Miss you...

Where is my mind...?

........

Ιf you were a Mona lisa...

Aint no sushine when she's gone...

Thanks! :)

Totalmente erotica!

Say what you want...

Είμαι ζαλισμένη από τη ζέστη και την καλοκαιρινή ραστώνη…

Νοιώθω ότι καίγομαι ολόκληρη… σε κοιτάζω…

Είσαι κόκκινος..

Σε αγγίζω. Είσαι μαλακός και χυμώδης…

Μα τι είναι αυτά που έχεις στο δέρμα σου;;; Ελιές? !

Κι είναι και μαύρα!!!

Moυ έρχεται να σε δαγκώσω…

Να σε ρουφήξω μέχρι την ύστατη πνοή μου…

Να αφήσω τη γλώσσα μου να πλανηθεί από τη μια σου άκρη ως την άλλη.

Να μυρίσω το άρωμά σου…

Να κοινωνήσω όλη σου την ουσία...

Να σε βάλω στο στόμα μου και να σ’αφήσω να λιώσεις αργά κι ηδονικά...

Αρωμα καλοκαιριού…Αρωμα φρεσκάδας και δροσιάς…

Πόσο σε θέλω……

...................

...........

.......

...

.

.

.

.

.

.

Εverything burns...

Εις το επανιδείν...

Πολλά τα μποφορ τελευταία και τα νεύρα μου έχουνε σπάσει...
Επειδή δεν μπορώ και ΔΕΝ ΘΕΛΩ να μεταφέρω την τρικυμία των σκέψεών μου εδώ αποχωρώ για αναζήτηση της απόλυτης νηνεμίας που θα με λυτρώσει...
Οταν τα γαμομποφόρ φύγουνε το ξαναβλέπουμε...(αν είμαι ακόμη σε τούτο το σαρκίο...)
Μέχρι τότε αντίο Red Thin Line...

Ποιοι πραγματικά ψήφισαν τα κόμματα αυτά!

Μια ξεκαρδιστική ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 17ης Ιουνίου κάνει το γύρο του διαδικτύου χαρίζοντας χαμόγελα ακόμη και στους πιο... φανατικούς κομματικούς οπαδούς.
Αν θέλετε να κάνετε μια πιο βαθιά ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος ιδού τα...στοιχεία:

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

21,4% Τρομοκρατημένοι πολίτες που φοβήθηκαν ότι θα έχαναν τις καταθέσεις τους στην τράπεζα
17,6% Τραπεζικοί υπάλληλοι που είχαν ακούσει ότι αν έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έμεναν άνεργοι, θα τους έπαιρναν τα σπίτια και θα τους βίαζαν τις γυναίκες
16,2% Απελπισμένοι δάσκαλοι που δε θα άντεχαν να τους ρωτάνε τα παιδιά "γιατί κύριε;"
12,3% Τηλεορασόπληκτοι πολίτες που νόμιζαν ότι ψήφιζαν τον Τρύφωνα Σαμαρά
11,8% Φανατικοί οπαδοί που θα ψήφιζαν οτιδήποτε μπλε μετά τη νίκη της εθνικής ομάδας κόντρα στη Ρωσία
11,6% Ιδιοκτήτες καταστημάτων που ελπίζουν πως ο Αντώνης Σαμαράς θα τους βοηθήσει να "σκίσουν" στις πωλήσεις, όπως έκανε με την πιτσαρία του στην Αμερική
9,1% Βαφτιστήρια της οικογένειας Μητσοτάκη


ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΣΥΡΙΖΑ

27,4% Φανατικοί αντιμνημονιακοί που δεν έχουν ιδέα τι στο διάολο είναι το μνημόνιο
19,1% Αντιδραστικοί τύποι που σκέφτηκαν ότι για να τον πολεμάει τόσο το Mega, κάτι καλό θα είναι
17% Πρώην ευνοούμενοι του ΠΑΣΟΚ που νόμιζαν ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος Ανδρέας και θα έβαζε τον Τσοβόλα να τους τα δώσει όλα
14,8% Πολίτες που είχαν κρατήσει από παλιά πεντοχίλιαρα και δεκαχίλιαρα και νόμιζαν πως αν γυρίζαμε στη δραχμή θα γινόντουσαν εκατομμυριούχοι
13,2% Άνθρωποι που ήθελαν να φέρουν επιτέλους στην εξουσία μία φρέσκια παρουσία, με τον ίδιο ακριβώς ξύλινο λόγο του παρελθόντος
6,4% Ασθενείς που υποφέρουν από διχασμένη προσωπικότητα και τους αρέσει ένα κόμμα να έχει 200 διαφορετικές απόψεις
2,2% Θεατρόφιλοι που αντιπαθούν το Γιώργο Παντζα και θέλουν να τον κρατήσουν μακριά από τα θεατρικά δρώμενα
0,1% Ψηφοφόροι του ΚΚΕ που έπεσαν στην παγίδα του χαφιέδικου account του κόμματος στο Twitter

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΑΣΟΚ

34,2% Ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που "να τους κοβόταν το χέρι αν ξαναψήφιζαν ΠΑΣΟΚ"
19,9% Παππούδες και γιαγιάδες με αλτσχάιμερ, που νόμιζαν ότι τα τελευταία χρόνια κυβερνούσε ο Μητσοτάκης
16,5% Ψηφοφόροι που παραδοσιακά δίνουν την ψήφο τους σε μικρά κόμματα
12,2% Ακροδεξιοί που θεωρούν ότι ο Χρυσοχοΐδης είναι ιδεολογικά πιο κοντά τους από τον Μιχαλολιάκο
9,9% Ιδιοκτήτες φωτοτυπάδικων που έγιναν πλούσιοι χάρη στην Άννα Διαμαντοπούλου
7,2% Ταγμένοι μαζοχιστές που θέλουν ακόμα περισσότερο πόνο
0,1% Άνθρωποι έχοντες σώας τας φρένας

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

31,7% Παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που της κρατάνε ακόμα μουτράκια
24,4% Εγκεφαλικά καμένοι ψηφοφόροι, που ένιωσαν ταύτιση με το όνομα του Πάνου Καμένου
19% Δεξιοί που κατά βάθος ήθελαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν πήγαινε το χέρι τους
11,1% Ψηφοφόροι που εκτιμούν τις σοβαρές αναλύσεις πολιτικών ογκόλιθων όπως η Έλενα Κουντουρά
6,9% Ευαισθητοποιημένοι πολίτες που δεν ανέχονται να τους ψεκάζουν με ηλιθιογόνα αέρια οι μυστικές υπηρεσίες της Διαγαλαξιακής Συμμαχίας των Γκλορμπ
3,7% Πολίτες που ελπίζουν ότι το κόμμα θα τους βοηθήσει να ξεκινήσουν έρευνες στην αυλή τους, μήπως βρουν πετρέλαιο
3,2% Θεατρόφιλοι που αντιπαθούν τον Παύλο Χαϊκάλη και θέλουν να τον κρατήσουν μακριά από το θεατρικό σανίδι

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

28,3% Ψηφοφόροι που θεωρούν ότι το μεγάλο τους πρόβλημα είναι οι μετανάστες και όχι το ότι δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν ψωμί
21,1% Ανιστόρητοι νέοι, που νομίζουν ότι ο "κακός" στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν οι κομμουνιστές, και όχι οι ναζί
18,7% Φανατικοί υποστηρικτές της θεωρίας της άριας φυλής με μαυριδερό δέρμα, μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια
14,4% Θηλυκού γένους φανς του Ηλία Κασιδιάρη, που τους αρέσει το ξύλο στο σεξ
8,9% Υπάλληλοι του καναλιού της Βουλής που ελπίζουν με το ξύλο στις συνεδριάσεις να ανέβουν οι θεαματικότητες
4,7% Σύνδεσμοι χούλιγκανς που θέλουν να ανοίξουν υποκατάστημα στην πολιτική
3,9% Φαλακροί άνθρωποι που επιτέλους νιώθουν ότι κάπου ανήκουν

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

36,7% Άνθρωποι που υπέφεραν από χρόνιες αϋπνίες, όμως τις γιάτρεψαν οι διαφημίσεις του Φώτη Κουβέλη
24,2% Ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που ντρεπόντουσαν να το ξαναψηφίσουν, αλλά ήθελαν κάτι παρόμοιο
14,3% Συνταξιούχοι που πίστεψαν πως μόνο ένας άνθρωπος της ηλικίας τους θα κατανοούσε τα προβλήματά τους
12,8% Πολίτες που ήθελαν να ψηφίσουν "Αριστερά" χωρίς να ψηφίσουν αριστερά
11,8% Οπαδοί του ΛΑΟΣ που άκουσαν ότι ο Φώτης Κουβέλης ήταν ο Καρατζαφέρης της Αριστεράς και το πήραν κυριολεκτικά
0,2% Ψηφοφόροι που μελέτησαν διεξοδικά το πρόγραμμά της και βρήκαν διαφορές από αυτό του ΠΑΣΟΚ

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΚΚΕ

47,7% Στελέχη του ΚΚΕ και μέλη του ΠΑΜΕ
16,9% Παλιοί αντάρτες που ταξίδεψαν με χρονομηχανή από τη μάχη στο Μαλι Μάδι το 1948
14,8% Αριστεροί που ονειρεύονται κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά ..... μόνοι τους
10% Apple fanboys που ενθουσιάστηκαν όταν είδαν την Αλέκα Παπαρήγα με iPad
5,8% Φοιτητές που δεν τους πήγε εκδρομή στη Μύκονο η ΔΑΠ
4,8% Ενθουσιώδεις ψηφοφόροι που πείστηκαν από το κάλεσμα της Ελένης Γερασιμίδου

Εμεινα Παυλόπουλος...!

Ουί και μιζανπλί!

Εμεινα εντελώς άφωνη όταν διάβασα ότι για να αποφύγει το ΠΑΣΟΚ χρέη ύψους 130 εκ. ευρώ και να τα φεσώσει σε μας έχει κάνει διαρθρωτικές κινήσεις για αλλαγή του κατεστημένου του και του ονόματός του.
Και επειδή δεν ήθελα να το πιστέψω και φοβάμαι πολύ τις ράδιο αρβύλες το έψαξα πολύ καλά... με τα κονέ μου :)
(Φήμες που θέλουν τη Red thin Line δούρειο ίππο της δίωξης ηλεκτρ.εγκλήματος και εγκάθετη της ΚΥΠ μπορεί στην τελική και να στέκουν... :-p)

Eμαθα το λοιπόν ότι έχει ήδη κατατεθεί στο πρωτοδικείο το νέο όνομα του Κινήματος το οποίο κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό.
Εμαθα επίσης ότι αναμένεται να εξαγγείλει μέσα στο καλοκαίρι Συνδιάσκεψη, πριν το («συντακτικό» όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος) Συνέδριο της 3ης Σεπτέμβρη.Παράλληλα, θα προχωρήσει στην διάλυση τόσο της συνδικαλιστικής οργάνωσης ΠΑΣΚΕ όσο και της ΠΑΣΠ της φοιτητικής νεολαίας. Συν τοις άλλοις όπως έχει ήδη ανακοινώσει την Τετάρτη εγκαθίσταται στην Ιπποκράτους διεθνής ελεγκτική εταιρία που θα διενεργήσει τον οικονομικό έλεγχο του κόμματος.

Επίσης έμαθα ότι θα συγκροτήσει την ΚΟΕΣ (Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου) στην οποία θα μετάσχουν νέα πρόσωπα, τριαντάρηδες, αλλά και πιο έμπειρα, όπως έχει ήδη γράψει η iefimerida.

Οπως βλέπεται τίποτα δεν άλλαξε... Αυτοί συνεχίζουν να τα τρώνε "μαζί"(ο Βενιζέλος υπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά) μόνο που αφήνουν ΕΜΑΣ απέξω.

Ηθελα να'ξερα πόσο περήφανοι είναι τώρα αυτοί που εδωσαν στο κόμμα αυτό το 12.28%?

Μπορώ παρακαλώ να μην χρεώνομαι τις μαλακίες αλλονών????!!!!!

Υ.Γ Δε μπορεί κάτι μας ποτίζουνε... κάτι μας ψεκάζουνε...κάτι παίρνουμε... δεν εξηγείται αλλιώς η "ζωή εν μπάφο" που λέει και ο ποιητής... :-p

Straight to number one...

Σε απόλυτα ερωτική διάθεση απόψε...
Οχι λόγω ικανοποίησης λόγω του εκλογικού αποτελέσματος αλλά για να ξορκίσω το κακό...
Συνουσιασθείτε γιατί χανόμαστε!!
Από αύριο αυτό θα γίνεται και ακούσια και παρα φύση....
Ας προσέχαμε!
Φιλάκια και καλή σας νύχτα! :)

Ητανε μια φορά κι ένα καιρό μια μάγισσα...

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε μια μάγισσα.

Η μάγισσα αυτή, ζούσε στη καρδιά ενός πυκνού δάσους με βελανιδιές και τεράστιες σημύδες. Το σπιτάκι της ήταν ξύλινο και πλάι από τον λαχανόκηπό της έτρεχε ένα ρυάκι με βιολετί νερό. Μια γέρικη βελανιδιά σκέπαζε θαρρείς τη σκεπή, και πάνω στα κλαδιά της είχαν φωλιές λογιών λογιών περίεργα πετούμενα.

Oλα της τα βράδια τα πέρναγε φτιάχνοντας ξόρκια και μυστικά φίλτρα φορώντας το χρυσό της μαγικό μενταγιόν…

Κοιμόταν σαν έσκαγε το πρώτο φως της ημέρας αποκαμωμένη από την προσπάθεια που κατέβαλε όλη τη νύχτα.

Κάθε απογευματάκι η μάγισσα ξύπναγε από τον βαθύ της ύπνο. Mάζευε τα ξανθά της μαλλιά πίσω, τακτοποιούσε το σπιτάκι της και έβγαινε στην αυλή να μιλήσει με τα λουλούδια της και τα ζωάκια του δάσους.

Οταν σουρούπωνε, τις περισσότερες φορές ερχόντουσαν άνθρωποι από μακρινά μέρη. Πήγαιναν οδηγημένοι από μια μυρωδιά, από ένα τραγουδάκι, από ένα μικρό άσπρο λαγό, από ένα ψίθυρο που τους χάιδευε τ’ αφτί. Εφταναν θαρρείς υπνωτισμένοι και κοντοστέκονταν στο πορτάκι του κήπου περιμένοντάς την να τους γνέψει να μπουν μέσα. Και αυτή που τους περίμενε, χαμογελούσε, και το πορτάκι άνοιγε μόνο του.

Ερχονταν μυλωνάδες και φουρνάρισσες, νέες με κόκκινα μάγουλα, ερωτευμένα παλικάρια και γραφιάδες. Μερικές φορές έμπαιναν στον κηπάκο δυο δυο μαλωμένοι φίλοι, τσακωμένα ζευγάρια, τρομαγμένοι ταξιδιώτες. Κανένας τους δεν έφευγε όμως με τον ίδιο βάρος στην ψυχή όπως με αυτό που είχαν έρθει. Σε εκείνη τη γωνίτσα της γης, με το πιπεράτο άρωμα του γερανιού και της βιολέτας, κάτι συνέβαινε στους ανθρώπους και όταν έκλειναν το πορτάκι πίσω τους καθώς έφευγαν, έκλειναν και ότι τους είχε φέρει ως εκεί.

Κάθε φορά που κάποιος πλησίαζε τον κήπο, ένα διαφορετικό πουλί έφευγε από τη βελανιδιά, και πήγαινε και καθόταν στον ώμο της μάγισσας. Ώσπου να φτάσει δίπλα της ο άνθρωπος, το πουλί κάτι ψιθύριζε στο αφτί της και εκείνη το άκουγε με προσοχή. Μετά έπιανε τον άνθρωπο και τον κάθιζε στο πέτρινο πεζούλι δίπλα στο ρυάκι. Πολλές φορές κοιτούσαν το νερό αμίλητοι. Άλλες φορές μιλούσε ο άνθρωπος και άλλες σκεφτόταν απλά τι τον είχε φέρει μέχρι εκεί.

Η μάγισσα δεν μιλούσε ποτέ. Κανένας δεν μπορούσε να ισχυριστεί οτι είχε ακούσει τη φωνή της. Ολοι όμως είχαν νιώσει τον αέρα να αλαφρώνει γύρω τους, και μια γλυκιά αποδοχή να τους τυλίγει. Ειδικά όταν τους ακουμπούσε… όταν άπλωνε τα χέρια της και τους αγκάλιαζε…

Και μην φανταστείτε οτι πήγαιναν μόνο καλοί άνθρωποι και βασανισμένοι, Πλησίαζαν ληστές και φονιάδες, εκμεταλλευτές, απατεώνες και μαύρες ψυχές γεμάτες μίσος και κακία. Κανένας τους όμως δεν βρήκε το πορτάκι κλειστό. Είχαν όλοι την ίδια ευκαιρία στην γαλήνη και την ηρεμία.

Ενα απόγευμα, πλησίασε κλεφτά ένας ξακουστός φονιάς. Όλος ο κόσμος τον φοβόταν και στο όνομά του ερήμωναν χωριά και κλειδαμπαρώνονταν ο κόσμος τρομαγμένος. Ο φονιάς στάθηκε πίσω από κάτι πυκνές φυλλωσιές για ώρα. Κοίταζε τη μάγισσα και ακολουθώντας το ένστικτο που τον κυβερνούσε χρόνια, ζύγιζε την κατάσταση, το χώρο, τη μάγισσα… Από τη στιγμή που φάνηκε να πλησιάζει, ένα μαύρο πουλί πέταξε πάνω στον ώμο της μάγισσας. Αυτή τη φορά όμως δεν της ψιθύρισε λέξη. Μόνο από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα, δάκρυα πολλά και της μούσκευαν τον ώμο. Και αυτή σκυφτή, κοιμισμένη θαρρείς, στεκόταν ακίνητη πάνω από το ρυάκι.

Κάποτε, όταν ο ήλιος πια είχε αρχίσει να παίρνει το δρόμο της δύσης, ο φονιάς βγήκε από τις σκιές και στάθηκε έξω από το πορτάκι. Το πορτάκι άνοιξε, αλλά αυτός δεν μπήκε μέσα. Την κοιτούσε επίμονα, και τα βαριά του μάτια ήταν λες και ήθελαν να της τρυπήσουν το μυαλό.

Για πρώτη φορά η μάγισσα δεν χαμογέλασε στον επισκέπτη, πήγε και κάθισε στο πεζούλι ήσυχη, χωρίς καν να τον κοιτάζει.

Μετά από λίγο ο φονιάς κουνήθηκε και πήγε κοντά της όχι μέσα από τον κηπάκο της και το ανοιχτό πορτάκι, αλλά παραφυλώντας πίσω από το μικρό ξύλινο φράχτη, και τελικά πηδώντας ξαφνικά βρέθηκε καθισμένος δίπλα της.

Η μάγισσα ούτε που ταράχτηκε.

Ετσι πέρασαν κάμποσες στιγμές ακόμα, και μετά από λίγο του έπιασε το χέρι.

Τα χέρια του μάτωσαν αμέσως και άρχισε να τρέχει ζεστό αίμα από τις παλάμες.

Ετρεχε πάνω του, στα πόδια του, στο φρέσκο χώμα.

Ηταν τόσο πολύ, που έφτασε στο ρυάκι και το έβαψε και αυτό κόκκινο.

Ολη η φύση γύρω τους είχε παγώσει.

Ηταν σαν να είχε έρθει ξαφνικά χειμώνας βαρύς και όλα έμοιαζαν ακούνητα και σαστισμένα. Κάποτε σταμάτησε να τρέχει το αίμα από τα χέρια του φονιά, και άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια του. Τα δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλά του, πάνω στα ματωμένα χέρια του, στα πόδια του, στη γή, και μετά στο ρυάκι. Τα δάκρυα ξέπλυναν το αίμα, μέχρι που δεν έμεινε τίποτα πια κόκκινο γύρω τους παρά κάτι παπαρούνες που φύτρωσαν εκείνη τη στιγμή στην όχθη δίπλα στο νερό.

Τότε πέταξε πάλι το μαύρο πουλί που είχε φύγει από τον ώμο της μάγισσας την ώρα που πήδηξε ο φονιάς στο πεζουλάκι ξαφνικά. Αυτή τη φορά πήγε και στάθηκε στον ώμο του φονιά. Και του ψιθύρισε: « ‘Ήρθες εδώ, να πλυθείς από το αίμα που σε βάραινε. Δεν ήρθες για συγχώρεση, ήρθες για αποδοχή. Η μάγισσα δεν ξέρει να κρίνει, ξέρει να αποδέχεται. Ξέρει να καταλαβαίνει. Δεν μπορεί να σε δικαιολογήσει ή να σε συγχωρέσει. Μπορεί όμως να καθρεφτίσει τη ψυχή σου και να σε κάνει να τη δεις στο φως του φεγγαριού. Όλο το αίμα που ξεπλύθηκε από πάνω σου νωρίτερα, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας τρόπος να δεις καθαρά τον εαυτό σου. Η μάγισσα δεν θα σε κρίνει. Σε έχει αποδεχτεί ».

Τότε η μάγισσα γύρισε και για πρώτη φορά κοίταξε τον φονιά στα μάτια. Και ο φονιάς μέσα τους είδε μια απερίγραπτη λύπη και τον εαυτό του. Όσο βυθιζόταν μέσα στα μάτια της ήταν σαν να έβγαινε από το σώμα του και να γίνεται παρατηρητής των πράξεων του παρελθόντος. Και μετά άρχισε να βλέπει και τι θα συνέβαινε σε λίγο. Θα σκότωνε τη μάγισσα με το μαχαίρι που θα είχε περασμένο στη ζώνη του και θα ξέπλενε τα χέρια του στο ρυάκι κοκκινίζοντας για μια ακόμα φορά το νερό. Μετά θα έφευγε, και θα συνέχιζε τη ζωή του ακριβώς όπως και πριν. Σκοτώνοντας και τρομοκρατώντας.

Εκείνη τη στιγμή η μάγισσα διάλεξε να σταματήσει να τον κοιτάζει. Γύρισε πάλι το βλέμμα της στο ρυάκι, με μια γαλήνη απλωμένη στο πρόσωπό της. Ο φονιάς έβγαλε το μαχαίρι του και καθρεφτίστηκε στην πλατιά του λάμα.To βλέμμα ενός ανταριασμένου τρελού τον αντίκριζε. Είχε δει τι θα γινόταν, αλλά δεν αποφάσιζε να μπήξει το μαχαίρι στη μάγισσα.

«Γιατί δε με αλλάζεις»? τη ρώτησε.

«Γιατί δεν κάνεις κάτι για να μη σε σκοτώσω? Για να μη συνεχίσω να κάνω τα ίδια και σε άλλους ανθρώπους? Ξέρω οτι έχεις τη δύναμη. Γιατί δε με σταματάς»? Μήπως προσπαθείς να μου πεις κάτι και δεν το καταλαβαίνω»? Συνέχισε. «Μήπως η επιλογή για το τι θα κάνω στη ζωή μου βρίσκεται στα χέρια μου και κανείς άλλος δεν μπορεί να αποφασίσει για μένα»?

Η μάγισσα όμως σιωπούσε.

Θυμωμένος πλέον ο φονιάς ύψωσε το μαχαίρι και της φώναξε: «Πάω στοίχημα οτι και να προσπαθήσω να σε σκοτώσω δεν θα πεθάνεις. Οτι παίζεις μαζί μου ένα παιχνίδι και θέλεις να με κάνεις να καταλάβω. Οτι θα μπορούσες να μου δείξεις οποιοδήποτε άλλο όραμα και να μη σε σκοτώνω στο τέλος. Αλλά εσύ δεν μου αφήνεις περιθώρια. Θέλεις να καταλάβω από μόνος μου».

Υψωσε το μαχαίρι και κάρφωσε τη μάγισσα στην καρδιά. Ηταν σίγουρος οτι την επόμενη στιγμή κάτι θα γινόταν...ότι η μάγισσα θα κατάφερνε με κάποιον τρόπο να ξεφύγει από το μαχαίρι του.

Τίποτα τέτοιο δεν έγινε.

Ξαφνιασμένος παρακολούθησε τον εαυτό του να κάνει ακριβώς αυτό που είχε δει στα μάτια της μάγισσας οτι θα έκανε. Ξέπλυνε τα χέρια του στο ρυάκι και πηδώντας από την άλλη πλευρά της όχθης χάθηκε στο σκοτάδι και τις φυλλωσιές.

Διπλή, εκούσια αυτοκαταστροφή.

Υ.Γ Αφιερωμένο σε όσες μάγισσες ξέρουν τι σημαίνει "εκούσια αυτοκαταστροφή"

Προειδοποίηση...

Πρώτη φορά... σύσταση

Δεύτερη φορά κίτρινη κάρτα

την τρίτη φορά θα βγει η κόκκινη κάρτα και είναι κρίμα γμτ...

Ο νοών νοήτω...

!!!!!!!!!!!!

Καλημέρααα !
Το "μενού" σήμερα περιλαμβάνει ένα μικρό προβληματάκι…
Και επειδή είναι πολύ πολύ δύσκολο να το λύσετε με το μυαλό σας,
πάρτε το κομπιουτεράκι που έχετε μπροστά σας και γράψτε τα εξής νούμερα (μόνο τα νούμερα):
50 γυναίκες, έμειναν για 37 ημέρες κλεισμένες σε ένα δωμάτιο με 3 (!) άντρες…
Τι είπανε οι άντρες μετά απ’αυτό?
……………………..
…………..
…..
.

Γυρίστε τώρα ανάποδα το κομπιουτεράκι και δείτε την απάντηση...

Οh yes!!! χιχιχιχι!

Oνειρο θερινής νυχτός…

Η ζέστη ήταν αφόρητη!

Εξω η απόλυτη άπνοια…
Μέσα της η απόλυτη τρικυμία…
Μερικές σταγόνες ιδρώτα κύλησαν στο λακκάκι του λαιμού της…για να σταθούν κουρασμένες πια στο στήθος της...

Τα μαλλιά της μούσκεμα κολλούσαν πάνω της και το σώμα της υγρό κι αυτό…έσταζε τον έρωτα...

Ξαπλωμένη γυμνή στο πλάι με τη σκέψη γερμένη σε κείνον… με την καρδιά της να φυλλομετράει στιγμές που πέρασαν μαζί και τις παλάμες της απλωμένες με αφέλεια κάτω από το πρόσωπό της σχηματίζοντας το δικό της μαξιλάρι… όπως τότε που ήταν μικρή…

Τότε τον ένιωσε…

Οπως και τότε…

Ενας ρίγος διαπέρασε όλο της κορμί… η πιο γλυκιά και ηδονική ανατριχίλα… που διέτρεξε την ραχοκοκαλιά της μέχρι την ουρά της... για να χωθεί βιαστικά ανάμεσα στα πόδια της...

Ενιωσε το άγγιγμά του στην άκρη των ποδιών της στους στραγάλους και μετά στις γάμπες της…ένιωσε τα ακροδάχτυλά του να την χαϊδεύουν απαλά ξεκινώντας από κει και ανεβαίνοντας αργά προς τα πάνω προς τους λαγόνες της…σαν υπομονετικοί οδοιπόροι που παίρνουν το δρόμο για το προσκύνημα…αργά και βασανιστικά...

Το άλλο του χέρι με μια κίνηση τράβηξε προς τα πίσω δυνατά και αποφασιστικά τα μαλλιά της…σα να ήθελε να τα δαμάσει… να πάψουν να χύνονται πάνω του…να πάψουν να τον ακουμπούν ... να τον ερεθίζουν... ενώ την ίδια στιγμή ένιωθε καυτή τη γλώσσα του στο λαιμό της...

Ενας λυγμός έφτασε στα χείλη της…

"Φτάνει μωρό μου… δεν αντέχω άλλο…φτάνει.." ψιθύρισε σε μια πνιγμένη ανάσα.

Εκείνος συνέχισε να την αγνοεί… σαν να μην υπήρχε… σα να’χε κάνει τάμα να την φτάσει στα άκρα…πάντα το έκανε… πάντα… πάντα της έσπαγε τα νεύρα…πάντα την οδηγούσε σε παράτολμα μονοπάτια… κι αυτό της άρεσε τόσο...

Εσυρε την καυτή του γλώσσα πάνω της…γλιστρώντας απαλά και φτιάχνοντας ένα μονοπάτι από φιλιά από την μικρή φουσκωτή της ουρίτσα μέχρι το λαιμό… Πάντα του άρεσε η αίσθηση της απαλής της επιδερμίδας…

Ενιωσε τη γλώσσα του υγρή στο αυτί της και τρελλή από πόθο γύρισε το πρόσωπό της για να χώσει τη δική της στο στόμα του.

Μια σκέψη πέρασε αστραπιαία από το μυαλό της: Aυτός και εκείνη σε λίγο θα ήταν Ενα… Αυτή ήταν η μόνη Αλήθεια….Η μόνη Αλήθεια που υπήρχε... Η μόνη Αλήθεια που την έννοιαζε...

Το σμίξιμό τους ήταν το σμίξιμο μιας άδικα διαιρεμένης ψυχής που από φθόνο ή από λάθος των Θεών βρέθηκε μοιρασμένη σε δυο κορμιά.

Δυο κορμιά που μόλις βρεθήκαν και που δε θέλανε ποτέ να ξαναχωρίσουν.

Πριν αφήσει τη γλώσσα της να βουτήξει αχόρταγα στο στόμα του άνοιξε τα μάτια για να τον διαβάσει… Πάντα της άρεσε να τον διαβάζει… ακόμη και τούτες εδώ τις μικρές τους στιγμές…

Πάντα της άρεσε να τον αγκαλιάζει με το βλέμμα της… Τον κοιτούσε άπληστα...Ποτέ δεν τον χόρταινε…

Μα… μια δυσάρεστη έκπληξη την περίμενε… Γιατί δεν ήταν εκείνος… Αυτά τα μάτια που την κοιτούσαν διψασμένα και αδηφάγα για έρωτα δεν ήταν τα δικά του.

Τραβήχτηκε ξαφνιασμένη από κοντά του χώνοντας το πρόσωπο στο μαξιλάρι και ξεσπώντας απελπισμένη σε κλάμματα…
Τα δάκρυά της καυτά μούσκεψαν το μαξιλάρι…

Ενα δυνατό τράνταγμα και μια οικεία φωνή την επανέφερε στην πραγματικότητα… " Ελα… Ελα μωρό μου..Δεν είναι τίποτα! Ενα όνειρο ήταν" και μια αγκαλιά της πρόσφερε την γαλήνη που τόσο ζητούσε…ΠΑΝΤΑ!
Και το όνειρο παρέμεινε ένα όνειρο…

Always the sun

Καλημέραααα!
Ομορφη... Φωτεινή... Ελπιδοφόρα ή όπως αλλιώς τη θέλετε!
Φιλάκια!!

Αφιερωμένο στους κριούς...(πρόβλεψη βδομάδας)

Η παρουσία του Δία και της ανάδρομης Αφροδίτης στους Διδύμους είναι σαν να σου έχουν ανοίξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με ανθρώπους που αποτελούν το στενό σου κύκλο επικοινωνίας ή συγγένειας, προσφέροντας σου την ευκαιρία να νιώσεις πως υπάρχουν άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν. Αυτό μπορεί και να σημαίνει πως αποφασίζεις να κάνεις ένα ταξίδι με τέτοια άτομα ή στην περιοχή της παλιάς σου γειτονιάς για να επανέλθουν μνήμες και αναμνήσεις που έχεις ανάγκη τώρα που νιώθεις πως χρειάζεται γνώριμη τροφή για να σταθείς στα πόδια σου και να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου. Να θυμάσαι όμως πως για κάθε ένα συγγενή που συναντάς υπάρχει και ένα άτομο κάπου μακριά που αν τολμούσες να συναντήσεις θα μπορούσε να σου ανοίξει νέους δρόμους σκέψης. Για κάθε μία παραπάνω εβδομάδα που παραμένεις στην υπάρχουσα δουλειά σου, υπάρχει μία εργασία κάπου μακριά που αρνείσαι να εξετάσεις κατά πόσο θα μπορούσε να ωθήσει την καριέρα σου. Για κάθε μία σκέψη που κάνεις για τον παλιό σου έρωτα, υπάρχει μία στιγμή που χάνεις και θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο μίας νέας γνωριμίας. Ίσως όμως να πρέπει να συνεχίσεις να κινείσαι για ακόμα μία εβδομάδα σε ένα γνώριμο σκηνικό, αφού δεν είσαι ακόμα πεπεισμένος/η πως μπορείς να ανοίξεις τα φτερά σου, για να κάνεις το άλμα προς τα μπροστά στο τέλος του μήνα...

Κι αυτό επειδή η μεγαλύτερη μερίδα της παρέας απ'οτι δείχνουν τα στατιστικά είναι οι Κριοί.

Κάποια στιγμή δεσμεύομαι να κάνω αφιέρωμα για τα 3 πρώτα ζώδια των στατιστικών.

Καλή σας μέρα και καλή βδομάδα!! :)

Πηγή

Τhe end of the beginning....

Τάδε έφη το αρνί στο λύκο...

Εσκυψε αργά στο αυτί και του ψιθύρισε:

"Θα περιμένω...
Δε βιάζομαι.
Μέχρι να κατακτήσω το τελευταίο κύτταρο του κορμιού σου...
Την κάθε πτυχή του μυαλού σου...
Κάθε κρυφό σημείο του είναι σου...
Μόνο τότε θα παραδοθώ...
Δεν ξοδεύομαι για τίποτε λιγότερο...
Τ'ακούς?
Για τίποτε λιγότερο!!"

P.S Τhis is my game... My rules!

Eden

Την αγάπη μου για τη μουσική την ξέρετε όλοι καλά...
Είναι οι νότες τις ψυχής μου... η ζωή μου... χωρίς μουσική δεν αντέχω ούτε μια μέρα.
Από το πρωί που σηκώνομαι το πρώτο πράγμα που βάζω σε λειτουργία είναι το στερεοφωνικό μου.
Από σήμερα νιώθω πιο πλούσια... πιο γεμάτη...
Γιατί εκανα ένα νέο φίλο... που είμαι σίγουρη ότι θα μου κρατάει επαξια συντροφιά όταν την έχω ανάγκη... Από το πρωί που το άκουσα το έχω ακούσει δεν ξέρω και γω πόσες φορες χωρίς να το βαρεθώ στιγμή... Γι'αυτό και τώρα το έφερα εδώ για να το χαρίσω σε σας τους φίλους μου.
Tίποτα δεν είναι τυχαίο... γιατί ενώ κόλλησα με τη μουσική εξεπλάγην ιδιαίτερα με το στίχο που αυτό τον καιρό με αντιπροσωπεύει απόλυτα...
Να'στε όλοι καλά και να περνάτε υπέροχα!

Did you ever think of me
As your best friend

Did I ever think of you
I'm not complaining

I never tried to feel
I never tried to feel this vibration
I never tried to reach
I never tried to reach your eden

Did I ever think of you
As my enemy

Did you ever think of me
I'm complaining

I never tried to feel
I never tried to feel this vibration
I never tried to reach
I never tried to reach your eden

Λίστα λαθών

Eπειδή είμαι άκρως επικριτική (και είναι εκείνη η πλευρά μου που παλεύω και που σιχαίνομαι περισσότερο…) είπα αυτή τη φορά -έτσι για αλλαγή- να μπω ΕΓΩ στο στόχαστρό έτσι για να δω τη γλύκα…

Τι γλύκα δηλαδή.. που έφαγα την πίκρα της ζωής μου μετά από αυτά που ανακάλυψα…

ΛΙΣΤΑ ΛΑΘΩΝ:

Διάλεξα λάθος επάγγελμα

Κάποια στιγμή και λάθος εραστή

Ψήφισα και τον έναν

Ψήφισα και τον άλλον

Ψήφισα και τον παράλλον

Συνεχίζω να ψηφίζω πιστεύοντας η ανόητη αφελής ότι κάτι θα αλλάξει σε τούτη τη χωρα...
Πίστεψα πως οι άντρες μπορεί να είναι φίλοι μου (αμ δε…)
Προσπάθησα να προσεγγίσω κάποιον και βρήκα τοίχο.

Ανοιξα την πίσω πόρτα της καρδιάς μου.
Εδωσα σε κάποιον τη διεύθυνση αυτού του blog
Πίστεψα στον αγνό έρωτα.... κι επειδή τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει κατέληξα στο τέλος να είμαι οπαδός του βρώμικου έρωτα...
Πήρα μεταγραφή για άλλη ομάδα
Ενθουσιάστηκα πολύ για κάτι… ενώ δεν έπρεπε... γιατί ήταν "φούσκα"

Εδωσα πολλές ευκαιρίες κι έχασα το χρόνο μου...
Ανοιξα το σπίτι μου σε ανθρώπους που δεν έπρεπε...
Πίστεψα για μια αγάπη ότι θα κρατούσε για πάντα.
Ξέκοψα από φίλους

Δεσμεύτηκα πολύ νωρίς...

Δεν έδωσα ένα χαστούκι όταν έπρεπε

Δεν εκμεταλλεύτηκα σωστά τον ελεύθερο χρόνο μου...

Δεν είπα σε κάποιον ότι τον αγαπούσα
Δεν κράτησα τίποτα για τον εαυτό μου
Δεν είχα σωστή κρίση για κάποιους ανθρώπους
Επαψα να ζωγραφίζω… (ναι δεν μπορώ πια να ξαναπιάσω πινέλο)…

Eσκισα φωτογραφίες!!

Επέστρεψα πράγματα…

Kράτησα το στόμα μου κλειστό ενώ δεν έπρεπε…
Πίστεψα ότι όλοι είναι καλοπροαίρετοι και αληθινοί... (έβλεπα βλέπεις η ηλίθια πάντα το καλό στους άλλους...)
Εμπιστεύτηκα τη διαίσθησή μου αντί της λογικής…
Είχα μεγάλες προσδοκίες από κάποιους ανθρώπους.

Εδωσα σημασία στα λόγια κάποιων ανθρώπων που δεν άξιζαν.
Επανέλαβα τα ίδια λάθη (το μεγαλύτερο λάθος όλων!)
Εθελοτύφλησα…
Πορώθηκα με τους υπολογιστές ... και έμαθα προσωπικά για το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα.
Εγινα ευκολόπιστη
Σκορπίστηκα

Χαρίστηκα

Υ.Γ.Αναρωτιέμαι τώρα που τα ξαναβλέπω…Υπάρχει τελικά κάτι που ΔΕΝ έκανα λάθος???