Jetzt geht los

Jippie, mijn wolletjes zijn binnen !!

Ik ga los.... voor mij geen streepjes maar

vierkantjes.

De lichte turquoise had ik nog op voorraad, van alle andere bollen bestelde ik 2 stuks.

Dat moet voorlopig maar even genoeg zijn.

Deze Annell Rapido bestelde ik bij Wol en zo, 10 halen 9 betalen :-)

Wol en Zo is gevestigd in België maar de verzendkosten naar Nederland zijn goedkoper dan een pakket binnen Nederland (volgt u nog?). En ik had het ook snel binnen. Dank je wel Jenneke, voor de tip.

Hoe dan ook, ik ben blij!!

Ook werd ik blij van het vooruitzicht dat de kinderen weer naar school zouden gaan vandaag.

Vakantie is heerlijk maar je gaat zo wennen aan dat ritme. Vanmorgen hadden ze het beiden moeilijk  haha!

Na het dagelijkse kopje Latte vertrok ik richting kringloop. In wéken niet geweest, ik had er dus zin in.

Ik heb iets gevonden wat ik echt nooit vind.

Ik stond te snuffelen bij de blikken, er stond echt een mooitje maar ik vond 'm veel te duur.

Naast mij stond een mevrouw die een hert (!!!!) oppakte... en weer neerzette. Ze stond nogal te staren naar dat ding. En ik..... hoppa.... hert in mijn mandje. Ik kreeg me toch een blik. 

Het recht van de sterkste op dat moment. En dat heb ik geleerd hoor, bij twijfel... in je mandje ermee.

Dit is 'm, behoorlijk zwaar ook :

Voorlopig mag het beestje even bij mij logeren.

Ik vond nog meer maar dat laat ik volgende keer weer zien.

***

Fijne post, van alles wat

Rosalie van StudioZakka gaf een kreet, want... ik mocht écht niet gaan knippen in het Barbapapaboek.

En dus stuurde ik het naar haar en er wordt al heftig uit voorgelezen aan haar grootste pollewopje, en misschien ook wel het kleine pollewopje want babietjes luisteren ook graag naar de stem van mama. In ruil kreeg ik een suuuuuuuuuperlief hertje dat zij had gevonden bij de kringloop (ik vind nóóit hertenbeeldjes bij de kringloop!), wat een verrassing ! Én ik had ook nog eens haar give-away gewonnen, dat werd dus een heerlijke envelop vol met leukigheidjes. Knoopjes, lintjes, nog meer leuks ow ik houd ervan. En het hertje heeft inmiddels een mooi plekje gekregen in m'n vitrinekast die stampvol zit. Ik vind teveel leuk, dat is het.

 

 

Ook ontving ik fijne lapjes via de lapswap die tot in de puntjes is georganiseerd door MaMarieke.

Ik ontving lapjes van : www.sandrastoft.blogspot.be ; http://dieuwke-sietse.blogspot.nl/ ; www.creadientje.wordpress.com  en http://123probeersel.blogspot.nl/

Het leuke is dat ik deze blogs nog niet kende en zo kom je weer eens ergens anders. Ik ben heel blij met de lapjes. Ik weet nog niet wat ik ervan ga maken maar het komt goed.

Waar mijn eigen lapjes terecht zijn gekomen weet ik nog niet.

 

Ik heb nog meer heerlijke post mogen ontvangen maar dat laat ik nog zien.

 

En ik ben heel blij dat Moos mijn hertjespost heeft ontvangen, mocht je het nog niet weten... Moos is énorm fan van hertjes :-) Kijk hier maar wat ik stuurde. Ze heeft ook iets met molletjes, nou dat wil zeggen, ze voelt zich af en toe een molletje, als ze de nachtdienst in moet. Vandaar dat er ook wat molletjes bij de post zaten.

 

Ik wens jullie een fijne dag !

*** Syl ***

 

De Amsterdamse Waterleidingduinen

Gisteren hebben we een heerlijke dag gehad in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Hoewel de naam anders doet vermoeden, ligt dit aan de kust, ten zuiden van Zandvoort.

 

We hebben een lekkere wandeling gemaakt, natuurlijk kozen wij voor de lange route (ca. 7 km) en onderweg kwamen we behoorlijk wat damherten tegen. Ook veel vogels trouwens, zoals het roodborstje en een grote bonte specht. Maar vogels vliegen en zijn schuwer dan herten denk ik want ze lieten zich niet goed vangen op mijn simpele cameraatje.

foto van internet

 dit is 'm, hier hebben we er wel een stuk of 5 van gezien, mooie vogel hè?!

Ik heb nog wel een Vlaamse Gaai weten te klikken.

Christian heeft de rest van de familie vastgelegd :-)

Voor de gelegenheid heb ik m'n brilletje (voor veraf) maar even opgezet, anders had ik helemaal geen hert gezien ben ik bang.

 

Dit vond ik wel zó een droppie! Heel stil probeerde ik steeds dichterbij te komen... en dat is gelukt zoals je ziet.

 

Ik moet van Christian even melden dat Laura en hij het allerdichtst bij een hert zijn geweest, stokstijf stil stonden ze met het hert op een meter van ze af. Heel bijzonder. Maar toen ik het wilde vastleggen was het beestje natuurlijk al weggerend.

 

Ik heb gelezen dat er net na de bronsttijd heel veel herten zijn gestorven door verzwakking en ook door honger. Dat waren voornamelijk mannetjes. Er is een nieuw hek om het gebied neergezet om de weilanden en oogst van de boeren te beschermen maar de mannetjesherten die altijd in dat weiland kwamen eten stonden bij dat hek en hebben geen andere voedselbronnen gezocht (er is voedsel genoeg in het duingebied). Het is wel heel sneu maar ook wel een beetje de natuur denk ik. De hertenpopulatie neemt daar per jaar 20% toe (het zijn er nu rond de 2000 over het hele gebied) en er zijn ongeveer 100 herten doodgegaan. Reken maar uit, het worden er uiteindelijk toch steeds meer. Wel ben ik heel blij dat ik geen dode herten heb gezien want ze laten ze liggen omdat het voedsel is voor andere dieren die daar leven.

 

We hebben het erg getroffen met het weer, zo af en toe kwam de zon door en dan was het ook echt warm, jassen uit, fijn! Na deze wandeling was ons avontuur nog niet ten einde maar daar ga ik een nieuwe post over maken.

 

*** Syl ***