This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[17]
SENECA fuit, cuius nomen ad uos potuit peruenisse,
ingenii confusi ac turbulenti, qui cupiebat grandia
dicere, adeo ut nouissime morbo huius rei et
teneretur et rideretur; nam et seruos nolebat habere nisi
grandes et argentea uasa non nisi grandia.
Credatis mihi uelim non iocanti, eo peruenit insania eius,
ut calceos quoque maiores sumeret, ficus non esset
nisi mariscas, concubinam ingentis staturae haberet.
Omnia grandia si quando inueniret probanti
inpositum est cognomen uel; ut Messala ait,
[p. 21]
cognomentum, et uocari coepit Seneca Grandio. Is in hac
suasoria cum posuisset contradictionem: ‘at omnes
qui missi erant a Graecia fugerunt’ sublatis
manibus, insistens summis digitis — sic enim solebat
quo grandior fieret — exclamat: gaudeo, gaudeo.
mirantibus nobis quod tantum illi bonum contigisset,
adiecit: totus Xerses meus erit. Item dixit: iste qui
classibus suis maria subripuit, qui terras
circumscripsit, dilatauit profundum, nouam rerum naturae
faciem imperat, ponat sane contra caelum castra:
commilitones habebo deos.
Annaei Senecae Oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores. Seneca the Elder. Adolf Gottlieb Kiessling. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig. 1872. Keyboarding.
The Mellon Foundation provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.