I.to be sea-sick.
B. Transf., to be squeamish or qualmish, to vomit: “quidlibet, modo ne nauseet, faciat,” Cic. Phil. 2, 34, 84: “ructantem et nauseantem Antonium,” id. Fam. 12, 25, 4; Juv. 6, 433.—
II. Trop.
A. To belch forth, i. e. give vent to, utter nonsense: “ista effutientem nauseare,” Cic. N. D. 1, 30, 84.—