Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5 ΜΑΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5 ΜΑΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 1 Μαΐου 2020

Αλέξανδρος Παναγούλης


ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ, Αλέξανδρος (2 Ιουλίου 1939 - 1 Μαΐου 1976)



Τριανταεπτα χρόνια συμπληρώνονται σημερα 1η Μάη από το θάνατο του συμβόλου της αντιδικτατορικής αντίστασης, Αλέκου Παναγούλη, στο αμφιλεγόμενο τροχαίο στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων για τα όργανα ασφαλείας της χούντας (Φάκελος ΕΣΑ).
Με πλήθος λουλουδιών και την επευφημία «αθάνατος» χαιρέτισαν δεκάδες φίλοι, συγγενείς και συναγωνιστές τον αείμνηστο αγωνιστή της Δημοκρατίας, κατά την επιμνημόσυνη δέηση που τελέστηκε το μεσημέρι στο Α' Nεκροταφείο.
Η συγκίνηση ήταν εμφανής σε όλους και, ζωντανές οι μνήμες του αντιδικτατορικού αγώνα, του Μπογιατίου, της ΕΣΑ, της Μακρονήσου, όλες περιστρέφονταν γύρω από τον αγωνιστή, ο θάνατος του οποίου τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς του 1976 χτύπησε σαν κεραυνός τις ψυχές των ανθρώπων και η υπόθεση έκλεισε στα «αρχεία» της «έννομης τάξης».
Ο Αλέκος Παναγούλης δραστηριοποιήθηκε από νεαρή ηλικία στις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις της Ένωσης Κέντρου (όπου επικεφαλής ήταν ο «Γέρος της Δημοκρατίας», Γιώργος Παπανδρέου) μέσα από την Οργάνωση Νέων της Ένωσης Κέντρου, η οποία αργότερα ονομάστηκε Έλληνική Δημοκρατική Νεολαία (ΕΔΗΝ).

Πέμπτη 24 Μαΐου 2018

Το πρώτο τηλεγράφημα

O Σάμιουελ Μορς παρουσιάζει την εφεύρεση του, τον τηλέγραφο, ενώπιον μελών του αμερικανικού Κογκρέσου στέλνοντας το πρώτο τηλεγράφημα από την Ουάσιγκτον στη Βαλτιμόρη την  24η Μαΐου 1844.
O Σάμιουελ Μορς στέλνει το μήνυμα "What hath God wrought" ("Τι κατώρθωσεν ο Θεός", απόσπασμα από τη Βίβλο, Αριθμοί 23:23)





Κοινοποιήστε το στο Facebook

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Κώστας Δαβουρλής ,ο κανονιέρης απ' την Πάτρα




Ο Κώστας Δαβουρλής γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1948 στην Αγυιά της Πάτρας. Είχε άλλα 7 αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια, και ήταν απο πολύ φτωχή οικογένεια. Το 1962 τον εντοπίζει σε κάποια αλάνα ο Σπύρος Βουλγαράκης και τον πηγαίνει στον Πανιώνιο Πατρών στην Γ΄κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πατρών. Ο Πανιώνιος τότε ήταν θυγατρική της Παναχαϊκής και προπονείταν και αγωνιζόταν στο γήπεδο της. Το 1964 στα 16 του χρόνια πηγαίνει στην Παναχαϊκή όπου και αγωνίστηκε μέχρι το 1974. Στους κοκκινόμαυρους γνώριζει τεράστιες επιτυχίες, όντας μέλος της μεγάλης ομάδας που συμμετείχε στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τότε παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό Πειραιώς, μια μεταγραφή βόμβα αντί του αστρονομικού για την εποχή ποσού των 9.250.000 δρχ. Με το σύλλογο του Πειραιά κατακτά το ντάμπλ το 1975. Το 1977 επιστρέφει στην αγαπημένη του Παναχαϊκή στην οποία αγωνίστηκε ως το 1985, πριν κλείσει την καριέρα του στον Παναιγιάλειο το 1986.

Ο Κώστας Δαβουρλής είχε συμμετοχές με τις Εθνικές Νέων, Ελπίδων, Ενόπλων και 11 με την Εθνική αντρών, τις 4 ως παίκτης της Παναχαϊκής. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δαβουρλής υπήρξε ο πρώτος παίκτης Β΄Εθνικής που αγωνίστηκε στην εθνική αντρών. Στην Παναχαϊκή έχει 243 συμμετοχές στην Α΄Εθνική και 72 γκολ, πρώτος παίκτης της σε συμμετοχές και γκολ μέχρι σήμερα. Στην συνέχεια συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε διάφορα πόστα εντός της ομάδας. Πέθανε στις 23 Μαΐου 1992 απο ανακοπή καρδιάς. Σήμερα στην γειτονιά του την Αγυιά έχει ιδρυθεί ποδοσφαιρικός σύλλογος με την ονομασία Α.Ο. Κώστας Δαβουρλής ΄92 και η Παναχαϊκή έχει δώσει το όνομα του στο γήπεδο της.
>
Ήταν αριστεροπόδαρος, με πολύ ισχυρό και ευθύβολο σουτ, ενώ εκπληκτική ήταν η ικανότητα του στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Κατείχε άλλωστε το άτυπο ρεκόρ των 22 γκολ-φάουλ μέχρι τη στιγμή που το κατέρριψε ο Κώστας Φρατζέσκος την περίοδο 1997-98.
Κοινοποιήστε το στο Facebook

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Ένωση των Επτανήσων με τη Ελλάδα


Η πρώτη επέκταση των συνόρων του ελληνικού κράτους ήρθε σε περισσότερα από τριάντα χρόνια μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του. Δεν υπήρξε αποτέλεσμα καμιάς από τις αλυτρωτικές εξεγέρσεις του ελληνικού κράτους ούτε συντελέστηκε σε βάρος του μόνου μέχρι το 1878 εχθρού, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με τη συνθήκη που υπογράφτηκε στις 17/29 Μαρτίου 1864 ανάμεσα στις τρεις Δυνάμεις, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και στο ελληνικό βασίλειο τα Επτάνησα πέρασαν οριστικά στην ελληνική κυριαρχία στις 21 Μαΐου. H εξέλιξη αυτή ήρθε ως επιστέγασμα μιας σειράς διαβουλεύσεων και διπλωματικών διαπραγματεύσεων, οι οποίες καθόρισαν αρκετά βαριούς όρους για την Eλλάδα που ήταν αποκλεισμένη από τις περισσότερες διπλωματικές συναντήσεις.
H συνθήκη θέσπιζε τη διηνεκή ουδετερότητα της Kέρκυρας, γι' αυτό κατεδαφίστηκε μέρος του οχυρού της πόλης και των Παξών. Tο ελληνικό κράτος αποδέχεται όλες τις υποχρεώσεις προς ξένες κυβερνήσεις, εταιρείες και ιδιώτες, οι οποίες απέρρεαν από συμβάσεις που είχαν συναφθεί με την Iόνιο Πολιτεία ή με την Προστάτιδα Δύναμη, τη Μεγάλη Bρετανία. H ρύθμιση αυτή αφορούσε το δημόσιο χρέος των Iονίων, εμπορικά και ναυτιλιακά προνόμια αλλοδαπών και κυρίως το εκδοτικό δικαίωμα της Iονικής Τράπεζας. Tο ελληνικό κράτος αναλάμβανε επίσης να καταβάλει αποζημιώσεις και συντάξεις στους άγγλους υπαλλήλους που θα έχαναν τη θέση τους με την Ένωση. H Oρθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζεται ως επικρατούσα, αλλά κηρύσσεται παράλληλα η θρησκευτική και λατρευτική ελευθερία για όλα τα δόγματα και διατηρούνται τα προνόμια της Καθολικής Eκκλησίας. H Mεγάλη Bρετανία παραιτείται από την προστασία των Iονίων και μαζί με τη Γαλλία και τη Pωσία επεκτείνουν τις εγγυήσεις που αφορούσαν την Eλλάδα και στα Iόνια νησιά.
Στις 23 Σεπτεμβρίου/5 Oκτωβρίου το IΓ' Iόνιο Kοινοβούλιο υλοποίησε το σκοπό της σύγκλησής του αποφασίζοντας πανηγυρικά την Ένωση με την Eλλάδα σε "μία και αδιαίρετη πολιτεία υπό το συνταγματικό σκήπτρο του Γεωργίου A' ". H εξέλιξη αυτή προκάλεσε κάποια πικρία σε μια μερίδα των Pιζοσπαστών, οι οποίοι είχαν αγωνιστεί για μια ανατρεπτική και επαναστατική Ένωση με μιαν ανεξάρτητη και δημοκρατική Eλλάδα.

Κοινοποιήστε το στο Facebook

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Nικόλαος Κοπέρνικος Nicolaus Copernicus

Ο Nικόλαος Κοπέρνικος (λατινικά: Nicolaus Copernicus, πολωνικά: Mikołaj Kopernik, 19 Φεβρουαρίου 1473 – 24 Μαΐου 1543) ήταν σημαντικός Πολωνός αστρονόμος. Γεννήθηκε στο Τορούν της Πολωνίας, και πέρασε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής του στο Φρόμπορκ της Βάρμιας, επαρχίας της Πολωνίας όπου και πέθανε. Λίγο πριν το θάνατό του ο Κοπέρνικος εξέδωσε το βιβλίο του «De Revolutionibus Orbium Coelestium Libri VI» («Έξι Βιβλία για τις Περιστροφές των Ουράνιων Σφαιρών»), το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της σύγχρονης Αστρονομίας.
 Ο Κοπέρνικος υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την άποψη δηλαδή ότι η Γη και τα άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με την τότε επίσημη γεωκεντρική θεωρία, που ήθελε τη Γη ακίνητη και κέντρο του κόσμου. Άνοιξε έτσι το δρόμο για τους αστρονόμους της επόμενης γενιάς (ειδικά τον Γιοχάνες Κέπλερ) αλλά και την Επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα.

Κοινοποιήστε το στο Facebook

Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

Η πρωτη πτηση στην Ελλαδα.................

Ο Πειραιώτης υδραϊκής καταγωγής Υπολοχαγός ΚΑΜΠΕΡΟΣ Δημήτριος (1883-1942) στις 13 Μαΐου του 1912 πραγματοποιεί την πρώτη πτήση στην Ελλάδα με στρατιωτικό αεροπλάνο κάνοντας απογείωση από τον πρώτο ζωολογικό κήπο που υπήρχε στην Ελλάδα στο Νέο Φάληρο, ενώ τον Ιούλιο του 1912 κάνει παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας με υδροπλάνο φτάνοντας τα 110 χιλιόμετρα/ώρα.
Στις 11 Οκτωβρίου 1912 εκτέλεσε την πρώτη του αναγνωριστική αποστολή κατά την έναρξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου.
Αρκετές ήταν και οι φορές που έκανε προσγείωση ανάμεσα σε πλήθος κόσμου στην παραλία του ΑΚΤΑΙΟΝ από όπου για την τόλμη του πήρε και το όνομα Τρελοκαμπέρος.  Με το πέρας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1918) απασχολήθηκε ως εκπαιδευτής νέων αεροπόρων και για ένα διάστημα διατέλεσε διοικητής της Σχολής Ικάρων. Πέθανε από κακουχίες και ασιτία την περίοδο της κατοχης.

Σάββατο 7 Μαΐου 2016

Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες

Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: "Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα."
Και είπε ο Θεός: " Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια."
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: "Έξι ζευγάρια χέρια...με κανέναν τρόπο."
"Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα," είπε ο Θεός. "Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες."
"Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;" ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. "Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, "Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;" όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, "Καταλαβαίνω και σ' αγαπώ," χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
"Κύριε," είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, "Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.".
"Δεν μπορώ," είπε ο Θεός. "Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους."
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. "Είναι πολύ απαλή," αναστέναξε."
"Αλλά και πολύ σκληρή!" είπε ο Θεός με έμφαση. "Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα."
"Μπορεί να σκέφτεται;"
"Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει," είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. "Εδώ υπάρχει μια διαρροή," είπε. "Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ' αυτό το μοντέλο."
"Δεν είναι διαρροή," είπε ο Θεός. "Είναι ένα δάκρυ."
"Και σε τι χρησιμεύει;"
"Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια."
"Είστε μεγαλοφυΐα," είπε ο άγγελος.

Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, "Δεν το έβαλα εγώ εκεί."



 




Κοινοποιήστε το στο Facebook

Γιορτή της Μητέρας

                                                    ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΜΑΜΑ 

Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.


Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.
Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία.
Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.
Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.
Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Βλέπετε πρώτοι οι Αμερικάνοι, χωρίς να υστερούμε οι υπόλοιποι, ανακάλυψαν ότι παρ' όλο που η γιορτή αυτή καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια, ήταν παρόλα αυτά μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα. Γρήγορα το εμπόριο και διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες ώστε σήμερα η γιορτή της μητέρας να είναι η πιο εμπορική γιορτή για λουλούδια, γλάστρες και εποχιακά φυτά διεθνώς εκτός από τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με έρευνες η γιορτή της Μητέρας κατέχει τα τελευταία χρόνια μερίδιο 26% στο σύνολο των ετήσιων πωλήσεων λουλουδιών και φυτών που γίνονται κατά την διάρκεια των διάφορων γιορτών.
Από το valentine.gr


Η απόφαση να γίνεις μητέρα είναι πραγματικά βαρυσήμαντη. Αποφασίζεις ν’ αφήσεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα.Κοινοποιήστε το στο Facebook

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Nικόλαος Κοπέρνικος...Nicolaus Copernicus σαν σημερα







Ο Nικόλαος Κοπέρνικος (λατινικά: Nicolaus Copernicus, πολωνικά: Mikołaj Kopernik, 19 Φεβρουαρίου 1473 – 24 Μαΐου 1543) ήταν σημαντικός Πολωνός αστρονόμος. Γεννήθηκε στο Τόρουν της Βασιλικής Πρωσίας, επαρχίας του Βασιλείου της Πολωνίας, και πέρασε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής στου στο 
Frombork της Βάρμιας (Πολωνία) όπου και πέθανε.

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Κώστας Δαβουρλής ..ο κανονιέρης απ' την Πάτρα




Ο Κώστας Δαβουρλής γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1948 στην Αγυιά της Πάτρας. Είχε άλλα 7 αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια, και ήταν απο πολύ φτωχή οικογένεια. Το 1962 τον εντοπίζει σε κάποια αλάνα ο Σπύρος Βουλγαράκης και τον πηγαίνει στον Πανιώνιο Πατρών στην Γ΄κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πατρών. Ο Πανιώνιος τότε ήταν θυγατρική της Παναχαϊκής και προπονείταν και αγωνιζόταν στο γήπεδο της. Το 1964 στα 16 του χρόνια πηγαίνει στην Παναχαϊκή όπου και αγωνίστηκε μέχρι το 1974. Στους κοκκινόμαυρους γνώριζει τεράστιες επιτυχίες, όντας μέλος της μεγάλης ομάδας που συμμετείχε στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τότε παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό Πειραιώς, μια μεταγραφή βόμβα αντί του αστρονομικού για την εποχή ποσού των 9.250.000 δρχ. Με το σύλλογο του Πειραιά κατακτά το ντάμπλ το 1975. Το 1977 επιστρέφει στην αγαπημένη του Παναχαϊκή στην οποία αγωνίστηκε ως το 1985, πριν κλείσει την καριέρα του στον Παναιγιάλειο το 1986.

Ο Κώστας Δαβουρλής είχε συμμετοχές με τις Εθνικές Νέων, Ελπίδων, Ενόπλων και 11 με την Εθνική αντρών, τις 4 ως παίκτης της Παναχαϊκής. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δαβουρλής υπήρξε ο πρώτος παίκτης Β΄Εθνικής που αγωνίστηκε στην εθνική αντρών. Στην Παναχαϊκή έχει 243 συμμετοχές στην Α΄Εθνική και 72 γκολ, πρώτος παίκτης της σε συμμετοχές και γκολ μέχρι σήμερα. Στην συνέχεια συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε διάφορα πόστα εντός της ομάδας. Πέθανε στις 23 Μαΐου 1992 απο ανακοπή καρδιάς. Σήμερα στην γειτονιά του την Αγυιά έχει ιδρυθεί ποδοσφαιρικός σύλλογος με την ονομασία Α.Ο. Κώστας Δαβουρλής ΄92 και η Παναχαϊκή έχει δώσει το όνομα του στο γήπεδο της.
>
Ήταν αριστεροπόδαρος, με πολύ ισχυρό και ευθύβολο σουτ, ενώ εκπληκτική ήταν η ικανότητα του στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Κατείχε άλλωστε το άτυπο ρεκόρ των 22 γκολ-φάουλ μέχρι τη στιγμή που το κατέρριψε ο Κώστας Φρατζέσκος την περίοδο 1997-98.



Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Παπαφλέσσας


Ο Γρηγόριος Φλέσσας(1788-1825) ή περισσότερο γνωστός ως Παπαφλέσσας ή Γρηγόριος Δικαίος ή Διαολόπαπας ήταν κληρικός, πολιτικός και αγωνιστής, ήρωας της Eλληνικής Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας, φοίτησε στη Σχολή Δημητσάνας, και μόνασε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Βελανιδιάς, στην Καλαμάτα, όπου πήρε το όνομα Γρηγόριος (παπάς Φλέσσας). Εξαιτίας του επαναστατικού χαρακτήρα του εγκατέλειψε την Πελοπόννησο περνώντας στη Ζάκυνθο, και αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ με το εκκλησιαστικό Οφφίκιο «Δικαίος».
Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Στάλθηκε στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία), για να προπαρασκευάσει την Επανάσταση. Όταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποφάσισε να ξεκινήσει τον ένοπλο αγώνα από τη Μολδοβλαχία, η Φιλική Εταιρία τον Ιανουάριο του 1821 έστειλε τον Παπαφλέσσα στην Πελοπόννησο για να ξεσηκώσει κι εκεί το λαό.
Διόρισε Αρχιστράτηγο Πελοποννήσου τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας στις 23 Μαρτίου 1821. Διακρίθηκε για την ανδρεία του σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο και την Αρκαδία, έχοντας ως ορμητήριο τη μονή της Ρεκίτσας κοντά στο Δυρράχι. Μια από της μάχες αυτές είναι και η μάχη στα Δερβενάκια, όπου μαζί με τον Νικηταρά και τον Υψηλάντη είχαν οριστεί από τον Κολοκοτρώνη να κρατήσουν το Αγιονόρι. Στο τέλος της μάχης όταν μοιράστηκαν τα λάφυρα ο Παπαφλέσσας πήρε την πολύτιμη γούνα του Τοπάλ πασά, την οποία από τότε δεν έβγαλε ποτέ μέχρι το τέλος της ζωής του.
Συμμετείχε στην Α' και Β' Εθνοσυνέλευση. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πόλεμου υποστήριξε αυτούς που καταδίωξαν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους πολεμιστές και διορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών και Αστυνομίας από την κυβέρνηση Κουντουριώτη. Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ πασάς εισέβαλε στην Πελοπόννησο, πρώτος ο Παπαφλέσσας ζήτησε να ελευθερωθούν οι φυλακισμένοι πολεμιστές, αλλά δεν εισακούστηκε. Έτσι αναγκάστηκε να εκστρατεύσει ο ίδιος με 2000 άνδρες για να ανακόψει την προέλαση του Ιμπραήμ, και πήγε στο Μανιάκι της Μεσσηνίας. Στις 19 Μαΐου όταν φάνηκαν τα αιγυπτιακά στρατεύματα, πολλοί από τους άνδρες του Παπαφλέσσα διασκορπίστηκαν και έμεινε με 300 (ή κατά άλλους 600) πολεμιστές.


Στη Μάχη στο Μανιάκι στις 20 Μαΐου, και αφού προδόθηκε εκ των έσω από τον Γ. Κορμά, βρήκε τον θάνατο προβάλλοντας ηρωική αντίσταση μαζί με τους λίγους άνδρες που του είχαν μείνει. Σύμφωνα με το θρύλο, που αναφέρουν και ορισμένοι ιστορικοί της επανάστασης, μετά το τέλος της μάχης ο Ιμπραήμ ζήτησε από τους στρατιώτες του να αναζητήσουν και να βρουν το νεκρό σώμα του Παπαφλέσσα. Όταν εκείνοι το βρήκαν τους διέταξε να τοποθετήσουν πάνω στο ακέφαλο πτώμα το κεφάλι και να τον στήσουν σε μια βελανιδιά που βρισκόταν εκεί. Τότε ο Ιμπραήμ πλησίασε τον νεκρό Παπαφλέσσα και τον φίλησε στο μέτωπο σε ένδειξη αναγνώρισης της γενναιότητας και του ανιδιοτελούς θάρρους του.



Κοινοποιήστε το στο Facebook

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

The Muppet Show

Το Μάπετ Σώου (The Muppet Show), ήταν τηλεοπτική σειρά στην οποία εμφανιζόταν ένας θίασος από μαριονέτες, τα Μάπετς, τις οποίες χειριζόντουσαν μαριονετίστες. Η σειρά δημιουργήθηκε από τον γνωστό μαριονετίστα και τηλεοπτικό παραγωγό Τζιμ Χένσον (Jim Henson  ,24 Σεπτεμβρίου 1936 -16 Μαΐου 1990), ο οποίος μαζί με την ομάδα του υπέγραφαν και την παραγωγή της. Τα επεισόδια του Μάπετ Σώου εμφανίστηκαν σε διάφορα Αμερικάνικα κανάλια την περίοδο μεταξύ 1976 και 1981. Κάθε επεισόδιο λαμβάνει χώρα στο "θέατρο των Μάπετς" όπου υποθετικά δίνουν την παράσταση τους τα Μάπετς και ο θεατής του επεισοδίου παρακολουθεί τα δρώμενα της σκηνής καθώς και των παρασκηνίων.

 Επίσης, σε κάθε επεισόδιο εμφανίζεται ένας άνθρωπος ως καλεσμένος ο οποίος παίζει ή και τραγουδάει μαζί με τις μαριονέτες σε σκετς. Το Μάπετ Σώου έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές και εμφανίστηκαν μεγάλοι αστέρες του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και της μουσικής σκηνής ως καλεσμένοι.





Κοινοποιήστε το στο Facebook

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Κυρά της Ρω

Η Κυρά της Ρω που το πραγματικό της όνομα ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη, υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής και επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924.
Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982.
Η κηδεία της έγινε με τιμές δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.



Κοινοποιήστε το στο Facebook

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Coca-Cola

Την ώρα που οι εργάτες κατασκεύαζαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης το Άγαλμα της Ελευθερίας, κάπου 800 μίλια μακριά ένα άλλο μεγάλο αμερικανικό σύμβολο γεννιόταν, στις 8 Μαΐου του 1886. Όπως πολλοί άνθρωποι που αλλάζουν το ρου της ιστορίας, έτσι κι ο Τζον Πέμπερτον, παλαίμαχος του Εμφυλίου Πολέμου και φαρμακοποιός στην Ατλάντα, εμπνεύστηκε από την απλή περιέργεια...
Του άρεσε πολύ να πειραματίζεται με ιατρικές συνταγές. Εκείνο το απόγευμα έψαχνε να βρει κάποιο φάρμακο ταχείας καταπολέμησης του πονοκεφάλου και όπως ανακάτευε τα υλικά σε μια τρίποδη χάλκινη χύτρα, δημιούργησε ένα εύοσμο υγρό με χρώμα καραμέλας.
Όταν το πείραμα ολοκληρώθηκε, το πήγε στο φαρμακείο του Τζέικομπς, που βρισκόταν λίγο παρακάτω. Εκεί πρόσθεσαν στο μίγμα ανθρακούχο νερό και το έδωσαν στους πελάτες να το δοκιμάσουν. Όλοι συμφώνησαν ότι αυτό το νέο αναψυκτικό, το οποίο στην αρχική μορφή του και ως το 1905 περιείχε και ποσότητα κοκαΐνης, ήταν κάτι το ξεχωριστό. Έτσι, το φαρμακείο του Τζάκομπς άρχισε να το πουλά προς πέντε σεντς το ποτήρι. Ο λογιστής του Πέμπερτον, ο Φρανκ Ρόμπινσον, έδωσε στο μείγμα το όνομα Coca-Cola και το έγραψε με τον χαρακτηριστικό γραφικό του χαρακτήρα. Αυτό είναι το λογότυπο που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Κατά το πρώτο έτος, η εταιρία πουλούσε περίπου 9 ποτήρια Coca Cola την ημέρα. Έναν αιώνα αργότερα, είχαν παραχθεί πάνω από 10 δισεκατομμύρια γαλόνια σιρόπι. Όμως, ο Πέμπερτον ήταν περισσότερο εφευρέτης παρά επιχειρηματίας και δεν είχε ιδέα ότι είχε εφεύρει ένα από τα σπουδαιότερα προϊόντα στον κόσμο. Τρία χρόνια αργότερα πούλησε την εταιρία του σ' έναν επιχειρηματία της Ατλάντα, τον Άστι Γκριγκς Κάντλερ, έναντι περίπου 2.300 δολαρίων.
Γεννημένος πωλητής, ο Κάντλερ μεταμόρφωσε την Coca Cola από μια εφεύρεση σε μια επιχείρηση. Γνώριζε πως υπήρχαν πολύ διψασμένοι τριγύρω και βρήκε πανέξυπνους και καινοτόμους τρόπους να τους γνωρίσει αυτό το νέο και συναρπαστικό αναψυκτικό. Χάριζε κουπόνια για τη δωρεάν δοκιμή της Coca Cola και εξόπλιζε τα φαρμακεία που διέθεταν το προϊόν με ρολόγια, υδρίες, ημερολόγια και φαρμακευτικές ζυγαριές, που έφεραν το σήμα της. Μία επιθετική πρακτική, που αποδείχθηκε άκρως αποτελεσματική. Ως το 1895, ο Κάντλερ είχε κατασκευάσει εργοστάσια παραγωγής του σιροπιού στο Σικάγο, το Ντάλας και το Λος Άντζελες.
Ο Τζόζεφ Βίντενχαρμ, ένας επιχειρηματίας από το Μισισιπή, ήταν ο πρώτος που εμφιάλωσε το αναψυκτικό. Το πρώτο μπουκάλι πωλήθηκε στις 12 Μαρτίου του 1894, ενώ έστειλε 12 μποτίλιες και στον Κάντλερ, ο οποίος όμως δεν ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό. Παρότι ήταν ένας πανέξυπνος και καινοτόμος επιχειρηματίας, δεν κατάλαβε τότε ότι το μέλλον βρισκόταν στα εμφιαλωμένα αναψυκτικά, που θα μπορούσαν οι πελάτες να τα παίρνουν μαζί τους οπουδήποτε. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1899, δύο δικηγόροι από την Τσατανούγκα, ο Μπέντζαμιν Φ. Τόμας και ο Τζόζεφ Β. Γουάιτζεντ, εξασφάλισαν το αποκλειστικό δικαίωμα εμφιάλωσης και πώλησης του αναψυκτικού, έναντι ενός δολαρίου.
Η επιτυχία του αναψυκτικού συνοδεύτηκε -μεταξύ άλλων- και από την εμφάνιση πολλών απομιμήσεων, γεγονός που δεν άρεσε καθόλου στην εταιρία. Έτσι, η διαφήμιση άρχισε να εστιάζει στην αυθεντικότητα της Coca Cola, παροτρύνοντας τους καταναλωτές να «Απαιτούν το Γνήσιο» και «Να μην δέχονται υποκατάστατα». Για το σκοπό αυτό αποφασίστηκε η δημιουργία κι ενός μπουκαλιού με χαρακτηριστικό σχήμα. Το 1916, η Εταιρία Ρουτ Γκλας από την Ιντιάνα άρχισε να παράγει το διάσημο μπουκάλι με τις καμπύλες, το οποίο αποδείχτηκε εξαιρετικά επιτυχημένο -και εξακολουθεί να υπάρχει έως και σήμερα- χάρη στην ελκυστική του εμφάνιση, το πρωτότυπο σχέδιο και το γεγονός ότι ακόμη και στο σκοτάδι μπορούσες να αναγνωρίσεις το γνήσιο προϊόν.
Από τις αρχές του 19ου η Coca Cola άρχισε να εισχωρεί στην Κούβα, στο Πουέρτο Ρίκο, στη Γαλλία και σε άλλες χώρες, για να κατακτήσει τελικά όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα, το Γενικό Χημείο του Κράτους έδωσε το πράσινο φως για την κυκλοφορία της στις 11 Φεβρουαρίου του 1964, αλλά χρειάστηκαν πέντε χρόνια μέχρι να κάνει την εμφάνισή της στα ράφια των καταστημάτων, στις 10 Αυγούστου του 1969.
Τον Απρίλιο του 1985 αποφασίστηκε η αλλαγή της σύνθεσης του διάσημου αναψυκτικού, για πρώτη φορά έπειτα από 99 χρόνια. Σε δοκιμές γεύσης ο κόσμος ενθουσιάστηκε, αλλά στον πραγματικό κόσμο οι άνθρωποι είχαν αναπτύξει ένα βαθύ συναισθηματικό δέσιμο με την αυθεντική Coca Cola κι εκλιπαρούσαν να τους τη δώσουν πίσω. Οι κριτικοί αποκάλεσαν την κίνηση αυτή ως τη μεγαλύτερη γκάφα στο μάρκετινγκ που είχε γίνει ποτέ. Έτσι, τον Ιουλίου του ίδιου χρόνου η αυθεντική συνταγή επέστρεψε στην αγορά ως Coca Cola Classic, και τοποθετήθηκε δίπλα στη New Coke.
Σήμερα, μόνο στις Η.Π.Α. καταναλώνονται καθημερινά 6.000.000 Coca–Cola, ενώ το σήμα της είναι αναγνωρίσιμο στο 98% του παγκόσμιου πληθυσμού!





Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Ο κύβος του Ρούμπικ

Ο τρισδιάστατος κύβος-χρωματικός γρίφος έχει απασχολήσει κάθε άνθρωπο σε κάποια στιγμή της ζωής του.



Ο Κύβος του Ρούμπικ εφευρέθηκε από τον Έρνο Ρούμπικ (1944- ), έναν Ούγγρο γλύπτη και καθηγητή αρχιτεκτονικής, το 1974. Ο κύβος αποτελείται από 6 πλευρές διαφορετικού χρώματος και σκοπός μας είναι να κάνουμε κάθε πλευρά να έχει μόνο ένα χρώμα από κυβάκια. Είναι το παιχνίδι με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία, έχουν πουληθεί παγκοσμίως περισσότεροι από 300.000.000 κύβοι.
 Ο συνολικός αριθμός διαφορετικών διατάξεων των πλευρών του κύβου είναι 43.252.003.274.489.856.000. Αυτό σημαίνει πως, αν θεωρήσουμε πως απαιτείται ένα δευτερόλεπτο για κάθε διαφορετική κίνηση, ο χρόνος που χρειάζεται για να δει κανείς όλες τις διατάξεις είναι 1,4 τετράκις εκατομμύρια έτη. Το ρεκόρ ταχύτερου χρόνου λύσης του κύβου το κατέχει ο Τσέχος Έρικ Άκερσιτζκ με χρόνο 7,08 δευτερόλεπτα! Ο κύβος του Ρούμπικ κυκλοφορεί σε διαφορετικές εκδόσεις 3χ3, 4χ4, 5χ5, ενώ το τελευταίο διάστημα έχει κάνει την εμφανισή της η μετεξέλιξη των κύβων του Ρούμπικ σε εκδόσεις 6χ6 και 7χ7.


Κοινοποιήστε το στο Facebook

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Ευγένιος Σπαθάρης..............σαν σημερα

Πιστεύω ότι πρέπει να βρίσκεται εδώ!Κατά μία έννοια και αυτός ηθοποιός ήτανε!!!
Ο Ευγένιος Σπαθάρης (2 Ιανουαρίου 1924 - 9 Μαΐου 2009) του Σωτηρίου ήταν καλλιτέχνης του ελληνικού θεάτρου σκιών, ένας από τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες και ζωγράφος.
Γεννήθηκε στην Κηφισιά. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου ήταν ο πατέρας του, ο οποίος απεβίωσε το 1974. Το γεγονός αυτό τον εξοικείωσε με το καλλιτεχνικό αυτό είδος και ξεκίνησε να δίνει ο ίδιος παραστάσεις, αρχικά στη διάρκεια της κατοχής, σε θέατρα της Αθήνας, σε πρεσβείες, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη κ.α.. Από τότε, έδωσε πληθώρα παραστάσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια ειδικά για το θέατρο σκιών. Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε έμψυχη (ζωντανή) παράσταση με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο «Ελληνικό Χορόδραμα», στο Θέατρο Χατζώκου (Θεσσαλονίκη), στο Θέατρο Συντεχνίας κ.α. με τις παραστάσεις «Το ταξίδι», «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτορας», «Ο Αλέκος με τα κυδώνια» κ.ά.
Το 1970 κυκλοφόρησε 13 εικονογραφημένα τεύχη (των 2 δρχ. έκαστο) με μαυρόασπρες φιγούρες και έγχρωμο εξώφυλλο. Ενώ το 1979 παρουσιάστηκε από τις εκδόσεις Νεφέλη το επιτυχημένο βιβλίο του «Ο Καραγκιόζης των Σπαθάρηδων» με εφτά έργα και εφτά περιλήψεις (τα τέσσερα δικά του και τα τρία του πατέρα του Σωτήρη). Από το 1962 κυκλοφόρησαν 10 έργα του σε δίσκους 45 στροφών από την His Master's Voice, ενώ ακολούθησαν άλλοι 2 δίσκοι 33 στροφών από τη Μinos-EMI αρχές της δεκαετίας του '80, και άλλες έξι παραστάσεις σε 6 αντίστοιχα CD από τη Legend το 2002.
Το 1950 ο Ευγένιος πραγματοποιεί την πρώτη του συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία, στο Πικρό Ψωμί του Γρηγόρη Γρηγορίου. Έπαιξε έργα του στην κρατική τηλεόραση από το 1966 μέχρι το 1992. Κάποια από τα έργα του αυτά κυκλοφορούσαν μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '90 σε βιντεοκασέτες, ενώ τις ημέρες του θανάτου του ξεκίνησε συμπτωματικά η κυκλοφορία τους σε DVD.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου (της ΟΥΝΕΣΚΟ). Έκανε περιοδείες σε πολλές χώρες λαμβάνοντας μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και συνέδρια όπως: Παρίσι, Λιέγη, Ρώμη, Κάιρο, Λονδίνο, Κοπεγχάγη. Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Ρώμης (1962), με το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, το Α' Βραβείο Πολωνίας (1978), το Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978 κ.α. Τέλος, το 2007 τιμήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για τη μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό αυτό είδος, για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου.
Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του θεάτρου σκιών και του καραγκιόζη.
 Στις 6 Μαΐου του 2009 και ενώ βρισκόταν στο Ινστιτούτο Γκαίτε Αθηνών για να παραστεί σε εκδήλωση προς τιμήν του, έχασε την ισορροπία του και έπεσε από σκάλες, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλά κατάγματα και να δημιουργηθεί σοβαρό αιμάτωμα στον εγκέφαλο, με την κατάστασή του να χαρακτηρίζεται κρίσιμη. Τελικά, στις 9 Μαΐου, ύστερα από τρεις ημέρες νοσηλείας απεβίωσε, σε ηλικία 85 ετών. Η σορός του εξετέθη σε λαϊκό προσκύνημα στο Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών και η κηδεία έγινε στις 13 Μαΐου του 2009, στο Μαρούσι, με δημόσια δαπάνη.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Ο Μυλωνάς

Οι άνθρωποι από τότε που ανακάλυψαν το σιτάρι και τα άλλα δημητριακά, βρέθηκαν στην ανάγκη να το αλευροποιήσουν για να κάνουν το ψωμί και τα γλυκά τους.
Ο πρώτος μύλος ήταν 2 επιφάνειες, που χτυπιούνταν μεταξύ τους, π.χ. 2 πέτρες (εάν στη μέση βάλουμε σπόρους, αυτοί, με πολλά χτυπήματα γίνονται σκόνη).
Μετά βρέθηκε ο τρόπος της τριβής και τέλος της περιστροφής, με τις γνωστές μυλόπετρες.
Η κάτω πέτρα ήταν σταθερή κι η πάνω περιστρεφόταν. Η περιστροφή σε μικρό μύλο γινόταν με το χέρι και με δύναμη ζώου, αέρα ή νερού.

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Διεθνη ημερα Μουσειων...........

Στα πλαισια του εορτασμου την εκδηλωση θα υποστηριξουν με ομιλιες και ξεναγησεις στο χωρο του Μουσειου  συνταξιουχοι  υπαλληλοι του ΟΤΕ.
 

Φρανκ Σινάτρα

O Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα (Francis Albert Sinatra, Χομπόκεν, 12 Δεκεμβρίου 1915 — Λος Άντζελες, 14 Μαΐου 1998), γνωστός ως Φρανκ Σινάτρα, ήταν δημοφιλής Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός. Στη διάρκεια μιας πολυετούς καριέρας, από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90, υπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς εκτελεστές στους κύκλους της βιομηχανίας διασκέδασης. Συχνά χαρακτηρίζεται ως ο σπουδαιότερος αμερικανός τραγουδιστής του 20ου αιώνα, αλλά και συμβολική μορφή της αμερικανικής κουλτούρας[1]. Το μουσικό έργο του είναι ογκώδες, με περισσότερες από 1400 ηχογραφήσεις. Τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλιο της Ελευθερίας από τον Ρόναλντ Ρίγκαν το 1985 και με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου το 1997, ενώ του απονεμήθηκαν συνολικά έντεκα βραβεία Γκράμι, μεταξύ αυτών και το βραβείο για τη συνολική προσφορά του. Ως ηθοποιός απέσπασε το βραβείο Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου για την ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here to Eternity, 1953), ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο δραματικό έργο Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι (The Man with the Golden Arm, 1955). Η έντονη και περιπετειώδης προσωπική ζωή του τοποθετήθηκε συχνά στο προσκήνιο, ειδικότερα η διασύνδεσή του με προσωπικότητες της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος.
Κοινοποιήστε το στο Facebook

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Εργατική Πρωτομαγιά

Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως ημέρα γιορτής της εργατικής τάξης το 1889 από το Διεθνές Εργατικό Συνέδριο του Παρισιού για να τιμήσει τα θύματα της μεγάλης και αιματηρής απεργίας, που είχε γίνει στο Σικάγο τρία χρόνια πριν.


«Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανά­παυση, οκτώ ώρες ύπνος».


Αυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα εκεί­νης της αιματοβαμμένης πρωτομαγιάς του 1886 στο Σικάγο, που έμελλε να σφραγί­σει τους αγώνες του παγκόσμιου εργατι­κού κινήματος για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Κάτι που σήμερα είναι ξανά επίκαιρο στις μεσαιωνικές συνθήκες δουλειάς στους περισσότερους χώρους εργασίας ,όπως προστάζει το μνημόνιο και οι σπόνσορες του.

Κοινοποιήστε το στο Facebook