This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[16]
hoc sum contentus, quod, etiamsi, cur quidque fiat, ignorem, quid fiat, intellego. Pro omni igitur divinatione idem, quod pro rebus iis, quas commemoravi, respondebo.
10. Quid scammoneae radix ad
purgandum, quid aristolochia ad morsus serpentium
possit, quae nomen ex inventore repperit, rem ipsam
inventor ex somnio, video, quod satis est; cur possit,
nescio. Sic ventorum et imbrium signa, quae dixi, [p. 151]
rationem quam habeant, non satis perspicio; vim et
eventum agnosco, scio, adprobo. Similiter, quid fissum in extis, quid fibra valeat, accipio; quae causa
sit, nescio. Atque horum quidem plena vita est; extis
enim omnes fere utuntur. Quid? de fulgurum vi dubitare num possumus? Nonne cum multa alia mirabilia, tum illud in primis: Cum Summanus in fastigio
Iovis optumi maxumi, qui tum erat fictilis, e caelo
ictus esset nec usquam eius simulacri caput inveniretur, haruspices in Tiberim id depulsum esse dixerunt,
idque inventum est eo loco, qui est ab haruspicibus demonstratus.
11.
De Divinatione. M. Tullius Cicero. C. F. W. Müller. Leipzig. Teubner. 1915.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.