Ενώ βρισκόμαστε ήδη στην καρδιά του καλοκαιριού, όπου διαχρονικά επικρατεί μια ανεμελιά και χαλαρότητα, ταυτόχρονα παρατηρούμε όμως οτι ο κόσμος μας, οι δυσκολίες και οι ρυθμοί μεταβάλλονται και τα περισσότερα πράγματα χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα και γοργές εναλλαγές. Θέλοντας να αφήσω λίγο στο περιθώριο όλα όσα κυριαρχούν και σκοτίζουν την καθημερινότητα πολλών συνανθρώπων μας, σκέφτηκα πως ήρθε η στιγμή για μια ακόμη δημοσίευση του Τότε και τώρα, με εικόνες των τελευταίων εβδομάδων και την άμεση σύγκρισή τους με εκείνες προηγουμένων αιώνων.


Ακόμα και στο κοσμοπολίτικο Πέραν του 18ου αιώνα, ο χρόνος μοιάζει να κυλά πιο νωχελικά, αργά, με σαφώς λιγότερους Πολίτες και επισκέπτες να κατακλύζουν την Ίστικλαλ από ότι στις μέρες μας. Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία το μέγαρο του Χρηστάκη Ζωγράφου έχει έναν επιπλέον όροφο (!) από ότι στην σύγχρονη εκδοχή του. Οι περίφημες μπυραρίες στο ισόγειο έχουν αντικατασταθεί από εστιατόρεια, με δυστυχώς συνεχή φθίνουσα γαστρονομική ποιότητα. Στο επόμενο κτίριο στεγάζονταν το ξενοδοχείο Τοκατλιάν, το οποίο τότε διέθετε τρούλο και στις μέρες μας στεγάζει κυρίως εμπορικά μαγαζιά.