Onkruid plukken en opeten; dat is nog eens milieu vriendelijk wieden. En in plaats van jakkes onkruid is het ineens ha lekker, onkruid! Van grote irritatie tot overheerlijke traktatie in een simpele stap. Onkruid is namelijk lekker, heel lekker zelfs en reuze makkelijk in het gebruik. Je hoeft het niet te zaaien en uit te planten, want het zaait zich helemaal vanzelf uit en komt ook vanzelf op. Weinig inspanning en veel lol dus, want het enige dat je hoeft te doen is plukken en opeten!
 |
| Mandje paardenbloemen |
Neem nu eens die onvolprezen paardenbloem, wat je daar allemaal mee kunt doen: paardensla (molsla), paardenpoffers en zelfs paardenbloem marmelade. Zulke culinaire verwennerijen klaarmaken is een veel leuker klusje dan tevergeefs proberen de paardenbloemen uit het gazon te verwijderen, want die ellenlange wortels breken bijna altijd af en dan groeit er weer een paardenbloem uit. Dat was ooit een grote frustratie maar nu niet meer. Vanaf vandaag kan je een heel andere methode toepassen: juist voorzichtig plukken zodat er een stuk wortel in de grond blijft zitten, want dan kan er na enige weken opnieuw geoogst worden.
Paardensla
De blaadjes van de paardenbloem kunnen in een gemengde salade voor een lekker bittertje zorgen. Vroeger werden de blaadjes gebleekt zodat de smaak wat milder en dus minder bitter werd. Dat bleken gaat heel eenvoudig door een fikse bloempot of emmer over de plant te zetten. Paardenbloemblaadjes bevatten veel vitamine C, dus behalve lekker is het ook nog eens gezond. En goedkoop! Een handvol (gebleekte) blaadjes is heerlijk in een gemengde sla.
Paardenpoffers
- zonnebloemolie of boter
- pannenkoek beslag
- handje paardenbloemen
- poedersuiker of paardenbloem marmelade
Maak
een pannenkoek beslag en giet met het beslag 3 tot 5 kleine
cirkeltjes in een hete koekenpan. Leg in elk cirkeltje een
paardenbloem en doe er nog een klein beetje beslag overheen. Aan
beide kanten goudbruin bakken en rijkelijk bestrooien met
poedersuiker of, ook heel lekker, besmeren met een dikke laag
paardenbloem marmelade.
 |
| Pan vol paardenpoffers |
– 1
liter appelsap
– 80
gram bloemblaadjes van de paardenbloem (kunnen met een schaar worden
afgeknipt)– 100 ml vers citroensap (2 a 3 citroenen)
– 750 gram gelei suiker
Giet
de appelsap in een steelpan en roer er 60 gram van de bloemblaadjes
doorheen. Zet op het vuur en breng aan de kook. Zodra het kookt van
het vuur halen en een nachtje laten staan met een deksel erop.
De
volgende dag de appelsap door een zeef gieten om de verkleurde
bloemblaadjes te verwijderen. Voeg de citroensap toe en de suiker en
breng daarna de appelsap langzaam aan de kook. Goed roeren totdat
alle suiker is opgelost. Zodra het kookt, voeg de resterende 20 gram
bloemblaadjes aan het mengsel toe en laat het geheel 6 a 7 minuten
flink doorkoken. Haal van het vuur, verwijder met een schuimspaan
eventueel schuim en giet het mengel langzaam in warme,
gesteriliseerde jampotten, doe het deksel erop en zet de jampotten op
hun kop. Laat afkoelen tot kamertemperatuur. Schudt de potten flink
zodat de bloemblaadjes mooi verdeeld in het mengel zitten en laat ze
geheel afkoelen.
Wat
ook zo smakelijk weg hapt zijn madeliefjes. Heerlijk en kleurig voor
in de sla of soep, maar je kunt er ook koekjes van bakken.
-150 gram bloem of speltbloem
-100 gram harde boter
-75 gram suiker of ahornsiroop
-1 ei
-mespunt zout
-geraspte citroenschil van 1 citroen
-2 handjes madeliefjes
Bloem, suiker, zout, eierdooier en citroenschil door elkaar kneden en vervolgens de boter er geraspt doorheen doen. Kneed een samenhangend deeg waarvan je een rol maakt van 4 cm doorsnee. Dit gaat verpakt in folie minimaal een uur in de koelkast. Vervolgens dunne plakjes van de rol snijden. De madeliefjes plak je met het eiwit op de plakjes. De koekjes 15 - 20 minuten in de voor verwarmde oven op 180 C bakken.
 |
| Koekje erbij? |
Een ander smakelijk onkruid is de kleine veldkers dat zich flink kan uitzaaien in de tuin en op de meest onverwachte plekjes opduikt. Gelukkig is het makkelijk uit te trekken, dus dat scheelt een boel ergernis. Het is wintergroen en schiet op zodra de temperatuur iets omhoog gaat eind winter/begin voorjaar en blijft bijna het gehele jaar in je tuin te vinden. En dat is helemaal niet erg, want van de kleine veldkers is een heerlijke pesto te maken, dus hoe meer hoe beter. Ook smaakt het vanwege de wat hete peperige smaak goed in een frisse salade uit eigen tuin.
 |
| kleine veldkers |
Kleine veldkers pesto
– 2 koppen veldkers
– 2 teentjes knoflook.
– 1 eetlepel pijnboompitjes (even roosteren in de koekenpan)
– zout en peper.
– 6 eetlepels (goede) olijfolie.
– 80 gram Parmezaanse kaas
De veldkers met knoflook, zout en peper fijnmaken. Daarna de pijnboompitjes, olijfolie en Parmezaanse kaas erbij. Mixen met de staafmixer tot het een mooie homogene massa is.
Bewaren in de koelkast, maar pesto kan ook ingevroren bewaard worden.
Voor echte irritatie, huidirritatie, zorgt de brandnetel. In mijn tuin geen brandnetels roept menig tuinliefhebber geprikkeld na alweer zo'n onverwachte en pijnlijke greep in het prikkelbos te hebben gedaan. Er valt veel te zeggen voor tuinieren met tuinhandschoenen aan. Toch zijn brandnetels niet alleen maar akelig; er kan namelijk een heerlijk soepje van gemaakt worden.
Brandnetelsoep
- 1
ui (gesnipperd)
- 1 teentje knoflook
- 2 eetlepels olijfolie
- 200 gram jonge
brandnetels of de toppen van brandnetels
- 5 deciliter groenten
bouillon
- scheutje room
- versgemalen zwarte peper
- snufje zeezout
Verhit de olie en fruit hierin de ui en pers de teen knoflook die ook even wordt mee gefruit tot ze
glazig zijn. Was de brandnetels en breng ze met aanhangend vocht aan de kook zodat ze slinken. Zodra ze geslonken zijn, meteen uit de pan halen. Hak de brandnetels fijn met een mes of gebruik hier een keukenmachine / blender bij. Voeg de brandnetels samen met de bouillon toe aan de ui en knoflook en breng dit aan de kook. Laat 10 a 15 minuutjes zachtjes koken en breng de soep op smaak met peper en zout. Voeg als laatste de room toe. Tip: Bij deze hele ouderwetse soep zijn croutons (blokjes gebakken brood) erg lekker.
En dan, als laatste, misschien wel het allerergste onkruid ter wereld: het zevenblad. Bij het zien van dit onkruid wil menig tuinier het direct met wortel en tak uittrekken of geheel de grond in stampen. Dat laatste is het meest verstandig en al wordt het nu niet direct in de grond gestampt, enig stampwerk komt er bij de bestrijding van dit onkruid wel degelijk aan te pas:
Zevenblad stamppot
In het voorjaar zijn de blaadjes jong en fris en smaken dan het lekkerst. Later in het jaar neemt de laxerende werking van zevenblad toe, dus dan niet teveel ervan gebruiken. Zevenblad is zowel rauw als gestoofd te eten. Het is lekker in een salade of als spinazie, maar een stamppotje kan ook.
Kook eerst de aardappelen gaar en stamp ze tot een puree. Voeg er het in stukjes geknipte zevenblad (blad en steeltje) aan toe en stamp alles goed door elkaar. Naar smaak roomboter, zout, peper en nootmuskaat toevoegen.
Mocht je nu nog steeds een hekel aan onkruid hebben, laat je wraak dan zoet zijn (madeliefjeskoekjes) of hartig (bijvoorbeeld brandnetelsoep) en eet ze op. Niet alleen is dit een hele leuke en lekkere manier om van onkruid af te komen, het is 100% milieu vriendelijk en, ook niet onbelangrijk, helemaal GRATIS!
En wat natuurlijk ook kan: er van genieten want kijk eens hoe mooi onkruid kan zijn!
 |
| Tara met Fluitenkruid |
copyright 2014 Y.E.W. Heuzen
