Παρασκευή στο κέντρο της Αθήνας...‏

 

Φαντάσου...

 

Περπατάς στο κέντρο της Αθήνας και δεν είναι όπως το θυμόσουν...

Ξαφνικά είναι πιο φωτισμένο από πριν...
Από μακριά ακούγεται η Φιλαρμονική...
Στρίβεις στο Μοναστηράκι και κάτι τύποι χορεύουν παθιασμένα tango...
Περνάς απο μια βιτρίνα, η τσάντα που έχεις μπανίσει είναι ξαφνικά φτηνότερη κατά πολύ!...
Κάθεσαι με τη φίλη σου για καφέ, και πληρώνετε τα μισά απο ό,τι συνήθως!...
Αργότερα αποφασίζετε να επενδύσετε στη θεατρική σας παιδεία. Στο ταμείο του θεάτρου, ο ταμίας σάς κάνει 50% έκπτωση κι εσύ και η φίλη σου μένετε άφωνες!...
Σαν κερασάκι στην τούρτα, στο παρακείμενο μπαράκι μετά το πρώτο ποτό σάς κερνάνε το δεύτερο!... Σπίτσλες, πάλι....

Το φαντάστηκες;...

Ε, ετοιμάσου να το ζήσεις!!! Γιατί εκτός από μένα και σένα το φαντάστηκαν και οι άνθρωποι του Κέντρου, που θέλουν να το δουν να ξαναζωντανεύει. Απο την προηγούμενη Παρασκευή, λοιπόν, και τις επόμενες Παρασκευές έως 6/4, μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο «Παρασκευή στην Αθήνα».

Το σχέδιο αυτό συντονίζει ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών. Ο Δήμος Αθηναίων, η Περιφέρεια Αττικής, η ΕΑΧΑ και οι επιχειρηματικοί φορείς συμμετέχουν και βοηθάνε. Το ραδιόφωνο του ΣKAΪ ανέλαβε να συντονίσει τις δράσεις για την αναζωογόνηση του κέντρου της πρωτεύουσας με ζωντανές συνδέσεις και η ATHENS VOICE προβάλλει και υποστηρίζει την «Παρασκευή στην Αθήνα» απο την εφημερίδα και το site. Η viva.gr είναι χορηγός της online επικοινωνίας. Αφορμή στάθηκαν τα γεγονότα του Φεβρουαρίου με τις φωτιές στο κέντρο της πόλης. «Να κερδίσουμε ξανά την πόλη μας» λένε και σπάνε τη γραφειοκρατία και τη γνωστή ακινησία των Ελλήνων για να συνεργαστούν όλοι μαζί σε κάτι ουσιαστικό, επιτέλους.

Πρωτοπόροι σε αυτό είναι οι Θεσσαλονικείς με το κίνημα «Τις Τρίτες τρώμε έξω με δέκα ευρώ», αλλά ήρθε κι η σειρά μας. Σε απλά ελληνικά οι μαγαζάτορες συνεργάζονται για να ξαναπάρει το κέντρο τα πάνω του, κι έτσι θα τα πληρώνουμε φτηνότερα όλα και η ατμόσφαιρα θα είναι πιο festive. Τι καλύτερο από μια ωραία Παρασκευή στο κέντρο υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής, όπου ό,τι κάνεις το πληρώνεις αν όχι στη μισή τιμή, τουλάχιστον πολύ φτηνότερα

Η «Παρασκευή στην Αθήνα» είναι σε διαρκή διαδικασία διαμόρφωσης, γιατί οι φορείς που συμμετέχουν γίνονται όλο και περισσότεροι. Οι διοργανωτές καλούν οποιονδήποτε θέλει να βοηθήσει ή έχει κάποια ιδέα να επικοινωνήσει μέσω του www.athensfridays.gr, όπου οι υπόλοιποι μπορούμε να ενημερωθούμε για τις προσφορές, τα events κ.λπ.

Υπάρχουν και κάποια πράγματα που με προβληματίζουν σε αυτή τη διοργάνωση, όπως το γεγονός ότι οργανώνεται από εταιρείες... Αλλά από την άλλη... Ας σταθούν μια φορά και οι οικονομικοί και κοινωνική φορείς στο ύψος τους και ας αναλάβουν την πολιτική και κοινωνική τους ευθύνη. Όπως πρέπει να κάνουμε όλοι μας άλλωστε!...

Την επόμενη Παρασκευή (μιας και σήμερα σας γράφω από Πάτρα), θα είμαι εκεί... Εσείς;... :)

♥...♥...♥

Τι ωραία που θα ήταν...

... να μπορούσαμε να κινούμαστε με ποδήλατο... έστω στα όρια του Δήμου μας!...

...να απολαμβάνουμε την Ακρόπολη στο ηλιοβασίλεμα...

...η νύχτα να μην μας τρομάζει...

...ο ουρανός να μας προκαλεί δέος...

... όλα μας τα πρωινά να ήταν ηλιόλουστα και ασυννέφιαστα!...

...η βόλτα στην Διονυσίου Αεροπαγίτου να ήταν συνήθεια και όχι εξαίρεση του Σαββατοκύριακου...

... το ότι πίνεις καφέ και απολαμβάνεις τη μέρα να μην σε κάνει τεμπέλη νεοέλληνα...

...οι δρόμοι μας να είχαν προοπτική, να έβγαζαν κάπου, και να μην ήταν στενοί,βρώμικοι και καταθληπτικοι...

Η Αθήνα είναι πάντα πιο όμορφη στα φώτα της νύχτας...

Too much questions!!!

Από μέρα σε μέρα το πήγαινα, και τώρα αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να παίξω κι εγώ σε αυτές τις 11 ερωτήσεις. Οι οποίες βέβαια στο τέλος έγιναν... 111!... Όχι, εντάξει... Μόνο 44 είναι!!! χαχαχα!!!

Τρέχω να ξεφύγω από τις ερωτήσεις!..... χεχε...

Οι κανόνες πάνω κάτω είναι οι εξής:

*Λες ποιοι σε κάλεσαν να παίξεις... 4 φίλες παρακαλώ, η Μαρία, η Βιβή, η Ελμίρα και η Σπυριδούλα!
*Απαντάς στις ερωτήσεις και
*Βάζεις 11 ερωτήσεις και καλείς 11 φίλους να απαντήσουν!

Λοιπόν, με τη σειρά έχουμε:

Από τη Μαρία:

1)   Αγαπημένος προορισμός Σαντορίνη for the win!

2)   Σε ποια ταινία θα ήθελες να πρωταγωνιστήσεις Στα Harry Potter, ασυζητητί!

3)   Ποιο στυλ διασκέδασης σου ταιριάζει Μόνη στο σπίτι!... Καλά, όχι μόνη, πάντως είμαι σπιτόγατα...

4)   Τι θα ήθελες να αλλάξεις πάνω σου Τη μύτη μου!

5)   Το Α και το Ω σε μία σχέση/γάμο Η κατανόηση...

6)   Με ποιον διάσημο ηθοποιό/τραγουδιστή θα ήθελες να ζήσεις έστω και για μία μέρα Με τον Gerard Battler

7)   Τραγούδι με τις περισσότερες αναμνήσεις "Και μου λείπεις" Σκιές & Χατζηπαρτάλης

8)   Τι θα διάλεγες για κατοικίδιο Τίποτα, έχω κακή εμπειρία...

9)   Τι είναι αυτό που σου ξεσηκώνει τη διάθεση Μια αισιόδοξη σκέψη από κάποιον που δεν περιμένω!

10)  Ποιο χρώμα κυριαρχεί στο σπίτι/ντουλάπα σου Το καφέ!

11)  Το σπίτι των ονείρων σου Αυτό!!!

Από τη Βιβίκα:

1. Αν ήσουν σούπερ ήρωας, ποια θα ήταν η υπερδύναμη σου; Να πετάωωω...
2. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στον χρόνο, θα πήγαινες στο παρελθόν ή στο μέλλον; Παρελθόν! Παντού! Πραγματικά!
3. Πιστεύεις στους εξωγήινους; Ναι, αλλά δεν πιστεύω ότι έχουν έρθει ποτέ στη γη... Τι να μας κάνουν καλέ εμάς;
4. Τι δεν αποχωρίζεσαι με τίποτα; Το κινητό μου...
5. Τι κάνεις πραγματικά καλά; Τρώω! Μουάχαχα!
6. Τι φαί θα κάνεις σήμερα; Ρύζι με αρακά!
7. Αν μπορούσες να πάρεις ένα αεροπλάνο και να φύγεις, να πας μια εκδρομή (όλα πληρωμένα μην ανυσηχείς!), που θα πήγαινες; Εεεεε... Τούρ;;; Πιάνει;;; ^.^
8. Ποιο είναι το "χειρότερο" σου; Η ανευθυνότητα.
9. Ποια γλώσσα θα ήθελες να ξέρεις να μιλάς; Αραβικά.
10. Αν η ζωή σου γίνει ταινία ποια ηθοποιός θα σε υποδυθεί; Ε;! Εεεεε... Ηηηηη... Drew Barrymore?...
11. Και ποιο τραγούδι θα είναι το soundtrack; Το "Έλα ψυχούλα μου" του Μαχαιρίτσα.

Ελμίρα:

1.  Προτιμάς γλυκό η αλμυρό; Γλυκό!!!
2. Κρύο η ζέστη; Ζέστη
3. Πρωί η βράδυ; Και τα 2!
4. Χυμό η αναψυκτικό; Χυμό
5. Θέατρο η σινεμά; Θέατρο
6. Ξανθιές η μελαχρινές; Μελαχρινές
7. Βουνό η θάλασσα; Βουνό
8. Φως η σκοτάδι; Σκοτάδι
9. Βιβλίο η περιοδικό; Βιβλίο
10. Κρέας η ψάρι; Κρέας
11. Μηχανή η αυτοκίνητο; Αυτοκίνητο

Σπυριδούλα:
1. Αγαπημένη εποχή; Άνοιξη!
2. Ένα πράγμα που σε κάνει χαρούμενη; Το χαμόγελο των άλλων
3. Αγαπημένο σου βιβλίο; Ζαχίρ, Paulo Coelho
4. Τι δεν αποχωρίζεσαι με τίποτα στις διακοπές σου; Τα γυαλιά μου
5. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος; Να χάσω τους ανθρώπους μου
6. Αγαπημένο αξεσουάρ; Σκουλαρίκια
7. Αγαπημένο τραγούδι; Αυτόν τον καιρό; My Passion, Akcent
8. Έχεις κατοικίδιο;(αν ναι τι;αν όχι θα ήθελες και ποιο;) Είχα, αλλά δεν θέλω άλλο :(
9. Τι δεν ξεχνάς ποτέ όταν φεύγεις απ' το σπίτι? Την τσάντα μου. Που έχει μέσα 800 άλλα πράγματα!
10.Είσαι βραδινός ή πρωινός τύπος? Πρωινός
11.Που θα ήθελες να βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή που γράφεις; Πάτρα...

Αυτά! Μου βγήκε το χέρι καλέ!!! Δεν μπορείτε να πείτε, τα μάθατε όλα τώρα για μένα!!! :P

Και τώρα οι δικές μου:

1. Νιώθεις πιο όμορφη όταν φοράς...

2. Αν μπορούσες να γίνεις κάποια άλλη για μια μέρα, θα ήθελες να είσαι η...

3. Ο πρώτος άνθρωπος που μαθαίνει τα καλά σου νέα είναι...

4.  Η πιο παράξενη φοβία σου είναι...

5. Ποιο είναι το μότο σου;

6. Όταν κοιτάς το πρωί τον καθρέφτη σκέφτεσαι...

7. Η τέλεια μέρα περιλαμβάνει...

8. Τι σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα;

9. Αν ταξίδευες πίσω στο χρόνο, ποια συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου;

10. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου "κακός";

11. Που ξοδεύεις τα πιο πολλά σου χρήματα;


Επειδή δεν είστε και πολλές που δεν έχετε παίξει, προσκαλώ όοοποια περαστική δει το παιχνιδάκι και θέλει να παίξει, με μεγάλη χαρά ας πάρει τις ερωτήσεις μου! :)

Ελπίζω να είστε όλες και όλοι καλά... Τα φιλιά μου!

Χειμωνιάτικη κλήρωση για το... ηλιόλουστο δώρο!!!

Ήρθε επιτέλους η μέρα της κλήρωσης!
Σαν πολύ κρύο δεν κάνει σήμερα, που θέλω να κληρώσω το ηλιόλουστο δώρο μου;;;...

Ας είναι...

Το τριαντάφυλλο μαράθηκε μέρες τώρα, θυμιζοντας μου ότι πλησιάζει η μέρα...

Πρέπει κατ' αρχάς να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας! Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν θα περίμενα τόση συμμετοχή!!! Έκανα πολλούς νέους φίλους μέσω αυτού του δώρου, και αυτό είναι που με κάνει πιο χαρούμενη απ' όλα! Πραγματικά...

Αρκετά με το μπλα μπλα, ας κάνω την κλήρωση ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! :p

Λοιπόν, λοιπόν...

Βήμα 1: Σας μετράω... Αφαιρώντας κάποια διπλά σχόλια, καθώς και αυτά σελίδων που πρόβαλαν την κλήρωση, και προσθέτωντας το όνομα της φίλης nadias που ο blogger αδιαφορούσε για την επιθυμία της να αφήσει σχόλιο... Μας κάνει συνολικά... 103 συμμετοχές! Gosh...

Βήμα 2: Βάζω τον αριθμό σας στο gadgetάκι του random.org...

Βήμα 3: Καιαιαιαιαιαιαι..... Τατάααααανννν!!! Νο 89!!!

Είναι η καινούρια μπλογκοφίλη μου, Agathi, που μου άφησε το παρακάτω σχόλιο:

Αγαθή μου, στείλε μου mail (μέσω του gadget που θα βρεις στην σελίδα Contact, βλ.πάνω) με τη διεύθυνσή σου, για να μπορέσω να σου στείλω το νέο σου σημειωματάριο!!! :)


Σας ευχαριστώ και πάλι όλους για τη συμμετοχή σας! Ευχαριστώ... :')

"Ακούς εκεί we blame you! Ηλίθιε!..."

Αστείρευτός ο αγαπημένος μου Αλκίνοος, τα λέει όλα πολύ ωραία...

Αν θέλετε διαβάστε, αξίζει τον κόπο...

We blame you!

Μια εκδρομή...

Από το blog του Paulo Coelho... σε δική μου μετάφραση...


(αυτές οι σημειώσεις γράφτηκαν τον Αύγουστο του 1986)

Καθόμασταν σε έναν κήπο, σε μια γαλλική πόλη.
- Καταβάθος, οι άνθρωποι παραπονιούνται, αλλά αγαπούν τις ρουτίνες, είπα.
 - Φυσικά, και ο λόγος είναι πολύ απλός: οι ρουτίνες δίνουν την ψευδή αίσθηση της ασφάλειας. Έτσι, το σήμερα θα είναι ακριβώς όπως το χθες, και το αύριο δεν θα φέρει εκπλήξεις. Όταν πέφτει η νύχτα, ένα μέρος της ψυχής παραπονιέται ότι τίποτα διαφορετικό δεν βίωσε, αλλά ένα άλλο μέρος είναι ευχαριστημένο- παραδόξως, για τον ίδιο αυτό λόγο.
Προφανώς αυτή η ασφάλεια είναι εντελώς ψευδής: κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τίποτα, και μια αλλαγή εμφανίζεται πάντα σε μια στιγμή που δεν το περιμένεις, αιφνιδιάζοντάς σε και χωρίς καμία πιθανότητα να αντιδράσεις ή να πολεμήσεις.

- Αν είμαστε ελεύθεροι να αποφασίσουμε ότι θέλουμε μια ενιαία, στρωτή ζωή, γιατί ο Θεός να μας αναγκάσει να αλλάξουμε;
- Τι είναι η πραγματικότητα; Είναι αυτό που φανταζόμαστε ότι είναι. Εάν πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι έτσι ή αλλιώς, τα πάντα γύρω μας "κρυσταλλώνουν", και τίποτα δεν αλλάζει για κάποιο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η ζωή είναι μια διαρκής εξέλιξη - κοινωνικά, πολιτικά, πνευματικά, σε όποιο επίπεδο μπορεί να είναι. Για να εξελιχθούν τα πράγματα, είναι απαραίτητο να αλλάξουν οι άνθρωποι. Καθώς είμαστε όλοι αλληλένδετοι, μερικές φορές το πεπρωμένο δίνει σε αυτή την λανθάνουσα εξέλιξη μια ώθηση.

- Γενικά με τραγικό τρόπο ...
- Η τραγωδία εξαρτάται από τον τρόπο που τη βλέπεις. Εάν επιλέξεις να είσαι θύμα του κόσμου, ό,τι σου συμβαίνει θα τροφοδοτεί τη σκοτεινή πλευρά της ψυχής σου, που θεωρεί τον εαυτό σου αδικημένο, πονεμένο, ένοχο και ότι η τιμωρία του αξίζει. Εάν επιλέξεις να κυνηγάς την περιπέτεια, οι αλλαγές -ακόμη και οι αναπόφευκτες απώλειες, αφού τα πάντα σε αυτό τον κόσμο αλλάζουν - μπορεί να προκαλέσουν κάποιον πόνο, αλλά θα σε ωθήσουν προς τα εμπρός σύντομα, αναγκάζοντάς σε να αντιδράσεις.
Σε πολλές προφορικές παραδόσεις, η σοφία αντιπροσωπεύεται από ένα ναό, με δύο κίονες στην είσοδο του: οι δύο στήλες έχουν πάντα τα ονόματα αντίθετων πραγμάτων, αλλά για να δείξω τι εννοώ, θα ονομάσουμε τη μία Φόβο και την άλλη Επιθυμία. Όταν ένας άνθρωπος στέκεται στην είσοδο αυτή, κοιτάζει τη στήλη του φόβου και σκέφτεται: "Θεέ μου, τι θα βρω πιο μπροστά;" Τότε εξετάζει τη στήλη της επιθυμίας και σκέφτεται: "Θεέ μου, είμαι τόσο συνηθισμένος σε αυτό που έχω, θα ήθελα να συνεχίσω να ζω όπως ζούσα πάντα" και παραμένει ακίνητος. Αυτό είναι αυτό που λέμε ανία, πλήξη.

-Ανία είναι ...
- Κίνηση η οποία παύει. Ενστικτωδώς, ξέρουμε ότι είναι λάθος, και επαναστατούμε. Διαμαρτυρόμαστε για τους συζύγους, τις συζύγους μας, τα παιδιά, τους γείτονες. Αλλά, από την άλλη πλευρά, γνωρίζουμε ότι η ανία και η ρουτίνα είναι ασφαλή καταφύγια.

- Μπορεί ένα άτομο να παραμείνει όλη τη ζωή του σε αυτή την κατάσταση;
- Μπορεί να ωθείται από τη ζωή, αλλά να αντιστέκεται και να παραμένει εκεί, πάντα διαμαρτυρόμενος- και η ταλαιπωρία του θα είναι άχρηστη, δεν θα του διδάξει τίποτα.
Ναι, ένα άτομο μπορεί να μείνει για το υπόλοιπο της ζωής του αντιμετωπίζοντας μία από τις πολλές πόρτες που θα πρέπει να περάσει, αλλά πρέπει να καταλάβει ότι έχει πραγματικά ζήσει μόνο μέχρι εκείνο το σημείο. Μπορεί να συνεχίσει να αναπνέει, να περπατάει, να κοιμάται και να τρώει - αλλά με όλο και λιγότερη ευχαρίστηση, γιατί είναι ήδη πνευματικά νεκρός και δεν το ξέρει.
Μέχρι τη μέρα που, μαζί με τον πνευματικό θάνατο του, έρχεται και ο φυσικός θάνατος: εκείνη τη στιγμή ο Θεός θα ρωτήσει: "Τι έκανες στη ζωή σου;" Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό όλοι, και αλίμονο σε αυτούς που απαντάνε: «Εγώ; Παρέμεινα να στέκομαι μπροστά στην πόρτα"... 

ೋღ ♥ ღೋ

Κι επειδή μου αρέσει να κάνω πράγματα, να ζω στιγμές με άτομα που αγαπώ, και φοβάμαι κάργα την ρουτίνα, αποδέχτηκα με χαρά την πρόσκληση της Δημητρούλας "Πρέπει να κάνω κάτι μετρήσεις στον Κάλαμο, έρχεστε για παρέα; Και κερνάω ουζάκι!"

Όλο λέγαμε να πάμε καμιά μονοήμερη, ε, συμβιβαστήκαμε και με την βόλτα!...

Ένα και δύο μπήκαμε στο αμάξι χτες το πρωί, μαζί με τον Τάσο μου, και βουρ για Κάλαμο!...

Μεγάαααλο πράγμα να έχεις αμάξι βρε παιδί μου...

Εγώ το' παιζα και καλά ζαλισμένη στο πίσω κάθισμα... Αλλά δεν μου έδιναν και πολύ σημασία!...

Στο δρόμο πετύχαμε και χιόνι. Πάγο για την ακρίβεια!...

Ψάχνοντας το σπίτι όπου έπρεπε να γίνουν οι μετρήσεις... Καταραμένα στενά! Δεν υπήρχαν τα δρομάκια, πραγματικά! Και δεν έφταναν όλα τα άλλα, ένας από τους δρόμους λεγόταν "Λεωφόρος Αγκώνα"!!! Όπα ρε μεγάλε! Τρία μέτρα πλάτος και το λέτε αυτό λεωφόρο;! χαχαχα... Πολύ γέλασα!...

Φτάσαμε, και βγήκαν τα... όργανα! Άφησα την τοπογράφο και τον αρχιτέκτονα με τα τεχνικά τους, και άρχισα να χαζεύω ένα γύρω. Σιγά μην ξέρω να ασχοληθώ εγώ με τέτοια!... Άσε που και να ήξερα, τόσο ωραία μέρα δεν την χαράμιζα! χεχε!...

Και ανακάλυψα πολλά όμορφα...

Μια κούτσικη, μικρή, σχεδόν ξεραμένη ροδιά, που κρατούσε με το ζόρι πάνω της τρεις από τους καρπούς της...

Τα παιδιά συνέχιζαν με τη συναρμολόγηση των οργάνων. Κι εγώ δεν χόρταινα τις εικόνες γύρω μου... Νομίζω πραγματικά πως μέθυσα από τον ήλιο! Κυνηγούσα πεταλούδες, χοροπηδούσα στα χοράφια... Το τρίχρονο!...

Η άνοιξη ξεπηδάει σιγά σιγά από παντού!...

Μια τριανταφυλλιά γεμάτη μεγάλα αγκάθια, σύντομα θα μπουμπουκιάσει πιστεύω...

Τα γύρω περιβόλια καταπράσινα, και τα δέντρα φορτωμένα καρπούς!...

Εντοπίζοντας δορυφόρους!... :)

Αυτό το μικρό δεντράκι ήταν το θαύμα της ημέρας! Πέντε κλαδιά όλα κι όλα, και ένα σακί καρποί πάνω τους!!! χαχαχα!!! Το παραδέχομαι, έχει τσαγανό αυτό το δεντράκι!... Θα το θυμάμαι όταν θα τα βάζω κάτω, για να παίρνω τα πάνω μου... :)

Μετακινούσαν το τρίποδο από σημείο σε σημείο, παίρνοντας διάφορες μετρήσεις...

Εγώ πάλι, μάλλον έβγαζα ωραιότατες φωτογραφίες για τη διαφήμιση του Life πορτοκάλι!!! :P

Εεεε, με βάρεσε η ζέστη!... Ή- πολύ πιθανόν- βαρέθηκαν να με ακούνε, και αποφάσισαν να με φιμώσουν!!!

Μετρήσεων συνέχεια...

Ένα πηγάδι στόλιζε την διπλανή αυλή... Σαν από άλλη εποχή...

Όμορφη περατζάδα η παραλία..

Τα δρομάκια και τα στενά με έκαναν να νοσταλγίσω το χωριό μου...

... και η θάλασσα το καλοκαίρι...

Φαίνεται πέσαμε πάνω σε προπόνηση. :)

Όμορφη εκδρομή, αγαπημένα πρόσωπα, γλυκές αναμνήσεις... Υπάρχει καλύτερος τρόπος να πολεμήσεις τη ρουτίνα;... :)

Εύχομαι να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα!... Και μην ξεχνάτε πως για 6 μέρες ακόμα τρέχει το "Ηλιόλουστο δώρο"!!!

Φιλιά!

{Μιχάλης Χατζηγιάννης_ Εκδρομή}