Αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες

Γειά σας γειά σας..

Το αργήσαμε λιγάκι και σήμερα ε..

Λοιπόν είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος to begin with, βρήκα στα seven την "Ψυχή στο στόμα" του Οικονομίδη! Να μην τρώμε τις άπειρες ώρες στο Azureus, ειδικά όταν δεν παίζουν seeds..

Απεργία υποτίθεται στην Πάτρα σήμερα ( χτες, Τετάρτη ), τα λεωφορεία κάναν δρομολόγια κάθε μια ώρα. Ρε ή την κάνεις την απεργία ή δεν την κάνεις, να ξέρουμε και μεις. Πώς την είδανε, Μεγάλης Παρασκευής ημιαργία; Άκουσα και για τα εμπορικά καταστήματα, τώρα να σου πω δεν ξέρω, ήμουν πάνω στο ΤΕΙ, πάντως είδα πολλά κλειστά περίπτερα στο δρόμο.

Τι σκεφτόμουν σήμερα ρε..

Θα σε γυρίσω χρόνια πίσω. Φαντάσου ότι είσαι 8 χρονών. Τότε που η ζωή ήταν παιχνίδι και 1+1 έκανε πάντα 2. Ωραίες εποχές ε;

Θυμήθηκα, που λες, τα σκηνικά που γινόντουσαν στα πάρτυ που κάναμε. Μαζευόμασταν, όλη η τάξη, 20 παιδάκια μέσα σε ένα σπίτι. Και ειδικά αν ήταν απόκριες.. ου καλά!!.. χαμός στο ίσωμα ρε.. Και κάθε πάρτυ είχε την δική του προσωπικότητα. Να του Χρήστου για παράδειγμα, που είχε για αυλή ένα τεράστιο διάδρομο 20 x 1,5 μέτρα, και παίζαμε εκεί μπάλα, ενώ τα κορίτσια μέναν μέσα. Καλά κλασσικό αυτό.

Η στου κολλητού μου του Πάρη, που έμενε και εξακολουθεί να μένει αρκετά εκτός Αθήνας. Το πάρτυ εκεί γινόταν έξω. Μισό στην αυλή, μισό στους δρόμους. Μπάλα, βόλτα στα άχτιστα οικόπεδα με χαμηλή βλάστηση , "εξερεύνηση" το λέγαμε , παιχνίδι με τον Rigo, τον σκύλο του, που τώρα πάει..

Και τόσα άλλα παραδείγματα..



Και μέσα σε όλα, θυμήθηκα.. τον Άκη.

Για κάποιον παράξενο λόγο, ήταν το παιδί που.. δεν ξέρω πως να στο περιγράψω. Με όρους ενηλίκου, έκοβε και έραβε μέσα στην παρέα κατά τα "θέλω" του. Τα οποία ήταν ενίοτε τόσο ισχυρά, που υπήρχαν φορές που άλλαζε πρόγραμμα η παρέα, και δεν αναφέρομαι σε μας τα πιτσιρίκια, αλλά και τους γονείς που μας συνόδευαν, κατά την επιθυμία του. Ο αυτοδιορισμένος "αρχηγός της παρέας", που δίχαζε, διέβαλλε, και είχε τον κλειστό κύκλο του, διατηρώντας ταυτόχρονα "καλές σχέσεις" με όλους.

Αυτό το παιδάκι λοιπόν, σε αρκετά parties κλεινόταν μέσα σε ένα δωμάτιο μαζί με τον κλειστό του κύκλο, είτε παίζοντας game boy ( ναι, το θυμάσαι; ) ή λέγαν ποιός "γουστάρει" ποιά, ξέρεις τώρα, αθώα πράγματα παιδικά, υιοθετώντας όμως μια "ελιτίστικη" συμπεριφορά, η οποία δούλευε όμως και τα υπόλοιπα πιτσιρίκια σκοτώνομασταν να μπούμε έστω και για λίγο μέσα στο συγκεκριμένο δωμάτιο.. χωρίς αποτέλεσμα.

Τελικά το σχολείο είναι σοφό, γιατί σου μαθαίνει την ζωή..