειος Θάλασσα είναι ρηχή, μικρή και πολύ κλειστή, οι συγκεντρώσεις των χημικών ουσιών που απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία μπορούν να φτάσουν σε υψηλά [επίπεδα]».

Στα δείγματα εντοπίστηκαν ποικίλες συγκεντρώσεις χημικών συστατικών των αντηλιακών, όπως οξυβενζόνη, αβοβενζόνη 4-μεθυλ, βενζυλιδενική καμφορά και βενζοφαινόνη-4.

Ενώ η πλήρης επίδραση αυτών των χημικών ουσιών στο θαλάσσιο χόρτο παραμένει άγνωστη, οι ερευνητές ανησυχούν για πιθανές επιβλαβείς επιπτώσεις.

«Αν διαπιστώσουμε ότι τα αντηλιακά επηρεάζουν τη φωτοσύνθεση και την παραγωγικότητα των θαλάσσιων χόρτων πέρα από τη συσσώρευση, θα έχουμε πρόβλημα αφού αυτά τα θαλάσσια χόρτα διαδραματίζουν σημαντικό οικολογικό ρόλο στις ακτές της Μεσογείου», δήλωσε η συν-συγγραφέας καθηγήτρια Νόνα Άγκαουιν.

H Ποσειδωνία η ωκεάνιος σχηματίζει εκτεταμένα υποθαλάσσια λιβάδια στην παράκτια Μεσόγειο και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση ενός υγιούς ωκεάνιου οικοσυστήματος. Αυτά τα λιβάδια με θαλάσσιο χόρτο φιλοξενούν διάφορα θαλάσσια είδη και λειτουργούν ως αποθήκες άνθρακα, ενώ παράλληλα βοηθούν στην προστασία των παράκτιων περιοχών κατά της διάβρωσης.

Προηγούμενη έρευνα είχε διαπιστώσει ότι ορισμένες αντηλιακές χημικές ουσίες που φιλτράρουν την υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στα ψάρια, τις χελώνες και τα δελφίνια, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής του αναπαραγωγικού τους συστήματος και της ανάπτυξής τους.

Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι επηρεάζονται επίσης και αυτές οι χημικές ουσίες έχουν απαγορευτεί σε τουριστικούς προορισμούς όπως η Χαβάη, η Φλόριντα και το Παλάου. Παρόμοια νομοθεσία δεν έχει ακόμη θεσπιστεί στις μεσογειακές χώρες.

Οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών που φιλτράρουν την υπεριώδη ακτινοβολία σε λιβάδια με θαλάσσια χόρτα. «Αν βρούμε ποια αντηλιακά συστατικά είναι επιβλαβή για τα θαλάσσια χόρτα, τότε θα πρέπει να ρυθμίσουμε καλύτερα και να παρέχουμε εναλλακτικές λύσεις για την προστασία των παραλιών και επίσης των θαλάσσιων χόρτων», είπε η Άγκαουιν.


Πηγή: Guardian ,huffingtonpost.gr

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

«ΚΑΦΣΙΜΟ»: ΠΩΣ 900.000 ΚΑΦΕΔΕΣ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΙΛΚΙΣ ΕΓΙΝΑΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΔΑΦΟΒΕΛΤΙΩΤΙΚΟ

του Νίκου Αβουκάτου

Με την ανακύκλωση του υπολείμματος καφέ, μέσω του πρότζεκτ «κάΦσιμο» που λαμβάνει χώρα σε Θεσσαλονίκη και Κιλκίς, απετράπη η έκλυση στην ατμόσφαιρα 81 τόνων διοξειδίου του άνθρακα CO2, μια αρκετά σημαντική ποσότητα του αερίου του θερμοκηπίου που σε διαφορετική περίπτωση θα είχε επιβαρύνει περιβαλλοντικά τον πλανήτη.

Σε ενάμιση χρόνο περισσότεροι από 18 τόνοι υπολείμματος καφέ έχουν συλλεχθεί. Με άλλα λόγια, 900.000 καφέδες οι οποίοι αντιστοιχούν σε αυτόν τον όγκο υπολείμματος! Αυτή η ποσότητα ήταν ικανή ώστε το πρότζεκτ «κάΦσιμο» της ΑΜΚΕ ΙnCommOn - Innovative Communities Onwards να αξιοποιήσει το υπόλειμμα του καφέ τόσο σε μονάδες παραγωγής πέλλετ και βιοαερίου όσο και ως εδαφοβελτιωτικό σε συγκεκριμένες καλλιέργειες της περιοχής του Κιλκίς. Το στερεό υπόλειμμα του καφέ από επαγγελματικούς χώρους εστίασης συλλέγεται σε Θεσσαλονίκη και Κιλκίς και μετατρέπεται από απόρριμμα σε μια πολύτιμη πρώτη ύλη.

Ένα έργο που ξεκίνησε συστηματικά τον Σεπτέμβριο 2020 κάνει -για πρώτη φορά στη χώρα μας- πραγματικότητα τη συμμετοχική ανακύκλωση καφέ. Η έναρξη του έργου σε Θεσσαλονίκη και Κιλκίς συνέπεσε με την έξαρση της πανδημίας και τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό της, στα τέλη του 2020. Οι χώροι εστίασης είτε έκλεισαν είτε βρέθηκαν σε καθεστώς ημι-λειτουργίας με μόνη δυνατότητα το take away και το delivery και, έτσι, χρειάστηκε επαναπροσδιορισμός του χρονοδιαγράμματος και των δράσεων, κυρίως των συμμετοχικών. Επιπλέον, οι δράσεις που αφορούσαν εργαστήρια και αλληλεπίδραση με τους πολίτες δέχθηκαν τη μεγαλύτερη αναπροσαρμογή για το χρονικό διάστημα που οι περιορισμοί ήταν σε ισχύ.

«Παρά τις προκλήσεις της πανδημίας και τις επιπτώσεις στη λειτουργία της εστίασης επιτεύχθηκαν οι στόχοι που είχαμε θέσει σε επίπεδο όγκου συλλογής ενώ ξεπεράστηκαν ως προς την αφοσίωση που αναμέναμε. Η συλλογή του οικιακού υπολείμματος προστέθηκε ενώ δεν είχε προγραμματιστεί για τη χρονιά που πέρασε, καθώς ήταν πολύ έντονη η ζήτηση από τους ίδιους τους πολίτες», λέει στη Greenagenda.gr η συντονίστρια του έργου Μάρα Αγγελίδου.

Η ομάδα δράσης του πρότζεκτ «κάΦσιμο» αναπτύχθηκε σε πάνω από 70 σημεία σε Θεσσαλονίκη και Κιλκίς. Παράλληλα έχει υπάρξει έντονο ενδιαφέρον για συμμετοχή νέων χώρων εστίασης (καφετεριών, ξενοδοχείων, χώρων γραφείων) εντός του 2022. «Ξεκινήσαμε να συλλέγουμε και το οικιακό υπόλειμμα του καφέ σας. Για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, η ομάδα του Κύκλος-Εργαστήριo Αστικής Βιωσιμότητας και Κυκλικότητας σας περιμένει για να γνωριστούμε και να κλείσουμε όλοι μαζί τον κύκλο του καφέ», λέει η κ. Αγγελίδου.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προσέρχονται στην οδό Αγίας Σοφίας 105 καθημερινά από τις 10:00 - 18:00, ώστε να βοηθήσουν συλλογικά και ατομικά στη μείωση των οργανικών μας υπολειμμάτων από τις χωματερές. Ένα δεύτερο σημείο συλλογής του οικιακού υπολείμματος καφέ ενεργοποιήθηκε σε συνεργασία με την Περιβαλλοντική Ομάδα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας όπου ο χαρακτηριστικός κάδος του «καΦσίμου» με ειδική σήμανση βρίσκεται πλέον στο φουαγιέ, στο ισόγειο του Ιδρύματος.
«Ένας από τους βασικούς στόχους του έργου είναι να υπάρχει η επαφή και ενεργή συμμετοχή της κοινότητας. Με όλες τις ενέργειες και όπου αυτό επιδιώχθηκε, ήταν ταυτόχρονα πολύ ενθαρρυντικό και σημαντικό το πώς αυτές επιτεύχθηκαν, παρά τη μεγάλη δυσκολία που βιώσαμε λόγω των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης. Χαρακτηριστικά και από την εκκίνηση του έργου ήταν ουσιαστικό ο παραγωγός του αποβλήτου να γίνει σύμμαχος του εγχειρήματος», σημειώνει η κ. Αγγελίδου.

Το «κάΦσιμο» της ΑΜΚΕ ΙnCommOn - Innovative Communities Onwards επαναπροσδιορίζει τις δυνατότητες του υπολείμματος καφέ ως μια ανεκτίμητη πρώτη ύλη και αξιοποιεί την ευκαιρία για τη δημιουργία ενός μοντέλου κυκλικής οικονομίας, σαν απάντηση στην κατασπατάληση πόρων και την υπερπαραγωγή οργανικών αποβλήτων.

Μέχρι σήμερα, μέσα από το «κάΦσιμο», 240 άτομα έχουν εκπαιδευτεί στη διαλογή στην πηγή και στη διαχείριση οργανικών αποβλήτων, 70 σημεία σε 2 πόλεις έχουν κάνει μη αναστρέψιμη συνήθειά τους την ανακύκλωση καφέ και θεωρούνται σημεία αναφοράς για την τοπική κοινωνία, 104 σημεία εστίασης έχουν ζητήσει να γίνουν μέρος του καΦσίμου, και πάνω από 4.000 άτομα έχουν ενημερωθεί για τις δυνατότητες αξιοποίησης του υπολείμματος καφέ.

Δείτε τον χάρτη με όλα τα καταστήματα που άλλαξαν συνήθεια και ανακυκλώνουν το υπόλειμμά τους ΕΔΩ.

Πηγή:greenagenda

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ 6 ΕΚΑΤ. ΠΡΟΩΡΟΥΣ ΤΟΚΕΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ

Κόσμος

Η ρύπανση του αέρα σε ανοικτούς και κλειστούς χώρους συμβάλλει σε σχεδόν έξι εκατομμύρια πρόωρους τοκετούς ετησίως και στη γέννηση σχεδόν τριών εκατομμυρίων λιποβαρών μωρών παγκοσμίως κάθε χρόνο, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, την πιο ολοκληρωμένη του είδους της μέχρι σήμερα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο και Ουάσινγκτον, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο δρα Ρακές Γκος, οι οποίοι ανέλυσαν στοιχεία για 204 χώρες και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «PLoS Medicine», εκτιμούν ότι οι πρόωροι και λιποβαρείς τοκετοί θα μπορούσαν να μειωθούν κατά περίπου 78%, εάν η ρύπανση του αέρα ελαχιστοποιείτο σε ορισμένες περιοχές, κυρίως στη ΝΑ Ασία και στην υποσαχάρια Αφρική, όπου (η ρύπανση) στους εσωτερικούς χώρους είναι πολύ συχνό φαινόμενο και τα ποσοστά πρόωρων τοκετών τα υψηλότερα στον κόσμο.

Η ρύπανση, λόγω αιωρούμενων και εισπνεόμενων μικροσωματιδίων, επηρεάζει από πολλές πλευρές την κύηση. Συνεχώς αυξάνονται οι ενδείξεις -από μελέτες- ότι η ρύπανση του αέρα αποτελεί βασική αιτία των πρόωρων τοκετών και των γεννήσεων μωρών με βάρος χαμηλότερο του κανονικού. Ο πρόωρος τοκετός είναι η κύρια αιτία θνησιμότητας των νεογνών διεθνώς (πάνω από 15 εκατομμύρια θάνατοι μωρών ετησίως). Από την άλλη πλευρά, τα πρόωρα ή λιποβαρή μωρά έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν αργότερα στη ζωή τους διάφορα προβλήματα υγείας.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι το 92% του πληθυσμού της Γης ζει σε συνθήκες ρύπανσης της ατμόσφαιρας, ενώ περίπου ο μισός πληθυσμός (49%) επιβαρύνεται και με κακής ποιότητας αέρα μέσα στο σπίτι, κυρίως από την καύση ξύλων, άνθρακα και βιομάζας για θέρμανση και μαγείρεμα.

Οι 49 από τις 50 πόλεις με τη μεγαλύτερη ρύπανση αέρα στον κόσμο βρίσκονται στο Μπαγκλαντές, στο Πακιστάν, στην Κίνα και την Ινδία. Το πρόβλημα, όμως, αφορά ακόμη και ανεπτυγμένες χώρες, καθώς π.χ. στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση συμβάλλει σε σχεδόν 12.000 πρόωρους τοκετούς τον χρόνο. 

Πηγή:greenagenda.gr

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Ocean Photography Awards: Ο ιππόκαμπος με τη μάσκα - Έλληνας φωτογράφος στους φιναλίστ

Περιβάλλον

Η μαγεία των ωκεανών, αλλά και οι απειλές που διατρέχει η θαλάσσια ζωή αναδεικνύονται κάθε χρόνο μέσα από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που διεκδικούν τα Ocean Photography Awards.

Στις εικόνες του φετινού διαγωνισμού που αποτυπώνουν τους κινδύνους για τις θάλασσες είναι και μια εντυπωσιακή αλλά και συνάμα ανησυχητική φωτογραφία που τράβηξε ο Νικόλας Σαμαράς στο Στρατώνι Χαλκιδικής.

Ο Έλληνας φωτογράφος απαθανάτισε έναν ιππόκαμπο, που έχει «μπλεχτεί» σε μία χειρουργική μάσκα και με αυτή την εικόνα είναι υποψήφιος για το βραβείο στην κατηγορία Conservation Photographer of the Year.

Ocean Photography Awards/ Νικόλας Σαμαράς

«Όταν βουτάς τακτικά σε ένα σημείο, έχεις την ευκαιρία να παρατηρήσεις αλλαγές. Επισκέπτομαι το Στρατώνι συχνά για να παρατηρήσω και να φωτογραφίσω τον τοπικό πληθυσμό ιππόκαμπων. Η μεγαλύτερη πρόσφατη αλλαγή: τα απορρίμματα του COVID», δήλωσε στην ιστοσελίδα του διαγωνισμού ο Νικόλας Σαμαράς.

Η φωτογραφία αυτή υπενθυμίζει πόσο εγωιστικές είναι οι πράξεις των ανθρώπων, επισημαίνει, καθώς «έχουν το ένστικτο της αυτοπροστασίας, αλλά ξεχνάνε ότι πρέπει να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας».

Κάποιες από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που διεκδικούν τα φετινά βραβεία σε τέσσερις από τις κατηγορίες των Ocean Photography Awards

Conservation Photographer of the Year

Ocean Photography Awards/ Stefan Christmann

Ocean Photography Awards/ Rodrigo Thome

Ocean Photography Awards/ Steven Kovacs

Ocean Photography Awards/ Steven Kovacs

Adventure Photographer of the Year

Ocean Photography Awards/ Steve Woods

Ocean Photography Awards/ Sebastien Pontoizeau

Ocean Photography Awards/ Martin Broen

Ocean Photography Awards/ Tanya Houppermans

Πηγή:lifo

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Εμφιαλωμένο νερό: Πόσο ακριβώς επηρεάζει το περιβάλλον;

Κόσμος

Δε χρειάζεται να είναι επιστήμονας κάποιος για να καταλάβει πως το εμφιαλωμένο νερό επηρεάζει αρνητικά το περιβάλλον περισσότερο από το νερό βρύσης. Πόσο ακριβώς όμως; Μία νέα έρευνα στην Ισπανία υπολόγισε τους αριθμούς και τα νούμερα είναι αποκαρδιωτικά. Στη Βαρκελώνη των 1.6 εκατομμυρίων ανθρώπων, το 58% καταναλώνουν εμφιαλωμένο νερό, έστω και περιοδικά. Η μελέτη εκτιμά τις επιπτώσεις αν κάθε κάτοικος έπινε αποκλειστικά εμφιαλωμένο νερό.

Κάτι τέτοιο θα κόστιζε επιπλέον $83.9 εκατομμύρια ετησίως, κάτι που λόγω της εξαγωγής και επεξεργασίας πρώτων υλών θα οδηγούσε στην εξαφάνιση 1.43 ειδών ζώων το χρόνο. Η καθολική χρήση εμφιαλωμένου νερού θα είχε 1.400 φορές μεγαλύτερο αντίκτυπο στα οικοσυστήματα και 3.500 φορές μεγαλύτερο κόστος σε πόρους, σε σύγκριση πάντα με το να πίνουν όλοι στην πόλη μόνο νερό βρύσης.

Η μεγαλύτερη περιβαλλοντική επίπτωση των εμφιαλωμένων νερών οφείλεται στα υλικά που απαιτούνται (π.χ. συσκευασία) και στην ενέργεια που χρειάζεται η παραγωγή του εμφιαλωμένου νερού σε σχέση με το νερό βρύσης.΄

Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη και την ασφάλεια του νερού. Ωστόσο το ρίσκο για την υγεία από το νερό βρύσης θεωρείται πολύ μικρό. Στη Βαρκελώνη, αν όλοι επέλεγαν νερό βρύσης, το προσδόκιμο ζωής θα έπεφτε μόλις κατά δύο ώρες ανά άτομο, ενώ αν το νερό βρύσης περνάει από σύστημα φιλτραρίσματος, οι επιπτώσεις είναι αμελητέες.

Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να είναι η γεύση, η οσμή, το marketing των εταιριών εμφιαλώσεως και η γενικότερη έλλειψη εμπιστοσύνης του κοινού στο νερό βρύσης.

Η κατανάλωση του εμφιαλωμένου νερού έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια και πρέπει να είμαστε όλοι ενήμεροι για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όχι μόνο της παραγωγής του πλαστικού αλλά και της απόρριψής του. 

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science of the Total Environment.

Πηγή:unboxholics

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

ΗΠΑ: ΣΟΛΟΜΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΨΗΘΗΚΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΥΣΩΝΑ - ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Κόσμος

Σολομοί στον Ποταμό Κολούμπια σχεδόν «ψήθηκαν» μέχρι θανάτου όταν, λόγω του πρωτοφανούς κύματος καύσωνα που σάρωσε τις βορειοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, η θερμοκρασία του νερού ανέβηκε επικίνδυνα, σύμφωνα με περιβαλλοντική οργάνωση που κατέγραψε το ενοχλητικό αυτό θέαμα.

Στο βίντεο - ντοκουμέντο που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα από τη ΜΚΟ Columbia Riverkeeper φαίνεται ένα κοπάδι κόκκινων σολομών που κολυμπούν στον παραπόταμο, με πληγές και κόκκινες και λευκές αλλοιώσεις στο δέρμα τους - αποτέλεσμα άγχους και έκθεσης σε ακραίες θερμοκρασίες, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Όπως εξηγεί ο Μπρετ Βαντενχόιβελ, επικεφαλής της Columbia River, οι σολομοί ταξίδευαν αντίθετα στο ρεύμα από τον ωκεανό στο ποτάμι, προκειμένου να επιστρέψουν στις πατρογονικές περιοχές αναπαραγωγής τους, ώσπου ξαφνικά άλλαξαν πορεία.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το κοπάδι έστριψε απότομα στο Little White Salmon River, έναν παραπόταμο του Κολούμπια, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από την καυτή ποτάμια περιοχή σαν από «φλεγόμενο κτήριο».

Την ημέρα που κινηματογραφήθηκε το βίντεο, η θερμοκρασία του ποτάμιου νερού είχε εκτιναχθεί στους 21 βαθμούς κελσίου (όταν η αντίστοιχη νομοθεσία δεν προβλέπει τον υδράργυρο άνω των 20 βαθμών), θερμοκρασία φονική για τα ανάδρομα αυτά ψάρια στην περίπτωση παρατεταμένης έκθεσής τους.

Ο Βαντενχόιβελ συνέκρινε την κατάσταση που βίωσαν τα ψάρια με έναν άνθρωπο που προσπαθεί να τρέξει μαραθώνιο σε θερμοκρασίες άνω των 38 βαθμών.

«Η διαφορά είναι πως για τους σολομούς αυτό δεν είναι αναψυχή. Δεν έχουν επιλογή. Ή θα τα καταφέρουν ή θα πεθάνουν» προσθέτει.

Οι σολομοί στο βίντεο δεν θα μπορέσουν να αναπαραχθούν στο ποτάμι και αναμένεται να ψοφήσουν από ασθένειες και στρες που προκαλείται από τη ζέστη. Όπως αναφέρει ο Βαντενχόιβελ, είναι πρώιμο το όποιο συμπέρασμα για το πόσοι σολομοί πέθαναν ή θα αφανιστούν εξαιτίας των υπερβολικά ζεστών υδάτων.

Το δραματικό αυτό βίντεο είναι άλλη μια απόδειξη του τραγικού απολογισμού σε πανίδα και χλωρίδα του πρόσφατου καύσωνα που προκάλεσε το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων σε Καναδά και βορειοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ.



Πηγή:greenagenda.gr,Lifo.gr, με πληροφορίες από Guardian

          Φωτογραφία: Conrad Gowell/Courtesy of Columbia Riverkeeper

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Οικολογική αγωγή ενάντια στην κλιματική αλλαγή

Νίκη Σταματοπούλου

Οικολογική αγωγή Vs κλιματικής αλλαγής

Οικολογική αγωγή Vs κλιματικής αλλαγής. Είναι άραγε μια καίρια λύση; Η κλιματική αλλαγή τις συνέπειες της οποίας ήδη βιώνουμε, μπορεί να αναχαιτιστεί από τη γαλούχηση των ατόμων στα πλαίσια της οικολογικής αγωγής; Ίσως προλαβαίνουμε αν συνετιστούμε. Παρόλο που η πρώτη μνεία για την κλιματική αλλαγή έγινε πολλά χρόνια πριν, ο άνθρωπος αδιαφορούσε ή επικέντρωνε την προσοχή του σε άλλους τομείς. Η οικολογική αγωγή δεν ήταν στις προτεραιότητές του. Αλλά και αργότερα με την είσοδο στον 21ο αιώνα παρά τις επισημάνσεις των ειδικών, τα όσα έχουν γίνει ίσως να μην αρκούν και το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο.

Οι πρώτες αναφορές στον όρο «κλιματική αλλαγή»

Το 1969, ο διακεκριμένος κλιματολόγος Μάικλ Οπενχάιμερ του Πανεπιστημίου Πρίνστον, ξεφυλλίζοντας ένα περιοδικό του ΜΙΤ στάθηκε σε ένα άρθρο διαφορετικό από τα άλλα, με τίτλο «Η τροποποίηση του πλανήτη Γη από τον άνθρωπο».

Επί δεκαετίες, επικεντρώθηκε στο πώς η τήξη του πάγου απειλεί τις πόλεις και ενημέρωσε το Κογκρέσο για την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης. Το 2007, ο ίδιος, άλλοι συντάκτες της IPCC και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, βραβεύθηκαν με Νομπέλ Ειρήνης για τη δουλειά τους.

Η μακρά σταδιοδρομία του αποκαλύπτει την προσπάθειά του να αναδείξει τη σημασία της κλιματικής αλλαγής. Ο γνωστός κλιματολόγος βίωσε μια οικολογική αφύπνιση μετά τη διαρροή μιας πετρελαιοκηλίδας στον ωκεανό, κοντά στη Σάντα Μπάρμπαρα, το 1969. Η δράση ακτιβιστών οδήγησε στην πρώτη Ημέρα της Γης, στις 22 Απριλίου 1970. Ο ίδιος την πέρασε διδάσκοντας εθελοντικά μαθητές δημοτικού στο Σικάγο, για τον πλανήτη. Παρείχε έτσι για πρώτη φορά οικολογική αγωγή.

Η κλιματική αλλαγή προ των πυλών;

Αναμφίβολα από τότε πέρασαν πολλές δεκαετίες και η κλιματική αλλαγή επηρεάζει πλέον όλες τις περιοχές του κόσμου. Οι πάγοι στις πολικές περιοχές λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Ορισμένες περιοχές πλήττονται συχνότερα από ακραία καιρικά φαινόμενα και βροχοπτώσεις, ενώ άλλες δοκιμάζονται από μεγάλης έντασης καύσωνες και ξηρασίες.

Παράλληλα οι επιστήμονες επισημαίνουν πως η κλιματική αλλαγή θα έχει ήδη επιπτώσεις στην υγεία και πως θα δούμε αλλαγές στην κατανομή ορισμένων ασθενειών που μεταδίδονται με το νερό καθώς και φορέων νόσων. Οι επιπτώσεις αυτές αναμένεται να ενταθούν τις επόμενες δεκαετίες.

Ο ρόλος της οικολογικής αγωγής

Επομένως μεταξύ άλλων μέτρων, ο ρόλος της οικολογικής αγωγής καθίσταται καταλυτικός. Είναι απαραίτητο να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά μας σχετικά με τις αξία του φυσικού περιβάλλοντος. Να τα βοηθήσουμε να υιοθετήσουν μια διαφορετική στάση ζωής απέναντι στη φύση. Να τα ωθήσουμε σε δραστηριότητες ώστε να αναπτύξουν οικολογική συνείδηση ως μαθητές τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Να δημιουργήσουμε κίνητρα και να προωθήσουμε τον εθελοντισμό. Να περάσουμε το μήνυμα πως όσον αφορά το περιβάλλον η προσπάθεια είναι αέναη. Και πάνω από όλα να συνειδητοποιήσουμε εμείς ως ενήλικες αλλά και οι ενήλικες που θα μας διαδεχτούν πως όπως λέει χαρακτηριστικά μια γνωστή ινδιάνικη παροιμία «Δεν κληρονομούμε τη γη από τους προγόνους μας, τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας». Και ό,τι το δανειζόμαστε έχουμε χρέος να το παραδώσουμε αλώβητο!



Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:

https://sites.google.com/site/kyttaronewearth/archeia/periballontike-agoge-kai-ekpaideuse

https://ec.europa.eu/clima/change/consequences_el

Πηγή:maxmag

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

ΣΕ 8 ΗΜΕΡΕΣ ΨΑΡΕΨΑΝ 76 ΤΟΝΟΥΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

Ελλάδα

Σε συνολικά 8 ημέρες ομάδα 45 ατόμων (οι περισσότεροι εθελοντές), συμπεριλαμβανομένων 20 δυτών, πραγματοποίησαν έναν ιστορικό καθαρισμό αφαιρώντας 76 τόνους απορριμμάτων από τη θάλασσα και από 4 παραλίες στα νοτιοδυτικά της Ιθάκης. Η ενέργεια ξεκίνησε στις 8 Ιουνίου 2021, Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών και αξίζει να σημειωθεί ότι αποτελεί τη μεγαλύτερη ενέργεια στην ιστορία των οργανώσεων Healthy Seas, Ghost Diving και Eναλεία όσον αφορά στο θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο αλλά και την εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας.

Η χρεωκοπημένη από το 2012 εταιρεία, άφησε πίσω της κλωβούς ιχθυοκαλλιέργειας και άλλο εξοπλισμό που ρύπαιναν την περιοχή θέτοντας σε κίνδυνο την τοπική κοινωνία, τη θαλάσσια ζωή καθώς και τη θαλάσσια κυκλοφορία. Τον Σεπτέμβριο του 2020, ο κυκλώνας ΙΑΝΟΣ ήταν η αιτία να σκορπιστούν τόνοι βιομηχανικών υλικών από πλαστικούς σωλήνες, δίχτυα αλιείας, σχοινιά από νάιλον, τσιμεντόλιθοι, πλαστικές σημαδούρες, μεγάλα σκουριασμένα μεταλλικά κομμάτια και διάφορα άλλα είδη απορριμμάτων τα οποία κατέληξαν στην επιφάνεια της θάλασσας, τον πυθμένα και τις ακτές.

Για 8 ημέρες, 14 εθελοντές τεχνικοί δύτες από την οργάνωση Ghost Diving εργάστηκαν για να απομακρύνουν τους κλωβούς ιχθυοκαλλιέργειας, τους σωλήνες και τα δίχτυα αλιείας, ενώ μια άλλη ομάδα εθελοντών ανέλαβε να καθαρίσει τις παραλίες, μερικές από τις οποίες ήταν ως το γόνατο σε σφαιρίδια φελιζόλ που είχαν χυθεί τα περασμένα χρόνια από τους κλωβούς. Παράλληλα, Έλληνες δύτες παρείχαν υποστήριξη στις επιχειρήσεις καθαρισμού, ανασύροντας επιπλέον αντικείμενα από τη θάλασσα. Συνολικά, η ομάδα καθάρισε 5 τόνους δίχτυα, 32 τόνους μέταλλα και 39 τόνους πλαστικά αντικείμενα και 150 μεγάλες σακούλες γεμάτες από σφαιρίδια φελιζόλ.

Η Healthy Seas παράλληλα φιλοξένησε μια δημόσια εκδήλωση στην κεντρική πλατεία του νησιού για να ενημερώσει τους κατοίκους σχετικά με τη δράση, ενώ 75 παιδιά έλαβαν μέρος σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες στοχεύοντας έτσι στην ευαισθητοποίηση σχετικά με το φαινόμενο της αλιείας φάντασμα. Χρειάστηκαν 6 μήνες προετοιμασίας για να οργανωθεί η δράση και να στηθεί η ομάδα συνεργατών. Χάρη στη συνδρομή όλων, το έργο στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Η startup βιώσιμης αλιείας Εναλεία, ήταν ο βασικός συνεργάτης του έργου από την Ελλάδα και είχε κυρίαρχο ρόλο στο συντονισμό των δραστηριοτήτων στο πεδίο. Ο θαλάσσιος βιολόγος κ. Erik Wurz, ο οποίος εργάζεται για το Πανεπιστήμιο Wageningen και είναι μέλος της ομάδας Ghost Diving, διεξήγαγε επιστημονική έρευνα για την αξιολόγηση της αλληλεπίδρασης των διχτυών με το θαλάσσιο περιβάλλον, πραγματοποιώντας έρευνες στο βυθό της θάλασσας, σε πολλές τοποθεσίες σε κοντινή απόσταση από το σημείο καθαρισμού. Όλο το έργο καταγράφτηκε μέσω φωτογραφιών και βίντεο.

Η Healthy Seas αποτελεί παράδειγμα βέλτιστης πρακτικής για την κυκλική οικονομία, όπου τα απορρίμματα γίνονται πόροι. Τα δίχτυα που ανακτήθηκαν, πρώτα θα καθαριστούν και στη συνέχεια θα μεταφερθούν σε σημείο συλλογής κοντά στην Αθήνα. Τα περισσότερα από αυτά είναι τύπου nylon6 και θα ανακυκλωθούν από την Aquafil, μαζί με άλλα νάιλον απορρίμματα, σε νήμα ECONYL, τη βάση για πολλά βιώσιμα προϊόντα όπως κάλτσες, μαγιό, ρούχα, αξεσουάρ και χαλιά. Άλλοι τύποι διχτυών που ανακτήθηκαν στο πλαίσιο της δράσης, θα δοθούν στην Bracenet για ανακύκλωση σε χειροποίητα προϊόντα. Η Eναλεία θα διευκολύνει την ενσωμάτωση των υπόλοιπων θαλάσσιων πλαστικών και μεταλλικών απορριμμάτων στην κυκλική οικονομία. Τέλος ομάδα φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών θα μετατρέψει μέρος των μετάλλων σε ένα μνημείο προκειμένου να τοποθετηθεί στο νησί ως υπενθύμιση αυτής της δράσης.

Η Hyundai Motor Europe παρείχε την χρηματοδότηση της ενέργειας ενισχύοντας την συνεργασία των συνεργαζόμενων φορέων, ενώ το έργο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Πηγή:greenagenda

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανταρκτική: Η «Άγρια Δύση» του Νότιου Πόλου

Κόσμος

Η Ανταρκτική μπορεί να είναι η μόνη ήπειρος που δεν έχει πληγεί από την πανδημία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παρέμεινε άτρωτη από τα παρελκόμενά της. Καθώς ξέσπασε η παγκόσμια υγειονομική κρίση, αναγκάζοντας τις κυβερνήσεις να ασχοληθούν αποκλειστικά με προγράμματα διάσωσης για τους πολίτες τους, οι μεγάλοι «παίκτες» άρχισαν να παγώνουν τα προγράμματα για την Ανταρκτική, κυρίως ως μέτρο προστασίας ώστε να αποτρέψουν διάδωση του ιού στην ήπειρο.

Η Αυστραλία, η οποία χρηματοδότησε με σχεδόν 190 εκατομμύρια δολάρια τα προγράμματα στην Ανταρκτική για την χρονιά 2020-21 και είναι ένας από τους σημαντικότερους παίκτες στην ήπειρο, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι θα αναγκαστεί να μειώσει το ερευνητικό της πρόγραμμα εκεί. Ο Κιμ Έλις, διευθυντής της αυστραλιανής υπηρεσίας για την Ανταρκτική δήλωσε στο The Atlantic, ότι ο αριθμός των ερευνητών και των εργαζομένων στους σταθμούς, που φτάνουν στην ήπειρο συνήθως για τη θερινή περίοδο, από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο, θα μειωθεί κατά περίπου τους μισούς, από 300 άτομα σε περίπου 150 με 160.

Αυτό σημαίνει μειωμένη επιχειρησιακή ικανότητα, καθυστερήσεις σε νέα, μεγάλα έργα και στην ανάπτυξη υποδομών, καθώς και περιορισμένη ικανότητα πρόσληψης και εκπαίδευσης νέων ομάδων για έρευνα.

Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι αντίστοιχες υπηρεσίες της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ (NSF), το οποίο διέθεσε 488 εκατομμύρια δολάρια από τον προϋπολογισμό του 2019-20 για τις πολικές περιοχές, αναφέρει ότι «αναμφίβολα θα υπάρξουν επιπτώσεις» για την καλοκαιρινή περίοδο, σύμφωνα με την εκπρόσωπό του, Στέφανι Σορτ.

Ανοιχτές θύρες...

Το θέμα είναι οι περικοπές θα καθυστερήσουν όχι μόνο τη σημαντική έρευνα για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά αφήνουν επίσης μια ανοιχτή πόρτα στον θηριώδη ανταγωνισμό που λαμβάνει χώρα διεθνώς, αφού, ενώ η Δύση έχει αποσυρθεί, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι έχουν διατηρήσει τις δραστηριότητές τους στην ήπειρο αυτήν την περίοδο και ανταγωνίζονται για μεγαλύτερη πρόσβαση σε αλιευτικά και ενεργειακά αποθέματα, τα οποία παραμένουν ανέγγιχτα κάτω από τους πάγους.

Ακόμη και πριν από την πανδημία, πολλοί εμπειρογνώμονες τους οποίους επικαλείται το The Atlantic είπαν ότι η Ρωσία και η Κίνα χρησιμοποιούσαν το πρόσχημα της επιστημονικής έρευνας για να πρωθήσουν τις διεκδικήσεις τους στην ήπειρο. Τώρα, πιστεύουν ότι οι δύο χώρες θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την πανδημία για να επεκτείνουν ακόμη περισσότερο την κυριαρχία τους.

Ο Ντόναλντ Ρόθγουελ, καθηγητής διεθνούς δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αυστραλίας θεωρεί ότι η Κίνα και η Ρωσία «πιθανότατα θα επιδιώξουν να διατηρήσουν και ακόμη και να αυξήσουν τις δραστηριότητές τους στην Ανταρκτική, ειδικά εάν οι παραδοσιακές ανταρκτικές χώρες αρχίσουν να περιορίζουν τις δραστηριότητές τους στην ήπειρο».

Το θολό τοπίο της κυριαρχίας

Οι ΗΠΑ ήδη ανταγωνίζονται σκληρά με την Ρωσία και την Κίνα στην Αρκτική επί δεκαετίες. Ο στρατηγός Τσαρλς Μπράουν, διοικητής των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων του Ειρηνικού, ο οποίος διορίστηκε πρόσφατα επικεφαλής της Πολεμικής Αεροπορίας, πιστεύει ότι ο ανταγωνισμός της Ανταρκτικής θα μοιάζει σύντομα με τον ανταγωνισμό των Ηνωμένων
Πολιτειών με την Κίνα και τη Ρωσία στον Βόρειο Πόλο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, λέει, πρέπει να ρωτήσουν ποιο είναι το «κίνητρο όλων» όταν «κατεβαίνουν στην Ανταρκτική». Ο Μπράουν θεωρεί ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται περισσότερα παγοθραυστικά για να μπορέσουν να αντιπαρατεθούν με ουσιαστικά στο επεκτεινόμενο στρατιωτικό αποτύπωμα της Κίνας και της Ρωσίας και στις δύο πολικές περιοχές. Επί του παρόντος, η Ρωσία διαθέτει περισσότερα παγοθραυστικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα ναυπηγεί επίσης περισσότερα.

Θεωρητικά, η Ανταρκτική διέπεται από το σύστημα της ομώνυμης Συνθήκης. Το παγκόσμιο σύμφωνο, το οποίο υπογράφηκε το 1959, προσβλέπει στη διατήρηση και προστασία της ηπείρου αποκλεισιτκά για επιστημονική έρευνα και, συνεπώς, την αποκλείει από κάθε είδους στρατιωτικοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής. Στην πράξη, όμως, σχολιάζει το The Atlantic χωρίς κάποιου είδους διακυβέρνηση της περιοχής ή μόνιμη παρουσία ανθρώπου, πέρα από τους εποχιακούς επιστήμονες και το προσωπικό υποστήριξης, η υπόθεση της κυριαρχίας στην ήπειρο είναι «σκοτεινή».

Έτσι, η Αυστραλία θεωρεί ότι της ανήκει το 42% του εδάφους της ηπείρου, ισχυρισμός εξαιρετικά αντιδημοφιλής διεθνώς. «Ένα από τα πράγματα που οι άνθρωποι αναγνώρισαν γρήγορα στην Ανταρκτική», λέει, με μια λανθάνουσα ειρωνεία, ο Κλάους Ντοντς, καθηγητής γεωπολιτικής στο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, «είναι ότι οι ονοματοδοτήσεις τόπων και η σχεδίαση ορίων έχουν εξαιρετική σημασία σε ένα μέρος όπου όλοι οι συνηθισμένοι δείκτες ιδιοκτησίας είναι μη εφαρμόσιμοι».

Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε μπορεί να εγείρει αξιώσεις στην Ανταρκτική. Η Κίνα, η οποία προσχώρησε στη συνθήκη το 1983, ανησυχεί ιδιαίτερα τους ανταγωνιστές. Το Πεκίνο έχει επενδύσει σημαντικά στην έρευνα και την ανάπτυξη στην ήπειρο, όχι μόνο φτάνοντας, αλλά και προσπερνώντας παλιούς «παίκτες», όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία. Το Πεκίνο εχει κατασκευάσει τέσσερις σταθμούς στην Ανταρκτική μέσα σε 30 χρόνια και διαθέτει έναν πέμπτο σταθμό, κοντά στη Θάλασσα του Ρος, ο οποίος θα τεθεί σε λειτουργία το 2022.

Το αποτέλεσμα είναι η Αυστραλία να έχει αμφιβολίες για τις προθέσεις της Κίνας, παρόλο που επωφελείται σημαντικά από τις κινεζικές επενδύσεις στο δικό της επιστημονικό πρόγραμμα της Ανταρκτικής. Ο Πίτερ Τζένινγκς, εκτελεστικός διευθυντής του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Στρατηγικής Πολιτικής υποθέτει ότι η Κίνα μπορεί να διεκδικήσει την ήπειρο για τους φυσικούς πόρους αλλά και για στρατιωτικά πλεονεκτήματα.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι η κινεζική εταιρεία Shanghai Chonghe Marine Industry παρήγγειλε τη ναυπήγηση του μεγαλύτερου σκάφος για την ελίευση κριλ στον κόσμο, έως το 2023. Το κριλ είναι ένα μικρό καρκινοειδές που έχει πρωταρχική σημασία για τη διατροφή των περισσότερων πλασμάτων της Ανταρκτικής θάλασσας και χρησιμοποιείται για παρασκευή λαδιού και ως ζωοτροφή στην Κίνα. Το αποτέλεσμα είναι να έχει μειωθεί σημαντικά ο πληθυσμός του τα τελευταία χρόνια και η υπεραλίευσή του αποτελεί σοβαρή απειλή για το οικοσύστημα της Ανταρκτικής.

Πολύ περισσότερο που είναι και προσοδοφόρο: Η αξία των αλιευμάτων κριλ στην Κίνα το 2014 ήταν περίπου 10 εκατομμύρια δολάρια και η αγορά λαδιού από κριλ αναμένεται να αξίζει περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια έως το 2025. Πέρυσι, η κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ενισχύσει με περισσότερα από 850 εκατομμύρια δολάρια μικρές εταιρείες για την επεξεργασία προϊόντων κριλ.

Ο πραγματικός φόβος πολλών όμως είναι, ότι η αλιεία είναι μόνο η «εμπροσθοφυλακή» με στόχο τα ορυκτά. Αν και οι κάθε είδους και σκοπού εξορύξεις απαγορεύονται από τη Συνθήκη, ωστόσο έχει οριστεί μια τυπική αναθεώρησή το 2048, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει την ευκαιρία τροποποίησης της απαγόρευσης της εξόρυξης πόρων, συμπεριλαμβανομένης της εξόρυξης και της γεώτρησης πετρελαίου. Η Ρωσία και η Κίνα θέλουν έτσι κι αλλιώς να χαλαρώσουν τις υπάρχουσες απαγορεύσεις, σύμφωνα με την ανάλυση της αμερικανικής επιθεώρησης, αλλά είναι σαφές ότι Αμερικανοί και Βρετανοί δεν έχουν επίσης καλύτερες προθέσεις.

Το σίγουρο είναι ότι, όπως η Κίνα, έτσι και η Ρωσία δεν πάγωσε τις δραστηριότητές της στην Ανταρκτική, παρά την πανδημία. Τον Φεβρουάριο, η ρωσική κρατική υπηρεσία, Rosgeologia, ανέφερε ότι είχε ήδη ξεκινήσει την πρώτη σεισμική έρευνα στην περιοχή, μετά από περισσότερα από 20 χρόνια. Μάλιστα δεν έκρυψε ότι ο σκοπός της έρευνας ήταν να εξακριβωθούν οι δυνατότητες εξόρυξης υπεράκτιου πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Ρωσία εξέφρασε επίσης δυσαρέσκεια για την περίπλοκη διαδικασία έγκρισης ερευνητικών έργων, συμπεριλαμβανομένων των «διαφορών στις εθνικές διαδικασίες που ρυθμίζουν τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες». Στις αρχές Φεβρουαρίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ διαβεβαίωσε ότι η ήπειρος δεν μπορεί να διεκδικηθεί από καμία χώρα.

Λίγες εβδομάδες πριν και μόλιες μια μέρα μετά από την ανακοίνωση της Αυστραλίας ότι η δραστηριότητά της στην Ανταρκτική κατεβάζει ρυθμούς λόγων της πανδημίας, ένα από τα ερευνητικά σκάφη του ρωσικού ναυτικού, το «Ναύαρχος Βλαντίμιρσκι», έφτασε στην ήπειρο για να εντοπίσει το σημερινό σημείο του Νότιου Μαγνητικού Πόλου. Φαινομενικά, δηλαδή, για να μελετήσει το μαγνητικό πεδίο της Γης . Η αποστολή ήταν σημαντική και για άλλους λόγους. Το πλοίο, το οποίο απέπλευσε τον Δεκέμβριο, ακολούθησε τη διαδρομή του ταξιδιού του 1819, ώστε να γιορτάσει την 200ή επέτειο της ανακάλυψης της Ανταρκτικής από την Ρωσία, αν και το ποιος ανακάλυψε για πρώτη φορά την Ανταρκτική είναι ακόμη θέμα προς διερεύνηση.

Όπως στον Βόρειο Πόλο

Όποιος όμως και να την ανακάλυψε, τώρα η Δύση φοβάται μια επανάληψη αυτού που είχε συμβεί το 2007, όταν η Ρωσία κάρφωσε με βαθυσκάφος τη σημαία της στον βυθό της Αρκτικής.

Ήταν μια κίνηση με ισχυρότατο συμβολισμό, αφού αντικατόπτριζε το γεγονός ότι μέχρι στιγμής είναι η Μόσχα που καθοδηγεί την κούρσα του ανταγωνισμού στον Βόρειο Πόλο. Έτσι, μια ανάλογη κίνηση στην Ανταρκτική, θα καταδείκνυε την παγκόσμια σημασία και τη διεθνή εμβέλειά της στις πολικές περιοχές.

Με πολλούς τρόπους, αυτό που συμβαίνει στην Ανταρκτική είναι εμβληματικό του τι συμβαίνει στην Αρκτική για αρκετό καιρό. Εδώ και αιώνες, οι χώρες προσπαθούν να διεκδικήσουν εδαφικές διεκδικήσεις στην Αρκτική για να ενισχύσουν τις εμπορικές οδούς. Πιο πρόσφατα, οι χώρες ανταγωνίζονται για τους μεγάλους φυσικούς πόρους της περιοχής, εκτός από την επέκταση των πυραυλικών συστημάτων και τον συστημάτων ραντάρ. Αυτό συμβαίνει διότι, σε αντίθεση με την Ανταρκτική, η Αρκτική δεν διέπεται από τις ίδιες απαγορεύσεις και διεθνείς συνθήκες. Έτσι, η στρατιωτικοποίηση του Βόρειου Πόλου εντείνεται. Η Ρωσία έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια δολάρια για να χτίσει νέες στρατιωτικές βάσεις στην Αρκτική και να αναβαθμίσει τις υπάρχουσες, επιτρέποντας επίσης στην Κίνα να προχωρήσει σε ερευντηικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο στα ανοικτά της. Το αμερικανικό Πεντάγωνο προειδοποίησε για την ενίσχυση της παρουσίας της Κίνας στον Βόρειο Πόλο. Οι δυτικές χώρες έχουν αναπτύξει πλοία για την παρακολούθηση της ρωσικής δραστηριότητας.

Στην Ανταρκτική, ωστόσο, ο ανταγωνισμός δεν θα φοράει προς το παρόν «χακί», αλλά θα παιχτεί στο πεδίο της αλιείας και της επιστημονικής έρευνας. Αυτό δεν σημαίνει πως θα είναι λιγότερο ανησυχητικά τα πράγματα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες, μια χώρα που δρα στην Ανταρκτική, επιτρέπεται να επιθεωρεί τις ερευνητικές εγκαταστάσεις μιας άλλης, όχι μόνο για να ενημερώνονται όλοι για τα τρέχοντα έργα, αλλά και να διασφαλίζεται ότι καμία χώρα δεν καταπατά τις συνθήκες. Λόγω της πανδημίας, ουσιαστικά θα παραμείνουν στην ήπειρο μόνο Ρώσοι και Κινέζοι, χωρίς να υπάρχει κανείς να τους ελέγξει.

Έτσι κι αλλιώς όμως αυτές οι επιθεωρήσεις δεν ήταν τέλειες ακόμη και πριν από την πανδημία. Πάνω από δώδεκα εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων κινεζικών και ρωσικών, δεν έχουν επιθεωρηθεί καθόλου. Τον Φεβρουάριο, οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν επιθεωρήσεις σε τρεις ξένες βάσεις (εκείνες της Ιταλίας, της Νότιας Κορέας και της Κίνας) για πρώτη φορά από το 2012.

Το σίγουρο είναι, ότι το πραγματικό «παιχνίδι» στους νότιους πάγους, μόλις ξεκινά...

Πηγή: tvxs.gr

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Εξαγωγές Ζώων: Μια «βόμβα» για την παγκόσμια υγεία

Κόσμος

Η αύξηση του εμπορίου, των εξαγωγών και μεταφορών ζωντανών ζώων αυξάνει και την εξάπλωση των ασθενειών, προειδοποιούν οι ειδικοί. Όλο και περισσότεροι χοίροι, κατσίκες, αγελάδες και πρόβατα μεταφέρονται, ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ. Ο αριθμός πρόκειται να αυξηθεί περαιτέρω, καθώς η μεταφορά ζωντανών ζώων είναι φθηνότερη από όσο η χρήση ψυκτικών μεταφορών, παρά την πρόοδο της τεχνολογίας.

Η αύξηση της ζήτησης για κρέας και ζωικά προϊόντα σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή και η Κίνα, η αύξηση ταυτόχρονα του παγκόσμιου πληθυσμού που προσεγγίζει τα 8 δισεκατομμύρια, οι όλο και περισσότερο δίαιτες πλούσιες σε κρέας και βέβαια το φθηνότερο κόστος έχουν εκτοξεύσει τον τομέα της μεταφοράς ζωντανών ζώων.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, το 2019, για πρώτη φορά στην ιστορία, ο αριθμός των μεταφερόμενων ζωντανών ζώων μπορεί να ξεπέρασε τα 2 δισεκατομμύρια ζώα.

Ανάλογα, ο τζίρος του τομέα διογκώθηκε σχεδόν σαράντα φορές -από 20 δις το 1988, έφτασε τα 720 το 2019. Τα ζώα μεταφέρονται ζωντανά σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς, σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις, από όλο και λιγότερες, αλλά γιγάντιες, κτηνοτροφικές μονάδες. Έτσι, ο έλεγχος των συνθηκών μετακίνησής τους γίνεται δυσκολότερος ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών, σύμφωνα με κτηνιάτρους και επιδημιολόγους που φοβούνται ότι η αναπτυσσόμενη βιομηχανία μπορεί να έχει προκαλέσει ήδη τη διάδοση των ιών.

Ακόμα και οι προσχηματικές προδιαγραφές δεν τηρούνται, αφού τα μεγάλα συμφέροντα της κτηνοτροφίας έχουν πετύχει να παραμείνει η ελεγκτική αρμοδιότητα αυστηρά υπόθεση των εθνικών κυβερνήσεων, χωρίς κανέναν διεθνή έλεγχο.

Όπως αναφέρει και το δημοσίευμα του Guardian, o Jeroen Dewulf, κτηνίατρος στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης στο Βέλγιο, δήλωσε ότι η εισαγωγή του ιού της αφρικανικής πανώλης των χοίρων στο Βέλγιο είχε σχεδόν βέβαια προκληθεί είτε μέσω εισαγόμενων μολυσμένων ζωικών προϊόντων είτε μέσω παράνομων μετακινήσεων αγριόχοιρων.

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι διάδοσης ασθενειών, αλλά τα ζωντανά ζώα αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή μόλυνσης», δήλωσε ο Dewulf. «Όσο περισσότερο μεταφέρονται ζωντανά ζώα, τόσο περισσότερο αυξάνει ο κίνδυνος να μεταδοθούν ασθένειες μέσω αυτών των ζώων».

Ο David McIver, επιστήμονας και επιδημιολόγος στην εταιρεία βιοτεχνολογίας Metabiota, δήλωσε ότι η αύξηση των εξαγωγών και μεταφοράς ζωντανών ζώων αποτελεί αιτία για πολλές άλλες ασθένειες, όπως ο ιός της γρίπης των πτηνών, η ασθένεια των τρελών αγελάδων και ο ιός Nipah.

«Η πρώτη εμφάνιση του ιού Nipah το 1998 ήρθε μετά από ένα ξέσπασμα στη Μαλαισία κι αφού επεκτάθηκε η χοιροτροφία σε παρθένες περιοχές τροπικών δασών», εξηγεί.

«Οι νυχτερίδες τρώγοντας φρούτα, άφηναν το σάλιο τους, το έτρωγαν οι χοίροι, κι ο ιός έφτανε στον άνθρωπο. Τόνοι χοιροειδών έπρεπε να σφαγούν για να τεθεί η εστία υπό έλεγχο. Αν εξαχθούν αυτά τα ζώα σε όλο τον κόσμο, μπορούμε να φανταστούμε τους σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία».

Πιστεύεται επίσης ότι η παραλλαγή της νόσου Creutzfeldt-Jakob, μια σπάνια, θανατηφόρα διαταραχή του εγκεφάλου, είναι πιθανό να προκαλείται από ανθρώπους που λαμβάνουν κρέας που έχει μολυνθεί από την ασθένεια των τρελών αγελάδων. Αλλά και η επιδημία του νέου κοροναϊού στην Κίνα ξεκίνησε από την αγορά κρεάτων στην πόλη Βουχάν.

Ωστόσο, παρά την αυξανόμενη συνειδητοποίηση της ανάγκης για πιο αυστηρό έλεγχο των εξαγωγών, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι θα ήταν αδύνατο να εξεταστούν όλα τα ζώα.

«Στις περισσότερες περιπτώσεις όπου εξετάζουμε τη μετάδοση της νόσου, είτε σε ανθρώπους είτε σε ζώα, οι ιοί κινούνται πιο γρήγορα και με πιο διαφορετικούς τρόπους από ό, τι τα συστήματα επιτήρησης μας είναι σε θέση να συμβαδίσουν», δήλωσε ο McIver, πριν προειδοποιήσει για ασθένειες που δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί.

Η ΕΕ είναι από τους μεγάλους παίκτες στον κλάδο της μεταφοράς ζωντανών ζώων. Κράτη όπως η Δανία, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Ρουμανία ανήκουν στους σημαντικότερους εξαγωγείς στον κόσμο, ενώ οι πελάτες τους (Μέση Ανατολή, Τουρκία κ.α.), συχνά πρόκειται για κράτη όπου κανείς δεν ελέγχει τις συνθήκες αιχμαλωσίας ή σφαγής των ζώων και κανείς δεν νοιάζεται για να το κάνει.

Η Αυστραλία εξάγει κάθε χρόνο από τις φάρμες της ζωντανά ζώα αξίας μεγαλύτερης των 500 εκατομμυρίων ευρώ, ένας πολύ επικερδής τομέας για τη χώρα που βρίσκεται όμως ολοένα και περισσότερο στο στόχαστρο των οργανώσεων προάσπισης των δικαιωμάτων των ζώων.

Σε ένα χαρακτηριστικό βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα από την οργάνωση Animals Australia, το οποίο τραβήχτηκε πάνω στο φορτηγό πλοίο Awassi Express, με σημαία Παναμά, στη διάρκεια πέντε ταξιδιών που πραγματοποίησε πέρυσι μεταξύ της Αυστραλίας, του Κατάρ, του Κουβέιτ και του Ομάν, φαίνονται τα ζώα στριμωγμένα σε μαντριά, να αγωνιούν πάνω στα περιττώματά τους και να δυσκολεύονται να αναπνεύσουν στα ζεστά και με κακό εξαερισμό αμπάρια του πλοίου το οποίο μεταφέρει περισσότερα από 50.000 πρόβατα.

Οι οργανώσεις προάσπισης των δικαιωμάτων των ζώων ζητούν να απαγορευτεί αμέσως κάθε εξαγωγή ζωντανών ζώων και κανένα ζώο να μην μετακινείται σε διαδρομές πέραν των τριών ωρών.

Πηγή: tvxs.gr

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---

Διαβάστε Περισσότερα »

Πρωτοφανής εγκατάσταση αιολικών στα «Γκαλαπάγκος της Μεσογείου»

Τάσος Σαραντής

Για πρώτη φορά σχεδιάζεται ολόκληρο έργο εντός του πυρήνα 14 προστατευόμενων περιοχών, ενώ εξαφανίζει το βασικό χαρακτηριστικό για το οποίο οι νησίδες είναι προστατευόμενες: την απουσία ανθρώπινων δραστηριοτήτων! Θα οδηγήσει στην εξαφάνιση ολόκληρες αποικίες από προστατευόμενα είδη πουλιών και άλλα σπάνια ή/και ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας, κάποια από τα οποία ζουν αποκλειστικά στις νησίδες αυτές.

Απ’ ό,τι φαίνεται, ο οδοστρωτήρας της επέλασης των βιομηχανικών αιολικών δεν σαρώνει μόνο τις βουνοκορφές απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη τη χώρα. Στον εξαιρετικά περιορισμένο χώρο 14 προστατευόμενων ακατοίκητων νησίδων του νότιου Αιγαίου, στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κυκλάδων και Δωδεκανήσων, γνωστών στην επιστημονική κοινότητα ως τα «Γκαλαπάγκος της Μεσογείου» καθώς είναι τα τελευταία καταφύγια της άγριας ζωής, σχεδιάζεται η εγκατάσταση 3 Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) συνολικής ισχύος 486 MW, που θα περιλαμβάνουν 106 βιομηχανικού μεγέθους ανεμογεννήτριες (Α/Γ).

Το έργο, που χωροθετείται εξ ολοκλήρου σε 10 περιοχές του δικτύου Natura 2000, 4 Ειδικές Ζώνες Διατήρησης και 6 Ζώνες Ειδικής Προστασίας, έχει προκαλέσει την καθολική εναντίωση περιβαλλοντικών οργανώσεων και επιστημονικών φορέων.

Η απομόνωση και η απουσία ανθρώπινων δραστηριοτήτων καθιστούν τις μικρές απομακρυσμένες νησίδες του Αιγαίου πολύτιμα καταφύγια για ολόκληρες αποικίες σπάνιων πουλιών και για την ανάπτυξη μοναδικών μορφών ζωής, έχουν δηλαδή υψηλή οικολογική αξία.

Οι ανεμογεννήτριες, ύψους 150 έως 198,5 μ. (!), σχεδιάζεται να εγκατασταθούν στις ακατοίκητες νησίδες Κούνουποι, Σύρνα, Πλακίδια, Μεσονήσι, Μεγάλο Σοφράνο, Παχειά Ανάφης, Μακρά, Λιάδι, Κίναρος, Λέβιθα, Οφιδούσσα, Κανδελιούσσα, Περγούσσα, Παχειά Νισύρου των Δήμων Νισύρου, Αστυπάλαιας, Λέρου και Ανάφης.

Τα συνοδευτικά έργα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την κατασκευή 70 χιλιομέτρων οδικού δικτύου, 14 λιμανιών, 14 ελικοδρομίων, πλήθους κτιρίων, δεξαμενών κ.λπ. και την εγκατάσταση μόνιμου έντονου φωτισμού τη νύχτα. Οι εργασίες κατασκευής αναμένεται να διαρκέσουν πέντε ολόκληρα χρόνια.

Σκοπός των 3 ΑΣΠΗΕ που προτίθεται να κατασκευάσει η ελληνικών συμφερόντων εταιρεία Κυκλαδικά Μελτέμια Α.Ε,. η οποία ανήκει στον όμιλο Eunice Energy Group, είναι η εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού του νοτίου Αιγαίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας η οποία στη συνέχεια θα διοχετεύεται στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ).

Πρωτοφανές έργο

Πρόκειται για ένα φαραωνικό έργο που θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική βλάβη και θα αλλοιώσει οριστικά τον χαρακτήρα των νησίδων, θα καταστρέψει προστατευόμενους οικότοπους και θα οδηγήσει στην εξαφάνιση ολόκληρες αποικίες από προστατευόμενα είδη πουλιών και άλλα σπάνια ή/και ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας, κάποια από τα οποία ζουν αποκλειστικά στις νησίδες αυτές.

Παρ’ όλα αυτά, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και η Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση (ΕΟΑ) που τη συνοδεύει καταλήγουν στο εξωφρενικό συμπέρασμα των «ασθενών» επιπτώσεων στις μέχρι τώρα ανέγγιχτες νησίδες.

Επιπλέον, το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί πρωτοφανές, αφού για πρώτη φορά σχεδιάζεται ολόκληρο (Α/Γ, δρόμοι, συνοδά έργα κ.ά.) εντός του πυρήνα προστατευόμενων περιοχών, ενώ εξαφανίζει το βασικό χαρακτηριστικό για το οποίο οι νησίδες είναι προστατευόμενες: την απουσία ανθρώπινων δραστηριοτήτων!

«Επί χιλιάδες χρόνια η μόνη ανθρώπινη παρουσία στις νησίδες ήταν ο περιστασιακός ψαράς, ο εποχικός βοσκός κατσικιών, ίσως κάποιος καλόγερος ή φαροφύλακας. Πιο πρόσφατα, στις ακατοίκητες νησίδες ανεβαίνουν ερευνητές για μικρό χρονικό διάστημα και φεύγουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Σήμερα, όμως, οι επισκέπτες γίνονται ολοένα περισσότεροι λόγω των πολυάριθμων σκαφών αναψυχής και του GPS. Ωστόσο, κανείς δεν περίμενε ότι θα υπήρχαν προτάσεις για τόσο ισοπεδωτικές επενδύσεις, όπως εγκατάσταση ΑΣΠΗΕ στις νησίδες, ως μια δήθεν ευφυής πρόταση "αξιοποίησης ενός άχρηστου τόπου". Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μια κρίσιμη καμπή για το μέλλον των ακατοίκητων νησίδων και για πρώτη φορά είναι ορατή η τελειωτική καταστροφή των τελευταίων καταφυγίων της άγριας φύσης στα αρχιπελάγη», αναφέρει στη σχετική γνωμάτευσή του για το έργο ο Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κυκλάδων.

Η κατασκευή και λειτουργία των αιολικών και η συνεχής ανθρώπινη παρουσία στις νησίδες απειλούν άμεσα με πρόσκρουση, εκτοπισμό και καταστροφή ενδιαιτήματος όλα τα προστατευόμενα είδη πουλιών που ζουν σε αυτές.

Συγκεκριμένα, περισσότερα από 650 ζευγάρια Μαυροπετρίτη σε 12 νησίδες (άνω του 4,5% του παγκόσμιου πληθυσμού), 120-160 ζευγάρια Αιγαιόγλαρου σε 6-8 νησίδες (άνω του 20% του ελληνικού πληθυσμού), εκατοντάδες (πιθανώς πάνω από 1.000) ζευγάρια Αρτέμη και Μύχου σε τουλάχιστον 5 νησίδες, πολλές δεκάδες ζευγάρια Θαλασσοκόρακα σε 10 νησίδες και τουλάχιστον ένα ζευγάρι Σπιζαετού.

Επίσης, αναμένεται να προκληθούν σημαντικές αρνητικές έως ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στα προστατευόμενα από ευρωπαϊκή οδηγία φυσικά οικοσυστήματα και είδη φυτών, αλλά και σε πολλά ενδημικά και μοναδικά φυτικά είδη των βραχονησίδων.

Η τυχόν εγκατάσταση των βιομηχανικών αιολικών αναμένεται να επιφέρει τον εκτοπισμό αποικιών Ασημόγλαρων, του πιο κοινού είδους γλάρου, και τη διασπορά τους στις γειτονικές νησίδες, γεγονός που θα επιβαρύνει τις αποικίες σπανιότερων ειδών, όπως των Αιγαιόγλαρων. Κι ακόμη, τη δημιουργία ενός κάθετου «φράγματος» Α/Γ πάνω στον μεταναστευτικό διάδρομο αρπακτικών πουλιών στη νησίδα Λέβιθα με την τοποθέτηση 30 Α/Γ συνολικού ύψους (πύργος + πτερύγιο) σχεδόν 200 μέτρων.

Η μεταφορά με πλοία των υλικών που θα απαιτηθούν ανοίγει την πόρτα για την εισαγωγή χερσαίων θηρευτών, όπως οι αρουραίοι, με ολέθριες συνέπειες για τα αυγά και τους νεοσσούς των πουλιών ή ακόμη την εισαγωγή ξενικών ειδών (ακούσια αλλά και με φυτεύσεις) που εκτοπίζουν τα ντόπια είδη.

«Θεσμική λαθροχειρία»

Κι όμως, αυτό το τόσο εμφανώς καταστροφικό έργο δεν απορρίφθηκε εξ αρχής, παρ’ όλο που η αρχική ιδέα γι’ αυτό βασίστηκε στην άκρως εσφαλμένη εντύπωση ότι οι νησίδες είναι άχρηστες, άρα μπορούν να γίνουν εξέδρες για ανεμογεννήτριες.

Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και η Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση (ΕΟΑ) που κατέθεσε η κατασκευάστρια εταιρεία και βρίσκονται στο στάδιο της αξιολόγησης, μολονότι αναγνωρίζουν τα προβλήματα, καταλήγουν σε εκτίμηση «ασθενών» επιπτώσεων. Πρόκειται για μια «επιστημονική και θεσμική λαθροχειρία», επισημαίνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Κι αυτό γιατί:

◼ Τίθενται αυθαίρετα κριτήρια και συγκεκριμένα τα 300 μέτρα ως ελάχιστη απόσταση ασφαλείας των Α/Γ από τις αποικίες Μαυροπετρίτη, παρ’ όλο που αυτή η απόσταση δεν τεκμηριώνεται από καμία επιστημονική έρευνα. Τίθενται απολύτως αυθαίρετα, διότι εάν οριζόταν μεγαλύτερη απόσταση δεν θα ήταν εφικτή η χωροθέτησή τους στις μικρές αυτές νησίδες. Η διεθνώς αποδεκτή απόσταση ασφαλείας είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια.

◼ Αγνοούνται κρίσιμα δεδομένα λόγω της προχειρότητας της έρευνας. Στις περισσότερες νησίδες αφιερώθηκαν μόνο λίγες ώρες έρευνας. Χτυπητό παράδειγμα είναι η άγνοια για την τεράστια αποικία Αρτέμη στις νησίδες της Ανάφης.

◼ Αγνοούνται ουσιώδη στοιχεία της οικολογίας ειδών. Για παράδειγμα, σημειώνουν ότι οι Αρτέμηδες και οι Μύχοι δεν θα επηρεαστούν επειδή φωλιάζουν «χαμηλά» στις νησίδες, ενώ τα πουλιά κάθε βράδυ πετούν κυκλικά σε πυκνές συγκεντρώσεις πάνω από αυτές.

◼ Χρησιμοποιούνται άσχετα και αστήρικτα με τις προδιαγραφές εκπόνησης των ΜΠΕ και ΕΟΑ επιχειρήματα, όπως η «οικονομική ανάπτυξη» και οι «εθνικοί λόγοι».

Αν και στις μελέτες προτείνεται η εφαρμογή επανορθωτικών μέτρων μετριασμού των επιπτώσεων στα προστατευόμενα είδη από τη λειτουργία των ΑΣΠΗΕ, στην πράξη αυτό είναι ανέφικτο. Για τον Αιγαιόγλαρο και τον Θαλασσοκόρακα το σύστημα ραντάρ που προτείνεται δεν μπορεί να λειτουργήσει διότι τα πουλιά πετούν χαμηλά και δεν εντοπίζονται. Ο Μαυροπετρίτης πετά συνεχώς και σε μεγάλους αριθμούς πάνω και γύρω από τις νησίδες.

Αν το σύστημα λειτουργεί με ραντάρ και παύση των Α/Γ, τότε αυτές θα πρέπει να είναι ακίνητες κατά τη διάρκεια της ημέρας από Μάιο έως Οκτώβριο και κατά τη διάρκεια της νύχτας από Μάρτιο έως Οκτώβριο. Πέραν του ότι ο φωτισμός είναι ασύμβατος στις αναπαραγωγικές αποικίες όλων των ειδών -και ιδιαίτερα καταστροφικός ο φωτισμός τη νύχτα- δεν μετριάζεται, διότι είναι υποχρεωτικός για λόγους ασφαλείας, όπως απαιτεί η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.

Κάποιες από τις νησίδες είναι χαρακτηρισμένες ως Καταφύγια Αγριας Ζωής και άλλες ως Τοπία Ιδιαίτερου Κάλλους που υπόκεινται σε ισχυρό νομικό πλαίσιο προστασίας το οποίο ορίζει σαφώς τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες και αποκλείει την εγκατάσταση του συνόλου των υποδομών του σχεδιαζόμενου έργου. Είναι άξιο απορίας ότι οι μελέτες αγνοούν ή αποκρύπτουν το εν λόγω περιοριστικό νομικό πλαίσιο.
Εργοτάξια

Για να γίνει κατανοητό το τερατώδες εύρος των σχεδιαζόμενων έργων και της ανεπανόρθωτης καταστροφής που θα επιφέρουν, αξίζει να σημειωθεί ότι για τις 50 ανεμογεννήτριες που θα εγκατασταθούν (τύπου VESTAS) ο όγκος του κάθε θεμελίου θα είναι περίπου 350 κυβικά μέτρα, το βάθος θεμελίωσης περίπου 2,7 μέτρα, ενώ η απαιτούμενη εκσκαφή για τη θεμελίωση είναι 1.400 κυβ. μέτρα ανά Α/Γ. Για τις υπόλοιπες 56 (τύπου ENERCO) ο όγκος εκάστου θεμελίου είναι περίπου 1.400 κυβ. μέτρα, το βάθος θεμελίωσης περίπου 3,5 μ. Και η απαιτούμενη εκσκαφή για τη θεμελίωση είναι περίπου 2.650 κυβ. μέτρα ανά Α/Γ.

Σε ό,τι αφορά τα λιμενικά έργα που σχεδιάζονται, για τις τρεις μεγαλύτερες νησίδες (Λέβιθα, Κίναρος και Σύρνα) θα έχουν επιφάνεια 18.000 τ.μ. το καθένα, ενώ προβλέπεται κρηπίδωμα συνολικού μήκους 180 μ. για την πλαγιοδέτηση πλοίων μήκους μέχρι 200 μ. Στις λοιπές λιμενικές εγκαταστάσεις η επιφάνεια των έργων θα ανέρχεται στα 2.500 τ.μ., ενώ το κρηπίδωμα μήκους 50 μ. θα εξυπηρετεί σκάφη μήκους μέχρι 50 μ.

Τα λιμενικά έργα και οι βοηθητικοί-υποστηρικτικοί χώροι που προβλέπονται να κατασκευαστούν σε κάθε νησίδα περιλαμβάνουν εργοτάξια, χώρους απόθεσης Α/Γ, χώρους απόθεσης υλικών και αδρανών, χώρους ενδιαίτησης προσωπικού, 57 δεξαμενές καυσίμων συνολικής χωρητικότητας 100.000 λίτρων και δεξαμενές νερού.

Για το τσιμέντο για την κατασκευή σκυροδέματος θα μεταφερθούν σε κάθε νησίδα δεξαμενές αποθήκευσης τσιμέντου (σιλό), περίπου 155, χωρητικότητας 100 τόνων. Επιπλέον, στο σύνολο των 14 νησίδων αναμένεται να γίνουν εκσκαφές 2.738.399 κυβ. μέτρων. Μεγάλο ποσοστό εξ αυτών (1.811.554 κυβ. μέτρα) θα χρησιμοποιηθεί ως υλικό επιχώσεων.

Την προστασία των 14 προστατευόμενων νησίδων από την επικείμενη χωροθέτηση των καταστροφικών έργων ζητούν από τον πρωθυπουργό και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με κοινή τους επιστολή οι περιβαλλοντικές Οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΑΡΧΕΛΩΝ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Οριβολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, MEDASSET, MOm/Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας, καθώς και η Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία και η Ελληνική Οικολογική Εταιρεία.

Το ίδιο ζητούν η Ελληνική Βοτανική Εταιρεία, η Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Οι παραπάνω φορείς ενώνουν τη φωνή τους με τους κατ’ εξοχήν αρμόδιους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κυκλάδων και Δωδεκανήσου, που έχουν ήδη γνωμοδοτήσει αρνητικά και έχουν απορρίψει συλλήβδην τα έργα, ενώ η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει επίσης τεκμηριώσει με πολυσέλιδη έκθεση ότι το έργο πρέπει να απορριφθεί συλλήβδην.

Για το θέμα πρόκειται να γίνει ενημέρωση στην ελληνική και διεθνή επιστημονική κοινότητα, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Πηγή: efsyn.gr

---

Τάσος Σαραντής: Σχετικά με τον Συντάκτη

---

Διαβάστε Περισσότερα »