...dat is wat ik de laatste tijd vaak hoor.
Kleine pollewop heeft een volgende mijlpaal bereikt: de peuterpuberteit.
Kan iemand die als mama gepokt en gemazeld is mij alstublieft vertellen hoe lang deze fase gaat duren? Hellup!
Het begint 's-morgens vroeg zo rond de klok van zevenen als ik haar hoor roepen. Het lieflijk zachte mamageroep van nog maar een paar weken geleden heeft plaatsgemaakt voor het luidere zeer welteverstane geroep om mama Rosalie. Klinkt toch echt wel wat vreemd uit het mondje van je kleine meid van net twee! Als ik de kamer binnenkom kom word ik (gelukkig) nog ontvangen met een grote glimlach. Als ik haar daarna een goedenmorgen wens en zachtjes een kus op haar hoofdje druk hoor ik al de eerste nee, welke kracht wordt bijgezet door een heftig hoofdgeschud. De kleine dame draait zich weer om in haar bedje en gaat in foetushouding liggen en zegt met afgewend hoofdje: Nee mama, naar beneden en wijst me met haar vingertje resoluut richting de open deur en de trap.
Als ik haar uiteindelijk zo ver heb overreed dat het toch echt leuk is om op te staan volgt direct een tweede NEE, MAMA, zelluf slaapzakje open doen... Oké, maak maar open dan. NEE! Grmphf, nou kleine pollewop dan gaat mama alvast naar de badkamer hoor. Dit zet de kleine dame in beweging en het slaapzakje gaat godzijdank in één keer open. De armpjes worden uitgestrekt en phieuwwww er volgt toch nog een goedemorgenknuffel die direct wordt opgevolgd om wederom een luide roep om haar Kikker en haar Woeffie... Na nog zo'n zeven tot acht NEE's en onze armen volgeladen met knuffels, drinkfles, schoenen en meer, zijn we eindelijk zover dat we de trap af naar beneden kunnen gaan.
Eenmaal daar aangekomen volgt het hartelijke, en soms iets te enthousiaste welkom, van onze hondjes die de volgende reeks NEE'en uitlokken... Dan het stoeltje naar de keuken sjouwen (goed voor twee nee's), papje klaarmaken (weer twee nee's), druppeltjes pakken (minimaal 1 nee), boterham smeren (nog eens een nee erbij) en dan even rust in huize pollewop als het papje met smaak gedronken wordt en de boterham opgepeuzeld wordt.
Dit alles duurt tot aan het schoentjes aantrekken dat weer twee heldere nee's, waarvan de tweede een octaaf hoger klinkt, ontlokt en kleine pollewop vervolgens met de schoentjes verkeerd om aan klaar is om naar haar vriendjes van het kinderdagverblijf te vertrekken. Dit ziet ze bij nader inzien toch niet zo zitten, kijkt me even stilletjes aan en vraagt dan met haar allerzoetste stemmetje: Mama doen?
Tuurlijk mijn kleine lieverd, ongeacht hoeveel nee's mama ook voor haar kiezen krijgt, mama zal altijd jouw schoentjes goed aan doen, kusjes geven op plaatsen waar je jezelf au hebt gedaan en je trootsten als je verdriet hebt.
En met een dikke knuffel een heerlijke snottelbellenkus zeg ik haar gedag om aan mijn werkdag te beginnen. Bij het achteromkijken als ik naar mijn fiets toeloop, zie ik haar breeduit glimlachen door het glas en heftig met haar armpjes naar me zwaaien. Mijn dag kan niet meer stuk!
 |
| Truitje gebreid door oma pollewop. |
Fijn weekend allemaal :-)
P.s. het ruilitem van vorige week, het tijdschrift Jansen, gaat naar.........tromgeroffel...... mijn lieve collega Denise. Zij heeft me via de mail laten weten dat ze dolgraag dit blad met me wil ruilen en zij heeft iets in de aanbieding dat ik echt niet kan weerstaan: homemade granola met verse noten, amandelen en haar geheime extra ingredient ;-) Sorry aan alle anderen, maar deze gaat naar haar. Binnenkort weer een nieuw item, dus houd het in de gaten!
