I.several times, at different times (now and then in Cic.; “elsewhere rare): aliquotiens causam agere,” Cic. Quint. 1: “audire,” id. Font. 11: “ferre,” id. Prov. Cons. 46: “mittere,” Cic. Verr. 2, 171: “postulare,” id. Sex. Rosc. 77: “domi esse,” id. Caecin. 58: “tangere locum,” id. Leg. 2, 4, 9: “defensus aliquotiens liberatus discesserat,” Nep. Phoc. 2; so Vulg. 1 Macc. 16, 2: neque detrusus aliquotiens terretur, Sall. H. Fragm. ap. Prisc. 1015 P.: “aliquotiens usque ad mortem periclitatus sum,” Vulg. Eccli. 34, 13: “in campum descendere,” Liv. 7, 18; Suet. Calig. 11; cf. Lion ad Gell. 1, 18, 2.
ălĭquŏtĭes (better ălĭquŏtĭens ), adv. aliquot,