Μπήκε φως.

Χαρά σημαίνει να ξυπνάς χαράματα για να προλάβεις το καράβι. Σημαίνει να βλέπεις την Κατερίνα να χοροπηδάει πάνω στο καπό του αυτοκινήτου. Σημαίνει σάντουιτς ότι να ναι στο λιμάνι. Σημαίνει να ΜΠΑΙΝΕΙΣ στο καράβι. Σημαίνει χρωματιστά μαγιώ στριμωγμένα στη βαλίτσα. Σημαίνει η δική μας παραλία. Σημαίνει να θάβεις τις πατούσες στην άμμο. Σημαίνει η πρώτη δειλή βουτιά μακριά απο δω. Σημαίνει κωλοτούμπες και νερά που δε βαθαίνουν. Σημαίνει πείνα και αναζήτηση ταβέρνας. Σημαίνει γεμιστά, τηγανητές πατάτες και μπύρα. Σημαίνει τζιτζίκια που ουρλιάζουν και θες να τα εξοντώσεις. Σημαίνει κουνούπια και μυρωδιά σιτρονέλας. Σημαίνει μαλλιά λουσμένα με λεμόνι. Σημαίνει πόδια και χέρια γεμάτα βραχιόλια. Σημαίνει βλέμματα πίσω απο γυαλιά ηλίου. Σημαίνει συζήτηση με την τετράχρονη Πέγκυ για το πως χρησιμοποιούμε το ροζ ποτιστήρι στην άμμο. Σημαίνει κουβέντα με σερβιτόρες, καπετάνιους, μούτσους, διπλανούς, ντόπιους, ξένους. Σημαίνει κόκκινη μπαντάνα στο κεφάλι. Σημαίνει βραστά αυγά και γιαούρτι για πρωινό. Σημαίνει 400 φωτογραφίες. Σημαίνει αχινός που ξεκουράζεται σε χρωματιστές σαγιονάρες. Σημαίνει αντηλιακό. Και έγκαυμα. Σημαίνει φιλία. Με κάθε τρόπο. Πρωί και βράδυ. Καλοκαίρι και χειμώνα. Μόνο που το καλοκαίρι η φιλία είναι πιό ζεστή και πιό χρωματιστή. Πιο ''της Κατερίνας''.

.

.

Beirut - Nantes