Στις 9 Απριλίου, η Αζιζέλ Ντενίρογλου, κρατούμενη στις Γυναικείες Φυλακές Ελαιώνα Θήβας, πέθανε στο κελί της. Οι συγκρατούμενές της αναφέρουν πως η ίδια ζητούσε βοήθεια «όλο το βράδυ, έχοντας δύσπνοια, πυρετό και πόνους στα κόκαλα», μα ότι οι αρμόδιοι των φυλακών δεν έκαναν κινήσεις μεταφοράς της σε νοσοκομείο, ενώ ούτε τη θερμομέτρησαν. Το γεγονός πυροδότησε εξέγερση των κρατουμένων σε πτέρυγες του σωφρονιστικού καταστήματος.
Η συζήτηση εκτός φυλακής και στα ΜΜΕ μάλλον περιορίστηκε στην πιθανότητα η Αζιζέλ Ντενίρογλου να πέθανε από τον ιό COVID-19. Έπειτα από την νεκροψία που διατάχθηκε, το Ινστιτούτο Παστέρ εξέδωσε ανακοίνωση πως η θανούσα δεν πέθανε από τον εν λόγω ιό.
Το ζητούμενο, όμως, δεν μπορεί να περιορίζεται στον συγκεκριμένο ιό. Το ζητούμενο είναι το ότι μια κρατούμενη σε ελληνικές φυλακές είχε έντονα συμπτώματα ασθένειας, ανεξαρτήτως πάθησης, και οι αρχές δεν μερίμνησαν προκειμένου να εξεταστεί από γιατρό. Το ότι βρισκόμαστε εν μέσω πανδημίας της οποίας τα συμπτώματα είναι ταυτόσημα με εκείνα της θανούσας, φανερώνει την ένταση του προβλήματος και της αποτυχίας, μα όχι την ουσία. Η ουσία είναι ότι το σύστημα κράτησης επιτρέπει να μην περιθάλπεται ένας άνθρωπος τον οποίο η κοινωνία με τους μηχανισμούς της τον έθεσε υπό την προστασία της. Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό δημοσιεύτηκαν αναφορές από φυλακισμένες για διαρκώς απαράδεκτες συνθήκες πρόσβασής τους σε ιατρική περίθαλψη, ενώ η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης που επισκέφτηκε εκτάκτως την Ελλάδα δημοσίευσε μία αποθαρρυντική για την Ελλάδα έκθεση.
Ως ομάδα που προσπαθεί (και επιτυγχάνει) να συμβάλλει στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων μωρομανάδων, των παιδιών τους και λοιπών κρατουμένων, και δεδομένου πως η προσπάθεια δεν μπορεί παρά να είναι ολόπλευρη, εκφράζουμε τα εξής:
- Ισχύουν οι αναφορές κρατουμένων πως η θανούσα ανέφερε επί ώρες συμπτώματα (και μάλιστα ύποπτα για κορονοϊό COVID-19, μεσούσης πανδημίας) και δεν έγιναν κινήσεις εξέτασής της από ιατρικό προσωπικό και προστασίας και εξέτασης των συγκρατουμένων της;
- Είναι αποτυχία του συστήματος και της κοινωνίας μας να
εμποδίζεται η μεταφορά των κρατουμένων για ιατρική εξέταση, ανεξαρτήτως πάθησης.
Αυτήν την φορά, φτάσαμε σε θάνατο ανθρώπου. Τι θα αλλάξει, προκειμένου να μην επαναληφθεί;
Ως ομάδα εκφράζουμε τη θλίψη μας στους ανθρώπους της Αζιζέλ Ντενίρογλου, εντός και εκτός φυλακής, και την αλληλεγγύη μας στις συγκρατούμενές της και όσους/ες ενδιαφερθούν για θεραπεία των προβλημάτων.
Πηγές:
