Αθθυμούμαι, παραδόξως, μιαν που τες πρώτες φορές που εσυνειδητοποίησα ότι ο παπάς μου έκαμεν λάθος σε κάτι. Εν θυμούμαι περί τίνος ήταν το επεισόδιον, αλλά έχω σαφήν ανάμνησην του αισθήματος που μου επροκάλεσεν, που ήταν κυριολεκτικά έναν σ̆ιοκ! Πρέπει να ήμουν κάπου στα 11 με 13, τζ̆αι σε τζ̆είνες τες ηλικίες ο παπάς μου ήταν ο θεός τζ̆αι ότι ελάλεν ήταν σωστόν. Πως γίνεται ένας θεός να λαλεί κάτι αποδεδειγμένα λάθος;Πως;;;;
Στην συνέχειαν, μεγαλώνοντας τζ̆αι δεχόμενος την, τρομακτικής δύναμης, επίδρασην των εφηβικών ορμονών, τζ̆είνον το "ρήγμαν" στο τείχος της αυθεντίας του παπά μου εσυνέχισεν να διευρύνεται. Αφενός οι δικές μου εμπειρίες τζ̆αι γνώσεις αυξάνουνταν τζ̆αι αφετέρου τα δικά του λάθη τζ̆αι ελλείψεις εγίνουνταν ούλλον τζ̆αι πιο προφανή.
Στην συνέχειαν, μεγαλώνοντας τζ̆αι δεχόμενος την, τρομακτικής δύναμης, επίδρασην των εφηβικών ορμονών, τζ̆είνον το "ρήγμαν" στο τείχος της αυθεντίας του παπά μου εσυνέχισεν να διευρύνεται. Αφενός οι δικές μου εμπειρίες τζ̆αι γνώσεις αυξάνουνταν τζ̆αι αφετέρου τα δικά του λάθη τζ̆αι ελλείψεις εγίνουνταν ούλλον τζ̆αι πιο προφανή.
Εν ήταν ευχάριστον. Το να "υποβιβάζεται" σε "απλόν άθρωπον" μια "θεϊκή μορφή" εν προκαλεί θετικά συναισθήματα. Οι βάσεις πάνω στες οποίες επατούσαν το αίσθημαν ασφάλειας τζ̆αι η σιουρκά περί καθοδήγησης κλονίζουνται συνθέμελα τζ̆αι ένας κόσμος που μοιάζει ασφαλής τζ̆αι δεδομένος, γίνεται επικίνδυνος τζ̆αι αβέβαιος.
Που την άλλην, σ̆ιοκ τούτου του είδους (διότι όπως απομυθοποιείται ο πατέρας, απομυθοποιούνται ούλλοι οι "σοφοί ενήλικες", συμπεριλαμβανομένων των δασκάλων), εν τζ̆είνα που φαίνεται να αποτελούν απαραίτητα εμπόδια προς την ενηλικίωσην. Εν σημαίνει όμως ότι η μετάβαση προς την ενήλικην ζωήν οφείλει να εν γεμάτη με τέθκοιου είδους πόνον. Τόσον η οικογένεια όσον τζ̆αι το σχολείον θα έπρεπεν που νωρίς να λειτουργούν με τρόπον που να αμβλύνει τον πόνον τούτης της μετάβασης.
Δυστυχώς, τουλάχιστον σε Κύπρον τζ̆αι Ελλάδαν, διότι αλλού ενδεχομένως να έσ̆ιει γίνει πρόοδος, είμαστεν ακόμα πολλά πίσω. Είμαστεν χώρες όπου ο σεβασμός εν κερδίζεται, αλλά επιβάλλεται, με νόρμες όπως "να σέβεσαι τους μεγαλύτερους", που σημαίνει να "μεν αμφισβητείς". Τζ̆αι εν υπάρχει πιο χαρακτηριστικόν πεδίον παρουσίασης τούτου του φαινομένου, που τα μεταφυσικά τζ̆αι ακόμα σ̆ειρόττερα, την διδασκαλίαν της ιστορίας.
Για τα μεταφυσικά εξανάπαμεν τα, κάθε κοσμική κοινωνία που σέβεται τον εαυτόν της τζ̆αι προβληματίζεται για την ελεύθερην σκέψην των κοπελλουθκιών της, κρατά την κατήχησην της θρησκείας έξω που τα σχολεία, ενίοτε τζ̆αι έξω που την οικογένειαν. Δακάτω κάμνουμεν παιδιόθεν κατήχησην σε τάξεις γεμάτες με σύμβολα τζ̆αι εικόνες "αγίων".
Δυστυχώς τούτον επεκτείνεται τζ̆αι στην διδασκαλίαν της ιστορίας, που αν μη τι άλλον ανήκει στον χώρον της επιστήμης. Η ιστορία εν επιστήμη, αλλά στην Κύπρον τζ̆αι την Ελλάδαν η ιστορία εν εθνοκεντρική προπαγάνδα του χείριστου είδους. Τα κοπελλούθκια "διδάσκουνται" τα ιστορικά γεγονότα αποσπασματικά τζ̆αι αυστηρά υπό τον "εθνικόν φακόν". Έτσι εν γίνουνται πραγματικά "ιστορικά μορφωμένοι" αλλά ουσιαστικά υπόκεινται σε πλύσην εγκεφάλου, διαμορφώνοντας "εθνικά στρεβλωμένες" αντιλήψεις περί του "μεγαλείου του έθνους".
Δαμέ έρκεται να κουμπώσει ο τίτλος. Εμείς οι ενήλικες, μεσήλικες, ηλικιωμένοι υποφέρουμεν που μιαν κατάραν. Ξεχνούμεν πως εσκεφτούμαστεν όταν ήμαστεν κοπελλούθκια τζ̆αι έφηβοι, όταν κάθε μέρα ήταν γεμάτη με νέες εμπειρίες τζ̆αι όταν η οικογένεια, οι δασκάλοι τζ̆αι γενικά οι ενήλικες στην ζωήν μας ήταν "θεοί που τα ξέρουν ούλλα τζ̆αι εν κάμνουν λάθος". Αγνοούμεν έτσι πόσον επώδυνον τζ̆αι σ̆ιοκκαριστικόν είναι να διαψεύδουνται που την ζωήν οι διάφορες "διδαχές" στα μεταφυσικά τζ̆αι την ιστορίαν. Όταν μας υποβάλλουν ότι η ιστορία πρέπει να εν ιστορία τζ̆αι οϊ εθνοκεντρική προπαγάνδα απαντούμεν με το "όποιος θέλει, θκιαβάζει ως ενήλικας τζ̆αι διαμορφώνει την άποψην του ελεύθερα". Λες τζ̆αι εν εύκολον να ξεκολλήσεις που τα στερεότυπα που σου εκότσαρεν η εκάστοτε προπαγάνδα τζ̆αι κατήχηση.
Η Υπατία, η αλεξανδρινή φιλόσοφος που ελυντσαρίστηκεν τους πρώτους αιώνες μ.Χ. που φανατικούς χριστιανούς λόγω των ιδεών της, είσ̆εν διατυπώσει την αρχήν ότι τα κοπελλούθκια πρέπει να ξέρουν ότι κάτι που εν παραμύθι, μύθος ή καθαρή φαντασία ΔΕΝ αποτελεί "πραγματικότηταν". Αλλιώς μετά υποφέρουν συνειδητοποιώντας το ψεύδος στο οποίον τα υποβάλαν πλάσματα που θεωρούν θεούς, όπως οι γονιοί τζ̆αι οι δασκάλοι τους. Φανταστείτε πόσον υποφέρουν όταν τούτα τα πλάσματα έρκουνται να τα καταχειρίσουν όταν διανοηθούν να αμφισβητήσουν τες πελλάρες που τους επλασάραν ως "αλήθκειαν". Διότι τούτον εν το δεύτερον μεγάλον μας κουσούριν. Η αλαζονεία της ηλικίας. Του στυλ "άδε το πελλοκοπελλούϊν που έφκαλεν τζ̆αι γλώσσαν". Έννεν τυχαίον ότι μονίμως κυβερνούν μας μεσήλικες ή γέροι τζ̆αι άμα εκλεγεί κατά λάθος κανένας κάτω των σαράντα αυτομάτως θεωρείται "ανώριμος" άρα "ανίκανος".
Ευτυχώς ο κόσμος προχωρά τζ̆αι αργά ή γλήορα σέρνει μας τζ̆αι μας πάρακάτω. Οι μιτσ̆ιοί σήμερα αν μη τι άλλον μπορούν να μας απομυθοποιήσουν πιο νωρίς τζ̆αι πιο εύκολα μέσα που τον τεράστιον πλούτον πληροφορίας τζ̆αι γνώσης του διαδικτύου τζ̆αι την ευχέρειαν επικοινωνίας με αθρώπους πιο προοδευτικών κοινωνιών, που ήδη στην εκπαίδευσην προωθούν παιδιόθεν την κριτικήν σκέψην στους νέους αντί τον τυφλόν σεβασμόν στον εκάστοτε ενήλικαν. Υπάρχουν κίνδυνοι τζ̆αι εμπόδια σε τούτην την μετάβασην; Σίουρα, αλλά ως φύσει αισιόδοξος άθρωπος, επιλέγω να θωρώ τα θετικά τζ̆αι να τα θεωρώ παραπάνω που τα αρνητικά.
Ώσπου να ξεπεράσουμεν την κατάραν του γέρου τζ̆αι του μεσήλικα, stay cool and keep rocking!
