I.a. [in-pluo].
I. Neutr., to rain into or upon, to rain (very rare): “deorsum, quo impluebat, impluvium dictum,” Varr. L. L. 5, § 161 Müll.: “fanum Veneris, in cujus quandam aream non impluit,” Plin. 2, 96, 97, § 210: “lacus immane turgescit, ita ut arborum comis, quae margini insistunt, superjectae asperginis fragor impluat,” Sid. Ep. 2, 2 med.: “priusquam impluerit, ab avibus aut formicis sata non infestari,” Col. 2, 8, 5: “si arcus circa occasum refulsit, rorabit et leviter impluet,” will rain, Sen. Q. N. 1, 6: “Penēus ... summis aspergine silvis Impluit,” Ov. M. 1, 573.—
II. Act., to rain upon: “impluviatus color, quasi fumato stillicidio implutus,” Non. 548, 18.
