Την προηγούμενη Τρίτη το απόγευμα άκουσα νιαουρισματα έξω από την πολυκατοικία μας. Κατέβηκα και είδα μια κούτα δίπλα στα σκουπίδια που μέσα ήταν τρία γατάκια... Δύο από αυτά τα βλέπετε στις φωτό. Ήταν νεογέννητα και τυφλά ακόμα.
Στην αρχή δεν έκανα τίποτα διότι ήμουν εντελώς άσχετος και απροετοίμαστος για κάτι τέτοιο. Επίσης, πίστευα ότι θα συγκινηθεί κάποιος φιλόζωος και πιο σχετικός από μένα και θα τα περιποιηθεί.
Το επόμενο πρωί ξεκίνησα για τη δουλειά μου. Η κούτα είχε μεταφερθεί στην είσοδο της πολυκατοικίας.
Πήγα στη δουλειά μου και το συζήτησα. Μου είπαν τι έπρεπε να κάνω και αποφάσισα ότι αν γυρίσω και είναι ακόμα εκεί, θα τα πάρω σπίτι μου, τουλάχιστον μέχρι να μεγαλώσουν.
Γυρίζοντας, βρήκα την κούτα με τα γατάκια κάπου στην πυλωτή, μακριά από την είσοδο της πολυκατοικίας.
Αμέσως, τα πήρα σπίτι μου και πήγα στο pet shop όπου αγόρασα ειδικό γάλα και μπιμπερό. Πρόσπάθησα να τα ταϊσω και να τα ζεστάνω. Έπιναν με το μπιμπερό αν και όχι με ιδιαίτερη όρεξη. Έπρεπε ,λέει, να τους πειράζω και τον ποπο με την μπατονέτα για να κατουράνε, αφού το νευρικό και μυικό σύστημα δεν ήταν ολοκληρωμένα ακόμα. Όλα αυτά έγιναν. Το προτελευταίο βράδυ με κούρασαν πολύ. Δεν κοιμήθηκαν. Νιαούριζαν σαν καραμούζες συνεχώς... Πήγα στη δουλειά κουτουλώντας. Όταν γύρισα ήταν πιο υποτονικά. Το βράδυ το ένα αρνιόταν να φάει και έχανε δυνάμεις...
Το ΄βράδυ κύλησε ήσυχα. Το πρωί όταν ξύπνησα, είδα τα δύο κουλουριασμένα στη μια άκρη και στην άλλη άκρη της κούτας αυτό που δεν έτρωγε νεκρό και παγωμένο.
Μέσα στη μέρα και τα άλλα δύο ακολούθησαν την ίδια ακριβώς πορεία. Δεν ήθελαν με τίποτα να φάνε , έχαναν την ενεργητικότητα και τη φωνή τους και τελικά πέθαναν...
Οι περισσότεροι μου το είχαν πει εξαρχής! Νεογέννητα γατάκια χωρίς μάνα είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσουν. Παρόλα αυτά, ας κάνουμε ό,τι μπορούμε...
Το ερώτημα που θέτω είναι πολύ απλό. Γιατί τιμώρησαν έτσι αυτά τα μωρά; Τι φταίνε; Γιατί να έχουν ένα τέτοιο μαρτυρικό θάνατο; Είναι έγκλημα που δεν υπάρχει λόγος να γίνει. Θα μπορούσαν κάλιστα να είχαν στειρώσει τη μάνα τους, ή ακόμα και να τα αφήσουν να μεγαλώσουν λίγο και μετά να τα αφήσουν κάπου μακριά... Αλλά δε μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου για ποιο λόγο να πληρώσουν τόσο σκληρά αυτά τα μωρά...
Θεώρησα καθήκον μου να γράψω την ιστορία τους για να μεταφέρω αυτό το μήνυμα μήπως και κάποτε αλλάξουμε νοοτροπία.