Κυλλήνη
μὴ νῦν ἀπίστει: πιστὰ γάρ σε προσγελᾷ θεᾶς ἔπη.
Χορός
300καὶ πῶς πίθωμαι τοῦ θανόντος φθέγμα τοιοῦτον βρέμειν;
Κυλλήνη
πιθοῦ: θανὼν γὰρ ἔσχε φωνήν, ζῶν δ᾽ ἄναυδος ἦν ὁ θήρ.
Χορός
ποῖός τις ἦν εἶδος; πρ[ο]μήκης, ἢ 'πίκυρτος, ἢ βραχύς;
Κυλλήνη
βραχύς, χυτρώδης, πο[ι]κίλῃ δορᾷ κατερρικνωμένος.
Χορός
ὡς αἰέλουρος εἰκάσαι πέφυκεν ἢ τὼς πόρδαλις;
Κυλλήνη
305πλεῖστον με[τ]αξύ: γογγύλον γάρ ἐστι καὶ βραχυσκελές.
Χορός
οὐδ᾽ ὡς ἰχνευμ<ων> προσφερὲς πέφυκεν οὐδ᾽ ὡς καρκίν<ος>;
Κυλλήνη
οὐδ᾽ αὖ τοιοῦτ[ό]ν ἐστιν: ἀλλ᾽ ἄλλον τιν᾽ ἐξευροῦ τρόπον.
Χορός
ἀλλ᾽ ὡς κεράστ[η]ς κάνθαρος δῆτ᾽ ἐστὶν Αἰτναῖος φυήν;
Κυλλήνη
νῦν ἐγγὺς ἔγν[ως] ᾧ μάλιστα προσφερὲς τὸ κνώδαλον.
Χορός
310τ[ί δ᾽ αὖ τὸ ] φων[οῦ]ν ἐστιν αὐτοῦ, τοὐντὸς ἢ τοὔξω, φράσον.
Κυλλήνη
[ ... ]λο[ ... φ]ορίνη σύγγονος τῶν ὀστράκων.
Χορός
[ποῖον δὲ τοὔνομ᾽ ἐν]νέ[πει]ς; πόρσυνον, εἴ τι πλέον ἔχεις.
Κυλλήνη
[τὸν θῆρα μὲν χέλυν, τὸ φωνο]ῦν δ᾽ αὖ λύραν ὁ παῖς καλεῖ.
Χορός
[ ... αβουτ 22 λλ. ] κτέανον ησύ[ ... ] τινι;
Κυλλήνη
[ ... αβουτ 23 λλ. ] δέρμα κ[ ... ]στ [
315[ ... αβουτ 23 λλ. ]ον ὧδ[ε] κλαγγάνει [
[ ... αβουτ 23 λλ.]όρως ἐρείδεται
[ ... αβουτ 24 λλ.]πλεκτα [
[ ... αβουτ 24 λλ.]λάδος κ[
[ ... αβουτ 21 λλ. κόλ]λοπες δε[
320[ ... αβουτ 24 λλ. ]αμματω [
[ ... αβουτ 25 λλ.]ον[
1 ορ 2 λινες λοστ
325καὶ τοῦτο λύπη[ς] ἔστ᾽ ἄκεστρον καὶ παραψυκ[τ]ήρ[ιο]ν
κείνῳ μόνον, χα[ί]ρει δ᾽ ἀλύων καί τι προσφων[ῶν μέλος
ξύμφωνον: ἐξα[ί]ρει γὰρ αὐτὸν αἰόλισμα τῆς λ[ύ]ρας.
οὕτως ὁ παῖς θανόντι θηρὶ φθέγμ᾽ ἐμηχανήσατ[ο.
