Behoorlijk omkeerbaar baby jurkje

Deze maand twee geweldige projecten: een tas en een babyjurkje. Hoewel ik ook van plan ben om de tas te maken begon ik met het babyjurkje. Op een of andere rede wil ik altijd iets veranderen aan een patroon en dit patroon leek me echt ideaal om een omkeerbaar jurkje mee te maken, ik vergiste me daar echter een beetje in.

Een bias afwerking en kam snaps zijn ideale ingrediënten voor omkeerbare kleding, maar ik realiseerde me niet dat het binnenvoorpand een heel stuk overlapt met het buitenvoorpand. Zonder aanpassing aan het binnenvoorpand komen de kam snaps dus ver van de rand (als de jurk binnenstebuiten zit).

Ik realiseerde me dit probleem pas toen de jurk al in elkaar zat en de eerste kam snaps rij er al op zat. De jurk wijkt echter nog zo veel als waar ik voor vreesde en is prima draagbaar binnenstebuiten. Ik verwacht dat ik nog een kam snaps aan de onderkant van de jurk ga plaatsen, maar ik wacht even af. Mocht ik hetzelfde nogmaals proberen, knip ik het binnenvoorpand smaller, zodat aan beide zijde de knopen dicht bij de opening zitten.

De pasvorm van de jurk is heel goed, ze kan er heel fijn in bewegen en spelen.

Ik paste knopen per kant af op de gebruikte stof. Meer achtergrond info over de stoffen, knopen en meer foto's vind je op mijn blog.

Voor Appels en Peren door Inspinration

Ook ik naaide deze maand weer mee. Het appel en peren shirt was zelfs een van de belangrijkste redenen waarom ik het boek kocht. Het boek raad aan niet te veel met stoffen te spelen als je geen nadruk wil leggen op je breedte, dat advies volgende ik dus op, breedte genoeg van mezelf.

Om het geheel toch een beetje een eigen draai te geven voegde ik wel een extra contrasterende streep toe bij de hals (het idee kreeg ik hier). Voor de breedte van de streep koos ik voor dezelfde breedte als die van de taille band. Door dit detail leek het me beter de bovenste knopen te laten vallen.

De knopen op de tailleband zijn kleine goedkope knoopjes uit mijn voorraad die ik overtrok met de fuchsia stof. Ik wilde geen zichtbaar patroon op de knopen, dus deed ik de achterkant van de stof buiten.

Beide stoffen zijn van Lillestof en dus geen Punto di Roma, toch vind ik dat de wat zwaardere Lillestoff ook prima werkt voor dit shirt. De volgende keer maak ik echter wel de hals wat minder breed. Nu gaapt het shirt een beetje als ik mijn armen voor mijn lichaam heb (als ik type bijvoorbeeld).

Neem ook gerust een kijkje op mijn blog.

Recht op recht jurk met gouden accenten

Een jurkje, daar loop ik warm voor. De tasjes die we tot nu toe maakten waren leuk, maar kleren, daar ligt mijn passie. I begon dit jurkje daarom al op 28 februari tijdens een naaidate, maar hoewel dit jurkje snel in elkaar kan zitten wilde het niet echt vlotten.De dag erna, na een nachtje slapen was het echter zo gepiept. Ik deed het natuurlijk op sommige plekken iets anders dan in het boek, sommige variaties waren gepland (zoals alleen het verstevigen van de kam snapplekken en niet de hele zoom) en andere variaties realiseerde ik me later pas.

Ik had het meeste moeite met stap 14 en 15. Ik heb het tot twee keer toe los moeten halen omdat ik maar niet begreep hoe het op elkaar vast moest en uiteindelijk zit het nog niet zo vast als het eigenlijk had gemoeten, maar het werkt en ik zou het volgende keer weer zo doen. Nu het jurkje in elkaar zit begrijp ik de instructies veel beter, hebben anderen dat ook wel eens? Wat je eigenlijk moet doen is dus het middenpand op het zijpand leggen, zo dat de zijkanten niet gelijk  liggen. De zijkant van het middenpand moet tegen de vouw (dus 2 cm van de rand) van de zijkant liggen. Vervolgens zou je op 1 centimeter van de rand van het middenpand (3 cm van de rand van het zijpand dus) moeten stikken. Ik stikte echter op de vouwlijn van het middenpand (4 cm van de zijkant van het zijpand). Volgens mij werkt deze methode net zo goed en zo heb je een duidelijke lijn die je kan volgen.

De mouwen zette ik eerst aan de jurk en daarna sloot ik de zijkanten van de jurk pas. Achteraf gezien is de methode uit het boek iets mooier, dus dat doen me volgende keer. Dus eerst de zijkant sluiten en vervolgens de mouw erin zetten.

Voor de tailleband gebruikte ik drie centimeter dik elastiek. De tunnel voor het elastiek stikte ik helaas niet helemaal volledig recht op het jurkje, de eerste naad schommelde een beetje (dit recht krijgen is echt heel lastig en bij de volgende jurk teken ik gewoon een lijn op de stof). De positie van de tweede naad bepaalde ik heel precies door het elastiek als hulpmiddel te gebruiken bij het stikken. Ik legde het elastiek gewoon op de stof zodat de bovenkant van het elastiek tegen de eerste naad lag en zo kon ik net naast het elastiek de tweede lijn stikken. Dat het niet helemaal recht is zie je niet meer nadat het elastiek erin zit. Tenslotte stikte ik het elastiek vast in de tunnel met een zigzag, ik wilde voorkomen dat het elastiek zou gaan draaien in de was.

Laatst las ik bij Lieveke en Zus over een NEP trekkoordje en dat gebruikte ik in deze jurk. Voordat ik de tunnel vastnaaide naaide ik twee knoopsgaten in de zijkant dicht bij elkaar. Nadat het elastiek erin zat reeg ik een koortje door de knoopsgaten. Het koorde draaide ik zelf van gouddraad dat waarschijnlijk ouder is dan ik. Ik kan me herinneren dat we het altijd in huis gehad hebben, ik vond het schitterend maar we deden er nooit iets mee. Bij de laatste verhuizing van mijn moeder kwam het gouddraad bij mij in huis. Nu heeft een deel ervan eindelijk een mooie functie gekregen.

In plaats van knopen gebruikte ik bronzen/gouden Kamsnaps. Zoals ik al schreef verstevigde ik alleen de stof waar die snaps gekomen zijn. Ik stikte het hele jurkje door in glimmende gele borduurdraad, zo naast het goud, lijkt het zelf ook goudachtig.

Wij vinden de jurk erg mooi, ik verwacht dat er nog wel meer van deze gaan komen. Ik gebruikte voor de jurk nog geen yard (94 cm) stof bij een breedte van 112 cm, dus ideaal voor kleinere lapjes bijzondere stof. Ik maakte een maatje 116 voor mijn smalle 7 jarige, ze paste nu eens een keer gewoon in 1 maat (al had ik 110 kunnen pakken boven). Deze jurk teken je trouwens het liefste op ruitjes patroonpapier (niet dat ik dat heb, maar het lijkt me super handig voor een patroon als dit).

Mocht je meer jurken van mijn hand willen zien, neem dan vooral ook een kijkje op mijn eigen blog www.inspinration.nl.

Tipsy tasje in tricot met blinde rits

Deze maand zag ik al verschillende schitterende Tipsy Tasjes voorbij komen. Het leek mij een ideaal project voor restverwerking. Mijn reststapel bestaat echter voor 95 procent uit tricot. Dit tasje werd daarom dus ook uit verstevigde tricot gemaakt. Gezien mijn eigen blog in het Engels is schreef ik voor hier een Nederlandse versie van mijn post.

Naast de andere stof keuze wilde ik een tasje maken met een blinde rits, wilde ik minder afval en wilde ik geen voering. I heb hele mooie versies voorbij zien komen waar de rits dezelfde kleur is als de paspel en de rits daardoor echt een heel mooi detail werd, maar ik wilde het gewoon anders proberen. Ik doe het graag altijd een beetje anders. Net niet zoals het hoort, dat doe ik bij het naaien maar ook bij koken en eigenlijk alle elementen in mijn leven. Ik krijg het zelfs niet voor elkaar om iets voor een tweede keer op dezelfde manier te doen. Zijn er meer die dat hebben?

Ik wilde dus graag afval besparen, want ik las hier dat zij het wat zonde van haar stof vond dat ze behoorlijk veel moest wegknippen. In plaats van te starten met rechthoeken knipte ik dus gewoon de uiteindelijk vormen van de bovenstoffen uit, plus een extra naadwaarde op de los geknipte delen. Vervolgens knipte ik de delen uit tricot en verstevigde ik ze met hele stevige (extra handig omdat er geen voering in zou komen) en goedkope versteviging. De top driehoeken verstevigde met een andere versteviging. Ik vreesde namelijk dat de hele stevige versteviging het naaien van de blinde rits wat lastig zou maken. Maar door die andere versteviging bleken de driehoeken echter nog rekbaar. Ik moet me duidelijk nog inlezen op het gebied van verstevigen.. Toen bleek ook nog dat ik de driehoeken te vaak gespiegeld had en ze nu niet op de juiste manier in elkaar paste. Ik moest dus een van de driehoeken opnieuw knippen (ja ik voel de ironie dat ik zo graag stof wilde besparen en uiteindelijk daardoor van een van de stoffen juist meer afval heb). Uiteindelijk bleek de donker paarse, degene met de stevigste versteviging een strakker resultaat te geven. Mijn knipt debacle leverde me dus in ieder geval mooie test op tussen deze twee verstevigingen.

Voor de paspel gebruikte ik repen stof van een project van vorige week. De paspel is gewoon een reep tricot met daarin een stevig koord van een doe-het-zelf winkel. Ik naaide de paspel op de onderstof met mijn lock en paspelvoet. Dit ging heel goed deze keer. Ik merkte dat de beste manier om de verschillende stroken tricot tot 1 paspel te krijgen was om de volgende strook gewoon om het vorige eind heen te leggen, zonder vast te naaien. Tricot rafelt niet en een naad gaf een bobbel in de paspel. de overgang is van dichtbij zichtbaar (zie foto hierboven met de open rits), maar het stoort me niet.

De laatste stap, de laatste twee delen aan elkaar naaien deed ik met de naaimachine en mijn blinde ritsvoet. De paspel was precies de ideale dikte. Doordat de paspel door de dikke verstevigde tricot heen gevoeld moest worden ging die stap niet heel snel, maar het lukte. Door de blinder ritsvoet naaide ik heel dicht op de paspel, de lock naaide echter net nog een beetje dichter. Als je de paspel echt opzij duwt kan je het stiksel een heel klein beetje zien, maar normaal valt het niet op.

Toen het tasje in elkaar zat bleken de konijnen families op hun zij te hangen, echt tipsy dus. Dat had ik blijkbaar niet goed ingeschat. Volgende keer beter, dit tasje werd door mijn oudste dichter ingenomen, zijn vond hem helemaal perfect. Mocht je voor jouw tasje ook de (hopelijk) stof besparende versie willen, let dan heel goed welke kanten van de driehoeken je aan elkaar moet naaien. De middellange delen horen aan de rits, niet de langste.

Project 4, driehoeksverhouding tasje door Inspinration

Ik vind sew alongs een heel leuk fenomeen, ze zijn super motiverend vind ik. Ik ben dan ook heel blij dat ook ik met deze sew along mee mag doen. Ik ben een nieuwe deelnemer en mocht je iets meer over mij en mijn creatieve avonturen willen weten dan kan je mij vinden op mijn blog Inspinration.


I koos ook voor het driehoeksverhouding tasje. Ik las al dat er werd aangeraden om het driehoekje iets groter te maken om te voorkomen dat het tasje niet mooi opgevouwen blijft. Ik koos echter voor een andere soort oplossing om ontvouwen te voorkomen, een drukknoop.

Voor de hoofdstof gebruikte ik katoen sateen van Michael Miller. Ik kocht het een jaar geleden bij modes4u.com samen met allerlei andere soorten stoffen om verschillende soorten stof uit te proberen. De katoen Sateen is erg stevig en voelt als canvas. Ik koos er daarom voor om de tas niet volledig te voeren, alleen het handvat. Door de stevigheid van de stof koos ik er ook voor om het handvat niet extra te verstevigen.

Het naaien ging niet volledig vlekkeloos (wat volledig mijn fout is en niet die van de uitleg). Bij het oprollen, rolde ik zowel voor- als achterkant samen op. Het rolletje werd daardoor natuurlijk extreem dik en het naaien van de bovenkant was daarom afschuwelijk! Het was de eerste keer dat ik tegen mijn naaimachine geschreeuwd heb (gelukkig dat er niemand ander thuis was). Het lukt maar niet om beide lagen stof te naaien, de bovenste schoof steeds een stukje opzij waardoor ik ernaast naaide. Het ontrollen (nadat het eindelijk provisorisch aan elkaar geraakt was) was daardoor ook echt een kriem. Het wilde maar niet lukken, maar toen na veel zuchten, had ik twee losse delen in mijn handen. Toen realiseerde ik me dat je natuurlijk de voor- en achterkant apart moet naaien!

Hoewel de tas dus niet volledig gevoerd is, is de binnenkant toch heel netjes. De sateen is volledig wit van binnen en de witte draad op mijn overlock en witte draad van mijn naaimachine zijn bijna niet zichtbaar, alleen een beetje daar waar de voering stopt.

Als driehoekje koos ik een stukje Birch stof dat ik op mijn restjes stapel had liggen. Deze stof zorgde ervoor dat ik weer opnieuw ben gaan bloggen en heeft daarom een speciaal plekje in mijn hart. Nu kan ik er heel vaak van genieten. Ik verstevigde het driehoekje op de plek waar ik de drukknoop wilde hebben. Na het naaien van de tas plaatste ik eerst de drukknoop op het driehoekje. Vervolgens vouwde ik de tas op en koos ervoor om verticaal drie keer te vouwen in plaats van vier keer. Vervolgens bepaalde ik de plek voor de andere drukknoop. Ook dat plekje verstevigde ik. Ik heb de tas een paar keer uit en opgevouwen en de drukknoop zit prima. Het is niet moeilijk om de tas weer zo op te voeren dat de drukknopen elkaar raken.