Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φιλίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φιλίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

23/5/08

το μεγαλο κερδος


Αυτή τη βδομάδα άρχισαν οι πανελλαδικές εξετάσεις. Ενας θεσμός, μια δοκιμασία, που άλλαξε πολλά ονόματα και πολλές μορφές αλλά η ουσία της παρέμεινε αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου...
Επί των ημερών μου, ονομαζόταν "εισαγωγικές εξετάσεις¨.
Η διαδικασία προετοιμασίας γνωστή και σταθερή. Το φροντιστήριο πρώτη - και δικαιολογημένα - προτεραιότητα και το σχολείο αναγκαστική, αναπόφευκτη διεκπεραίωση καθηκόντων για το κυνήγι των βαθμών. 
Για γνώση..., ας μην το συζητάμε.

Το φροντιστήριο ¨Σαββαϊδη¨ (στο τέλος της Σόλωνος), συγκέντρωνε υποψηφίους κυρίως για τις πολυτεχνικές σχολές, απ' όπου και ο διακριτικός του τίτλος "Πολυτεχνειακό".
Οι καθηγητές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ευσυνείδητοι επαγγελματίες επιπέδου και ιδιαίτερα φιλικοί μαζί μας. Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις και αν θα έπρεπε να αναφερθώ σε ένα μόνο πρόσωπο, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τον ίδιο τον ιδρυτή και ιδιοκτήτη, τον αείμνηστο Βάσσο Σαββαϊδη, ένα μαθηματικό-φιλόσοφο, στα χέρια του οποίου η κλασσική άλγεβρα γινόταν δοκίμιο και ποίηση και οι σημειώσεις του θύμιζαν παρτιτούρες. 

Εκείνο όμως που έμεινε και με σημάδεψε σαν έφηβο από την εμπειρία του φροντιστηρίου, ήταν οι γνωριμίες, οι σχέσεις και κυρίως οι φιλίες που ανέπτυξα. Σε μια περίοδο αγχώδους επιβίωση (με τον μεγάλο στόχο - της επιτυχίας - να φαντάζει απρόσιτος) η επαφή με συνομήλικους με κοινές αγωνίες και οράματα ήταν μια επιβεβαίωση αλληλέγγειας συνύπαρξης και μια πολύτιμη διέξοδος με μελλοντικές υποσχέσεις...
Τι να πρωτοθυμηθώ... τις πλάκες την ώρα του μαθήματος (με το δυναμιτάκι στο τσιγάρο του τρακαδόρου Φυσικού), τις κοπάνες στα μπιλιάρδα και τα ποδοσφαιράκια της "Συνάντησης", την καθιερωμένη κοπάνα στη Στερεομετρία (Σάββατο βράδυ, τρίτη ώρα) για το "Δούρειο Ίππο" (πιτσαρία στην Κωλέτη), με το Let it be σε κιθάρα Δημήτρη και φωνητικά Γιώργου και Πέννυς ή τέλος τη μεγάλη έξοδο στο "Κύτταρο" με το Δ. Σαββόπουλο και το "Βρώμικο ψωμί"...  

Σ' αυτούς του φίλους (με αρκετούς από τους οποίους ευτυχώς είμαστε ακόμη μαζί), και ιδιαίτερα στους Νίκο (Mauro), Γιώργο, Πέννυ, ΜπίλοΡοδοστάλη, Καλικράτη, Γιάννη, Βάϊο, Νίκο, Ελβίρα, Τάκη, Φώφη, Κώστα, Νέλυ, ΦώτηΜίλτο, Ζαϊρα, Κατερίνα, Δημοσθένη, ΈλσαΜαιρούλα και Διονύση, είναι αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση.