De boekentas, die koos hij zelf.
Het is er één van Bakker - bakkertje, bakker, bakkermans, van bakkergem, bakkertje bakkertje(*) komt er dan spontaan in mij op :)
Een boekentas dus, en de pennenzak, die maakte tante tonBouton zelf.
Dat die pennenzakken hier al van voor de zomer in den ronde vliegen. Vlijtige Oon zette ons op weg, en Spiegelstiksels deed er een schepje bovenop ter hoogte van de flapjes. Het resultaat: een leuk naaiprojectje waar een ex-kleuter heel erg blij van werd.
Tijdens het naaien heb ik nog enkele bevindingen meegemaakt - men maakt wat mee zo naaiende! Ik deel ze graag voor de prutsers zoals ik, teneinde u veel miserie te besparen.
Ik knip de hoekjes zoals Spiegelstiksels voordeed pas uit, nadat ik de zijnaden al aan elkaar gestikt heb. Bij een eerste versie deed ik het zoals haar, maar die uitknipsels pasten langs geen kanten op elkaar, met veel gepruts en een scheve pennenzak als resultaat.
Concreet verliep de tweede poging als volgt:
- Nadat de onderkanten aan elkaar gestikt zijn, leg ik de stof zoals Oon beschreef.
- Ik strijk eens over de vouwen. Met een strijkijzer :)
- Ik naai de zijkanten volledig aan elkaar, op een halve centimeter van de rand.
- Ik teken de vier hoekjes af. Hier kan je afhankelijk van de gewenste lengte en breedte kiezen voor vierkantjes of rechthoekjes.
- Ik knip de hoekjes uit. Er gaat dus ook een stuk van het zijstiksel af, dat geeft niet.
- Ik stik nog eens over het zijstiksel zodat de draad niet uitrafelt.
- Vanaf daar volg ik spiegelstiksels.
Leve de prutsers, ils tirent leur plan!
(*)
