Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος
Αποσπάσματα:
Σκέπτομαι πόση ομορφιά θα πρόσθεταν στον τόπο και πόσους επισκέπτες θα προσέλκυαν, αν διατηρούνταν πέντε - έξι ακόμη από αυτά τα πυργόσπιτα, με την ιδιόρρυθμη οχυρή κατασκευή τους!
σελ. 12
(Ν. Δ. το θαυμαστικό!)
*
"...Προσέτι και τουφέκια, φυσέκια δεκάδας
πολλάς, ομού και βόλια ως δυο χιλιάδας,
μπαρούτι εν βαρέλιον και μπότζας γεμισμένας
από αυτό αν έλθωσιν, εις τας σιδηρωμένας
πόρτας του σπητίου μας, ή και αν πλησιάσουν
απάνωθεν να ρίξωμεν για να τους κατακαύσουν..."23
(η υπογράμμισση είναι δική μου) - (δηλαδή, Ν.Δ)
Παρατηρούμε ότι ο πατριάρχης στην έμμετρη καταγραφή της αναμενόμενης επιδρομής των ληστών γράφει ότι το σπίτι του είχε σιδερωμένη πόρτα και ζεματίστρα, που ήταν χαρακτηριστικά γνωρίσματα των πύργων.
Ότι η οικία του είχε πύργινη κατσκευή βεβαιώνεται και από ένα άλλο έμμετρο χειρόγραφό του, αναφερόμενο στα δεινοπαθήματα των Πηλιορειτών στην περίοδο της τουρκοκρατίας:
"...μήτε ληστών αι απειλαί να έλθουν να πατήσουν
τον πύργον μας, το σπήτι μας και να μας αφανίσουν..."24
23. Βαγ. Σκουβαράς. Το παλιότερο αρματολίκι του Πηλίου κι οι Αρβανίτες στη Θεσσαλομαγνησία, Βόλος 1960, σελ. 37.
24. Βαγ. Σκουβαράς, σελ. 11.
σελ. 38-39
*
3ος όροφος
Είχε την ίδια διαίρεση με το δεύτερο και επί πλέον μικρό αποχωρητήριο, μέσα στο δυτικό ντουβάρι!
σελ. 103 (Απ' την περιγραφή 16. Πύργος του Λιάτσικου - πρώην Χατζηπάντου)
(Ν. Δ. το θαυμαστικό!)
*
Ο πύργος ήταν τριώροφος και οι διαστάσεις της κάτοψής του ήταν τουλάχιστον 10Χ10 μέτρα, με ωφέλιμο εμβαδόν μόνο 58 τ. μέτρα, καθόσον τα ντουβάρια του είχαν πάχος 1,20 μέτρα(!), ενισχυμένα με χοντρές καστανίτικες ξυλοδεσιές (σενάζια).
σελ. 105 (Απ' την περιγραφή 17. Πύργος του Ξινογαλά - Πρώην Κατσώνη)
(Απορία: Πώς μετά γράφτηκε Ξυνογαλά με υ;)
(Ν. Δ. το θαυμαστικό!)
*
Τελειώνοντας την ενότητα για τα σπίτια της Ζαγοράς, δεν έχω την αυταπάτη ότι δεν έκανα παραλείψεις και σφάλματα. Δεν ήταν μπορετό να επισκεφτώ όλα τα σπίτια που ήθελα. Η Ζαγορά απλώνεται σε μεγάλη έκταση, γιατί και τα σπίτια της είναι πολλά, περίπου χίλια, και τα πιο πολλά έχουν μεγάλες αυλές και μεγάλους κήπους. Επί πλέον πολλά σπίτια έχουν πουληθεί σε ξενομερίτες, Έλληνες και αλλοεθνείς, με επακόλουθο να κατοικούνται μικρά χρονικά διαστήματα. Δεν είναι λίγα και τα όσα έχουν γκρεμιστεί και αφανιστεί, οπότε οι πληροφορίες γι\ αυτά είναι λειψές και συγκρουόμενες.
Ελπίζοντας την κατανόηση των δυσκολιών που αντιμετώπισα, εύχομαι κάποιος νεότερος ιστορικός ερευνητής να καλύψει τα κενά και να διορθώσει τα πιθανά λάθη.
σελ. 196
(Μετά από σένα, ποιος, Δάσκαλε; )
Αποσπάσματα:
Σκέπτομαι πόση ομορφιά θα πρόσθεταν στον τόπο και πόσους επισκέπτες θα προσέλκυαν, αν διατηρούνταν πέντε - έξι ακόμη από αυτά τα πυργόσπιτα, με την ιδιόρρυθμη οχυρή κατασκευή τους!
σελ. 12
(Ν. Δ. το θαυμαστικό!)
*
"...Προσέτι και τουφέκια, φυσέκια δεκάδας
πολλάς, ομού και βόλια ως δυο χιλιάδας,
μπαρούτι εν βαρέλιον και μπότζας γεμισμένας
από αυτό αν έλθωσιν, εις τας σιδηρωμένας
πόρτας του σπητίου μας, ή και αν πλησιάσουν
απάνωθεν να ρίξωμεν για να τους κατακαύσουν..."23
(η υπογράμμισση είναι δική μου) - (δηλαδή, Ν.Δ)
Παρατηρούμε ότι ο πατριάρχης στην έμμετρη καταγραφή της αναμενόμενης επιδρομής των ληστών γράφει ότι το σπίτι του είχε σιδερωμένη πόρτα και ζεματίστρα, που ήταν χαρακτηριστικά γνωρίσματα των πύργων.
Ότι η οικία του είχε πύργινη κατσκευή βεβαιώνεται και από ένα άλλο έμμετρο χειρόγραφό του, αναφερόμενο στα δεινοπαθήματα των Πηλιορειτών στην περίοδο της τουρκοκρατίας:
"...μήτε ληστών αι απειλαί να έλθουν να πατήσουν
τον πύργον μας, το σπήτι μας και να μας αφανίσουν..."24
23. Βαγ. Σκουβαράς. Το παλιότερο αρματολίκι του Πηλίου κι οι Αρβανίτες στη Θεσσαλομαγνησία, Βόλος 1960, σελ. 37.
24. Βαγ. Σκουβαράς, σελ. 11.
σελ. 38-39
*
3ος όροφος
Είχε την ίδια διαίρεση με το δεύτερο και επί πλέον μικρό αποχωρητήριο, μέσα στο δυτικό ντουβάρι!
σελ. 103 (Απ' την περιγραφή 16. Πύργος του Λιάτσικου - πρώην Χατζηπάντου)
(Ν. Δ. το θαυμαστικό!)
*
Ο πύργος ήταν τριώροφος και οι διαστάσεις της κάτοψής του ήταν τουλάχιστον 10Χ10 μέτρα, με ωφέλιμο εμβαδόν μόνο 58 τ. μέτρα, καθόσον τα ντουβάρια του είχαν πάχος 1,20 μέτρα(!), ενισχυμένα με χοντρές καστανίτικες ξυλοδεσιές (σενάζια).
σελ. 105 (Απ' την περιγραφή 17. Πύργος του Ξινογαλά - Πρώην Κατσώνη)
(Απορία: Πώς μετά γράφτηκε Ξυνογαλά με υ;)
(Ν. Δ. το θαυμαστικό!)
*
Τελειώνοντας την ενότητα για τα σπίτια της Ζαγοράς, δεν έχω την αυταπάτη ότι δεν έκανα παραλείψεις και σφάλματα. Δεν ήταν μπορετό να επισκεφτώ όλα τα σπίτια που ήθελα. Η Ζαγορά απλώνεται σε μεγάλη έκταση, γιατί και τα σπίτια της είναι πολλά, περίπου χίλια, και τα πιο πολλά έχουν μεγάλες αυλές και μεγάλους κήπους. Επί πλέον πολλά σπίτια έχουν πουληθεί σε ξενομερίτες, Έλληνες και αλλοεθνείς, με επακόλουθο να κατοικούνται μικρά χρονικά διαστήματα. Δεν είναι λίγα και τα όσα έχουν γκρεμιστεί και αφανιστεί, οπότε οι πληροφορίες γι\ αυτά είναι λειψές και συγκρουόμενες.
Ελπίζοντας την κατανόηση των δυσκολιών που αντιμετώπισα, εύχομαι κάποιος νεότερος ιστορικός ερευνητής να καλύψει τα κενά και να διορθώσει τα πιθανά λάθη.
σελ. 196
(Μετά από σένα, ποιος, Δάσκαλε; )
