Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νίκος Διαμαντάκος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νίκος Διαμαντάκος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Απόσπασμα απ' την ομιλία του Αλέξανδρου Καπανιάρη, για το βιβλίο "Μνημεία και Μνήμες...



(...Γιατί κάποιες αναρτήσεις, δεν μπορούν να περιμένουν!)
"Μη ξεχάσεις, άντρα μου, να μου φέρεις την Κυριακάτικη Θεσσαλία"!
Δεν ξέχασε, την έφερε!
Άλλο να διαβάζεις στο χαρτί και άλλο στην οθόνη! Αν δεν έχεις και σωστά γυαλιά...

... Σίγουρα, δεν είναι όλη η ομιλία του Αλέξανδρου Καπανιάρη για το βιβλίο "Μνήμες και μνημεία από την Ιστορία της Ζαγοράς", του Νίκου Διαμαντάκου, που έγινε στο Αχίλλειον, είναι όμως, τα βασικότερα! Αν μου λείπει κάτι, που συγκράτησε η μνήμη μου είναι εκείνο, (στο περίπου):
"Μήπως θα έπρεπε να εκδώσουμε ένα βιβλίο με την αξία της Ζαγοράς και να την μοιράσουμε στους Ζαγοριανούς, να μάθουν να εκτιμάνε τον τόπο τους;"
Αυτό, να το κάνετε, όπωσδήποτε, Αλέξανδρε!











Το συνημμένο κείμενο που δημοσιεύει σήμερα η Κυριακάτικη ΘΕΣΣΑΛΙΑ (σ.39) αποτελεί εισήγηση μου στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Διαμαντάκου "Μνημεία και Μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς" στις 10/11/14 στο κινηματοθέατρο ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Γνωρίζοντας το πνευματικό έργο του Αλέξανδρου Καπανιάρη (Κρατούμενο 9 - ΠΡΟΧΕΙΡΗ - ΔΗΜΟΣΙΑ)



Ο Αλέξανδρος Καπανιάρης, δεν ήταν στα κρατούμενά μου!
Προέκυψε μετά απ' την δυνατή ομιλία του, στην παρουσίαση του βιβλίου "Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς", του δασκάλου μου Νίκου Διαμαντάκου, κι απ' την περιβόητη ερευνητική σκυτάλη, που του παρέδωσε!
(Λεπτομέρειες σ' αυτή την ανάρτηση, Εδώ!)


******
Μαθαίνω λοιπόν, έστω και τόσο αργά και φυσικά, "κλέβω" έτοιμο υλικό απ' την σελίδα του!
Πώς αλλιώς;
****

Ώρα 3:22!
Λοιπόν, έρχομαι λαχανιασμένη απ' το blog του Αλέξανδρου Καπανιάρη!
Χάζεψα...
"Έκλεβα", "έκλεβα", τί να του "κλέψεις";
Η γνώση και η μόρφωση, δεν κλέβονται! Πόσο δε, το ταλέντο! Γιατί, φυσικά και δεν τον έχω διαβάσει (ακόμα), αλλά η ομιλία του (να μην επαναλαμβάνομαι) που εκείνος έγραψε και διάβασε, μ' άρεσε!

Άρα, θα μ' αρέσει και η γραφή του, δεν το συζητάμε!
(Οπότε, πάμε παρακάτω, γιατί ο Αλέξανδρος θα με κάνει να "παπαγαλίζω" όλον το χειμώνα, κι εγώ, άλλα κανόνιζα, πρώτα ο Θεός! "Εμπόδια", κι εμπόδια, κακά και καλά, πάει κι ο Νοέμβρης!)

Του "έκλεψα" πολλά, αλλά βλέπω ο μπλόγγερ, διαμαρτύρεται!
"Ποιον πας να κλέψεις, κυρά μου;" σα να μου λέει!
Αν ανεβάσω όλα αυτά τα λινκς (έτσι τα λένε, λέει!) που έφερα, η σελίδα μου θα γίνει τριασδιάτατη, γιατί κάπου εκεί κυμαίνεται ο Αλέξανδρος!
Βάλε: Συγγραφέας, ερευνητής, καθηγητής, υποψήφιος Διδάκτορας, πολιτικός (κοντά, κάτι τέτοιο κατάλαβα), νέος (άρα έχει πολλά να αποδώσει ακόμα!), με μεράκια (αυτό, πού το πας;) ΚΑΙ Ζαγοριανός!
Τι τρεις διαστάσεις, μετρούσα;
Σα να ξέχασα να μετράω, τελευταία!
Πολυδιάστατη θα γινόταν η σελίδα μου, αν έφερνα εδώ κι άλλο υλικό του Αλέξανδρου και με τόσα βαριά όνόματα που κουβαλάει!(Δεν το συζητάμε!)
Αλέξανδρε Καπανιάρη, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!
Σηκώνω ψηλά τα χέρια, σε "Συγχαίρω Θερμότατα" και παραδίνω την δική μου αδύναμη σκυτάλη, στους μπλόγγερς και φίλους- φεις, να σε ΨΑΞΟΥΝ! (Μέσα και οι Ζαγοριανοί, γιατί πολύ φοβάμαι, κι αυτοί, ίσως είναι πολλοί, που δεν σε ξέρουν!)
Αν στεναχωριέμαι για κάτι, είναι που σε γώρισα τόσο αργά και σε πολύ λάθος στιγμή της ζωής μου!
Αν απορώ και θυμώνω με κάτι, τόσο για τον εαυτό μου, όσο και για την πατρίδα, είναι "ΓΙΑΤΙ" δεν σε ήξερα!
Ποτέ δεν έφτασε "ΚΑΤΙ" τόσο δυνατό, όπως είναι το γενικό έργο σου, έτσι "δυνατά", στ' αυτιά μου!
Κασλάς και παραμύθι, τα είδα στο Σταπα (Φέις - γωνιά για Πατρίδα), τα "διαφήμισα" κι εκεί, κι εδώ και παραπέρα! Να τρέξω να τα πάρω, ειδικά αυτή την εποχή, "αδυνατώ", από πολλές απόψεις.
(Δεν είναι μόνο τα οικονομικά, στίβες τα βιβλία, όπου μπορείς να φανταστείς! Χρόνος και συγκέντρωση μυαλού δεν υπάρχει, να μη πω και τόπος! Είχα μια γωνιά ... αλλά γέμισε από το νυκοκυριό της ξενητεμένης, πια, κόρης μου, οπότε, είπαμε: Λάθος εποχή! Καρά- Λάθος! Ακόμα κι ο υπολογιστής, εδώ και ένα χρόνο, δεν έχει σταθερή θέση! Περπλανώμενος είναι, όπως κι εγώ! Αφού μερικές φορές τον ψάχνω ή και βαριέμαι να τον ανοίξω!)
Πρέπει να συμπίπτουν οι στιγμές των ανθρώπων, για να γνωριστούν καλά, εφόσον έχουν τα ίδια πνευματικά ενδιαφέροντα και κυρίως, ιδιαίτερη αγάπη για την πατρίδα! Αλλιώς, μισές "δουλειές", δεν γίνεται!
Ίσως έτσι εξηγείται που δεν έμαθα τόσα χρόνια! Το αν άκουγα κάποιες φορές "Αλέξανδρος Καπανιάρης", ακόμα κι αν το έγραφα για να "διακινήσω" το έργο σου, "ψηφιοποίηση", δε μου "έλεγε" τίποτα, τόσο ΔΥΝΑΤΟ, όσο είσαι!
(Το σπουδάζεις, το κάνεις, είναι η δουλειά σου! Συνήθως, έχω πολλές απαιτήσεις από τους σπουδαγμένους, απ' αυτούς που είναι η δουλειά τους να κάνουν κάτι σωστά και καλά, αλλά, εσύ, τις ξεπέρασες κι αυτές! Ήσουνα η πνευματική έκπληξη της χρονιάς, για μένα, δεν το συζητάμε!)
Να είσαι απόλυτα σίγουρος, λοιπόν, πως, ακόμα κι αν ήρθα στην σελίδα σου άλλη φορά, για να "κλέψω" κάτι, μόνο αν ήξερα, θα διέθετα πολύ ελεύθερο (τί ελεύθερος; υπάρχει τέτοιος;) χρόνο, για να σε διαβάσω χαλαρά και να σε μάθω! Το να σιώπησα εσκεμμένα, δεν είναι του χαρακτήρα μου! Ούτε στον πρώτο εχθρό μου, πίστεψέ με, δε θα το έκανα!
Γι' αυτό λοιπόν, για να συντομεύω τις πολλές πολλές εξηγήσεις, και μάλιστα δημόσια, σου ζητάω μια Μεγάλη Δημόσια (κι αυτή) "ΣΥΓΓΝΩΜΗ", όχι γιατί δεν ήξερα τον κ. Αλέξανδρο Καπανιάρη που Αν και πολύ νέος, κουβαλάει στις πλάτες του "βαρύ" έργο,
 (υπάρχουν τόσοι αξιόλογοι άνθρωποι που δεν τους ξέρω και ποτέ δε θα τους μάθω, γιατί έτσι συμβαίνει, και γιατί δεν γεννηθήκαμε όλοι οι άνθρωποι, για να ζούμε με το άγχος της μάθησης (μια χαρά τα περνάνε οι γειτόνισσές μου που πίνουν καφεδάκι, όλες μαζί, όλη μέρα! Πάνε και τις βόλτες τους, ζουν! Έχουν ένα χαμόγελο, ΝΑ!, πίστεψέ με! .. μη κοιτάς εμένα, που ξέφυγα απ' "αλλού" και βρέθηκα στον "αέρα"! Ειδική περίπτωση, χρειάζομαι μελέτη! Ομολογώ, όμως, ήταν το καλύτερο Πανεπιστήμιο, πέρα απ' την ίδια τη ζωή και τις εμπειρίες (φυσικά!) της ίδιας!... Κλείνει κι αυτή η μεγάλη παρένθεση! Είπαμε, ελεύθερος χώρος, μπορώ να εκφραστώ κι εγώ, ανάγκη μεγάλη πια, με πνίγει, γενικώς και ειδικώς!)
αλλά, γιατί προσφέρει Ιερό Έργο στην Πατρίδα μου, κι εγώ, όφειλα να το ξέρω και να το στηρίξω, ακόμα, κι αν, (ας πούμε) σε γνώριζα και δεν σε συμπαθούσα, ώς Άνθρωπο!
Ε, τι άλλο, να πω;
Τέτοια σύσταση, 9 χρόνια στα μπλογκ, δεν έχω ξανακάνει!
(Να, που έγινε!  Θα την πω, όμως,  "Κρατούμενη μεν 9, μα ΠΡΟΧΕΙΡΗ - ΔΗΜΟΣΙΑ", γιατί... αντί "εσού", μάς προέκυψε "ημείς", όπως έλεγε κι ο δάσκαλος, κάποτε, δε το φανταζόμουνα και δε θέλω να προβάλλω πολύ αυτή! Δεν είναι σωστό, κι ο λόγος ανήκει ΚΑΘΑΡΑ, σε σένα! Θέλω όμως να την διαβάσουν και κάποιοι! Δεν έχω κρυφά, συνήθως, εδώ, εξομολογούμαι! Εντάξει; Κι "ΟΧΙ" να πεις, θα είναι ήδη αργά! Εγώ θα την έχω δημοσιεύσει, γιατί έτσι νιώθω αυτή την στιγμή! Αν η λογική του αύριο πει "Όχι", εύκολα την κατεβάζω! Μία εντολούλα είναι στον ηλεκτρονικό έγκέφαλο! Εσύ τα ξέρεις, καλύτερα!)


Λόγω της ώρας 5:35 π.μ. ξημέρωμα Σαββάτου, (που λέει κι ο αγαπημένος μου Βασίλης Παπακωνσταντίνου), σε συστήνω με σύντομη απλή πάσα, χωρίς παρεξηγήσεις, γιατί,  θέλω ν' αφήσω και δυο στιγμούλες μου εδώ, πριν κοιμηθώ, κι αύριο μού φύγει κι αυτό, σαν τόσα άλλα!
"ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ", λοιπόν, στην ζωή σου και σε ΟΛΑ σου τα όνειρα και έργα!
Ένα είναι σίγουρο, δε θα χαθούμε! Έχουμε κοινή Μάννα Πατρίδα!  

Ώχ! Παρακάτω τα "κλεμμένα" κρατούμενά μου!
Νόμιζα πως ήταν στην αρχή της ανάρτησης!
Πάμε, κρατώντας ότι βολεύει το τσουβάλι του μπλόγγερ, όπως κάνουν άλλωστε και οι πραγματικοί κλέφτες!

Σύντομο Βιογραφικό

Αλέξανδρος Καπανιάρης

Ο Αλέξανδρος Γ. Καπανιάρης είναι έγγαμος με δυο παιδιά και είναι διορισμένος καθηγητής Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ από το 2012 υπηρετεί με θητεία ως υπεύθυνος του Κέντρου Πληροφορικής & Νέων Τεχνολογιών (ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ.) Μαγνησίας. Το βασικό του πτυχίο είναι Μηχανικός Πληροφορικής του Τ.Ε.Ι. Πληροφορικής Αθήνας, ενώ στη συνέχεια, ολοκλήρωσε το προπτυχιακό τμήμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Είναι απόφοιτος της σχολής παιδαγωγικών της ΠΑ.ΤΕ.Σ./Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. Θεσσαλονίκης και διαθέτει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στο αντικείμενο «Σύγχρονα Περιβάλλοντα Μάθησης & Παραγωγής Διδακτικού Υλικού» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στις «Γραφικές Τέχνες – Πολυμέσα» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Επίσης είναι επιστοποιημένος επιμορφωτής Β’ επιπέδου για την ειδικότητα της Πληροφορικής (ΠΕ19-20) όπως επίσης και  πιστοποιημένος εκπαιδευτής στο Ε.Κ.Δ.Δ.Α., και  Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. ενώ έχει διδάξει σε Ι.Ε.Κ., Κ.Ε.Κ., Ι.Δ.ΕΚ.Ε., Ε.Κ.Δ.Δ.Α. πληροφορική, πολιτιστική διαχειρίση/νέες τεχνολογίες και Τ.Π.Ε. Έχει συμμετάσχει σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και περιοδικά ως εισηγητής και κριτής και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την εκπαιδευτική τεχνολογία, τις παιδαγωγικές εφαρμογές Η/Υ, το εκπαιδευτικό λογισμικό, τις Τ.Π.Ε. και την πολιτισμική πληροφορική. Επίσης, έχει διδάξει σε επιμορφώσεις εκπαιδευτικών της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε., και του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, τα τελευταία έξι έτη έχει διδάξει τα μαθήματα «Εκπαιδευτική Τεχνολογία – Πολυμέσα» και «Παιδαγωγικές Εφαρμογές Η/Υ» ως επιστημονικός και εργαστηριακός συνεργάτης της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε., Γενικό Τμήμα Παιδαγωγικών Σπουδών, Παράρτημα Βόλου. Από το 2012 είναι υποψήφιος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Από το 2011 έως το 2013 διετέλεσε συνεργάτης εκπαιδευτικός του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών & Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»  (ΙΤΥΕ) για τον ψηφιακό εμπλουτισμό των σχολικών βιβλίων (ψηφιακό σχολείο) και από 1/4/14 έως 31/10/14 διετέλεσε συνεργάτης του έργου "Ψηφιακή Εκπαιδευτική Πλατφόρμα, Διαδραστικά βιβλία και Αποθετήριο Μαθησιακών Αντικειμένων" του ψηφιακού σχολείου. 
Βιβλία

Εκδόσεις

Συγγραφικό Έργο – Ψηφιακές Παραγωγές (CD-DVD)
Καπανιάρης, Α. (2003). Επιμέλεια παραγωγής, CD «Τραγούδια του Γάμου και των Πανηγυριών στο Πήλιο – Η ιστορία του παραδοσιακού τραγουδιού στο Πήλιο», Μουσική πραγωγή Θεόδωρος Δερβενιώτης, Ανεξάρτητη Παραγωγή, Πολιτιστικός & Αθλητικός Οργανισμός Δήμου Ζαγοράς.
Καπανιάρης, Α. (2009). Ψηφιοποίηση, Τεκμηρίωση, Κείμενα, Επιλογή, Λεύκωμα «Δημήτριος Γ. Κασλάς, Η στρατιωτική διαδρομή, ο άνθρωπος, η εποχή», [Μικρασιατική Εκστρατεία – Ελληνοϊταλικός Πόλεμος 1940-41 – ύψωμα 731 – Ε.Λ.Α.Σ., Σπάνια ιστορικάτεκμήρια και ντοκουμέντα της Νεότερης Ελλάδος]. Εκδόσεις Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων, Δήμος Ζαγοράς, Δήμος Καρδίτσας, ISBN: 978-960-931587-6.

 Πληροφορικός Γραμματισμός στο νέο ψηφιακό σχολείο


Ψηφιακά μαθησιακά πλαίσια στο νέο ψηφιακό σχολείο


ΟΙ ΜΑΗΔΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Γ. ΚΑΠΑΝΙΑΡΗΣ
ΝΙΚΟΣ Γ. ΤΣΟΥΚΑΣ

  


Ο πολύχρωμος δράκος

Ένα σύγχρονο παραμύθι λαϊκού πολιτισμού 

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Επίσημη η Βιβλιοπαρουσίαση απ' τον Δήμο Ζαγοράς

Επίσημη η Βιβλιοπαρουσίαση απ' τον Δήμο Ζαγοράς!

Νίκος Διαμαντάκος
Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς!


    ΕΔΩ!



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς από τον  Ζαγοριανό συγγραφέα Νίκο Διαμαντάκο

Το νέο βιβλίο του Ζαγοριανού συγγραφέα και συνταξιούχου δάσκαλου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)» παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου και ώρα 19:00 μ.μ. στο κατάμεστο δημοτικό κινηματοθέατρο ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ στο Βόλο.
Η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου διοργανώθηκε από το Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου και την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών σε συνεργασία με το Σύλλογο Ζαγοριανών Βόλου και το Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του Δημάρχου Ζαγοράς Μουρεσίου κ. Παναγιώτη Κουτσάφτη και ακολούθησαν χαιρετισμοί από την Πρόεδρο της Εταιρείας θεσσαλικών Ερευνών κ. Μηλίτσα Καραθάνου. Στη συνέχεια έγινε προβολή αποσπάσματος ντοκιμαντέρ εστιασμένο στη Ζαγορά, παραγωγή του πρώην Δήμου Ζαγοράς που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο προγράμματος για την τουριστική προβολή της περιοχής.
Το βιβλίο παρουσίασαν ο Κώστας Λιάπης, ερευνητής και λαογράφος και ο Ζαγοριανός Αλέξανδρος Καπανιάρης, υπ. Διδάκτωρ Λαϊκού Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Τ.Π.Ε. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέμβαση του συγγραφέα, ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης έχει ο Νίκος Τσούκας, Κοινοτάρχης Μακρινίτσας Πηλίου 1990-2002.
Το  νέο βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου που εκδόθηκε το 2014 από τον Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)» έρχεται να φωτίσει τη σημαντική πολιτιστική κληρονομία της Ζαγοράς ως μιας ιστορικής πολίχνης της Μαγνησίας. Ο Νίκος Διαμαντάκος έχει εκδώσει ήδη άλλα τέσσερα βιβλία.
                           
 

ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΖΑΓΟΡΑΣ ΜΟΥΡΕΣΙΟΥ

 

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Αναδεικνύει την τοπική ιστορία

Αναδεικνύει την τοπική ιστορία

Αναδεικνύει την τοπική ιστορία Το βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου για τα μνημεία της Ζαγοράς παρουσιάστηκε χθες στο Αχίλλειο
Ιστορικές μνήμες που αντέχουν στο χρόνο και μνημεία που δίνουν το πολιτιστικό στίγμα της Ζαγοράς, καταγράφονται στο καινούργιο βιβλίο του Ζαγοριανού συγγραφέα και συνταξιούχου δάσκαλου Νίκου Διαμαντάκου με τίτλο «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι - Βρύσες - Ηρώα - Προτομές)», που παρουσιάστηκε χθες στο Αχίλλειο. Την επιτυχημένη εκδήλωση διοργάνωσε ο Δήμος Ζαγοράς - Μουρεσίου σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών και την υποστήριξη του Συλλόγου Ζαγοριανών Βόλου και του Κέντρου Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων.
Το βιβλίο παρουσίασαν ο Κώστας Λιάπης, ερευνητής και λαογράφος και ο εκπαιδευτικός Αλέξανδρος Καπανιάρης, υπ. Διδάκτωρ Λαϊκού Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Τ.Π.Ε.. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέμβαση του συγγραφέα και συντόνισε ο Νίκος Τσούκας, τ. Κοινοτάρχης Μακρινίτσας. Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην επίπονη έρευνα και το μεθοδικό έργο του συγγραφέα, ο οποίος αποτύπωσε και κατέγραψε τον πλούτο της ιστορικής και πολιτιστικής παρακαταθήκης της γενέτειράς του.
Όπως επεσήμαναν παράλληλα «ο αναγνώστης κρατώντας στο χέρι του αυτό το χρήσιμο και σημαντικό βιβλίο, μπορεί να αναζητήσει μνήμες γνωστές και άγνωστες. Οι ντόπιοι Ζαγοριανοί μπορούν να πληροφορηθούν από το γενεαλογικό τους δέντρο έως ένδοξες ιστορικές στιγμές, καθώς και πρόσωπα που συνδέθηκαν με αυτό το χωριό».
Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο συγγραφέας του βιβλίου, υπογράμμισε ότι «στόχος μου ήταν να καταγράψω την ιστορία, τα μνημεία, την παρακαταθήκη της γενέτειράς μου. Οι πύργοι, οι βρύσες, οι προτομές και οι ευεργέτες, όλα αποτελούν κομμάτια της ιστορίας του χωριού μου». Ο συγγραφέας αφιέρωσε πολύ χρόνο στην έρευνα και την καταγραφή στοιχείων «βάση πληροφοριών, αναμνήσεων και επιτόπιων παρατηρήσεων» όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά. «Εχω επισκεφτεί όλα τα μνημεία για τα οποία γράφω, και τα σπίτια και τις βρύσες, από το βουνό μέχρι κάτω τη θάλασσα» σημείωσε ο ίδιος. Η συνδρομή του, σε σχέση με την διατήρηση της ιστορικής μνήμης, είναι πολύ σημαντική, διότι ουσιαστικά κατέγραψε μνημεία της Ζαγοράς, προκειμένου να παραμείνουν γνωστά και στις επόμενες γενιές.
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
φωτο: ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΤΣΑΛΟΣ

Ζαγορά - Βιντεάκι Δήμου Ζαγοράς 2008


Ζαγορά - Βιντεάκι Δήμου Ζαγοράς 2008
Προβλήθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου "Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς", του Νίκου Διαμαντάκου, στο Αχίλλειον Βόλου, στις 10//11//14 και φυσικά, τρελάθηκα!
Άφησα την μηχανή να "κλέβει", να "κλέβει", να κρατήσει ότι δε θα προλάβαινε η ματιά μου, αλλά θα είχε μεγάλη ανάγκη η ψυχή μου, συχνά - πυκνά, στο μέλλον!
Καμία σχέση, βέβαια, το προτότυπο με το δικό μου αντίγραφο! Είναι όμως κι αυτό, δουλεμένο με αγάπη, με στόχο μόνο να αναδείξει το ΚΑΛΟ, όχι μόνο της Ζαγοράς, αλλά ΟΛΩΝ των συντελεστών του!
Ο Νέος Δήμαρχος, ο κ. Παναγιώτης Κουτσάφτης, είπε πως είναι του 2008 κι ότι θα εμπλουτιστεί στο μέλλον!
Δεν ξέρω αν έχει δημοσιευτεί, ήδη, αλλά επειδή το είδα για πρώτη φορά και φυσικά, δεν το χόρτασα, γι' αυτό το ανέβασα!
Το κάνω δημόσιο, να το δείτε κι εσείς, μέχρι να βρω δημόσια το προτότυπο!

"Θερμά Συγχαρητήρια" για την ποιότητα αυτού του βίντεο και γενικώς, για όλη την εκδήλωση, χθες!
ΥΓ. Ήταν χθες, έγινε σήμερα, κι εγώ, ακόμα εκεί!


Ενθύμια απ' την βιβλιοπαρουσίαση "Μνημεία και μνήμες από την Ιστορία της Ζαγοράς", Νίκου Διαμαντάκου


Ενθύμια απ' την βιβλιοπαρουσίαση "Μνημεία και μνήμες από την Ιστορία της Ζαγοράς", του Νίκου Διαμαντάκου, στο Αχίλλειον Βόλου, 10 Νοεμβρίου 2014.










*
*

Μετά την βιβλιοπαρουσίαση του "Μνημεία και μνήμες από την Ιστορία της Ζαγοράς", του Νίκου Διαμαντάκου 1


Μετά την βιβλιοπαρουσίαση του "Μνημεία και μνήμες από την Ιστορία της Ζαγοράς", του Νίκου Διαμαντάκου 1

Όλα έγιναν όπως τα έγραφε η πρόσκληση, εκτός απ' την ώρα που πολύ σωστά, άλλαξε πολύ καιρό, πριν και η εκδήλωση άρχισε στις 7. (Τόσοι Ζαγοριανοί στον Βόλο, έπρεπε να υπολογιστεί και το πως θα επιστρέψουν στο χωριό, μέσα στη νύχτα!)

...Αγχώθηκα, λόγω της ώρας και κόβω λόγια απ' "τας περιγραφάς"...
Έτσι κι αλλιώς, θα τα περιγράψουν τόσοι πολλοί που δεν έχει νόημα να το κάνω κι εγώ. Και "υλικό" θα ανεβάσουν, φαντάζομαι πολύ, γιατί υπήρχαν κάμερες και φωτογράφοι!
(Τα μετρημένα όμως δικά μου ενθύμια, θα τα "κρατήσω", όλα κι όλα! Αυτά με καθυστερούν τώρα και μου έκοψαν την μεγάλη "φόρα" που είχα!)

Εν ολίγοις:
Χάρηκα και συγκινήθηκα αφάνταστα για την χαρά που δικαίως, πήρε ο Δάσκαλός μου!!!
Χάρηκα και συγκινήθηκα αφάνταστα, που σε μια Βολιώτικη Αίθουσα (και τί Αίθουσα) αντιλαλούσε συνέχεια ο τόπος, "Ζαγορά"!!!
Χάρηκα, (την συγκίνηση να την εννοείτε σε ότι γράψω παρακάτω, γιατί πήγαινε πακέτο με την χαρά), γιατί, εκτός του ότι το τιμόμενο πρόσωπο ήταν απ' την Ζαγορά, οι τιμήσαντες αυτόν, ήταν κυρίως Ζαγοριανοί!
Κι αυτό λέει κάτι!
Ότι τον Άνθρωπο και μετά Δάσκαλο Νίκο Διαμαντάκο, πολλοί τον τιμούν, πολλοί τον εκτιμούν, πολλοί τον αγαπούν!!!
Κι αυτό, γιατί, άραγε;
Σίγουρα, δεν είναι τυχαίο!

Εκλεκτοί και μορφωμένοι άνθρωποι μίλησαν για το βιβλίο του και για τον ίδιο.

Είχα αγωνία γι' αυτήν την βιβλιοπαρουσίαση. Ήμουνα, (πέρα απ' την χαρά που θα καμάρωνα τον δάσκαλό μου και θα συναντούσα πατρίδα) περίεργη, για το πως θα εξελισσόταν η εκδήλωση.
Ήθελα κάτι άλλο να τονιστεί σ' αυτήν την βιβλιοπαρουσίαση, γι' αυτό άλλωστε, κι εγώ την προπαρουσίασα ιντερνετικά - αποσπασματικά, με τον τίτλο "αλλιώς"!
Χάρηκα, λοιπόν, ιδιαίτερα απόψε, και ικανοποιήθηκα αφάνταστα, όταν είδα πως αυτή η βιβλιοπαρουσίαση ήταν αλλιώτικη απ' τις άλλες, κι ακόμα πιο πολύ, όταν ο Αλέξανδρος Καπανιάρης, χρησιμοποίησε, όχι μόνο τον όρο: "Θα κάνω αλλιώτικη βιβλιοπαρουσίαση", αλλά και στην πράξη, ακούγοντάς τον, ήταν πολλές μοίρες "αλλιώτικη" απ' αυτό που εγώ πρόλαβα να σκεφτώ και να ονειρευτώ για το αποτέλεσμα αυτού του βιβλίου.
Εν ολίγοις, νιώθω πολύ ικανοποιημένη με τα όσα ειπώθηκαν απόψε, με αφορμή τον δάσκαλο Νίκο Διαμαντάκο και το νέο του βιβλίο.
Νοιώθω πως απόψε, ένα ενωμένο κοινό (δεν κατέχω από πολιτικές θέσεις, κανενός), συμφώνησε και υπέγραψε με το χειροκρότημά του, πως, ένας πρέπει να είναι ο στόχος:
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ της Ζαγοράς!
...Κάτι που τον είχε, τον έχει και θα τον έχει, απλά, κάποτε πρέπει και να αξιοποιηθεί, ώστε να είναι αυτός ο κύριος τουριστικός πόλος έλξης στο χωριό μας!

Έκανε πολλές καλές προτάσεις ο κ. Καπανιάρης, δεν μου ήταν εύκολο να κρατάω σημειώσεις, άλλωστε ήξερα πως όλα καταγράφονται, οπότε και θα δημοσιευτούν, συν τω χρόνω, οπότε, μπορώ τότε να σταθώ και ειδικώς, σε κάποιες προτάσεις του.

Γενικώς, επειδή δε θέλω να αδικήσω:
1) Πρώτον, καλύφθηκα που ο νέος Δήμαρχος, κύριος Παναγιώτης Κουτσάφτης, είπε ότι θα δώσει προτεραιότητα στον Πολιτισμό.
2) Δεύτερον, συμφωνώ με τον κύριο Β. Δ. Αναγνωστόπουλο που τον είπε "Εραστή"!(της έρευνας και της Ζαγοράς, εννοείται!)
3) Τρίτον, είθε να πιάσει η ευχή της κυρίας Μηλίτσας Ζαρλή - Καραθάνου: "Μακάρι ο κάθε τόπος να έχει έναν Νίκο Διαμαντάκο"!
4) Τέταρτον, με κάλυψε απόλυτα η ομιλία του κ. Κώστα Λιάπη που τόνισε την προσωπικότητα του Νίκου Διαμαντάκου και στα "μηνύματα" που εκείνος ήθελε να δώσει, πέρα απ' τις γνώσεις και πληροφορίες, σ' αυτό το βιβλίο του!
Μ' άρεσε που στάθηκε στο κεφάλαιο "νερό", όπως κι εγώ, μ' άρεσε που είπε: "Το άλλοτε νεροστάλακτο Πήλιο", μα με τρόμαξε κιόλας η αλήθεια του, γιατί το νερό λιγοστεύει.
Πολλά μ' άρεσαν, συγκράτησα κι αυτό: "Άξιος ο μισθός του"!!!
Μόνο, κύριε Λιάπη;

Κι ύστερα, η σκυτάλη του λόγου δόθηκε στον κ. Αλέξανδρο Καπανιάρη, ομολογώ, δεν ήξερα πολλά γι' αυτόν, (τώρα μαθαίνω), μου άρεσε και βρήκα πολύ ελπιδοφόρα την ομιλία του και χάρηκα πολύ, όταν, τόσο ο κ. Κώστας Λιάπης, όσο και ο κ. Νίκος Διαμαντάκος του έδωσαν παρουσία τόσου κόσμου, την "σκυτάλη", να είναι "ο επόμενος ερευνητής της Ιστορίας της Ζαγοράς"!

Είναι κάτι που είχα αγωνία, γιατί δεν "έβλεπα" φως, υπάρχει και σε σχολιάκι με μικρά γράμματα, σε παλιότερη βιβλιοπαρουσίασή μου: "Μετά από σένα, ποιός, Δάσκαλε;" ρωτούσα.
Όπως καταλαβαίνετε, χάρηκα που δυο Δάσκαλοι της έρευνας, απόψε μας έδειξαν το "ΦΩΣ"!
Και για να το δείχνουν αυτοί, σίγουρα "κάτι" ξέρουν!

Δεν το ήξερα το παλικάρι, τόσο, όσο θα έπρεπε, αλλά όταν τον συγχάρηκα, το πρώτο που του είπα, ήταν αυτό:
"Δε σε ξέρω καλά, δε με ξέρεις καθόλου, μα για να σου δώσουν δημόσια σκυτάλη ο Λιάπης και ο Διαμαντάκος, σημαίνει πολλά, προχώρα, μην καθυστερείς!"

Χαμογελούσε ο Αλέξανδρος! Εγώ καθόλου! Ήθελα να τον σπρώξω γρήγορα στην έρευνα, γιατί δε θέλω να κουράζεται άλλο ο δάσκαλός μου! Μόνο να καθοδηγεί και να συμβουλεύει θέλω και να χαίρεται τη ζωή του, την οικογένειά του και το χωριό του, βλέποντας έργα των άλλων, θέλω!

Τώρα χαμογελάω στον Αλέξανδρο, τώρα που τελειώνω και πήγε 4, κι αρχίζω και χαλαρώνω κι εγώ απ' την κούραση της ημέρας...
Αλέξανδρε, θέλει πολύ εθελοντισμό και υπομονή η έρευνα! Εύχομαι να την βρεις, μέσα απ' την ψυχή μου!!!
"Για την πατρίδα, ρε, γ...." που λένε! Όχι για σένα, ούτε για την δόξα! Μόνο για κείνη! Πρότυπο ο Δάσκαλος, αυτός κρατούσε την σκυτάλη, δουλεμένο πολύ το χέρι του στο χαρτί, κι όχι στον υπολογιστή, πρέπει να τα καταφέρεις, όπωσδήποτε! Υπάρχει έδαφος!

Ο Βόλος μοσχομύρισε Ζαγορά

Πατρίδα, δεν ξέρω αν τα μάθατε τα νέα, ο Βόλος μοσχομύρισε Ζαγορά, απόψε, με το βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου! Νιώθω υπερήφανη για πολλούς λόγους, μα θα τα πούμε, προσεχώς, γιατί άργησα να γυρίσω σπίτι! Να τον χαιρόμαστε και τον Δάσκαλο και το χωριό μας! Φιλιά!

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

την Δευτέρα 10 Νοεμβρίου και ώρα 19:00 στο κινηματοθέατρο «ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ» Βόλου

Η πολιτιστική κληρονομιά της Ζαγοράς στην νέα έκδοση
του Νίκου Διαμαντάκου
Ο Ν. Διαμαντάκος με το νέο του βιβλίου ξυπνάει ιστορικές μνήμες, ψηλαφίζει και συστηματοποιεί μαρτυρίες για μνημεία της Ζαγοράς που άλλα έχουν ξεχαστεί και άλλα περιμένουν την αξιοποίηση τους.
Ο Δήμος Ζαγοράς – Μουρεσίου σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών παρουσιάζουν την Δευτέρα 10 Νοεμβρίου και ώρα 19:00 στο κινηματοθέατρο «ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ» Βόλου παρουσιάζουν την νέα εκδοτική προσπάθεια του Ζαγοριανού συγγραφέα και συνταξιούχου δάσκαλου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)»
Πρόκειται για το πέμπτο βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου ο οποίος προσφέρει στοιχεία και καταγραφές από την έντονη πολιτιστική κληρονομία της Ζαγοράς η οποία αποτυπώνεται μετά από συστηματική έρευνα ετών φωτίζοντας άγνωστες και γνωστές πτυχές μνημείων που σχετίζονται με τους πύργους της Ζαγοράς, τις βρύσες, τα ηρώα και τις διάσπαρτες προτομές επιφανών Ζαγοριανών.
Την εκδήλωση στηρίζουν και συνεργάζονται για την επιτυχή έκβαση ο Σύλλογος Ζαγοριανών Βόλου και το Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο Κώστας Λιάπης, ερευνητής και λαογράφος και ο εκπαιδευτικός Αλέξανδρος Καπανιάρης, υπ. Διδάκτωρ Λαϊκού Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Τ.Π.Ε.. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με την παρέμβαση του συγγραφέα ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης έχει ο Νίκος Τσούκας, Κοινοτάρχης Μακρινίτσας Πηλίου 1990-2002.
Εκτός από τον χαιρετισμό των συνδιοργανωτών και επίσημων προσκεκλημένων η εκδήλωση θα διανθιστεί από την προβολή αποσπάσματος ντοκιμαντέρ εστιασμένο στη Ζαγορά, παραγωγή του πρώην Δήμου Ζαγοράς που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο προγράμματος για την τουριστική προβολή της περιοχής.
Στις τετρακόσιες εβδομήντα επτά σελίδες του νέου βιβλίου, χωρισμένο σε τέσσερις διακριτές ενότητες που αφορούν τα πυργόσπιτα της Ζαγοράς, τις περίτεχνες βρύσες, τα ηρώα και τις προτομές επιφανών Ζαγοριανών καταγράφονται στιγμές και όψεις της νεώτερης εποχής μιας κωμόπολης που έχει σημαδέψει με την ιστορία της τον πολιτισμό της Μαγνησίας.
Ειδικότερα στο πρώτο μέρος που αφορά τους πύργους μετά από ένα ιστορικό πλαίσιο της εποχής περιγράφονται η μορφή και η διαρρύθμιση των πύργων. Επίσης καταγράφονται οι γνωστοί πύργοι και στη συνέχεια ανά συνοικία (Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Άγιος Γεώργιος, Αγία Κυριακής ή «Παζαριού», Αγία Παρασκευής ή «Περαχώρας») παρουσιάζονται άγνωστοι πύργοι που έχουν χαθεί στο χρόνο. Έπειτα μετά από ανακεφαλαίωση επιχειρείται μια χρονολογική κατάταξη των πύργων καθώς και χρήσιμες περιγραφές για άλλες οικήματα, νεοκλασικά και άλλα παλιά σπίτια.
Στο δεύτερο μέρος που αφορά τις βρύσες παρέχονται χρήσιμα στοιχεία για τη σχέση του άνθρωπου με το νερό μέσα από τη λαογραφία, τη λογοτεχνία και ερμηνείες βασικών όρων. Στη συνέχεια περιγράφονται οι βρύσες ανά συνοικία της Ζαγοράς και οι βρύσες στην περιφέρεια της Ζαγοράς.
Το τρίτο μέρος αφορά μνημεία ωρώων για μαχητές των Βαλκανικών πολέμων, της εθνικής αντίστασης και άλλα μνημεία της Ζαγοράς. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με τις προτομές επιφανών ανδρών της Ζαγοράς και του Χορευτού καθώς και προτομές που βρίσκονται στην Αθήνα και τον Πειραιά. Στο τέλος του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί σε ειδικό ευρετήριο να αναζητήσει τα μνημεία που περιγράφονται στο βιβλίο.
Ο Νίκος Διαμαντάκος μέσα από την λεπτομερή και εξαντλητική του έρευνα αποκαλύπτει ένα άγνωστο έως σήμερα αρχιτεκτονικό θησαυρό της περιοχής που σχετίζεται με τα πυργόσπιτα και αρχοντικά της Ζαγοράς. Ο Διαμαντάκος συνδέει τις περιγραφές των οικημάτων με τους ιδιοκτήτες, το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής και αναδεικνύει το πλούσιο οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον της Ζαγοράς. Επίσης καταγράφει με λεπτομερή τρόπο ένα σύνολο κρηνών και βρυσών της περιοχής το οποίο μπορεί να αποτελέσει στον μέλλον ένα σχετικό θεματικό δίκτυο. Ιδιαίτερη είναι και η εργασία του Νίκου Διαμαντάκου για τις προτομές επιφανών Ζαγοριανών που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα θυμίζοντας τις ευεργεσίες και την προσφορά των εύπορων Ζαγοριανών ευπατρίδων της εποχής σε όλη την Ελλάδα.
Ο αναγνώστης κρατώντας στο χέρι του αυτό το χρήσιμο και σημαντικό βιβλίο μπορεί να αναζητήσει μνήμες γνωστές και άγνωστες. Οι ντόπιοι Ζαγοριανοί μπορούν να πληροφορηθούν από το γενεαλογικό τους δέντρο … έως ένδοξες ιστορικές στιγμές καθώς και πρόσωπα που συνδέθηκαν με αυτό το χωριό.
Όλοι οι αναγνώστες της Μαγνησίας μπορούν να μάθουν αρκετά και να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους για την ιστορία της Ζαγοράς που αποτελεί και κομμάτι της ιστορίας της Μαγνησίας.
Για το λόγο αυτό οι διοργανωτές καλούν όλους τους Δημότες Ζαγοράς – Μουρεσίου αλλά και κάθε Μαγνησιώτη πολίτη να τιμήσουμε ένα εθελοντή εργάτη της γνώσης όπως ο Νίκος Διαμαντάκος αλλά και να γίνουμε συνοδοιπόροι μιας ιστορικής καταγραφής για την τοπική ιστορία της περιοχής μας.

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Παρουσίαση βιβλίου του Ζαγοριανού συγγραφέα Νίκου Διαμαντάκου

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΠΑΝΙΑΡΗΣ πρόσθεσε 2 νέες φωτογραφίες.
Παρουσίαση βιβλίου του Ζαγοριανού συγγραφέα Νίκου Διαμαντάκου
για τα μνημεία της Ζαγοράς
Το νέο πόνημα του Ζαγοριανού συγγραφέα και συνταξιούχου δάσκαλου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)» θα παρουσιασθεί τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου κα ώρα 19:00 μ.μ. στο δημοτικό κινηματοθέατρο ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ στο Βόλο.
Η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου διοργανώνεται από το Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου και την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών σε συνεργασία με το Σύλλογο Ζαγοριανών Βόλου και το Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με το χαιρετισμό του Δημάρχου Ζαγοράς – Μουρεσίου κ. Παναγιώτη Κουτσάφτη και στη συνέχεια χαιρετισμό θα απευθύνει η Πρόεδρος της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών κ. Μηλίτσα Καραθάνου. Η εκδήλωση θα συνεχιστεί με την προβολή αποσπάσματος ντοκιμαντέρ εστιασμένο στη Ζαγορά, παραγωγή του πρώην Δήμου Ζαγοράς που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο προγράμματος για τν τουριστική προβολή της περιοχής.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο Κώστας Λιάπης, ερευνητής και λαογράφος και ο Ζαγοριανός Αλέξανδρος Καπανιάρης, υπ. Διδάκτωρ Λαϊκού Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Τ.Π.Ε.. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με την παρέμβαση του συγγραφέα ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης έχει ο Νίκος Τσούκας, Κοινοτάρχης Μακρινίτσας Πηλίου 1990-2002.
Η προσφορά του Νίκου Διαμαντάκου τιμάται καταρχήν από όλους τους φορείς της διοργάνωσης καθώς και από την ιδιαίτερη γενέτειρα του τη Ζαγορά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νίκος Διαμαντάκος έχει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο που περιλαμβάνει δημοσιεύματα σε εφημερίδες και περιοδικά ιστορικού περιεχομένου. Άξιο αναφοράς όμως είναι το πλούσιο εκδοτικό του έργο που περιλαμβάνει πέντε σημαντικά πονήματα που αφορούν την περιοχή του Πουρίου και της Ζαγοράς. Ειδικά το πρώτο του βιβλίο «Το Πουρί, το πολύδροσο χωριό του Πηλίου» που εκδόθηκε το 1997 από την τότε Κοινότητα Πουρίου αποτελεί μέχρι σήμερα ένα σπάνιο εργαλείο στα χέρια των ερευνητών, φοιτητών και ενδιαφερόμενων που θέλουν να μελετήσουν την ιστορία του Πουρίου. Την εκκλησιαστική παράδοση της Ζαγοράς με τα σπάνια μνημεία και την παράδοση των κληρικών αποτυπώνονται στα άλλα δυο του βιβλία : Εκκλησίες και εξωκκλήσια της Ζαγοράς που εκδόθηκε το 2001 από τον Πολιτιστικό Οργανισμού του Δήμου Ζαγοράς και Ζαγοριανοί ιεράρχες και άλλοι κληρικοί που εκδόθηκε από το Δήμο Ζαγοράς το 2007. Ένα άλλο σημαντικό έργο του Νίκου Διαμαντάκου που τεκμηριώνει το πολύπλευρο έργο του στην τοπική ιστορία είναι το βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2010 από το Δήμο Ζαγοράς με τίτλο «Τα σχολεία της Ζαγοράς από το 17ο μέχρι τον 21ο αιώνα».
Το νέο βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου που εκδόθηκε το 2014 από τον Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)» έρχεται να φωτίσει τη σημαντική πολιτιστική κληρονομία της Ζαγοράς ως μιας ιστορικής πολίχνης της Μαγνησίας.
Στις τετρακόσιες εβδομήντα επτά σελίδες του νέου βιβλίου, χωρισμένο σε τέσσερις διακριτές ενότητες που αφορούν τα πυργόσπιτα της Ζαγοράς, τις περίτεχνες βρύσες, τα ηρώα και τις προτομές επιφανών Ζαγοριανών καταγράφονται στιγμές και όψεις της νεώτερης εποχής μιας κωμόπολης που έχει σημαδέψει με την ιστορία της τον πολιτισμό της Μαγνησίας.
Ο Νίκος Διαμαντάκος μέσα από την λεπτομερή και εξαντλητική του έρευνα αποκαλύπτει ένα άγνωστο έως σήμερα αρχιτεκτονικό θησαυρό της περιοχής που σχετίζεται με τα πυργόσπιτα και αρχοντικά της Ζαγοράς. Ο Διαμαντάκος συνδέει τις περιγραφές των οικημάτων με τους ιδιοκτήτες, το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής και αναδεικνύει το πλούσιο οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον της Ζαγοράς. Επίσης καταγράφει με λεπτομερή τρόπο ένα σύνολο κρηνών και βρυσών της περιοχής το οποίο μπορεί να αποτελέσει στον μέλλον ένα σχετικό θεματικό δίκτυο. Ιδιαίτερη είναι και η εργασία του Νίκου Διαμαντάκου για τις προτομές επιφανών Ζαγοριανών που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα θυμίζοντας τις ευεργεσίες και την προσφορά των εύπορων Ζαγοριανών ευπατρίδων της εποχής σε όλη την Ελλάδα.
Ο Ν. Διαμαντάκος με το νέο του βιβλίου ξυπνάει ιστορικές μνήμες, ψηλαφίζει και συστηματοποιεί μαρτυρίες για μνημεία της Ζαγοράς που άλλα έχουν ξεχαστεί και άλλα περιμένουν την αξιοποίηση τους.
Ο αναγνώστης κρατώντας στο χέρι του αυτό το χρήσιμο και σημαντικό βιβλίο μπορεί να αναζητήσει μνήμες γνωστές και άγνωστες. Οι ντόπιοι Ζαγοριανοί μπορούν να πληροφορηθούν από το γενεαλογικό τους δέντρο … έως ένδοξες ιστορικές στιγμές καθώς και πρόσωπα που συνδέθηκαν με αυτό το χωριό.
Όλοι οι αναγνώστες της Μαγνησίας μπορούν να μάθουν αρκετά και να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους για την ιστορία της Ζαγοράς που αποτελεί και κομμάτι της ιστορίας της Μαγνησίας.
Για το λόγο αυτό οι διοργανωτές καλούν όλους τους Δημότες Ζαγοράς – Μουρεσίου αλλά και κάθε Μαγνησιώτη πολίτη να τιμήσουμε ένα εθελοντή εργάτη της γνώσης όπως ο Νίκος Διαμαντάκος αλλά και να γίνουμε συνοδοιπόροι μιας ιστορικής μαρτυρίας κα καταγραφής για την τοπική ιστορία της περιοχής μας.








Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 10)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος 









Μεγάλη αδυναμία για μένα οι βρύσες, δεν το συζητώ!
Κάνω μεγάλο διάλειμμα στην παρουσίαση του βιβλίου!
Περισσότερα, μετά την Εκδήλωση στο Κινηματοθέατρο "ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ" Βόλου, που θα γίνει στις 10. 11.14 και ώρα 19 μ.μ.
Να μην τα πω όλα, πια!

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 9)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος

Αποσπάσματα - (συνέχεια):




Το 1958 με δαπάνη του Δημητρίου Βασδεκά κατασκευάστηκε καινούργια βρύση.....
.....
Ο γιος του κατασκευαστή Χρήστος Βασδεκάς έγραψε σε πλάκα τους παρακάτω στίχους:

"Αυτή τη βρύση που 'κανα
κάτω στο καλύβι
την έκανα να πίνουνε νερό
όλοι, εχθροί και φίλοι.

Όποιος διαβάτης αν περάσ'
και πιει νερό απ' τη βρύση,
δυο λόγια με το νου θα πει
κι εκεί θα τα αφήσει".
σελ.318

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 8)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος

Αποσπάσματα - (συνέχεια):

Πριν αναπτυχθεί ο τουρισμός - υπαίθριος στην παραλία αυτή - τη χαίρονταν μόνο οι Ζαγοριανοί, λίγοι κι αυτοί και όχι συχνά. Ποιος ευκαιρούσε τότε να κάνει μπάνιο!
σελ. 307 (απόσπασμα απ' τη βρύση στη παραλία της Παρίσαινας)
(Δασκάλου το θαυμαστικό)

*

Οι υπαίθριοι παραθεριστές βαθαίνουν τη γούρνα, για να πιουν και να νιφτούν. Κάποιοι τη χρησιμοποιούν και ως ψυγείο για τα ποτά και τα φρούτα τους. Δε φιλοτιμούνται όμως να πάρουν ένα κοπτικό εργαλείο και σκαλιστήρι, για να κόψουν τα αγριόχορτα και να περιποιηθούν το γύρω χώρο. Κανένα αντάλλαγμα για τις πλούσιες παροχές της φύσης. Αυτό θα πει ανέξοδος και άκοπος παραθερισμός!
(Δασκάλου το θαυμαστικό)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 7)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος 

Αποσπάσματα - (συνέχεια):

Πόσο διαφορετική θα ήταν, αλήθεια, η εικόνα και των άλλων βρυσών, αν οι γείτονές τους φρόντιζαν να τις διατηρούν καθαρές!
σελ. 279
(Δασκάλου θαυμαστικό)

*
Με λίγα λόγια η βρύση είναι καλλιτεχνικό δημιούργημα και απορεί κανείς πώς μπόρεσαν οι καλόγεροι να βρουν και να φέρουν δεξιοτέχνη γλύπτη, πριν από διακόσια και πλέον χρόνια, όταν η χώρα μας στέναζε κάτω από τον οθωμανικό ζυγό!
Πληγώνεται η ψυχή στη θέα ενός κομψοτεχνήματος, εγκατελειμμένου στην αδυσώπητη φθορά του χρόνου.
σελ. 291 (απ. απ' τη βρύση στο μοναστήρι Αγίων Ταξιαρχών)
(..................)



Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 6)

*
ΣΤΟΠ, γι' απόψε!
Ξημερώματα....

(Ημερολογιακό. Θα το αντιγράψω στο μέλλον...)

Κρατάω την θέση του, απλά! (Εδώ θα "παρκάρω" και τα επόμενα "ΣΤΟΠ" μου!)

Δικαίωμα!

******
Ξημέρωμα Τρίτης 12:06

Μετά την βιβλιοπαρουσίαση.
Άργησα να γυρίσω σπίτι, πολύ!
Πρώτη μου κίνηση να πω, πως η παραλία του Βόλου, μοσχομύρισε Ζαγορά, απόψε!
Και δεύτερη, να κάνω κόπυ το παλιό πρώτο μου ΣΤΟΠ!

Χαρούμενη, συγκινημένη και ικανοποιημένη, απ' την Βιβλιοπαρουσίαση απόψε, δεν το συζητώ!

*
ΣΤΟΠ, γι' απόψε!
Ξημερώματα 27/10/14
Ώρα 5:01π.μ. Δευτέρας
Αποφάσισα να το παρουσιάσω αλλιώς, Δάσκαλε!
Θέλω να τονίσω άλλα, απ' αυτά που φαντάζομαι θα ειπωθούν στην Βιβλιοπαρουσίαση.
Μπορεί να εμφανίσω την ανάρτηση μετά, αφού έρθω, ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ και βεβαιωθώ!
...Γιατί, τελικά, τα βιβλία σου, δεν είναι μόνο ιστορικής έρευνας! Έχουν πολλά από Δάσκαλο Νίκο Διαμαντάκο, μέσα!
Αυτόν ψάχνω, απόψε!
Τα ιστορικά, κουτσά στραβά, θα τα μάθω. Κι αν δεν τα μάθω εγώ, δεν τρέχει και τίποτα! Πολλά δεν έμαθα! Εσένα, όμως, θα σε ψάξω καλύτερα, γιατί είσαι πηγή με πολύτιμο νερό και δε μου φτάνει για σένα ο τίτλος ιστορικός ερευνητής - συγγραφέας. Είναι πολύ λίγος! Το θεωρώ Νο 5, Ομώνυμο Κεφάλαιο... με την βρύση του Κατσ (ι) κά, που καταπλακώθηκε...

Κι άλλο:
Απορώ! Ήμουν μαθήτριά σου δυο ολόκληρα χρόνια, Πέμπτη και Έκτη Δημοτικού. Πού έμαθα να βάζω τόσα θαυμαστικά και τόσα κόμματα; Πού τά 'μαθα, πες μου! Στα περιοδικά ή στα λευκώματα; Στο βιβλίο σου, τα ψάχνω, απόψε! (Και γιόρταζε κι ο άντρας μου και είχα και τα ξενητεμένα μου! Όταν μου έφερε όμως χθες την πρόσκληση ο άντρας μου... είπα, απόψε, αύριο, μεθαύριο, έχω αντιγραφή!)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, για την τιμή, Δάσκαλε!
Με σκλάβωσες!
Δάσκαλε, Σ' εκτιμάω, αφάνταστα! Είσαι ΤΡΑΝΟΣ! Δεν το συζητάμε!
Νά 'σαι γερός, Δάσκαλε και ευτυχισμένος και να γράφεις! Πες το κι έρευνα, κι εσύ, δε με πειράζει! Ξέρω να τα ξεχωρίζω εγώ, όπως τότε.... (βλέπε: καλολογικά στοιχεία)

Υγ. 1 Κι επειδή το ίντερνετ είναι μεγάλο λεξικό, πετάχτηκα ως το διθέσιο Δημοτικό Σχολείο ΟΣΣΑΣ, για όσους δεν τα θυμούνται...

Αν κάνω καλή παρουσίαση, θα με περάσεις τάξη, Δάσκαλε;
Θα μου χαρίσεις, άραγε και το επόμενο βιβλίο σου;

Υ.Γ. 2 Θα κλείσω αυτή την ανάρτηση, ως: Αλλιώς 1 (Μας βγήκε 6, δεν πειράζει!)

ώρα 5:39!

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 5)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος

Αποσπάσματα - (συνέχεια):

Ρωτώντας για το θλιβερό κατάντημά της, έμαθα ότι στην περυσινή βαρυχειμωνιά η σαθρή σκεπή της έπεσε απ' το βάρος του χιουνιού. Άκουσα και το χειρότερο: ότι κάποιοι γκρέμισαν τους τοίχους και τα πεζούλια, και πήραν τις ορθογωνισμένες πέτρες. Απίστευτο μου φαίνεται!
σελ. 242 (12, Βρύση Χατζηγιαννακού - Τ' Χατζηγιαννακού η βρύσ') 
( Να μη συ φαίνετι, ντιπ, Δάσκαλε!)

*

4. Βρύση ομώνυμη με την παραπάνω βρύση (καταστραμμένη) (3 Βρύση του Κατσ (ι)κά)
....
Αυτή η βρύση εκθεμελιώθηκε και καταπλακώθηκε από χώματα, όταν διανοίχτηκε ο αυτοκινητόδρομος, πριν σαράντα περίπου χρόνια. Από τότε δεν έμεινε στην επιφάνεια κάποιο τμήμα της βρύσης. Εκείνο που μαρτυρεί την υπάρξή της είναι το νερό που αναβλύζει από το έδαφος.
(Με συγχωρείς, Δάσκαλε, αλλά εδώ, θα σε διακόψω, με ένα δικό μου μεγάλο θαυμαστικό! Τι να τα κάνει τα "τμήματα", το νερό; Όσο ανίκανοι κι αν είμαστε εμείς να αναστηλώσουμε την βρύση, ευτυχώς, αυτό, πάντα, θα αναβλύζει!!! Πηγή, λέμε!)
Γείτονες λένε ότι, αν γίνει προσεκτική ακσκαφή στον τόπο που ήταν η βρύση, θα βρεθούν πολλά κομμάτια της, πολύ πιθανόν και η κτιτορική της επιγραφή, και ότι είναι δυνατόν η αρχοντική βρύση, με τη συναρμολόγηση και τη χρειαζούμενη επισκευή των τμημάτων της, να "αναβιώσει", να στηθεί πάλι σε παρακείμενη θέση κάτω από το μεγάλο πλατάνι και να αποτελέσει ιστορικό στολίδι.
Απευθύνω παράκληση προς τη Δημοτική Αρχή να εντάξει την αναστήλωση της αφανισμένης βρύσης σε κάποιο Κοινοτικό Πρόγραμμα συντήρησης των παλαιών κρηνών.
σελ. 260
(Κι εγώ, Δάσκαλε! Κι εγώ!)

*

Η ροή του νερού ρυθμίζεται με διακόπτη. Όμως, από ότι είδα και έμαθα (μήνα Αύγουστο του 2011), σπάνια τρέχει νερό. Γι' αυτό η γούρνα και ο γύρω χώρος  είναι γεμάτος φύλλα, κάτι που προκαλεί άσχημη εντύπωση, γιατί οι βρύσες γίνονται όχι μόνο για τον καλλωπισμό ενός τόπου αλλά και για να παρέχουν νερό. Βρύση χωρίς νερό, και μάλιστα σε τόσο κεντρικό μέρος, είναι άχρηστη.
(Δάσκαλε, ντρέπομαι! Δε γράφω ούτε σελίδα, ούτε που είναι! Μαγκιά μου! Και δικιά σου, κυρίως!)


*

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος - (Αλλιώς 4)

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος

Αποσπάσματα - (συνέχεια):

3. Βρύση του Δεσπότη (Τ' Δισπότ' η βρύσ')
σελ. 211

....
Στην αριστερή υπάρχει σταυρός με την γνωστή αρχικογράμματη φράση "IC XC N-K" (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ) και στη συνέχεια η φράση: "Η ΚΡΗΝΗ ΑΥΤΗ ΡΕΙ ΤΟΙΣ ΔΙΨΩΣΙΝ ΥΔΩΡ" (Η βρύση τρέχει νερό γι' αυτούς που διψούν).
Στη δεξιά πλάκα διαβάζουμε το σύντομο ιστορικό της βρύσης:
"ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΔΙ' ΕΞΟΔΩΝ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ 1765"

...
Ο Πατριάρχης Καλλίνικος (1713 - 1791), κατά κόσμον Κωνσταντίνος Δημητρίου Μαυρίκιος, χρημάτισε πρώτα Επίσκοπος Προϊλάβου (της σημερινής πόλης Βραϊλας της Ρουμανίας) και έπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης, ως Καλλίνικος Γ'. Το 1762 επανήλθε στη Ζαγορά και έζησε εκεί μέχρι το θάνατό του. Το σπίτι του (πύργος) ήταν στο πλάτωμα, πιο πάνω από τη βρύση, εκεί που τώρα έχει κτισθεί νέα οικία.
Στα παιδικά μου χρόνια, τους καλοκαιρινούς μήνες, πηγαίναμε στη βρύση από μακρινές γειτονιές, μεσημέρι - βράδυ, να πάρουμε νερό στο λαήνι ή στο γκιουμάκι, γιατί εκτός από κρύο θεωρούνταν και πολύ καλό. Επίσης στα διαλείμματα της σχολικής εργασίας, αν και το σχολείο απείχε απ' τη βρύση 150 περίπου μέτρα, τα παιδιά - περισσότερο τ' αγόρια - πήγαιναν τρέχοντας να ξεδιψάσουν, γιατί το νερό στη σχολική βρύση, που έτρεχε από ένα σωλήνα, δεν θεωρούνταν κατάλληλο.
Η βρύση, αν και κτίστηκε με έξοδα του Πατριάρχη Καλλινίκου, πήρε ως επωνυμία τον τίτλο του δεσπότη, όχι του πατριάρχη, μάλλον για το λόγο ότι η λέξη δεσπότης είναι πιο σύντομη, ευκολοπρόφερτη και πιο οικεία από τη λέξη πατριάρχης. Είναι η δεύτερη σε αρχαιότητα βρύση της Ζαγοράς και από τις αρχαιότερες στο Πήλιο.
Δυστυχώς η μακρόχρονη ιστορία της και η πατριαρχική της προέλευση δεν θεωρήθηκαν μεγέθη σεβαστά. Βρίσκεται μόνιμα στο περιθώριο του ενδιαφέροντος της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής και παντός δυναμένου να κάνει κάτι καλό στον τόπο του. Και όμως η τοποθέτηση καινούργιων κάγκελων από συμπαγές σίδερο, η κοπή των χόρτων, η τοποθέτηση μιας πέτρινης πλάκας στο στόμιο της στοάς, ένα αυλακάκι για τη διοχέτευση του νερού καθώς και η τοποθέτηση δυο πινακίδων στα δρομάκια  προσπέλασης με τη ένδειξη "ΒΡΥΣΗ ΤΟΥ ΔΕΣΟΤΗ" δεν απαιτούν μεγάλη δαπάνη. Η διαφύλαξη και προβολή τέτοιων ιστορικών μνημείων συνιστά υποχρέωσή μας αλλά προσφέρει και οφέλη στον τόπο μας.
σελ. 214
(Αχ! Δάσκαλε... Δήμαρχος διαρκείας, έπρεπε να γίνεις εσύ, αλλά... εσύ, εκεί! Να μας μάθεις την Ιστορία! Μέχρι να την μάθουμε εμείς, πάνε οι βρύσες μας και άλλα πολλά!)