Al vroeg 's morgens kwam ik tot de ontdekking dat 3 weken nadat de paasklokken gepasseerd waren, onze chocolade-oogst nog altijd een heel groot deel van de ijskast inpalmde (misschien hadden we de dochters toch een iets te streng rantsoen opgelegd?). Toen wist ik ineens wat ons te doen stond (want buitenspelen zat er blijkbaar weeral niet echt in).
1. We begonnen de dag met verse warme chocomelk (was meteen een schot in de roos).
2. Toen de jongste dochter lag te slapen, maakte ik samen met de oudste lekkere cakejes volgens mijn oude recept (was blijkbaar al heel lang geleden, want wat had de dochter veel bijgeleerd, waar het vroeger eerder "behelpen" was, was het nu echt wel helpen)
Nu vraag je je misschien wel af "Waar zit dan die chocolade???"
Awel, elk cakeje kreeg een laagje gesmolten chocolade (i.p.v. glazuur) en werd versierd met versiersel:
En het leukste was natuurlijk het opeten.
3. Met de overschot van de gesmolten chocolade maakte ik "rondjes" op bakpapier, die ik bestrooide met noten (ik had voor elk rondje nog welgeteld eentje, daarom dat ik zo zuinig was) en rozijntjes. Ik breek al een week mijn hoofd over de naam van deze lekkere dingetjes (mendiants in het Frans), maar ik kan er maar niet opkomen.
Met dank aan de oudste Lo voor het uitpakken van al die paaseitjes en konijntjes.
Vwala, niks dan voordelen: leuk, lekker en eindelijk terug plaats in de ijskast!
