Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλαδάρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλαδάρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

μπαμπά... τι είναι επανάσταση;


"μπαμπααααα τι είναι επανάσταση;"

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις παιδί μου... 
Είσαι και μικρό... πού να καταλάβεις!
6 χρονών έπρεπε να ρωτάς "μπαμπά τι είναι γκομενάκι;" κι εγώ να σου απαντάω ..."κάτι που σε λίγο θα σε σέρνει από τη μύτη".
Μετά εσύ θα με ρωτούσες "τι σημαίνει ...σε σέρνω από τη μύτη;" κι εγώ θα φώναζα τη μάνα σου να σε πάει για ύπνο, γιατί πέρασε η ώρα και δεν έχω κουράγιο για 3ωρο brainstorming!
Είσαι και άτυχο, γιατί γεννήθηκες και σε περίεργους καιρούς, όπου οι έννοιες μεταλλάσσονται, διαστρεβλώνονται και παρουσιάζονται από τον κάθε τυχαίο που βρίσκει λίγο χρόνο και χώρο στο σημερινό χείμαρρο της πληροφόρησης. 
Για να μην σε μπερδέψω και να πάμε και για ύπνο κάποια στιγμή, θα σου απαντήσω με λίγα και απλά λόγια (για να τα καταλάβει κι ένα 6χρονο.)
Επανάσταση που λες γιε μου... είναι σύμφωνα με τα λεξικά, 
 βίαιη ανατροπή κάποιου καθεστώτος
-η έντονη αντίδραση σε κάποια κατάσταση ...αλλά και
-η ξαφνική και βαθιά αλλαγή σε κάποιον τομέα της ζωής, μια καινοτομία που αλλάζει τα δεδομένα.
Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα από όλα τα παραπάνω, έχουν συγκρατήσει μόνο τη ΒΙΑ σαν συστατικό της επανάστασης. 
Δηλαδή δέρνω κάποιον, άαααααρα........... 
έλα ρε μικρέ........ δεν προσέχεις;
Δέρνω κάποιον, άαααααρα........... ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩ!!!
Δεν κατάλαβες ε; Καλά θα σου το κάνω πιο απλό.

Επανάσταση, κατά τη γνώμη μου σήμερα στη Ελλάδα, είναι:
- να λες καλημέρα, στην οικογένεια σου, στους ανθρώπους που συναντάς και αλληλεπιδράς κάθε μέρα, ακόμα κι αν τους βλέπεις πρώτη φορά.
- να περιμένεις στην ουρά, σε οποιαδήποτε υπηρεσία-γραφείο-ταμείο-κατάστημα, χωρίς να προσπαθείς να χωθείς και να κλέψεις τη σειρά των προηγούμενων, προφασιζόμενος ότι δεν τους είδες (...και τους 17 προηγούμενους), ότι είσαι άρρωστος (απαραίτητο το κατάκοπο ύφος), ότι θα καεί το φαγητό που άφησες στο φούρνο (και ο άντρας σου, δέρνει πολύ άσχημα όταν συμβαίνει αυτό).
- να ψάχνεις 1 ώρα για να παρκάρεις, γιατί ΔΕ ΘΕΣ να κλείσεις την διάβαση των αναπήρων, που είναι δίπλα στο σπίτι σου.
- να βοηθάς τον διπλανό σου, όταν βλέπεις ότι έχει ανάγκη.
- να κόβεις αποδείξεις σε όλους χωρίς να σου το ζητάνε.
- να προσφέρεις και να αποδίδεις στη δουλειά σου, σύμφωνα με το μέγιστο των δυνατοτήτων σου και όχι ανάλογα με το πόσο αμείβεσαι (...τόσα με πληρώνουν ...για τόσα θα δουλεύω).
- να παραιτείσαι από τη δουλειά σου, όταν θεωρείς ότι δεν ανταποκρίνεται στις οικονομικές και εργασιακές σου προσδοκίες, και πιστεύεις ότι είσαι άξιος να βρεις κάποια καλύτερη. Αν όχι ακολούθησε την προηγούμενη συμβουλή.
- να προσφέρεις τις γνώσεις σου και τις υπηρεσίες σου, χωρίς αμοιβή, σ' αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη αλλά όχι χρήματα.
- να αρνείσαι τη δωροδοκία ή το φακελάκι, για να κάνεις αυτό, που έτσι κι αλλιώς αμείβεσαι για να κάνεις.
- να απεργείς και να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα του συνανθρώπου σου, και όχι μόνο όταν το πρόβλημα θίγει την τσέπη σου.
- να αντιδράς και να διαπομπεύεις όχι μόνο τους πολιτικούς που σε πρόδωσαν, αλλά και τον κάθε πολίτη "συνάνθρωπο" σου ή επιχείρηση, που σε κοροϊδεύει ή εκμεταλλεύεται την αδυναμία σου. Από το Super Market, που άλλα γράφει στο ράφι και άλλα στο ταμείο, μέχρι το γιατρό που σου ζητάει το τριχίλιαρο έξω από το χειρουργείο για να σώσει τον άνθρωπο σου.
- να κατεβαίνεις στο δρόμο, για να αγωνιστείς ενάντια στις πολιτικές και κοινωνικές παθογένειες, όταν έχεις ακόμα να χάσεις πολλά. Αν το κάνεις όταν έχεις χάσει τα πάντα, τότε απλά κάνεις ότι και τα ζωάκια στη ζούγκλα… προσπαθείς να επιβιώσεις.

Μα πάνω απ’ όλα επανάσταση είναι να παραμένεις ακέραιος και δίκαιος μέσα απ’ όλους τους πειρασμούς, να αναγνωρίζεις τα λάθη σου, να ζητάς συγγνώμη, και να βελτιώνεσαι κάθε μέρα… και αυτό να το κληρονομείς στα παιδιά σου.

Και για να καταλάβεις την αντίθεση…
Επανάσταση ΔΕΝ είναι:

- να επιτίθεσαι και να πλακώνεσαι με την "εξουσία" (γενικός όρος που χαρακτηρίζει ό,τι θα θέλαμε να έχουμε εμείς, αλλά δυστυχώς πρόλαβαν άλλοι), για το προσωπικό σου συμφέρον και μόνο… και όταν οι προσωπικές διεκδικήσεις ικανοποιηθούν, να σιχτιρίζεις τους υπόλοιπους (πρώην πλέον) "συναγωνιστές" γιατί κλείνουν τους δρόμους και δε μαζεύουν τα σκουπίδια.
- να γκρεμίζεις χωρίς να ξέρεις τι θες να χτίσεις.
- η ΒΙΑ… το ότι πλακώθηκες με τα ΜΑΤ και εισέπνευσες δακρυγόνα, δε σε χρίζει αυτομάτως επαναστάτη.
- να παίρνεις τα χρήματα των επιδοτήσεων και να τα "επενδύεις" σε εξοχικά, αυτοκίνητα, μπουζούκια και καζίνο, αντί να προσπαθείς να αναπτύξεις την επιχείρηση ή τις επαγγελματικές σου ικανότητες.
- η προσκόλληση σε δογματικές ιδεολογίες, που τσουβαλιάζουν τους ανθρώπους σε τάξεις, ράτσες, επίπεδα και τους βάζουν να σκοτώνονται μεταξύ τους για τον "απώτερο σκοπό".
- ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ αυτό:


...στην καλύτερη περίπτωση, αυτό είναι αφορμή, για να έχει το συγκεκριμένο παραπλανημένο, ψευτοεπαναστατημένο νιάτο, μεγαλύτερη επιτυχία στα γκομενάκια που σου έλεγα παραπάνω (αλλά ακόμα δεν ξέρεις τι είναι) και πολλαπλά αιτήματα φιλίας στο facebook.
Δε θα με ρωτήσεις τι είναι το facebook;
Αμάν ρε μικρέ πάλι κοιμήθηκες…;
Τσάμπα ρητόρευα τόση ώρα. Άντε να τα ξαναθυμηθώ τώρα. Θα πάω να τα γράψω στο ιστολόγιο μου.
Αλλά πριν σε πάω στο κρεβάτι σου, ξύπνα λίγο που θέλω να σου πω κάτι σημαντικό…
Μ’ ακούς;
"μπαμπά νυστάαααζωωωωω….."
Ναι αγόρι μου το ξέρω αλλά αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το ακούσεις…
Επανάσταση ΔΕΝ είναι ο ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ… και ο κάθε βολεμένος τηλεοπτικός κανίβαλος, που τρέφει τις εμμονές μεγαλείου και την ψευτοϊδεολογία του πίσω από τα νούμερα της λαϊκίστικης ρητορείας του………………………..

"……….ροχαλητό".

ΟΚ… θα σε πάω στο κρεβατάκι σου…

Απλά… σου τα λέω όλα αυτά γιατί πιστεύω ότι η μεγαλύτερη επανάσταση, είναι η ατομική. Είναι δύσκολη, αργή και επίπονη, αλλά με σίγουρα αποτελέσματα. Όλες αυτές οι ΒΙΑΙΕΣ επαναστάσεις, που πιστεύουν ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο με μαζικά κινήματα, ΒΙΑ και αίμα, με τρομάζουν… γιατί κανείς δεν μου εγγυάται ότι όταν πλέον θα είναι στην εξουσία και θα κάνουν λάθη (σίγουρο και αναμενόμενο γεγονός), δεν θα χρησιμοποιήσουν τις ίδιες μεθόδους για να βουλώσουν τα στόματα που θα διαμαρτύρονται τότε…

………… " ρε Ζήνων, μέχρι εδώ ακούγεσαι… άσε το παιδί να κοιμηθεί επιτέλους και έλα στο κρεβάτι!"

Καλά, καλά… έρχομαι. (επανάσταση τέλος, παντοφλίτσα και ύπνος)







Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

μολότοφ στα μούτρα σας...

(αρχική ανάρτηση... 05/05/2010)



Η κατάντια μιας ολόκληρης κοινωνίας, ξεγυμνωμένης από κάθε φτιασίδι, κάθε ψευτοϊδεολογία, κάθε δικαιολογία, κάθε δίκαιο.
Οργή και χιλιάδες κόσμου - δικαίως - για την οικονομική μας κατάπτωση... φωνές, βρισιές, αναθέματα, συνθήματα... γιατί μας σκοτώνουν την τσέπη.
Τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα αγέννητο μωρό, νεκροί, σκασμένοι σαν τα ποντίκια από τις φλόγες. Δε μ'ενδιαφέρει (αυτή τη στιγμή) ποιοι τις έβαλαν, αυτό που με πονάει είναι ότι δεν κατέβηκε κανένας να τα σπάσει γι'αυτό. Ούτε ένα ΓΑΜΗΜΕΝΟ λουλούδι, κεράκι, έτσι για τις κάμερες βρε αδερφέ !!!
Για τη ζωή που χάνεται ...τίποτα, για την τσέπη μας ...κόλαση.
Καιγόμαστε στην πυρά της ίδιας μας της απανθρωπιάς, οι κακόμοιροι Νεοέλληνες.
Την ώρα που ακόμα μαζεύαν τα πτώματα των άτυχων νέων, οι κάθε λογής τιμητές, πολιτικάντηδες, ξερόλες αυτής της σάπιας κοινωνίας, ασελγούσαν λεκτικά πάνω τους ζητώντας το δίκαιο με το μέρος τους.
Σε ανακοίνωσή της η ΟΤΟΕ προκήρυξε νέα 24ωρη απεργία για την Πέμπτη 6 Μαΐου για το θάνατο των τριών τραπεζικών. Σύμφωνα με την ομοσπονδία, «οι ηθικοί αυτουργοί, όμως, πρέπει να αναζητηθούν στην ασκούμενη πολιτική, στην επιχειρησιακή στάση της αστυνομίας αλλά και στις Διοικήσεις των Τραπεζών που με την εκβιαστική τους πρακτική εμποδίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις και με την ανευθυνότητά τους δεν λαμβάνουν έγκαιρα όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, για να προστατευθούν οι ανθρώπινες ζωές των εργαζομένων και των πολιτών στα τραπεζικά καταστήματα, που αποτελούν γνώριμους και διαχρονικούς στόχους σε όλη την διαδρομή που ακολουθούν κάθε φορά οι εργατικές πορείες και οι διαδηλώσεις».
Οικτρή ανακοίνωση... μου θυμίζει κάτι ανακοινώσεις των Ισραηλινών μετά από γενοκτονικούς βομβαρδισμούς αμάχων Παλαιστινίων που έλεγαν
"Αφού γνώριζαν ότι γίνονται βομβαρδισμοί, τι δουλειά είχαν τα παιδιά στα σχολεία; Οι εξτρεμιστές τα αναγκάζουν να πάνε εκεί για να έχουν άλλοθι."
Αντί να το βουλώσουν ΟΛΟΙ και να σκύψουν πάνω από την ανθρώπινη τραγωδία και την πρωτίστως κοινωνική κατρακύλα, αλληλοσφάζονται για την πατρότητα των δραστών... "αναρχοκομμουνιστές" λέει ο Αδόλφος Καρατζαφύρερ.... "προβοκάτορες" απαντάει το ζωντανό, αποσκελετωμένο, θηλυκό, απολίθωμα του Στάλιν. Όμορφα λόγια, καταδίκη της βίας, και λύπη (αλλά πρωτίστως για την τσεπούλα μας).
Εμετικοί αντιπρόσωποι ενός αντίστοιχου λαού, που ξέρει να βάζει στο ζύγι την ανθρώπινη ζωή για να δει αν και πόσο αξίζει...

Για μια φορά ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ και κατεβείτε σιωπηλά στους δρόμους για τους σωστούς λόγους...

Α! και όσο για σας αναρχοτέτοιοι, προβοκάτορες, φασιστοειδή όποιοι κι αν είστε, μισάνθρωποι...
Μολότοφ στα μούτρα σας ... ΜΑΛΑΚΕΣ!

το καρότο και ο Έλληνας γαίδαρος

(αρχική ανάρτηση... 09/01/2010)



" Αγαπάς την Ελλάδα; ...απόδειξη "
Αυτό ήταν το σλόγκαν, μιας από τις πιο γνωστές κρατικές, διαφημιστικές προσπάθειες, πριν από πολλά χρόνια, που είχε στόχο να ενεργοποιήσει, την από προεπιλογή απενεργοποιημένη λειτουργία της υπευθυνότητας, στον εγκέφαλο των Ελλήνων πολιτών.
Τελικά όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα, ο Έλληνας ...δεν αγαπούσε την Ελλάδα ή για να είμαι πιο σωστός, περισσότερο απ' την Ελλάδα αγαπούσε την βόλεψή του και κυρίως την τσέπη του.
Έχοντας λοιπόν αυτό το δεδομένο και με το όργιο της φοροδιαφυγής να έχει φτάσει σε ιστορική κορύφωση, η νέα Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να εγκαινιάσει, το από δεκαετίες ξεχασμένο κυνήγι της απόδειξης. Γνωρίζοντας όμως τα αποτελέσματα των προηγούμενων προσπαθειών, έκανε ένα βήμα παραπάνω... βρήκε(;) το καρότο που θα κινητοποιήσει τον Έλληνα γάιδαρο. Αφού έψαξαν βαθιά μες στην ψυχή του πολίτη, ανακάλυψαν ότι ο μόνος τρόπος να τον κινητοποιήσουν πάνω σε οποιοδήποτε ζήτημα είναι να του δώσουν ένα κίνητρο (μπα, αυτό μόνο του δε φτάνει), εεεε συγγνώμη, να του χώσουν το αυγό στον κ.......(καλύτερο, αλλά άκομψο), .........να τον απειλήσουν με προσωπικό οικονομικό κόστος στην πολυαγαπημένη του τσεπούλα.
Και εγένετο φως !!! Ή τέλος πάντων ...ημίφως. Το σίγουρο είναι, ότι για πρώτη φορά είδα ανθρώπους, να ζητούν επιτακτικά απόδειξη από τα καταστήματα. Όπως και για πολλά πράγματα σ' αυτήν τη χώρα, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος, γιατί πιστεύω ακράδαντα στην ικανότητα του Έλληνα να γλιστράει και να βρίσκει αδύναμα σημεία σε όλους τους νόμους, καθώς και στην ικανότητα των κυβερνώντων να ...αφήνουν αδύναμα σημεία σε όλους τους νόμους. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι για να έχει αυτό το μέτρο πραγματικό αντίκτυπο στην Ελληνική κοινωνία και κατ' επέκταση και στην οικονομία, πρέπει να λειτουργήσουν στην εντέλεια ένα σύνολο από παράγοντες, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δομής, που εδώ και χρόνια βαδίζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Πολίτης: Βλέπει τον εαυτό του ως φορέα αναρίθμητων δικαιωμάτων και καμίας υποχρέωσης απέναντι στο κράτος. Ο μόνος σωστός νόμος είναι αυτός που δεν τον θίγει και κυρίως (το ξέρω, γίνομαι κουραστικός) δε θίγει την τσέπη του. Λειτουργεί λοιπόν με τον εξής τρόπο. Όποτε χρειάζεται να κάνει μια αγορά ή να ζητήσει υπηρεσία από κάποιον επαγγελματία, το πρώτο που τον νοιάζει (και αυτό είναι αρχικά λογικό) είναι το οικονομικό κόστος. Ψάχνει λοιπόν την οικονομικότερη επιλογή ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα πάρει απόδειξη. Στο δίλημμα (τιμή) ή απόδειξη και (τιμή+19%) επιλέγει σχεδόν αποκλειστικά το πρώτο. Η πράξη αυτή έχει τα εξής αποτελέσματα....
- Η τσέπη του πολίτη έχει τις μικρότερες δυνατόν απώλειες. (εικονικό όφελος όπως θα δούμε παρακάτω)
- Το κράτος στερείται του φόρου που του αντιστοιχεί από τη συναλλαγή.
- Ο επαγγελματίας εμφανίζει μηδενικά έσοδα από την όλη συναλλαγή. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κακό που προκαλείται, γιατί με αυτόν τον τρόπο, επαγγελματίες που βγάζουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως, εμφανίζονται να εμπίπτουν στο αφορολόγητο !!! Είναι οι ίδιοι επαγγελματίες που προκαλούν κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, και για τους οποίους -και εδώ είναι το τραγελαφικό της υπόθεσης- φωνάζει ο πολίτης, που ακριβώς πρίν δέχτηκε να τους πληρώσει χωρίς απόδειξη !!!

Επαγγελματίες - Επιχειρηματίες: Προσωπικά δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω γίνει μάρτυρας της πρακτικής, από καταστήματα και επιχειρήσεις, να μην κόβουν αποδείξεις ή να κόβουν για πολύ μικρότερα ποσά από αυτά που πληρώθηκαν. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω σχεδόν πάντα σε παροχή υπηρεσιών η τιμή που ήδη έχει συμφωνηθεί, ανεβαίνει αν ζητηθεί απόδειξη από τον πελάτη. Πρακτική έξυπνη και αρκετά εκβιαστική αν έχεις ήδη συμφωνήσει και είσαι και λίγο ...αδύναμος χαρακτήρας. Η άψογη λειτουργία των επαγγελματιών και των επιχειρήσεων είναι πολύ πιο εύκολη σε μια κοινωνία που ευημερεί και έχει αγοραστική δύναμη. Ως μέρος αυτής της αλυσίδας οι ίδιοι θα πρέπει να αποδίδουν στην κοινωνία αυτά που τους αντιστοιχούν, αν θέλουν να καρπωθούν τα γενικότερα και πιο μακροπρόθεσμα οφέλη (πολύ θεωρητική αυτή η παράγραφος, όσο σκέφτομαι τον Έλληνα επαγγελματία να τη διαβάζει και να σκάει στα γέλια). Σίγουρα υπάρχουν και συνεπείς επαγγελματίες, οι οποίοι όμως χάνονται μέσα στο σάπιο σύνολο και επιπλέον υπόκεινται τις αρνητικές συνέπειες κατά τη φορολόγησή τους.

Εφορία - ελεγκτικοί μηχανισμοί: Άλλο ένα μεγάλο αγκάθι στο όλο σύστημα. Τα διαχωρίζω από το κράτος γενικότερα γιατί έχουν άμεση συμμετοχή στην λειτουργία της αλυσίδας των παραγόντων. Στην αναφορά και μόνο του όρου ελεγκτικός μηχανισμός, εκτός από το μειδίαμα που σχηματίζεται στο πρόσωπο οποιουδήποτε το ακούσει, αυτόματα εμφανίζονται και οι έννοιες διαφθορά και μίζα. Δεν είναι τυχαίο το ότι η εφορία μαζί με την πολεοδομία (άσχετο με το θέμα μας, αλλά πραγματικό δεδομένο) θεωρούνται οι πιο διεφθαρμένες κρατικές υπηρεσίες. Είναι γνωστό ότι χρόνια τώρα, οι ελεγκτές λειτουργούν περισσότερο ως νταβατζήδες παρά ως, λειτουργοί του κράτους. Είναι εξίσου τραγική η πρακτική κατά την οποία, αντί για εντατικούς ελέγχους και αυστηρά πρόστιμα στους παραβάτες, προτιμάται το τσουβάλιασμα όλων των επαγγελματιών στην κατηγορία "φοροφυγάδες" και η περαίωση οικονομικών υποχρεώσεων με ένα γενικό αντίτιμο (ουσιαστικά πρόστιμο) προς δίκαιους και αδίκους. Ενισχύει έτσι την απάτη, αφού αυτός που γλύτωσε πολλά κρύβοντας εισοδήματα, καλείται να πληρώσει πολύ λιγότερα για να "τακτοποιήσει" τις παρανομίες του.

Κράτος: Και φτάνουμε στον μεγάλο άρρωστο... Τους ανθρώπους που κινούν τα νήματα και παίρνουν αποφάσεις. Πρώτη μεγάλη ευθύνη του κράτους, είναι να παρέχει στους πολίτες του, επαρκείς και υψηλού επιπέδου κοινωνικές υπηρεσίες σε υγεία, εκπαίδευση, ασφάλιση, πρόνοια και γενικότερα στη διαβίωση. Όλες αυτές οι παροχές προϋποθέτουν σωστές υποδομές και σωστά κατανεμημένο και εκπαιδευμένο προσωπικό. Αυτές οι υποδομές με τη σειρά τους απαιτούν χρήματα, μεγάλο ποσοστό των οποίων προέρχεται από τη φορολόγηση. Κι εδώ είναι η μεγάλη τρύπα της υπόθεσης, στον κύκλο του χρήματος.
Από που έρχονται, ποίοι τα διαχειρίζονται και που πάνε. Το μεγάλο στοίχημα κάθε διακυβέρνησης είναι, να καταφέρει να συλλέξει δίκαια (ανάλογα με το εισόδημα) από τους πολίτες τα χρήματα, να τα διαχειριστεί σωστά (χωρίς να τα μασουλάνε οι αδηφάγες, καρέκλες των υπουργείων και των γραφείων) και να τα αξιοποιήσει προς όφελος κάθε πτυχής της ζωής του πολίτη, και μέχρι τώρα κανείς δεν τα έχει καταφέρει.

Όλοι οι παραπάνω δημιουργούν μια αλυσίδα, της οποίας όλοι οι κρίκοι πρέπει να είναι άψογοι για να λειτουργήσει. Αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη από όλους προς όλους και συναίσθηση της ευθύνης απέναντι σε όλους. Αυτά όμως κάπου αλλού.... γιατί στη χώρα μας το μόνο που ξέρουμε είναι να πετάμε το μπαλάκι στον απέναντι, αποποιούμενοι των ευθυνών και των υποχρεώσεων μας , ζητώντας να γίνει πρώτα ο άλλος νόμιμος και μετά εμείς.
Το κυνήγι της απόδειξης δε νομίζω ότι θα βελτιώσει και πολύ τα οικονομικά της χώρας, ίσως όμως καταφέρει να μας εκπαιδεύσει στο να καταλάβουμε πως μπορεί να λειτουργήσει σωστά το σύστημα. Ό,τι λιγότερο πληρώσει κάποιος μη ζητώντας απόδειξη, θα το χάσει έμμεσα στη συνέχεια, πληρώνοντας την ανέχεια του κράτους και την αδυναμία του να του παρέχει σωστές υπηρεσίες. Έτσι θα πάει σε κάποια ιδιωτική κλινική, θα στείλει το παιδί του στο φροντιστήριο, θα πληρώνει τις αυξήσει στα προϊόντα και τις υπηρεσίες κ.τ.λ.

Ο Έλληνας γάιδαρος είναι πανούργος και πολύ φοβάμαι ότι θα καταφέρει να φάει το καρότο και να αράξει στην άκρη του δρόμου για να χωνέψει.