Uzun Bir Aradan Sonra...

Zaman ne kadar hızlı geçiyor. Uzun zamandır yazamadım, hep bir koşuşturmaca ve sıkışıklık içinde idim. Şimdi ise hastayım ve koşuşturmacaya zorunlu bir ara vermiş durumdayım.. E.'yi "ah canım arkadaşım, neler gördün de artık görmek istemiyorsun?" dedirtecek kadar şiş, kırmızı ve bir o kadar da iltihaplı gözlerle görmeye çalışıyorum.. Şimdilik biraz puslu :)

Bu yıl iş değiştirdim. Bugüne kadar bir istisna dışında üç yıldan fazla çalışmadım aynı yerde, daha önceki işimde de üç yıl dolmuştu. Şu anda Kadıköy'de 142 yıllık bir binada çalışıyorum, okulu biz kuruyoruz. Bu yüzden özel bir ekibiz.. Çok sevdiğim arkadaşlarım oldu.. Bu bir zenginlik aynı zamanda dinamizm. Yeni yerler, yeni umutlar, yeni sıkıntılar, yeniden kendi potansiyelini tanıma fırsatı..

  

22 Temmuz sabahı yeni okuluma gittiğimde hummalı bir restorasyon çalışması yapılıyordu, hala da küçük işler devam ediyor.. Yetişecek, yetişemeyecek derken 16 Eylül'de öğrencilerimize hoşgeldiniz demeyi başardık.

 Derin her zamanki gibi benim yeni okuluma da bayılıyor.. Aslında benim çalıştığım yer olması ona ilgi çekici geliyor..

 

Bu yıl hayallerimden birini gerçekleştirdim ve Kenya'da safari yaptım.. Olağanüstüydü..

 

Bu yıl bitmeden seyahatleri yazmak istiyorum, beş ülkede on bir şehir gördüm.. Şimdi de sömestr tatili için hayal kurmaya başladım :) Biri sıcak, biri çok soğuk iki alternatif arasındayım..

Bir değişimin eşiğinde...

http://bfidan.net/ adresinden alınmış bu satırlar tam da değişimin ve yeniliğin heyecanlandırmak yerine beni kaygılandırdığı bir anda posta kutuma düştü.. Sanırım ilahi bir mesaj bu :) günlerdir isteklerimi ne yaparak ertelediğimi düşünüyordum; yöntemlerimi fark ettikçe bunları bir liste yapayım ki gözümü açayım, bundan sonra aslında çok da ulaşılabilir olanları bir an önce yaşamaya başlayayım diye.. Listeyi henüz yazamadım, hazırladığımda belki burada da yayınlarım... Ama en çok "yorgunum" ve "vaktim yok" dediğimi göreceğim gibi geliyor.. Oysa bir sürü zorunluluğa hep vaktim ve enerjim oluyor, bir yerlerden buluyorum.. ama kendimle ilgili şeylere gelince sıra farklı oluyor..

Tam da ne aradığımı şimdi hatırlamadığım bir anda internette karşıma çıkan bu blogda bahsedildiği gibi mutlu olmanın bir seçim olduğuna ben de inanıyor ve artık üzerimdeki ölü toprağını silkeleyip mutlu olmaya adım atıyorum.. Beni mutlu etmeyen ama yaparak mutlu olmam gerektiğini düşündüğüm şeylerden birer birer küçük adımlarla da olsa uzaklaşmayı seçiyorum.. Hatta beni mutlu eden bir adımı attım ve ilk şey için harekete geçtim bile :)

Bendeki bu silkelenmeyi sağlayan aşağıda listelediğim dört blogun da yazarı olan eski bankacıya ise milyonlarca kez, hatta sonsuz kez teşekkür ediyorum...

http://hayatiminenguzelyili.blogspot.com/

http://sahildekiev.blogspot.com/

http://turquoisediaries.blogspot.com/

http://mavilimon.blogspot.com/