Słodycze rozdaję!

   Witajcie kochani!
   Dziś postaram się krótko (jeśli potrafię - hi-hi)

   I tak, obiecane candy! Ta-dam! Mam dla Was dwa zestawy, na wybór. Pierwszy taki raczej shabby, no może troszkę rustik:

   Drugi bardziej romantyczny, angielski taki... No i może też odrobinkę rustykalny:

   W pierwszym znajdą się:
      - choinka Szydełkowa w doniczce,
      - bombka na stojaku,
      - serduszko-zawieszka,
      - świecznik-lampionik,
      - i na wybór girlanda z 6 lnianych szydełkowych śnieżynek lub 6 śnieżynek-zawieszek.

   W drugim będą ozdobione w technice decoupage:
     - łubianka,
     - 6 podkładek pod kubki,
     - bombka,
     - serduszko-zawieszka,
     - girlanda z 6 białych śnieżynek lub 6 śnieżynek-zawieszek (śnieżynki oczywiście bez decoupage :).

   W tym zestawie można zamiast opcji bombka i serduszko wybrać opcję dwie bombki lub dwa serduszka. Także w pierwszym zestawie na życzenie wygrywającego mogę śnieżynki lniane zamienić na białe bawełniane. Na pewno będą jakieś przydasie (postaram się wybrać coś przydatnego w zależności od tego, czym wygrywający się zajmuje) i coś słodkiego dla podniebienia :)

   Co trzeba? Nie wiele. Proszę tylko
         - o komentarz pod postem z chęcią udziału i wybranym zestawem,
         - i podlinkowane na swoim blogu zdjęcie, pierwsze lub drugie, w zależności od tego, co wybraliście. Anonimowych proszę o pozostawienie imienia (loginu internetowego) i maila.
   Czasu jest mało. Chcę, by przesyłka dotarła do szczęśliwca przed Świętami, dlatego zapisy przyjmuję do 20 grudnia do godziny 8.00. Potem od razu postaram się zrobić losowanie i zamieścić tu wyniki. Proszę w miarę możliwości zaglądnąć jak najszybciej, sprawdzić wygraną i podać mi adres do wysyłki.      I tak

                            Zapisy do 8.00 20 grudnia.

                            Losowanie po 8.00 20 grudnia :)

    Przepraszam za oświetlenie na zdjęciach. Niestety, do fotografowania mogłam się zabrać tylko już późno wieczorem, więc jest jak jest. Mam nadzieję, że wszystko, co trzeba, zobaczyliście :) Wszystko, co wystawiłam, zostało zrobione w ostatnich dniach. Kilka razy już planowałam wystawienie, ale nie było komu dobrego kopniaka na popęd walnąć :) Z kolei, te ostatnie dwa tygodnie były na tyle szalone, że wykończona jestem całkowicie, i fizycznie i psychicznie. Po pierwsze, wczoraj odbyły się przetargi w Nadleśnictwie. Mało że cały czas na nerwach - uda się przejść czy się nie uda - to jeszcze zdobycie wszystkich potrzebnych dokumentów graniczyło czasem z cudem. 9-go wieczorem byliśmy już zdeterminowani na tyle, że napluliśmy na wszystko, mąż walnął ceny na maksa, ile tylko się dało i zdecydowaliśmy, że jeśli nie przejdziemy, to - Dzięki Bogu - będzie to dobry kopniak, by zmienić w końcu coś w tym cholernym życiu. Z większego ułożyliśmy sobie plan, co i jak zaczniemy po nieudanych przetargach. Jak przyszła świadomość, że nie boimy się przegranej, poczuliśmy taką ulgę, że Wy sobie wyobrazić nie możecie. No i wygraliśmy. W obydwóch leśnictwach. I nie wiedzieliśmy, czy się cieszyć, czy rozpaczać. Z jednej strony, tchórzliwy konserwatywny leniuch w środku odetchnął z ulgą, że na razie nie trzeba się sprężać i wprowadzać zmian w codzienność, z drugiej, rozum się rozczarował, że wszystko zostaje bez zmian i będzie dalej ciągnąć się ten czarny życiowy pas.
   Ni i po drugie, mamy kontrolę z inspekcji pracy :( Same straszne, co tylko może się stać w takim zakładzie, jak nasz. Kontroli ze Skarbówki i ZUSu nawet blisko nie stoją :( No bo po prostu nie da się na 6 przestrzegać wszystkich przepisów, jakie tylko zdołały wymyślić chore umysły urzędników "z góry" IP :( Mamy inspektora bardzo surowego, ale sprawiedliwego. Choć rozumie, że tak jest, ale to jego praca i wykonuję ją sumiennie. Nie czepia się tego, co nie zbyt wpływa na bezpieczeństwo, ale za to za pozostałe może i na szubienicę wciągnąć :( Parę dni temu był na powierzchni, jako tako okazało się wszystko w porządku. No, i jutro papiery :( Tu to masakra. Mamy BHPowca, który pomaga z papierami, ale jak zwykle, tyle zmian w przepisach, tyle dodatków i haczyków, że roboty ponad dach ma i on i my. No i... jutro zobaczymy... O, to tak z grubsza, co u nas się dzieje.

   Teraz pokażę Wam, co to robiłam na zamówienie. Pewien Pan zamówił dla swojej ukochanej szalik, przysłał takie cóś:

   Wybraliśmy kolory i... I tu ja popełniłam fatalny błąd. Chciałam zrobić bardziej delikatny, ozdobny, i zaczęłam robić z cienkiego kordonka. O Jezu! Co ja z nim się namęczyłam! Rozumiem, że dla dziewczyn, co to się zajmują dzierganiem na większą skale, to był by pikuś. Ale dla mnie samo układanie elementów mało wątrobę nie wyjadło. Proszę uwzględnić, że wszystko musiałam robić tylko w nocy, bo w dniu Tajfun nie pozwala :) Jest gorszy od kotka, każdy kłębuszek i szydełko traktuje jak osobistego wroga i nie pozwala im nawet dotknąć się do mamy :D No i wyszło mi o to:

   Potem pomyślałam, że to jednak baaardzo daleko odbiega od wzoru i na wszelki wypadek na szybkiego (to już było na prawdę na szybkiego :D) zrobiłam z grubej bawełny jeszcze taki:

   Facet zabrał obydwa :) Z grubej włóczki to mi nawet bardzo spodobało się robić :)

   Co jeszcze? Zimę mamy. Taką tradycyjną, śnieżną, mroźną i... piękną. Co prawda, dzisiaj, jak jechałam po pracowników w nowe, nieznane jeszcze mi miejsce i zaczęłam błądzić po leśnych drogach, złapałam siebie na myśli, że nawet nie widzę, co jest dookoła :( Głowa tak zajęta problemami, że mózg nawet nie postrzega, nie zauważa piękna. Ale w niedziele jednak narobiłam zdjęć na podwórku

   No i byliśmy pierwszy raz na sankach!

   Zaliczyliśmy kilka wywrotek :), buźkowanie się z kotką i zagubienie dziecia :) Mama z sankami pogalopowała se dalej, a dziecio zostało leżeć na pleckach, zawinięte w kocyk i od "nie wiem, co się dzieje" nawet słówka powiedzieć nie mogło :D Czyli, bawiliśmy się :):):)
   A poza tym... W międzyczasie zawitała do mnie Jaśka. Wpadła przeciągiem, na godzinkę i poleciała dalej. Mamy podobne życie, nawet mężowie są w tym samym zawodzie, więc pogadać było o czym. Wymieniłyśmy się naleweczkami, winkami, innymi przetworami. Ech, jak że fajnie jest ot tak się spotkać! Żal tylko, że tak rzadko to się zdarza.

   No już! Starczy na dziś. Łóżeczko aż się oblizuje na mój widok. Czy to ja na jego? Aj tam, szczegóły... :)
   Buziaczki dla Was wszystkich!!!
   Pa!