Μπαμπά τι είναι το "Πολυτεχνείο";

Το περασμένο Σάββατο η κόρη μου έφερε το τετράδιο της από το προνήπιο. Έπρεπε να βάλει χρώμα σε μια ζωγραφιά, όπου διάφορα παιδάκια κρατούσαν ένα πανό που έγραφε: "Ψωμί, παιδεία, ελευθερία". Πιο κάτω έπρεπε να αντιγράψουν τα γράμματα της λέξης ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Δίπλα υπήρχε ένα ποιηματάκι από αυτά που πραγματικά μου προκαλούν απέχθεια και νομίζω ότι περιγράφουν ακριβώς αυτό που δεν ήταν το Πολυτεχνείο
Με ρώτησε τι είναι αυτό το "Πολυτεχνείο". Και εγώ ο λαλίστατος δεν μπορούσα να της απαντήσω. Άρχισα να ψάχνω στο Ίντερνετ μια παλιά προκύρηξη που έλεγε ανάμεσα σε άλλα:
"ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Στο στεφάνι που καταθέτει η βουλή
Στα σουβλάκια που ψήνονται στα κάρβουνα
Στη συγκινητική φωνή της Μαρίας..."
Και άλλα πολλά. Δεν το βρήκα. Δυστυχώς ήταν ένα προφητικό κείμενο, που μιλούσε για τον ευτελισμό της εξέγερσης μέσα από τη μετατροπή της σε "εθνική επέτειο"...

Πέρασα σήμερα δίπλα από την πορεία και έφυγα. Για μια στιγμή σκέφτηκα να βρεθώ ξανά εκεί. Στα βήματα που κάποτε είχε ακολουθήσει μέχρι και 1 εκατομμύριο κόσμος (!)
Μου φάνηκε σα να γιορτάζω το τίποτα. Θύτες και θύματα όλοι αντάμα...
Και θυμήθηκα μια άλλη πορεία. Το 1980. Βλέπετε νεκροί στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξαν μόνο το 1973. Υπάρχουν και οι δυο λησμονημένοι νεκροί: Ένα αγόρι και ένα κορίτσι που έπεσαν κάτω από τα χτυπήματα των ΜΑΤ της Δημοκρατίας...
Βρήκα το κείμενο που ακολουθεί...

" Για να μην ξεχνάμε...

Οι νεκροί του Πολυτεχνείου

Λίγους μήνες μετά, τον Νοέμβριο του 1980, σε μια πολύ σπουδαιότερη στιγμή της μεταπολιτευτικής περιόδου, πάλι ο Ζίγδης χάλασε τη μανέστρα. Η κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την πορεία του Πολυτεχνείου πέρα από την πλατεία Συντάγματος. Η πλειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ) την τελευταία στιγμή πειθάρχησε στην αστυνομική ντιρεκτίβα, παρά τους λεονταρισμούς των προηγουμένων ημερών. Αλλά κάμποσες χιλιάδες διαδηλωτών αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη μειοψηφία του Κ.Σ της ΕΦΕΕ (ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος-Β' Πανελλαδική) έως την αμερικανική πρεσβεία. Οπως είναι γνωστό, η νύχτα της 16ης Νοεμβρίου έγινε κόλαση με δυό νεκρούς διαδηλωτές (Κουμής, Κανελλοπούλου), τουλάχιστον δυό σοβαρά τραυματισμένους από αστυνομικά περίστροφα, πολλές εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια, συλλήψεις κ.λπ. Τα ΜΑΤ χτύπησαν σε μιά τεράστια ακτίνα γύρω από το κέντρο των Αθηνών οτιδήποτε έμψυχο έβρισκαν μπροστά τους και δεν είχε προλάβει να κρυφτεί πίσω από τα πανό των νομοταγών πολιτικών και σπουδαστικών οργανώσεων. Τα μέλη του ΚΚΕ(εσωτ), ίσως λόγω και της επαμφοτερίζουσας στάσης της ηγεσίας τους ως προς την αποδοχή ή όχι της αστυνομικής απαγόρευσης της πορείας, ακόμα θυμούνται την επιδρομή των ροπαλοφόρων και των μηχανοκίνητων μονάδων του κράτους. Το πολιτικό κλίμα είχε ανάψει για τα καλά. Η δεξιά κυβέρνηση έπνεε τα λοίσθια.
Στις 22.11.1980, στη Βουλή, διεξήχθη πολύωρη συζήτηση για τις οδομαχίες, την ευθύνη και το μέλλον της Δημοκρατίας. Ο Ζίγδης πάλι ήξερε με ποιους είναι. Στην κινδυνολογία περί "εκτροπής από ύποπτα στοιχεία" που υποστήριζαν οι περισσότεροι συνάδελφοί του, ο Ζίγδης αντέτασσε τα πραγματικά περιστατικά και δεν είχε καμιά πρόθεση να συγκαλύψει τα όργανα του κράτους για το καλό της χώρας.
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη", έλεγε ο Γ. Ράλλης, διακαιολογώντας το έργο των ΜΑΤ. Ο Ζίγδης δεν συγκινήθηκε: "Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επετέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επετέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δεί ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (...) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους 'Χίτλερ', μόνο για τους 'Μουσολίνι'. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία".
Στην ίδια συζήτηση, οι πιο προσγειωμένοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, Παπανδρέου και Φλωράκης, αρκέστηκαν σε υποδείξεις περί του χώρου και του χρόνου κατά τον οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να ανοίξουν τα κεφάλια των διαδηλωτών. "Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει", έλεγε ο Ανδρέας. Ηξερε ότι για να φτάσει στην εξουσία όφειλε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις."
(http://www.iospress.gr/mikro1997/mikro19971101.htm)

Ο Ιωάννης Ζίγδης, για όσους δεν γνωρίζουν ήταν αρχηγός της Ένωσης Κέντρου μετά τον Γεώργιο Μαύρο... Είχε δυο βασικά ελαττώματα για πολιτικός:
Ήταν τίμιος και ειλικρινής...


2011: Επέτειος με χουντικούς στην Κυβέρνηση: Δείτε τη νέα ανάρτηση