Tο λάιφ στάιλ της μοντέρνας ξενιτιάς

του Νικόλα Δημητριάδη

 περιοδικό Άρδην, τ. 96, Μάρτιος – Μάιος 2014

Έτσι που τη ζωή σου ρήµαξες 

εδώ στην κώχη τούτη την µικρή, 

 σ’ όλην την γη την χάλασες. 

 Κ. Π. Καβάφης, H Πόλις, 1910 

Aν θέλαμε να αναζητήσουμε την κύρια ψυχολογική παθογένεια που γεννάει η σύγχρονη κοινωνία, αυτή θα ήταν η γενικευμένη ανασφάλεια, που εντοπίζεται σε πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής και εκδηλώνεται με ποικίλα συμπτώματα. Κυριαρχεί ο φόβος, η αβεβαιότητα, ο μηδενισμός, η έλλειψη οιουδήποτε οράματος. Δεν πρόκειται για ένα παροδικό φαινόμενο ή μια «κατασκευασμένη» φαντασίωση, αλλά για ένα δομικό χαρακτηριστικό της εποχής μας, που διαρκώς διογκώνεται, καθώς εξαλείφονται οι προϋποθέσεις και οι σταθερές της συλλογικής ζωής, που διατηρούσαν επί δεκαετίες την κοινωνική συνοχή.

Κυκλοφορεί το νέο άρδην

Σπεύσατε στα περίπτερα!

Με γεωπολιτική ανάλυση ενόψει ευρωεκλογών.

Με αφιέρωμα στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Με άρθρα για τις ΜΚΟ, τη Θράκη, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, την Ουκρανία κλπ κλπ

Και με σούπερ αρθράρα δικιά μας, για το «λάιφ-στάιλ της μοντέρνας ξενιτιάς».

θέατρο σκιών και σάτιρα

 Θέατρο Σκιών και σάτιρα
από το αφιέρωμα στο Θέατρο Σκιών του περιοδικού Άρδην που κυκλοφορεί.

Αν στο παρελθόν το Θέατρο Σκιών ψυχαγωγούσε και ταυτόχρονα διαπαιδαγωγούσε το σύνολο του ελληνικού λαού, αποτελώντας βασικό συστατικό διαμόρφωσης της κουλτούρας του, σήμερα που έχει περιοριστεί κατά κανόνα σε ένα παιδικό κοινό, ή μεμονωμένους θεατρόφιλους και διανοούμενους, τον ρόλο αυτό έχει αναλάβει η τηλεόραση. Στο κείμενο αυτό επιχειρούμε μια παράθεση των στοιχείων που καθορίζουν την κοινωνική σάτιρα του Θεάτρου Σκιών και μία αντιστοίχισή τους με την σημερινή –εν πολλοίς τηλεοπτική– σάτιρα.

Η σκέψη πως στοιχεία του Θεάτρου Σκιών μπορούν σήμερα να ανιχνευθούν στα θεατρικά σκετς του Μάρκου Σεφερλή είναι για κάποιους αρκετά εξοργιστική ώστε να σταθεί έστω και ως υπόθεση εργασίας. Ίσως πιο εύκολα δεκτή να είναι η αντιστοίχιση του Καραγκιόζη με τον Λαζόπουλο των «Μικρών Μήτσων» ή τις παλαιότερες περσόνες του Χάρυ Κλυν – αν και οι ομοιότητες εδώ είναι μάλλον λιγότερες. Βέβαια, το ζητούμενο εδώ δεν είναι ο σχολιασμός του ταλέντου κάθε καλλιτέχνη αλλά η φιλοσοφία και η λειτουργία της τέχνης του. Άλλωστε, η λαϊκή φαντασία και το λαϊκό χιούμορ σπανίως συμβαδίζουν με την εκάστοτε πολιτική ορθότητα και η ιστορία του Θεάτρου Σκιών βρίθει από «καθώς πρέπει» σχόλια απόγνωσης και αηδίας για το χαμηλό επίπεδό του.

Black Metal, παγανισμός και φασισμός

Μπλακ Μέταλ, παγανισμός και φασισμός

Η παραθρησκεία ως όπιο του μεσοαστού

Από το αφιέρωμα στη Χρυσή Αυγή του περιοδικού Άρδην που κυκλοφορεί

Σε μια κοινωνία που έχει χάσει κάθε συλλογική αναφορά, η θρησκεία μετατρέπεται, από κοινό βίωμα της κοινότητας, σε ατομικό χόμπι και εναλλακτική ψυχοθεραπεία. Στα πλαίσια της «αμερικανοποίησης» της ελληνικής κοινωνίας ξεπήδησαν και τα διάφορα ξενόφερτα φρούτα του εσωτερισμού και του παγανισμού. O αχταρμάς χριστιανικών, αρχαιοελληνικών και παγανιστικών αναφορών, που συναντάμε στα περιοδικά και τις ιστοσελίδες της ακροδεξιάς, είναι ενδεικτικός: Ο Χριστός, ο Δίας και ο Πάνας συναντάνε τον Όντιν και τον Εωσφόρο, μπλέκοντας σε κάθε είδους παραθρησκευτική και… παραφιλοσοφική αρλούμπα.

Ιδεολογία υπερανθρώπων - κουλτούρα υπανθρώπων

Ιδεολογία υπερανθρώπων - κουλτούρα υπανθρώπων

του Νικόλα Δημητριάδη

από το αφιέρωμα στη Χρυσή Αυγή του περιοδικού Άρδην που κυκλοφορεί

Το άρθρο αυτό δεν επιχειρεί μία συνολική εξέταση του φαινομένου Χρυσή Αυγή –οι πολιτικές διαστάσεις του οποίου αναλύονται σε άλλα άρθρα του παρόντος αφιερώματος– αλλά επικεντρώνεται σε βασικά στοιχεία της ιδεολογίας και της κουλτούρας του σκληρού πυρήνα της οργάνωσης, των ανθρώπων, δηλαδή, τους οποίους εξουσιοδότησαν 400.000 Έλληνες να «ξεβρομίσουν τον τόπο». To πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση σε μία περιήγηση στις ιστοσελίδες και τα περιοδικά που πρόσκεινται στον ιδεολογικό χώρο της Χρυσής Αυγής είναι η ανύπαρκτη σχέση τους με… οτιδήποτε ελληνικό. Οι αυτόκλητοι σωτήρες της Ελλάδας γνωρίζουν τη χώρα τους και τον πολιτισμό της σχεδόν αποκλειστικά μέσα από το Χόλιγουντ, τη δυτική καταναλωτική υποκουλτούρα και τη… Λένι Ρίφενσταλ.

Συναγερμός στις πολυκατοικίες!

Μεγάλη κρίση στον χώρο του ρήαλ εστέητ...

Η ζήτηση μειώνεται, τα νοίκια πέφτουν και οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων αναζητούν τρόπους προσέλκυσης του καταναλωτικού κοινού...

Η φούσκα των ακινήτων είναι προ των πυλών!

το Σχέδιον Φάρσαλ

Φόρος τιμής στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Έρχονται εκλογές και πρέπει να τιμήσουμε τον Νέστορα της πολιτικής. Το PSI, είναι το μεγάλο του δημιούργημα. Το δάνειο που θα μας δανείζουν οι δανειστές και τα λεφτά θα πηγαινουν στους δανειστές που μας δανείσανε το δάνειο.

Και μερικοί το θεωρούν επιτυχία...


Πασόκ και τα μυαλά στα (κ)Άγκελα.

περιοδικό Άρδην, τ. 88, Φεβρουάριος 2012

αι στρατιωτικαί δυνάμεις του Δ΄ Ράιχ

Συνοπτικός, εικονογραφημένος οδη­γός της σιδηρόφρακτης στρατιάς του ενδόξου τετάρτου Ράιχ.

Υπό την διοίκηση του Στρατάρχου Φον Ράιχενμπαχ, έρχεται στην Ελλάδα για να φέρει την ανασυγκρότηση, την πρόοδο και την ευημερία, σύμφωνα με το όραμα της Φράου Μέρκελ για την «Νέα Ευρώπη» του 21ου αιώνα.
Ο πίνακας αυτός προσφέρει μια πρώτη γνωριμία με τις δυνάμεις της αλλαγής και της προόδου. Εμπρός, λοιπόν, για την Ελλάδα που όλοι ονειρευόμαστε!


ΧΑ-ΣΤΟΥΚΑΦορομπήχτες καθέτου εφορμήσεως. Κάμπτουν το φρόνημα των αντιπάλων με απανωτά φορολογικά χαστούκια.

ΠΑΝΤΣΕΡ Α.Ε.Μηχανοκίνητες ομάδες επιχειρηματιών εισβάλλουν στην ελληνική αγορά αγοράζοντας και «αξιοποιώντας» ό,τι βρουν στο πέρασμά τους.

ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΝΚαταστρώνει σχέδια επιχειρήσεων και αναλαμβάνει να συντάξει τον νέο χάρτη της Ελλάδας, συντονίζοντας το μοίρασμα ανάμεσα στους Συμμάχους.

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ (SS)Τραπεζίτες, οικονομολόγοι, διευθυντές, μάνατζερ. Άρτια εξοπλισμένοι, εκπαιδευμένοι και φανατισμένοι, αναλαμβάνουν όλες τις δύσκολες και «βρώμικες» δουλειές (έως και την πρωθυπουργία).

ΑΓΕΛΕΣ «ΛΥΚΩΝ»Ύπουλα Μέσα Μαζικής Υστερίας. Δημιουργούν ζώνη αποκλεισμού από την ενημέρωση, τορπιλίζοντας κάθε σκέψη αντίστασης.

Δρ. ΚΟΜΑΝΤΟΔιανοούμενοι Υπηρεσίας. Εμφανίζονται από το πουθενά για να σπείρουν τον πανικό και την σύγχυση στις γραμμές του αντιπάλου.

ΓΚΕΣΤΑΠΟΈνοπλα τμήματα περιπολούν ανά την επικράτεια εντοπίζοντας σπίτια, καταθέσεις και κάθε περιουσιακό στοιχείο των ιθαγενών.

Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣΤσαρουχοκίνητες ομάδες ιθαγενών αντιστέκονται στις δυνάμεις του Ράιχ, ψελλίζοντας ασυναρτισίες περί εθνικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Προσκολλημένοι στο χθες, προσπαθούν να σαμποτάρουν το έργο του εκσυγχρονισμού και της προόδου. Να τους αποφεύγετε με κάθε τρόπο.


Πηγή: Τα στοιχεία του παρόντος πίνακα προέρχονται από διάφορα δημοσιεύματα της Καθημερινής, των ετών 1941-1944 και 2009-2011

περιοδικό Άρδην, τ.87, Νοέμβριος 2011

φουστανελάδες και νεογενίτσαροι

το δεύτερο μέρος του άρθρου «μπερθ οφ α νέισιον», στο Άρδην που κυκλοφορεί

βερέμειος ιστορία του ελληνικού έθνους

Συνοπτική, εικονογραφημένη

Βερέµειος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους

Αναθεωρημένη και επικαιροποιημένη υπό του Αλαφούζειου Ιδρύματος για την Ειρήνη και την Συμφιλίωση στην Ψωροκώσταινα

18ος αιώνας: Η άλλοτε προοδευτική και ανεκτική Οθωµα­νική Αυτοκρατορία έχει µετατραπεί σε ένα διεφθαρµένο δηµοσιοϋπαλληλικό κράτος.

1800: Βαλκάνιοι διαφωτιστές στην δυτική Ευρώπη κατασκευάζουν µία φαντασιακή κοινότητα µε το brand name «ελληνικό έθνος».

1800-1820: Οι πεφωτισµένοι διαφωτιστές φωτίζουν τοπικούς πολέµαρχους των βάρβαρων φυλών της νοτίου Βαλκανικής και τους µετατρέπουν σε Έλληνες.

1821: Όχλος κουκουλοφόρων, ΣΤΑΖιέρ και ανέργων του ΟΑΕΔ ισοπεδώνει και λεηλατεί την Τριπολιτσά. Διακρίνεται ο συνδικαλιστής Θ. Κολοκοτρώνης.

1822: Οι Φιλέλληνες βοηθούν τους επαναστάτες µε οµόλογα και χαµηλότοκα δάνεια, ενώ ο Λόρδος Μπάυρον διοργανώνει τηλεµαραθώνιους υπέρ των Ελλήνων.

1823-1825: Εµφύλιος πόλεµος ανάµεσα στην εκσυγχρονιστική πτέρυγα της πολιτικής ηγεσίας και την κλεφταρµατωλική δηµοσιοϋπαλληλική φαυλοκρατία.

1826: Οι πολιορκηµένοι νεοφιλελεύθεροι του Μεσσολογγίου προσπαθούν να σπάσουν τα µπλόκα των αγροτών που εµπόδιζαν τον ανεφοδιασµό της πόλης, ζητώντας οθωµανικές επιδοτήσεις για τα προϊόντα τους.

1827: Οι Προστάτιδες Δυνάµεις, πεισµένες για τον αγνό, γνήσιο και ανόθευτο νεοφιλελευθερισµό των επαναστατών, καταβυθίζουν τον στόλο του οθωµανικού δηµοσίου στο Ναυαρίνο και κηρύττουν την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

1828: Ο οικονοµολόγος Ι. Καποδίστριας διορίζεται κυβερνήτης από την Τρόικα (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσσία). Οι Έλληνες, εξαγριωµένοι από το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων και άλλες µεταρρυθµίσεις του, τον δολοφονούν.

παραγωγή:

Αποκάλυψη: η αληθινή κοινωνική διαστρωμάτωση της Ελλάδας!

Είδατε που τόσο καιρό τα είχαμε μπερδέψει; Και πιστεύαμε άλλ' αντ' άλλων;
Ευτυχώς που χάρη στις άοκνες προσπάθειες και τους αγώνες τόσων δημοσιογράφων, πολιτικών, καθηγητάδων και λοιπών αναξιοπαθούντων, αρχίζουμε σιγά σιγά να ανακαλύπτουμε την πραγματικότητα! Ποιοί τραπεζίτες και ποιοί βουλευτάδες, ωρέ αμόρφωτοι! Αυτοί σας φταίνε; Τους φαρμακοτρίφτες δεν τους βλέπετε; Τα γερόντια που κοπροσκυλιάζουν όλη μέρα στα ΚΑΠΗ, ξεκοκκαλίζοντας συντάξεις και επιδόματα δεν τα βλέπετε; Τώρα δεν έχετε δικαιολογία. Τώρα ξέρετε τι συμβαίνει!

περιοδικό Άρδην, τ.83, Ιανουάριος 2011

αντιμεταμοντερνισμοί 9

Ο αθλητισμός στην υπηρεσία της πολιτικής, ή αλλιώς ένα απαραίτητο εργαλείο για την οικοδόμηση του 4ου δρόμου του μεταμοντέρνου, νεοφιλελεύθερου, μπανανιότροπου, δουλόφρονου, ολίγον σοσιαλισμού. Στα πλαίσια του σεμιναρίου (γουόρκ-γκρουπ) «Πώς να πουλήσεις τη χώρα σου, διατηρώντας το χαμόγελο και την ψυχολογία ενός πλασιέ», η Σοσιαλιστική Διεθνής Α.Ε. παρουσιάζει το νέο πρόγραμμα επιμόρφωσης διευθυντικών στελεχών. Η «σοσιαλιστική γυμναστική» απευθύνεται σε πολιτικούς που θεωρούν ότι η παραδοσιακή πλύση εγκεφάλου μέσω των ΜΜΕ δεν επαρκεί για την αποτελεσματική διαφημιστική προώθηση ενός σοσιαλιστή ηγέτη. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα ακόλουθα αθλήματα:

Η ποδηλασία τονίζει το προφίλ του έξυπνου ηγέτη, που ξέρει να κρατάει την ισσοροπία του και να στέκει ορθός παρά τις εκάστοτε αντιξοότητες. Ο καλός ποδηλάτης είναι προπάντων εύστροφος - καταφέρνει να ξεπερνάει κάθε αναποδιά, διατηρώντας παράλληλα την πορεία του. Εκτός, βέβαια, κι αν του βγει η αλυσίδα...

Το κολύμπι ανοίγει το στέρνο, φουσκώνει το στήθος και κάνει γερές πλάτες. Αυξάνει δηλαδή την αρρενωπότητα (μασκουλίνιτι) του ηγέτη. Παράλληλα, η συχνή εμφάνιση με κολυμβητικό σκουφάκι προετοιμάζει την κοινή γνώμη για την σταδιακή υιοθέτιση και άλλων χαριτωμένων καπέλων, όπως φέσι, κιπά κ.λπ...

Το κανώ κάνει γερά μπράτσα, κάνοντας τον ηγέτη να φαίνεται αρκετά δυνατός ώστε να σηκώσει τα βάρη της πολιτικής. Επίσης, η πολύωρη κωπηλασία περνάει το μήνυμα ότι ο ηγέτης είναι ένας έμπειρος καπετάνιος που ξέρει να προσανατολίζεται και να βρίσκει τον δρόμο του μέσα στις φουρτούνες της πολιτικής. Αρκεί, βέβαια, να μη χαθεί...

Σε περίπτωση που το πόπολο συνειδητοποιήσει την εκποίηση της χώρας του και αντιδράσει, ο ηγέτης θα πρέπει να διαθέτει μία ακόμη αρετή: γερά πόδια! Με το τζόγκινγκ μαθαίνει ο πολιτικός να διαφεύγει με ταχύτητα από κάθε δυσάρεστο συναπάντημα. Όπως λέει και ο λαός: Του φευγάτου η Μάργκαρετ δεν έκλαψε ποτέ...

περιοδικό Άρδην, τ.81, Σεπτέμβριος 2010

αντιμεταμοντερνισμοί 8

Από μηχανής... βρυκόλακες

Ε, λοιπόν, τα χρήματα τελείωσαν... Έτσι απλά. Το παυσίπονο του ελληνικού λαού, η μορφίνη που του έδινε ο μεταπολιτευτικός θίασος της δουλοφροσύνης, για να αντέξει την εκποίηση της πατρίδας του, της κοινωνίας του και της ίδιας της ανθρωπιάς του, τελείωσε. Και, όπως είναι φυσικό, όταν λείπει το παυσίπονο, επιστρέφει ο πόνος. Ο πόνος για ό,τι χάσαμε τις δύο τρεις δεκαετίες του «εκσυγχρονιστικού» και «προοδευτικού» μαζικού αυτισμού.
Τώρα, με τον πόνο να δυναμώνει, οι Έλληνες συνειδητοποιούν τη ζωή που χάσανε, ζωή γεμάτη και δημιουργική, πλούσια και αληθινή. Αυτή που δώσανε αντιπαροχή για μια νέα ζωή, καταναλωτική και παρασιτική, ευτελή και επιδοτούμενη.


Τελειώνουν, λοιπόν, τα χρήματα –χρήματα κλεμμένα, δανεικά, αδούλευτα– και ο κόσμος ψάχνει απελπισμένα για λύση. Έναν γιατρό να τον σώσει... Ή, έστω ένα νέο παυσίπονο.

Ζητείται Σωτήρας! Ηγέτης! Αρχηγός!

Και δεν εμφανίζεται κανείς... Αλλά πώς να εμφανιστεί; Από μηχανής εμφανίζονται μόνον οι θεοί, όχι οι ηγέτες. Οι εκάστοτε ηγέτες, καλοί και κακοί, είναι γεννήματα της εποχής και της κοινωνίας τους. Οι μόνοι που ανταποκρίνονται στις κραυγές του λαού είναι οι γνώριμοι «σωτήρες» από τα παλιά...

Είναι αυτοί που τον νάρκωναν τόσες δεκαετίες τώρα, ρουφώντας, με τη σύριγγα, λίγη λίγη, την αξιοπρέπειά του. Άνθρωποι τους οποίους η λογική θα ήθελε εξαφανισμένους από καιρό –ταπεινωμένους και περιφρονημένους.
Κι όμως, η πραγματικότητα τους θέλει ακόμη εδώ. Με νέες στολές, νέα μηχανήματα, νέες θεραπείες, αλλά το ίδιο παγωμένο βλέμμα. Και δίπλα τους ξεπροβάλλουν άγνωστα πρόσωπα, καινούρια, που, όμως, είναι απελπιστικά ίδιοι μ’ αυτούς. Άτομα που πρόλαβαν να βρυκολακιάσουν πριν καν γίνουν άνθρωποι...


Λοιπόν; Πορευόμαστε μ’ αυτούς; Περιμένουμε από αυτούς θεραπεία; Πάλι; Αλλά οι βρυκόλακες δεν σώζουν, δεν θεραπεύουν. Ένα πράγμα, μόνον, ξέρουν να κάνουν...

Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τί έκαμα και με τρομάζεις;
Πώς είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση,ακόμα;

Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

«ο βρυκόλακας»

περιοδικό Άρδην, τ.81, Ιούνιος 2010

Άρδην τ.79

Κυκλοφορεί, σήμερις, το νέον τεύχος. Αφιέρωμα στην κρίση και τους παλιούς μας φίλους τους Γερμανούς. Και αφιέρωμα και στον Ρήγα Φεραίο, μπα και ξεστραβωθούμε λίγο (έτσι για να σκάνε και οι μεταμοντέρνες λοβοτομημένες προοδευτικάντζες). Και αντιμεταμοντερνισμοί, και σχεδιάκι τσίλικο για τη Γερμανία και εξωφυλλάκι σπέσιαλ του παλιού καιρού (αφίσα της ομώνυμης ταινίας με τον Λογοθετίδη)

Αντιμεταμοντερνισμοί 7

περιοδικό Άρδην, τ.79, Απρίλιος 2010

μωρέ και τούτη την άνοιξη...
Ραγιάδες! ΡΑΓΙΑΔΕΣ!

και εις ανώτερα.
Αλλά το καλοκαιράκι, παιδιά, να πάμε και κανά ταξείδι!
Που; Μα που αλλού; Στο Βερολίνο! Στο Λονδίνο! Νέα Υόρκη! Στις μητροπόλεις της Δύσης! Και άμα γίνεται να βρούμε και καμιά δουλειά να μείνουμε μόνιμα. Να φύγουμε από την ψωροκώσταινα με όλους τους καθυστερημένους Ελληνάρες! Να πάμε εκεί! Στη Δύση! Είναι προχωρημένοι εκεί, μοντέρνοι. Έχουν δρόμους και σχολεία και κοινωνική πρόνοια! Και γκαλερί πολλές και ιβέντς και πολύ αρτιστίκ και ιντελλεκτσουέλ πράγματα! Όχι σαν τον λαουτζίκο της ψωροελλάδας. Να πάμε σ'αυτούς που έχουν βιοτικό επίπεδο! Σε αυτούς που για να φθάσουν σε αυτό το βιοτικό επίπεδο καταστρέψανε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη.


Και μεις τους βλέπουμε και τους θαυμάζουμε... Κοιτάμε πως θα τους μοιάσουμε...
Ποιός θα πρωτοπρολάβει να μαϊμουδίσει κάθε καινούριο σκουπίδι που θα μας πετάξουνε στα μούτρα...

ΡΑΓΙΑΔΕΣ!