μή, τέρας!

Δεν αντέχω άλλο..

Η παράσταση πάει καλά, είχαμε κόσμο και σήμερα του Αγ. Νικολάου, σαν χτές δηλαδή, καμμιά 200άρα + άτομα. Μια έμεινε ακόμα, τελειώνουμε. Άιντε επιτέλους να κάνουμε και κάτι άλλο στη ζωή μας. Σοβαρά, υπάρχουν τόσα που μείναν πίσω..

Με την ευκαρία ανέβηκε η μάνα μου και ο πατέρας μου να με δούνε. Να ναι καλά οι άνθρωποι, η μάνα μου όμως φρόντισε να μου κάνει τα νεύρα κορδέλες και πάλι. Η συγκατοίκηση μαζί της είναι αδύνατη, πόσο μάλλον σε 30τμ. ...
Τσακωθήκαμε 2 φορές σήμερα, μια πριν και μια μετά την παράσταση.

Οι λόγοι ;

Κοίτα να δεις, είμαι άνθρωπος που θεωρώ το σπίτι μου άβατο, δεν επιτρέπω καμμία επέμβαση / παρέμβαση στο χώρο μου με οποιονδήποτε τρόπο. Χωρίς την έγκρισή μου φυσικά. Δεν ξέρω πώς ακούγεται αυτό, ούτε και με ενδιαφέρει. Το πώς ζω και τι κάνω είναι δικός μου λογαριασμός, από την στιγμή που ό,τι σκατά κατάφερα τα έκανα μόνος μου, και όταν ήμουν σα γαμώ το χριστό μου και τώρα που αρχίζω να είμαι φυσιολογικός άνθρωπος. Που πιστεύω ακράδαντα ότι αν ζούσα ακόμα ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, τώρα θα ήμουν χειρότερα σε όλους τους τομείς. Με την μόνη διαφορά ότι ΙΣΩΣ ήμουν σε καλύτερο στάδιο στην σχολή μου.

Έτσι λοιπόν όταν η μάνα μου πήγε και ψώνισε σήμερα ενώ κοιμόμουν, και με πήρε τηλέφωνο από το δρόμο για να μου πει ότι θα φέρουν τα πράγματα, μου γύρισε το μάτι.
Της είπα, φυσικά, τα κλασσικά, "σου έχω πεί τόσες χιλιάδες φορές γαμώτο, να μην ψωνίζεις, εγώ δεν ψωνίζω, ό,τι χρειάζομαι πάω και το παίρνω", ήρθε σπίτι, δεν της μίλησα για το θέμα, απλά καθόμουν στο pc αλλά όχι.. έπρεπε να το αναλύσουμε!

Φυσικά!

Τσακωθήκαμε για μία ακόμα γαμημένη φορά, με τις ίδιες γαμημένες ατάκες και από τα δύο στρατόπεδα, εγώ συνέχιζα να παίζω WoW για να ηρεμήσω, έφαγα, έχεσα 4 φορές γιατί κρύωσα και έφυγα - επιτέλους ελεύθερος - για το ΤΕΙ, κατά τις 5.

Τα της παράστασης άστα. Χάσαμε ατάκες ΚΑΙ σήμερα, έπαιξε πολύς αυτοσχεδιασμός κάτι που δεν άρεσε στην Κωσταντίνα και μας τα έψαλε, και σπάστηκα πολύ γιατί σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από μια που έχει δίκιο, αυτοσχεδιάζαμε επειδή ξεχνούσαμε. Δηλαδή δεν μου αρέσει όλη αυτή η φάση του χωσίματος στα αποδυτήρια. Σταρχίδια μου όμως, μια παράσταση έμεινε και μετά χαλαρά, ρόλο δεν ξαναπαίρνω. Πάντως, στους αποκάτω άρεσε και πάλι, και ανησυχώ..

Γύρισα σπίτι σα μαστούρης, κάθε φορά μου βγαίνει όλη η ενέργεια πάνω στη σκηνή και μετά δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου, με τριγυρίζει και κάτι σήμερα και ήμουν αλοιφή.
Δεν βγήκα με τα παιδιά της ομάδας ούτε πήγα - φυσικά - στο xp.. αντ' αυτού έκατσα μέσα για να χαλαρώσω. Τι το ήθελα;

Άρχισε να ρωτάει η μάνα μου τι έχω, τίποτα μάνα είμαι κουρασμένος, από πότε,χτές ήσουν μια χαρά, και χτές κουρασμένος ήμουν αλλά όχι έτσι, πόσο καιρό το έχεις αυτό, κάτσε να σου φτιάξω κάτι, άστο , φάε ένα πορτοκάλι πιές μια ασπιρίνη και ξάπλωσε , αγριοκοιτάω , κάθομαι στον υπολογιστή και ξαπλώνω στην καρέκλα, άρχισε πάλι τις ερωτήσεις, της έδωσα απαντήσεις προφανώς μη ικανοποιητικές ( είμαι απλά κουρασμένος ) άρχισε να τσιρίζει γιατί την αποκλείω και δεν την αφήνω να με βοηθήσει, λίγη γαμημένη ηρεμία θέλω και να μην φωνάζεις 12 το βράδυ, γίνεται;

Ειλικρινά, εκείνη την στιγμή ήθελα να σηκωθώ και να αρχίσω να σπάω ότι έβρισκα μπροστά μου μέσα στο σπίτι. Τηλεόραση, πισί, τα πάντα, να γίνουμε κώλος και να βγει η γειτόνισσα να φωνάζει ΣΣΣΣΣ πάλι, καλή μαλάκω. Φυσικά, για μια ακόμη φορά το σενάριο έμεινε στην φαντασία μου, και έτσι ξέσπασα. Εσωτερικά.

Πού θα πάει, αύριο φεύγει για Αθήνα.

Άιντε, φεύγει και η παράσταση.

Άιντε να φύγω και γώ.

Που σκατά να πάω;
Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι σε ένα χρόνο θα είμαι πάλι 120 κιλά, με μακρύ μαλλί και προβλήματα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Σίγουρα δε θα το αφήσω να γίνει, απλά αυτή τη στιγμή θέλω να χαθώ και πάλι..

Δεν ξέρω γιατί σκέφτομαι έτσι σήμερα, ίσως φταίει που η μάνα μου βρίσκεται 50 εκατοστά από δω που κάθομαι και διαβάζει εφημερίδα.



(Roger Waters)
Mother do you think they'll drop the bomb?
Mother do you think they'll like this song?
Mother do you think they'll try to break my balls?
Ooooo Mother should I build the wall?
Mother should I run for president?
Mother should I trust the government?
Mother will they put me in the firing line?
Ooooo Is it just a waste of time?
[alternate: Ooooo Mother am I really dying?]
(David Gilmour)
Hush now baby, baby, don't you cry.
Mother's gonna make all your nightmares come true.
Mother's gonna put all her fears into you.
Mother's gonna keep you right here under her wing.
She won't let you fly, but she might let you sing.
Mama's gonna keep baby cozy and warm.
Ooooh babe ooooh babe oooooh babe,
Of course mama's gonna help build the wall.
(Roger Waters)
Mother do you think she's good enough -- for me?
Mother do you think she's dangerous -- to me?
Mother will she tear your little boy apart?
Ooooo Mother will she break my heart?
(David Gilmour)
Hush now baby, baby don't you cry.
Mama's gonna check out all your girlfriends for you.
Mama won't let anyone dirty get through.
Mama's gonna wait up until you get in.
Mama will always find out where you've been.
Mama's gonna keep baby healthy and clean.
Ooooh babe oooh babe oooh babe,
You'll always be baby to me.
(Roger Waters)
Mother, did it need to be so high?

apo pili koro

Ο καιρός γαρ εγγύς.

και όσο ο καιρός εγκίζει, τόσο μας αγγίζει και το άγχος. Το οποίο κατά κύριο λόγο βγαίνει με ξεσπάσματα και νεύρα, κάτι που δεν μαρέσει καθόλου.

Δεν περίμενα να λέω κάθε φορά, άντε να τελειώσει η παράσταση να τελειώνουμε..
πράγμα, που το οδήγησαν εκεί ορισμένες συμπεριφορές και καταστάσεις. Και δεν είναι όλοι οι άνθρωποι οι ίδιοι, και υπάρχουν διαφορετικές οπτικές. Όταν όμως δεν μπορείς να δεχτείς ότι ο άλλος είναι αλλού, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν το βλέπεις δηλαδή, αλλά δε σε νοιάζει, γιατί πιστεύεις δογματικά ότι εσύ είσαι ο σωστός, για τον χψζ λόγο.

Έχει χαθεί ο ερασιτεχνισμός, όχι στην έννοια της λέξης, αλλά στην ουσία της.

Αι να τελειώνουμε.

time for me to retire now and become a duck..

Κρύο, καιρός για τρίο..

Γειά...............

Βλέπω αντ1, στο x-factor διάφορα ψώνια σε επανάληψη..
και μέσα σε όλα, εμφανίζεται η.. Πολυξένη!

Ναι ναι, η γνωστή Πολυξένη "πάρτα πράγματά σου πάρτα και άντε γειά"
Η κοπέλα εκτός από πολύ καλή φωνή είναι και εξαιρετικά όμορφη, και φαίνεται προσγειωμένη. Πολύ καλό, άμα λάβεις υπόψη τι κυκλοφορεί εκεί έξω..



στα δικά μας καθημερινά τώρα..

ΣΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

σοβαρά, δεν παίζει να σκέφτομαι οτιδήποτε άλλο, και αυτό νομίζω φαίνεται..

λαβ' a burst

Καλημέρα!!!

Μεταξύ συμφοράς και ακαθαρσίας ευρισκόμενος, βλέπω μια απόλυτα ενημερωτική εκπομπή για nolifers στον Άλφα ( οχι την μπύρα, το κανάλι ) ( όχι της βενετίας, της τηλεόρασης ).

αχμ, και τώρα που γίναμε τελείως συγκεκριμένοι, πάμε παρακάτω, μας πιέζει ο χρόνος γαρ.

Γενικά.

Σε μια ώρα έχω πρόβα στης Φιλίτσας και δεν μπήκα ακόμα για μπάνιο, μέχρι αύριο πρέπει να καθαρίσω το αχούρι μου ( πόσες φορές το έχω πεί αυτό την τελευταία βδομάδα; ) , στις 5-6-7 Δεκέμβρη έχουμε παράσταση και 15 Δεκέμβρη λήγει η προθεσμία για 2 εργασίες.

Λοιπόν, χτές για πρώτη φορά κατάλαβα πόσο σε απογειώνει η στολή, στο θέατρο. Και αύριο έχουμε πρόβα στο συνεδριακό, που σημαίνει ότι ο Φωτάρας πατάει σανίδι μετά απο κάτι μήνες. Ω ρε ρεεεεεεεε ( τι άκυρο ήταν αυτό! )

Οι επόμενες μέρες θα έχουν τρελό ενδιαφέρον.



we will be able to fly.. <3

Hallowed be thy cheese

Eimai edw ston filo mou ton Aggelo, sto LINA Netcafe pou douleyei diladis, eks ou kai ta greeklish kai zitaw signwmi apo to morfwmeno exypno kai psagmeno koino mou gia tin varvarotita pou apopneei i simerini diadiktyaki partouza skepsewn, dystyhws den ehw alli epilogi, ta pcs edw den xeroun ellinika.

Perimenoume loipon tin pitsa, apo tin ravenna, o Aggelos paizei klasika ton Oriax, kai perimenoume tin pitsa, apo tin ravenna..

Toso kala..

Eihame kai provoula prin, eimaste 12 meres prin tin parastasi kai i natasa den irthe simera, hwris kan na eidopoiisei. Tin ehw myristei egw tin doulitsa, tha ta paratisei twra sto telos. Pali kala pou ehoume Aliki power kai mathainei ton rolo tis :P

I Natasa einai etsi kai alliws periergo atomo, einai etsi k alliws xeno swma stin omada, apo moni tis diladi giati oi ypoloipoi eimaste poly kala metaxy mas, den xerw an ginetai kalytera. Fysika ehei elafryntika, skinika kai katastaseis apo to parelthon pou mas ehei pei , apo tin alli omws ehw tin entypwsi oti ta hrisimopoiei ws "dikaiologia" gia na min tin zorizoume. Pera apo ta viwmata pou paizoun se aytin simantiko rolo, i symperifora einai kai thema haraktira. Giati kai allous xerw pou perasan pragmata stin idia klimaka,diaforetika vevaia, kai to paleyoun kai pane kala. Na min epektathw.

Perimenoume tin pitsa.

Ainte re malaka, argei?

Entometaxy to magazi einai apenanti! AAAAAAA IRTHE..
epistrefwwwwww

Gia mia akoma fora, na dwsoume sygharitiria stous psistes tis ravenna. Afou skeftomai na valw kefalaio san eterorrythmos stin pitsaria gia na trww tsaba. :D

Na eiha kai kefalaio..

PREPEI na grapsw tin ergasia stin touristiki politiki.
PREPEI na xanapaw na parakolouthisw mathimatika kai logistiki thewria giati ehw na paw kairo.
PREPEI na kanw polles proves monos mou ta logia giati kati den mou aresei.
PREPEI na kanw tin ergasia sta touristika k naytiliaka grafeia.
PREPEI na kanw tin ergasia stin diafimisi. Alla ayto einai paneykolo.
PREPEI na sikwthw ayrio nwris na parw ta pragmata tou thodori apo ta eshop.
kai meta PREPEI na paw tei stin diafimisi kai OH FUCK
PREPEI NA GYRISW SPITI TWRA NA FTIAXW TIN MAIN COURANTE TIS PROIGOUMENIS TETARTIS GAMW GAMW.
goustarw poly main courante, einai san sudoku, ehei poly fasi me ayta ta tetragwnakia..



mpika se mia filiki zwni hwris na kanw kati idiaitero. LOL
krima.
..or was it just testing?

oh holy crap, de me noiazei.

Paw spiti

Αν de γαμεί η σουπιά..

Αίντε γαμήσου δεν θα ξανακάνω ψυχανάλυση από εδώ.

Την βρήκα εύκολα και κάθομαι και γράφω,γράφω,γράφω.. ΣΟ ΦΑΚΙΝ ΓΟΥΑΤ?

Δράση χρειάζεται, όχι σκέψη. Και αν η μόνη δράση είναι να χτυπάω τα δάχτυλά μου στο κιμπορντ, ζήτω που χεστήκαμε.

Τρώω σκαλώματα ώρες ώρες ρε.

Γερά σκαλώματα.. Έβλεπα μια παράσταση σήμερα, ο άνθρωπος και το ποντίκι κάπως έτσι, και ήμουν πρώτη σειρά. Λοιπόν τριγύριζε στο μυαλό μου, ενώ παίζανε, να ανέβω στην σκηνή και να κάνω μαλακίες. Έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Σε 13 μέρες παίζουμε και εμείς..
Και δεν ξέρω αν θέλω να παίξω επιτέλους, την πιλατεύουμε από πέρσι τον απρίλη, ή να τελειώνω.. Μάλλον και τα δύο.



Συν τοις άλλοις, είμαι πιο μπερδεμένος από ποτέ..

Σκατά ρε.

ooooooooooh.. i cannot reach you now..

βατοπαίδι, όλη μέρα βατοπαίδι.

Ξέρεις, λειτουργεί αρνητικά αυτό, εννοώ ότι είναι ένα μεγάλο και σοβαρό θέμα, το οποίο φροντίζουν οι δημοσιοκάφροι με τους τριγύρω τους να το κάνουν να χάσει την ουσία του.

Πώς ήταν ρε παιδί μου το ζαχογκέιτ, που αντί να κοιτάνε τι γινόταν στο ΥΠ.ΠΟ ψάχνανε ποιός πούλαγε τσόντες..

Στο τέλος ο κόσμος έχασε κάθε ενδιαφέρον.. δεν είναι τυχαίο, δεν μπορεί να είναι..

Σκατά, έβγαλε κρύο..

Έβαλα το Wrath of the Lich King..

Ξέρω, ότι θα έπρεπε να είναι το τελευταίο των τελευταίων που θα σκεφτόμουν να κάνω, είχα όμως φαγωθεί! Δεν γινόταν. Τέσπα, με μέτρο και όλα καλά..

Θέλω να την δω.. γαμώτο.. Αχ, αν δεν ειχ..

γάματο.

Η ζεστή μέρα, από το επίδομα θέρμανσης φαίνεται.

Αύριο σφίγγουν οι κώλοι! Περνάει από την συνέλευση η εισήγησή μας. Αν δεν περάσει, κλαύτα, αναβάλλεται η παράσταση. Φοβερό;

Έχει τώρα στην ΝΕΤ, ένα από τα πολλά υπερεγώ μου, μάλλον ένα από τα υπερεγώ που θα ήθελα να είχα, τον Τομ Ρίπλευ, δεν ξέρω αν λέγεται έτσι και η ταινία. Καταφερτζής, έξυπνος, δείχνει nerd, ίσως χαζός, αλλά δεν είναι αυτό που φαίνεται. Μακάρι να μπορούσα και γω να παίζω mind tricks με τους γύρω μου και όχι μόνο με λεξούλες.

Δε βαριέσαι..

Κάθε στιγμή μου έρχονται στο μυαλό σκηνές σκόρπιες, άκυρες ιστορίες της φαντασίας μου. Οι οποίες μένουν σκηνές. Δεν μπορούν να έχουν αρχή υπόθεση εξέλιξη μέση και τέλος. Θέλω να κάνω πολλά και σκαλώνω σε ένα μέτριο τίποτα.

Με εκνευρίζουν πολλά σε μένα, και τα περισσότερα τα έχω αποδεχτεί. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσπαθώ να τα αλλάξω.. σε φυσιολογικά πλαίσια.



Πολλές φορές οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι ελάχιστες ( η πουστιά του σκηνοθέτη που λέγαμε σε άλλο post ), και συνήθως ασήμαντες. Όπως ένα λουλούδι, μέσω msn, που αποτελείται απο το γράμμα F και δύο παρενθέσεις, μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις..

123

Και μέσα σε μια στιγμιαία αναλαμπή ενός φωτός που όμως δεν ήταν φώς, μιας αστραπής που δεν έπεφτε στην γη, ενός κρότου που γέλαγε υστερικά,

δεν είναι σπαστικό να μην έχεις σήμα;

actually, i have done it! dewars, ζωντανεύει την φαντασία. lsd, αυξάνει την συνειδητή αντίληψη. Μαλάκα μου, πάμε να φύγουμε. Θα φάμε πούτσα! Δουλειά δεν είχε η τράπεζα, το μουνί της χτένιζε. Αν είναι δυναμόν, αυτή πέρασε το όργανο για φέτα του ζαμπόν. Νεγκρόνι το γουρουνάκι, καπνιστό. ΣΟΒΑΡΑ ΜΙΛΑΣ; Όχι, μου αρέσει να ψαρώνεις και να καθαρίζω λέπια όπου κάτσεις. Όπου ναναι θα σταματήσω να γράφω ότι σκέφτομαι γιατί θα σταματήσω να σκέφτομαι. Οι death knites είναι overpowered. Νερφ εμ. ΤΩΡΑ.

όλ9

μπροστά στα μάτια μου, λουσμένο στον ιδρώτα ένα παράξενο πλάσμα, βγαλμένο από την πιο βαθιά χαράδρα της κόλασης και τα πιό αρρωστημένα όνειρα του Νταλί, σερνόταν με ανίερες κινήσεις προς το μέρος μου. Τα μακριά και κοκκαλιάρικα δάχτυλά του, πίεζαν το έδαφος με δύναμη σπρωχνοντάς το προς τα πίσω, ενώ το κεφάλι του, ένα γκριζο-καφέ κρανίο με ελάχιστο δέρμα στο χρώμα του θανάτου που κάλυπτε την περιοχή γύρω από το στόμα και τα μάτια του, με λίγα αραιά μαύρα μαλλιά, σαν καρικατούρα του Στάθη Ψάλτη, στηριζόταν σε έναν πολύ λεπτό λαιμό που με το ζόρι το στήριζε στην βάση του.

Τζελ ή αφρός; Νερόμπομπα σε μπαλονάκι η προφυλακτικό με άρωμα βανίλια; Υπάρχει άρωμα βανίλια; Μα δεν είναι εκτός εποχής; Πρέπει να είναι πανάκριβες..

Και τί έχει σημασία τελικά; Ρώτησε η Αλεξία, γαντζωμένη στο μπράτσο του Μπάμπη.
Από κάτω τους, το Χάος και η Καταστροφή σαν δυό φίδια που προσπαθούνε το ένα να καταπιεί το άλλο,δίνανε την δική τους μάχη για την κυριαρχία στον Χώρο.



Να ζείς.. απάντησε ο Μπάμπης, και την έσπρωξε στο κενό.

Sin κ γην..

Αχμ, καλησπέρα!

Μόλις επέστρεψα, από ένα γεμάτο ( επιτέλους ), όσο και κουραστικό διήμερο στην Αθήνα.

17 Νοέμβρη σήμερα, και απότι είδα στην τιβί η πορεία είχε πολύ κόσμο παρά την βροχή.Ελπίζω η τελευταία να αποθαρρύνει τους "αναρχικούς" της πλάκας να βγουν πάλι να τα σπάσουν. Εκτός αν τους πληρώσουν extra, οπότε..

Λοιπόν, μετά από αρκετόοοοοο καιρό βρεθήκαμε με την Βίλλυ και τα είπαμε α λιτλ μπιτ!! That was great, όπως και η άκρως εποικοδομητική συζήτηση με τον Γιώργο..

Να κάνω θα μου επιτρέψεις, ένα flash back στο Πολυτεχνείο..
Πήγα την Κυριακή, μετά το μεσημέρι, να "δω τι παίζει", να κάνω μια βόλτα στον χώρο. Δε λέω να "τιμήσω τους νεκρούς", γιατί δεν τιμάς κάτι μια μέρα κάθε χρόνο, αλλά κάθε μέρα με την γενικότερη στάση και τις ιδέες σου.

Τι ήταν αυτό ρε.

Σε όλο το προαύλιο, αλλά και έξω από το Πολυτεχνείο, τραπεζάκια φοιτητικών παρατάξεων. Στην κεντρική πόρτα 2 κνίτες να μοιράζουν αυτοκόλλητα, σε όποιον ήθελε φυσικά, εγώ απέφυγα και να τους κοιτάξω, για να μην μου πούνε να μου το κολλήσουν και έχουμε άλλα μετά. Μα και μέσα, περιμετρικά των διαδρόμων τραπεζάκια, αφίσες, πανό. Αι γαμηθείτε ρε.

Λες και η γιορτή πρέπει να αποκτήσει ΚΑΙ ΑΥΤΗ κομματικό χαρακτήρα, αλλιώς να την γιορτάζει ο ένας αλλιώς ο άλλος, ή λες και οι τότε καταληψίες είχαν τραπεζάκια. Η καλύτερα, λες και θα μπαίνανε ποτέ τα τραπεζάκια μπροστά στα τανκς. Όχι φυσικά, αν δεν ερχόντουσαν πρώτα σε συννενόηση με τα κόμματα που έχουν από πίσω.

Περάσαμε και σήμερα, με την Αλίκη, τα ίδια. Πού να καταθέσεις λουλούδι; Στο σωρό της ΠΑΣΠ ή του ΚΚΕ; Άστο..



Ρίχνει μια βροχή τώρα φίλε..

Τα υπόλοιπα αύριο.. :D

Νεφώσεις, παροδικά αυξημένες.. και φυσάει νότια.

Λοιπόν υπάρχουν δύο τινά.

Ή που κάθομαι και σκάω ή που γράφω τους άλλους στα αρχίδια μου. Είναι εύκολο;

Πιστεύω πως είναι, στο κάτω κάτω της γραφής δεν υπήρχε "bad" intent.. Άσχετα πώς φαίνεται.. Αλλά όπως και να έχει είναι αρκετά ενοχλητικό.

Δεν θέλω να σκέφτομαι, γίνεται;

Αύριο κατεβαίνω Αθήνα, επιτέλους.. να αλλάξω λίγο παραστάσεις. Για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια βαριέμαι στην Πάτρα. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως φταίει που έχω ξεκόψει σχεδόν τελείως από την παλιά "παρέα", πλην Άγγελου.

Άιντε να έρθουν τα χριστούγεννα..

Είναι νανοchip, γιαυτό δεν το βλέπεις, ανίδεε!

Για μια ακόμα φορά, γελάω σαν το χαζό ακούγοντας Πέτρακα στον andradio!

Τι άνθρωπος κ αυτός.. on air πάντα, δεν ξέρω αν στην ζωή του είναι τόσο κάφρος, μακάρι να είναι γιατί χρειάζεται η καφρίλα στον κόσμο. Η καλή καφρίλα, φυσικά..

Πιάσανε τον Καρβέλα με την Πάνια, για επικίνδυνη οδήγηση, έλεγε το αμάξι του είναι άσυλο, δεν έβγαινε, κουβαλήθηκε εισαγγελέας, και για μία ακόμα φορά η κοινή γνώμη ξεχνάει τα προβλήματα της και ασχολείται με μουνότριχες.

Αν υποθέσουμε ότι η Πάνια δεν ξυρίζεται.

Στην υγειά της αξύριστης λοιπόν.

Έχουμε και νέα που αφορούν την ΠΑΣΠ, στην Πρέβεζα διοργάνωσαν πάρτυ με καλεσμένες 2 playmates.. το πάρτυ τσάμπα φυσικά, οπότε κάποιος πληρώνει για αυτά.. ποιός άραγε;

Θα φέρω μουνιά, έλα μαζί μου. Tempting..

Όσο και classic.

Life is stranger than fiction..

.. don't they say?

Λοιπόν, ισχύει..

Και για να μην τα πολυλογώ, στο κάτω κάτω δεν έχουν σημασία τα γεγονότα αλλά το αποτέλεσμα, υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό που πίστευα εξ' αρχής, να ματαιωθεί τελικά η παράσταση που ετοιμάζουμε, που κάνουμε πρόβες από τον Μάιο.. οι οποίες είναι πλέον καθημερινές.

Μεγάλη ήττα από την μία.

Πάμε παρακάτω. Εντάξει, δεν έγινε. Χάλασε το γλυκό, ενώ περνάμε καλά, προσωπικά έχω βαρεθεί. Μου αρέσει, αλλά είναι ΡΟΥΤΙΝΑ. Είναι το χειρότερο, να ρουτινιάζει κάτι που σου αρέσει.

Θέλω να κάνω άλλα πράγματα.
Θέλω, να κάνω ΚΑΙ άλλα πράγματα. Εχω τόσα..
Θέλω να πάω, επιτέλους, σε ένα γαμωωδείο να μάθω σαξόφωνο. Το έχω από το καλοκαίρι και κάθεται. Καλός μαλάκας και γώ, σπάνια παίζω μόνος μου. Τι να παίξω, 2 κλίμακες που ξέρω; Ναι ρε, αυτές, λυώστες..

Μπα.

Στην ουσία, όλα δικαιολογίες είναι. Ούτε πιο συχνά στην σχολή μου θα πηγαίνω, ούτε θα μου γεμίζει 5 ώρες κενές καθημερινά το σαξόφωνο. Κανά 5ωρο την βδομάδα και πολύ σου λέω. Απλά.. έχει ρουτινιάσει ρε φίλε. Θέλω να τελειώνει. Είτε με παράσταση, είτε με ακύρωση. Θέλω να παίξω, για το γαμώτο, για τα νέα άτομα που γνώρισα ( με τελευταία την Φιλιώ ), για τους παλιούς, την Κωσταντίνα ειδικά που έχει ρίξει τόσο τρέξιμο για την συγκεκριμένη παράσταση..

Για μένα;

Θέλω να παίξω για μένα; Αν σου πω ότι δεν με νοιάζει και τόσο; Ότι μου αρκεί που περνάω καλά στις πρόβες; Ότι σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να ξαναπαίξω σε παράσταση παρά μόνο αν έχω άπειρο χρόνο ελεύθερο; Ότι ξεκίνησα το θέατρο για να ξεφύγω από κάτι που ήταν ρουτίνα ( ναι ρε, για το gaming μιλάω ) και ξεκόλησα, αλλά παρόλα αυτά, το θέατρο έγινε χαλίφης στη θέση του χαλίφη;

Το άλλο..

life is stranger than fiction. Isn't it fucking interesting that way?

Παίζει να το έχω ξαναβάλει, δε με νοιάζει..

Ο ποιών τον πόλεμον υπέρ της του θεού δόξης το των ανθρώπων γένος συναγαγών παν Νεφελίμ εντός πεδίοις ώλεσεν.

Να 'μαστε και σήμερα, με ηθικόν και ανήθικον ακμαιότατον, ακούγοντας AND-RADIO, σε επανάληψη το ΤΡΙΟ 2 της Κυριακής, ενώ η τηλεόραση παίζει Σβαρτζενέγκερ.

Γιατί δεν γίνεται να μην πάρουμε την καθημερινη δόση ακτινοβολίας και αμερικανιάς, έτσι; :)

Κοπάνα σήμερα, Τρίτη γαρ, από την σχολή. Ευτυχώς δεν είμαι πιά με 1.40 euro στην τσέπη. Λίγο έλειψε δηλαδή, να γίνω ζιγκολό για να βγάλω τα προς το ζήν.. Όχι πως θα δυσκολευόμουν να βρω πελάτισσες..



Να πούμε και κάτι που μας καίει, σχετικά αρκετά εώς καθόλου, 25 ώρες από τώρα μείνανε για το τελικό live του Wrath of the Lich King. "Σχετικά αρκετά εώς καθόλου".. πώς γίνεται αυτό;

Γίνεται! Αν είσαι 100% σίγουρος ότι θα παίξεις, αλλά όχι το πότε, γίνεται. Δηλαδή αν είναι να το πάρω αρχές Γενάρη ( τι λέω μωρέ, έχω να πληρώσω το γυμναστήριο ), μετά την εξεταστική, ας έβγαινε και την παραμονή της επισκέψεώς μου στο μαγαζί.

Αντιλαβού;

good night then

εκ Τ.Ε.Ι. on πω, knock-a-φαλλό

Καλησπέρα σας αγαπητοί μου πελάτες.

Μετά από 13 ( ναι,ναι έχω real life λέω ) ώρες away from keyboard, στην σχολή ήμουν δηλαδίς και μετά για προβίτσα, έκατσα στο λατρευτό μου και γεμάτο ιούς πισί, και χωρίς να καταλάβω πώς πέρασε η ώρα, βλέποντας ένα επεισόδειο του Λιακόπουλου σε επανάληψη, σκεπτόμενος αν πρέπει να σηκωθώ ΤΩΡΑ από την πολυθρόνα να πάρω τα βιβλία του, πράγμα δύσκολο γιατί έχω μείνει με 1,40 euro ακριβώς 2 εισητήρια ale-retour για το ΤΕΙ αύριο, coffee δόξα τον ύψιστο και την Βάσω και το Μαράκι που δουλεύουν στο φούρνο, έχω, μιλώντας με την Σοσάνα msn, ( οι καλύτερες συζητήσεις by far ) ακούγοντας Jethro Tull που κατέβασα την δισκογραφία χτές το βράδυ και παίζοντας WoW, ( ναι το ξανάρχισα το ναρκωτικό ) αποφάσισα κατόπιν εορτής, δηλαδή μετά τις 12, να κάνω το post της ημέρας. Ουφ! Ελπίζω να μην σου έκοψα την ανάσα.

Φοβερή εισαγωγή το παραπάνω για να κόβεις την ανάσα κάποιου, ειδικά αν έχει φάει σκόρδο.

Ναι ναι έχω ένα point..

Συνέλευση σήμερα, 4 ώρες σε ένα κλειστό αμφιθέατρο με τσιγάρα και φωνές, ό,τι χρειαζόταν για να ξεχάσω ποιός είμαι και πού πάω, με 1002 jpg στο μυαλό. Κατάληψη, το πλαίσιο των αριστερών παρατάξεων, μια βδομάδα. Ό,τι πρέπει δηλαδή να χάσουμε το εξάμηνό μας. Έχω δηλώσει 5 εργαστήρια, και αν δεν γίνουν 13 μαθήματα δεν είναι έγκυρο. Και να μείνω 6 μήνες παραπάνω εδώ δεν παίζει.. Άσε που όσες καταλήψεις και να γίνουν δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι, και ας με λένε απαισιόδοξο και παραδομένο.

Μαλακίες ρε.



Προβολείς με στραβώνουν, όχι δεν είναι τα φώτα της αυλαίας, οι Νεφελίμ με τον εκλεκτό της μαύρης αδελφότητας έρχονται να μου κάνουν την ζωή κόλαση. Ένα καλό νέο πάντως, είναι ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πάω Αθήνα! Ναι, το Σαββατοκύριακο λόγω Πολυτεχνείου, έχουμε άδεια με την παπική βούλα της Κωσταντίνας να λείπουμε!!!

Τέλεια, τέλεια!

Λοιπόν για να ξέρεις κάτι τελευταίο, στα τουριστικά πρακτορεία και τα μπουρδέλα παίζει μείζονα ρόλο το μάρκετινγκ! Και από τα 4p συγκεκριμένα, το position και το price, αν και στα δεύτερα είναι πάνω κάτω τα ίδια. Το position όμως.. και τα 2, πρέπει να στήνονται κοντά σε λιμάνι, για να έχουν δυνητικά μεγαλύτερη πελατεία. Πώς τα λέω έτσι ρε!!

Λοιπόν μάγκα μάγκισσα τι είσαι, σε καληνυχτώ.

Μή , mice-elf & eye

Για κάθε ερώτημα υπάρχει μια απάντηση για κάθε άνθρωπο.

Που σημαίνει ότι για κάθε ερώτημα υπάρχουν κοντά 6 δις διαφορετικές απαντήσεις.

Και είναι κάποιες φορές, που θέλεις απλά να ακούσεις αυτό που έχει να σου πει ο εαυτός σου. Αντίθετα όμως, ζητάς την γνώμη των άλλων, που σε καμμία περίπτωση δεν έχουν τα ίδια βιώματα και αντίληψη των πραγμάτων με σένα.

Έχεις την ελπίδα ότι βαδίζοντας την περπατημένη των άλλων μπαίνεις και συ στο σωστό μονοπάτι, αλλά ξεχνάς ότι βαδίζεις το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ μονοπάτι με τα δικά σου βήματα. Ο κίνδυνος να σκοντάψεις γίνεται μεγαλύτερος, γιατί το μονοπάτι θυμάται τις κακοτοπιές που εσύ θεωρείς solid ground. Και τι γίνεται; Πολύ απλά και όμορφα, τρως τα μούτρα σου και επιστρέφεις στο προσωπικό σου μονοπάτι, λαβύρινθο, ό,τι γουστάρεις.



Η ΜΑΛΑΚΙΑ, είναι όταν βαδίζεις στο δικό σου μονοπάτι, και εις γνώσην σου λάθος. Όταν ξέρεις, ότι θα την πατήσεις την σβουνιά και θα σε γειώσει. Ενίοτε άσχημα.

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ.
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ.
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ..

απλά, σταμάτα.

Τα μικρά, τα πολύ μικρά της καθημερινής κοινωνικής συναναστροφής έχω μάθει να τα ξεπερνώ, χωρίς να δίνω ιδιαίτερη σημασία. Είναι φυσικά, και η αξία που δίνεις σε καθετί. Αν κάτσω να σου πω δηλαδή, θα πεις ωραία, γιαυτό κάνεις έτσι; Σύνελθε μωρέ.

αλλά, το βλέπω και από την μάνα μου, το βλέπω και σε μένα.

Αν δεν γίνεις έστω λίγο παρτάκιας, δεν πρόκειται να σε σεβαστεί κανείς.
Αν δεν γίνεις έστω λίγο παρτάκιας, όλοι πλην ελαχίστων, μάλλον όλοι, θα σε πατάνε.
Αν δεν γίνεις έστω λίγο παρτάκιας, δεν θα αρχίσεις να περνάς καλά.
Αν δεν γίνεις έστω λίγο παρτάκιας, θα είσαι μια ζωή στο "ρε πούστη μου"

Φασκελοκουκούλωστα

Ανάμεικτα συναισθήματα, σκαλωμένες σκέψεις.

Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες όπως θα έλεγε κάποιος..

Ενώ θα έπρεπε να έχω πιάσει κορυφή, πολεμάω με την μετριότητα. Την δική μου, πάντα. Γιατί για να πολεμήσεις με την μετριότητα των άλλων πρέπει ο ίδιος να αγγίζεις την τελειότητα. Πάλι μαλακίες λέω..

Έχασα μια πολύ καλή ευκαρία να πάω Αθήνα, εξαιτίας κακής συννενοήσης. Και τι κάθομαι και κάνω εδώ; Σαπίζω, μπροστά στο facebook και την tv, βγήκα να πάω να δω τον Άγγελο να του πω χρόνια πολλά αλλά δουλεύει, είδα τον Lucifer και του καθάρισα το χώμα ( πάλι καλά, αυτή τη φορά δεν έχεσε έξω από το δοχείο του, τι ψυχολογικά έχει για γάτος, τέλοσπάντων.. ), και ένα από τα λίγα άτομα που είναι ικανό να δημιουργήσει στιγμές καψίματος και γέλιου από το τίποτα, μου λέει βαριέμαι να βγω, μπες να κάνουμε πουτάνα το trade. Από την άλλη, υπάρχουν άτομα ( πολύ λίγα ) που πραγματικά νοιάζομαι και μου την σπάει που έχω ελάχιστες επαφές. Που χάνω εδώ τον χρόνο μου σε μαλακίες αντί να είμαι εκεί.

It's unfair..



Ταυτόχρονα, 2 γαμημένα ερωτήματα με βασανίζουν, και ακριβώς επειδή δεν έχω όρεξη να κάνω κάτι δημιουργικό, φαντάσου ότι με περιμένουν 2 εργασίες για την σχολή, και 4 σενάρια για περαιτέρω ανάπτυξη, κάθομαι και σκέφτομαι ξανά και ξανά τα ίδια.
Τελικά, δεν πήγα για μπύρα χτες το βράδυ με ένα γνωστό μου από το γυμναστήριο επειδή
είναι Αλβανός ( που όμως γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ ), ή επειδή πολύ απλά δεν είχα όρεξη και βαριόμουν την επίπεδη σκέψη; Πρόσεξε, λέω επίπεδη, όχι ισοπεδωτική. Γιατί μέσα στο γυμναστήριο, που έτσι κ αλλιώς η μοναδική βαθυστόχαστη σκέψη γίνεται από τον κ. Διονύση ( γέλια ), δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να κάνω χαβαλέ με τον Άντυ;

Τελικά, όταν σου αρέσει μια κοπέλα και είσαι στην προσπάθεια, είναι άραγε ηθικά σωστό, όχι για κείνη αλλά περισσότερο για σένα, να βγεις με μια άλλη κοπέλα η οποία βλέπεις ότι κάτι θέλει; Γιατί να έχεις ενοχές, από την στιγμή που είσαι single, και δεν ξέρεις τι κατάληξη θα έχεις με την πρώτη; Και πόσο μάλλον, όταν δεν έχεις σκοπό να κάνεις κίνηση με την άλλη. Εδώ, όμως, είναι περίεργη η κατάσταση. Την μία σκέφτεσαι με το πάνω κεφάλι, την επόμενη στιγμή με το κάτω. Η μαλακία, είναι ότι το κάτω δεν έχει μυαλό. Επομένως δεν σκέφτεται με βάση τα "πρέπει", αλλά τα "θέλω".

Γιαυτό λοιπόν πήρα μεγάλη χαρά όταν μου είπε η δεύτερη, ότι λείπει εκτός Πάτρας.

Είμαι άραγε μαλάκας που τα σκέφτομαι αυτά, είμαι μαλάκας γενικότερα ή μήπως είναι πάρα πολύ δύσκολο να είναι κάποιος ειλικρινής με τον εαυτό του;

Γιατί, και πώς..

ΒΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΝΤΟΥΛΑΠΕΣ.

ΒΓΕΙΤΕ ΡΕ.

Σηκωθείτε από καναπέδες καρέκλες ντιβάνια κρεβάτια πολυθρόνες, και βάλτε superB να δείτε Λιακόπουλο.

Άπαιχτη εκπομπή σήμερα, λέει ότι τον Obama τον προωθούν οι ίδιες δυνάμεις που ανέβασαν τον Πούτιν.

Κοίτα να δεις, τα λέει περίεργα, αλλά δεν μπορώ να τον αμφισβητήσω. Δεν έχω ούτε το 1/100 της γνώσης, ή της τρέλας του. Όπως συνδυάζει τις προφητείες με την επικαιρότητα, δεν έχω παρά να δηλώσω ότι τον πιστεύω, μέχρι αποδείξεως του εναντίου..

Ο Πούτιν, by the way, επιστρέφει στην προεδρία της Ρωσσίας το 2009. Δεν το έμαθα από της ειδήσεις, αλλά από τον Λιάκο. Τί γίνεται; Τα ζάρια from below είναι πιό επίκαιρα από ποτέ..

Ένας Αφγανός μετανάστης τραυματίστηκε σήμερα, πηδώντας από φορτηγό εν κινήσει, όταν κατάλαβε ότι είχε κατεύθυνση την Αθήνα και όχι το λιμάνι για επιβίβαση. Το πρόβλημα των μεταναστών της Πάτρας είναι άλυτο, κατα βάση γιατί οι αρμόδιοι αδιαφορούν. Δεν είναι δυνατόν, και για τους ίδιους τους ανθρώπους αλλά και για τους κατοίκους της πόλης, να μένουν παράλληλα της Ακτής Δυμαίων, περιμένοντας να χωθούν στις ρόδες φορτηγών για να περάσουν στην Ιταλία..

Άνθρωποι άρρωστοι, πεινασμένοι, βρώμικοι.. να παίζουν κυνηγητό κάθε μέρα με την αστυνομία, η οποία εκ των πραγμάτων είναι πολύ λίγη για να - να κάνει τι, αλήθεια; - βάλει μια τάξη. Έτσι το λένε..


κατά τα άλλα..

Είμαι τρελά χαρούμενος! Ναι, για ένα λόγο που δεν αγνοώ, αλλά που προτιμάω να κρατήσω
for me.. και καναδυό ακόμα!

Ναι ρε.

Και ξέρεις και κάτι;

Όσο σκάβεις βρίσκεις διάφορα. Βρίσκεις πετρούλες όμορφες που θέλεις να τις έχεις να τις βλέπεις, σκάβεις πιο πέρα βρίσκεις διαμαντάκια μέσα στο χώμα, που λάμπουνε μετά από πολλές ώρες καθαρισμού και επεξεργασίας. Και κάπου-κάπου, βρίσκεις ένα κοχύλι. Κοχύλι σε ορυχείο; Τι περίεργο πράγμα! Με την πρώτη ματιά δεν έχει αξία, μπορείς άνετα να το πετάξεις στο σωρό με τα χώματα που ανεβαίνει..

Δεν το πετάς όμως, το κρατάς, θέλεις να δεις τι κρύβει μέσα του. Χωρίς να το χαλάσεις. Το βάζεις σε ένα γυάλινο κουτάκι και περιμένεις. Τίποτα. Το κοιτάς με μεγενθύντικό φακό. Έχει όμως πολλές στροφές το κέλυφός του και δεν μπορείς να δεις. Θέλει, αλλά διστάζει να σου αποκαλύψει τι είναι αυτό που του δίνει αξία.. Είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβεις..

μέχρι που το βάζεις στο αφτί σου, και ακούς την θάλασσα..

Και α και ντου

Τώρα να πω ότι το περίμενα; Ψεύτης δε θα βγω.

Έχει πολύ πλάκα πάντως.

Ξεκαρδίζομαι.

Και τώρα μόλις γύρισα από τη σχολή και βλέπω νηστικό αρκούδι στην ΝΕΤ. Τα σπάει ρε! Δυστυχώς σήμερα δεν παρουσιάζει ο Σταρόβας ή ο άλλος ο τρομερός τύπος που είναι και στο "Ράδιο Αρβύλα". Απίστευτο γέλιο έχει ρε..

Περιμένοντας την πίτσα, λοιπόν, σπάω το κεφάλι μου τι ήθελα να γράψω. Γιατί κάτι ήθελα, το σκεφτόμουν στο λεωφορείο.

Δε γαμιέται.. πάλι σήμερα συλλαλητήρια έχουν. Έρχονται που λες, 3 άτομα από πανσπουδαστική χτες εκεί που κάναμε εργαστήριο, μας λένε για την συνέλευση που είναι να γίνει την Δευτέρα για την σχολή μας, και μια πορεία που θα γινόταν, παίζει να ήταν και σήμερα. Φυσικά κάτω από τα πανό του ΠΑ.Μ.Ε .Για συλλογικούς αγώνες ούτε λόγος, εννοείται.

Μα είναι ζώα ρε.. δείτε..


Εντομεταξύ, αν οι μισοί από αυτούς που φανατίζονται με τις παρατάξεις και πάνε σε πορείες και φωνάζουν για τις αλλαγές στην παιδεία, παρακολουθούσαν τα μαθήματά τους αντί να πιάνουν μονόλογο σε πρωτοετείς, θα είχαν σίγουρα τελειώσει.

Με την ικανότητα αποστήθισης που τους χαρακτηρίζει..

Τα λέμε αργότερα..

Και επιστρέφουμε, αγωνιστικά και με διάθεση να την παλέψουμε μια ωρίτσα, αυτό που δεν μου ερχόταν με τίποτα στο μυαλό, ήταν το "αξίζει να το δεις", της Τρίτης, με καλεσμένο τον Ηλία Μαμαλάκη.

Ο Ηλίας, φανερά αδυνατισμένος, έχει χάσει 40 κιλά, μίλησε για την αξία της σωστής διατροφής, και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε όταν ήταν 120 κιλά. Τα οποία, για έναν άνθρωπο του 1.60 είναι υπερβολικά πολλά..

Θα κάνει ένα πρόγραμμα, λέει, να πηγαίνουν εθελοντές στα σχολεία αν μιλάνε για την σωστή διατροφή στα παιδιά. Κάτι, που έπρεπε να γίνει από το κράτος, λέμε τώρα, μιας και τα Ελληνόπουλα είναι από τα πιό παχύσαρκα στον κόσμο..

Θ' άντερ' στ' ράκ΄ .

Τελικά εκέρδισε ο Obama.

Κάτι που το ψιλοπερίμενα για να είμαι ειλικρινής.

Αύριο είναι μεγάλη μέρα..

Έχει πλάκα.

Όποτε το λέω αυτό, είναι μια κοινή μέρα. Γενικά, έχω πρόβλημα στην πραγματοποίηση βραχυπρόθεσμων σχεδίων. Λες και οι συνθήκες αλλάζουν ανάλογα με το τι σχεδιάζω. Περίεργα πράγματα!

Λοιπόν! Μετά από μια βραδυνή μάσα, μη φανταστείς τον αγλέορα, ψωμί, ντομάτα, ελιές, λάδι ( ναι, υγειινή διαστροφή το λένε ), φίλε αποφάσισα να παίξω by the rules.

Και όταν λέω by the rules, το εννοώ. Γιατί ρε, κάθε παιχνίδι έχει κανόνες, και όταν δεν τους ακολουθείς, απλά δεν παίζεις.



Χρειάζεται μια διαδικασία.

Είναι σαν την Μονόπολυ.. Καλύτερα να έχεις όλες τις ιδιοκτησίες από το ίδιο χρώμα, παρά σκόρπια οικόπεδα. Μόνο όταν έχεις όλες τις ιδιοκτησίες μπορείς να χτίσεις σπιτάκια και πάει λέγοντας..

Καληνύχτα..

Είσαι η ελπίδα μας, το ούζο κ η μαρίδα μας

Γειά σου γειά σου!

Να μπορούσα για λίγο να...........
ώπα ώπα, ξεφύγαμε.

Αχμ αχμ..
και που λες, επιτέλους στις πρόβες, βρήκαμε ένα ρυθμό. Πάνω που είχα χάσει κάθε ελπίδα και ενδιαφέρον, τώρα το ευχαριστιέμαι μπορώ να σου πω. Τι έργο; Α ναι, ανεβάζουμε το "Γιατρός με το ζόρι" του Μολιέρου, στο ΤΕΙ Πάτρας, 5-6-7 Δεκέμβρη. Μας έγραψαν από τώρα οι εφημερίδες, οχοχο!

Μάλλον φταίει η αλλαγή χώρου, δεν κάνουμε πλέον σε αίθουσα μαθημάτων, αλλά σε αποθήκη! Α ρε Φιλιώ!

Είμαι επίσης extra χαρούμενος ( σαν να λέμε Pizza με extra cheese ), γιατί είδα επιτέλους, μετά από πολύ καιρό, την Βίλλυ, ναι, την γνωστή Βίλλυ να σκαλίζει την μύτη της, live! Δυστυχώς, η ελπίδα ότι θα βρεί σβώλο χρυσού εξασθενεί μέρα με την μέρα. Τελοσπάντων..

Τελικά βγήκε ο Obama?

Το έχω πολύ σίγουρο, και μη σου πώ ότι φοβάμαι κιόλας μην τον σκοτώσουν. Κάτι οι προφητείες του Λιακόπουλου, κάτι η αίσθηση που μου δίνει ότι θα είναι πολύ διαφορετικός..



Ελπίζω σαν πρόεδρος να μείνει αφροαμερικάνος και να μην γίνει "Κάφρο", σαν όλους τους προηγούμενους.

Θα δούμε. Είναι μαύρος, δεν μπορεί να είναι κακός. Τώρα θα μου πεις, ο bush και ο Clinton ήταν κακοί; Όχι, συμφέροντα εξυπηρετούσαν, γιαυτό σκοτώσαν και αυτοί και οι προκάτοχοί τους.

Αναιρώ αυτά που λέω γαμώ. Αλλά με καταλαβαίνεις.. Έτσι;

Δεν μπορώ να φανταστώ τον Obama να κάνει πόλεμο.. αν είναι να κάνει ζημιά θα την κάνει δια της διπλωματικής οδού, σίγουρα. Να χύσει αίμα δεν παίζει.. για μένα..

Σε παλιότερο post είχα γράψει για τον Μητσικώστα, ότι κρύωσε. Και μπορεί να ισχύει, αλλά ρε φίλε, έχει ακόμα το feeling. Τον έβλεπα χτές, έκανε τον Ρουσσόπουλο με τον Πρετεντέρη να του παίρνει συνέντευξη. Άπειρο γέλιο!

Καλό κομματόσκυλο και ο Pretenders.. ρώταγε με το γάντι, και φυσικά ο Γιωργάκης το stretchare μέχρι εκεί που δεν παίρνει, σαν κάθε κωμικός που σέβεται τον εαυτό του.

Και τώρα τον έκανε λίγο πουτάνα ο Θέμος.

ΡΕ φίλε, έχεις δει μια εκπομπή που ρωτάνε τον κόσμο πολύ προσωπικές ερωτήσεις, και τους έχουν καλωδιομένους με παλμογράφο, και ανάλογα λένε αν αυτό που απάντησε είναι αλήθεια ή ψέμα; Που το παρουσιάζει η γυναίκα του Άδωνη ντε! Ελλήνων (εξ)έγερσις.
Μα είναι εμετικό. Για αυτούς που πάνε, κυρίως. Μα ο άγνωστος, πρέπει να ξέρει για σένα όσα θέλεις εσύ να ξέρει. ( μια σοφή κουβέντα που άκουσα στον πάγκο της ΠΚΣ )

Είναι χειρότερο από το να πηγαίνεις στα παρατράγουδα πχ, γιατί όσοι πάνε τουλάχιστον τους βλέπεις, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, είναι ή τσιγγάνοι ή αλλοδαποί μετανάστες με 10 παιδιά και έχουν πραγματικά ΑΝΑΓΚΗ τα 1000 εβρά που θα τους πετάξει η Πάνια. Οι άλλοι, σοβαροί άνθρωποι που αποφασίζουν να πάνε σε τηλεπαιχνίδι να βγάλουν μερικά εύκολα λεφτά, πώς δέχονται να θυσιάσουν την αξιοπρέπειά τους;

No hope. Καληνύχτα.

Ω κοινόν απάλευτον..

Γειάααααα!!

Κάναμε μια γαμάτη πρόβα σήμερα, μετά από πολύ καιρό. Άρχισα να ελπίζω ότι θα βγεί κάτι καλό, σε ένα μήνα που είναι η παράσταση..

Άντε να δούμε πώς θα πάει..

Νυστάζω υπερβολικά.. θα τα πούμε αύριο, με καθαρό μυαλό.

Hitokiri II : Road to Destiny

Νέα ανάρτηση, παλιό καρμπυρατέρ, έτσι να βογκάει το μοτέρ

Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσω ότι αυτά που γράφω τα βλέπω και τα διαβάζω μόνο εγώ, άντε και η Βίλλυ ή κανάς βαρεμένος που είδε το status μου στο facebook και δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει.

Πες μου λοιπόν ώ μέγιστο υπερεγώ μου, γιατί θα έπρεπε να κρατήσω το ελαφρά καυστικό λογοτεχνικό υφάκι, και να λούζω τα μάτια όποιου άμοιρου βρεθεί εδώ, με αμπελοφιλοσοφίες της μεσομεταμεσονύκτιας ζώνης;

Γιατί το να στέκεται ένα κοριτσάκι ακίνητο κοιτάζοντας το μονοπάτι ανάμεσα στα δέντρα θεωρείται τρομαχτικό σε μια ταινία;

Μήπως διότι ο θεατής ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ αυτό που θα μπορούσε να έχει δει το κοριτσάκι, ταυτιζόμενος με αυτό;

Ποιός άντρας θα μπορούσε να ταυτιστεί με ένα κοριτσάκι;

Και όσοι ταυτίζονται, έπαιζαν ή παίζουν με κούκλες και κουζινικά και μικρό μου πόνυ, κρατούσαν ημερολόγιο με κλειδάκι;

Και πόσο άντρας μπορεί να θεωρείται κάποιος που παίζει με πόνυ και κουζινικά, εξαιρουμένων φυσικά των μπαμπάδων που παίζουν με τις κόρες τους;

Και εντέλει, γιατί άρχισα πάλι να λέω μαλακίες;

Μήπως διότι ( επανάληψη ), δεν θέλω να γράψω αυτό που πραγματικά με απασχολεί αυτή την στιγμή και θα ΣΚΑΣΩ αν δεν το πω;

Θέλω να το γράψω;

Πρέπει;

Από την άλλη, γράφοντας ένα κείμενο τίγκα στο συναίσθημα ,το υποννοούμενο και τον γρίφο, την οργή και την ελπίδα, την χαρά και την λύπη, απλά θα κρατούσα ένα από τα χιλιάδες blogs που υπάρχουν στο διαδίκτυο..

Και όταν ξεκινούσα το chocolemon, αφήνοντας το skorpohori γιατί στο μυαλό μου θα έπρεπε να έχει άλλο περιεχόμενο, αποφάσισα να συνεχίσω το γνωστό καυστικό υφάκι με τις ωραίες μη-προμελετημένες ατάκες, αλλά να γίνει γενικού ενδιαφέροντος, και να περιγράφει την καθημερινή καθημερινότητα.

Να το πάλι, τι σας έλεγα..;

Ό,τι ακριβώς απέτυχα να κάνω στο dailynull, το οποίο, ενώ ο τίτλος ήταν αυτό ακριβώς που σας περιγράφω, για ένα περίεργο λόγο δεν με ενέπνεε. Και φυσικά δεν έγραψα ποτέ τίποτα, μετακινήθηκε στο wordpress σε συνεργασία με έναν γνωστό μου από το internet, και ναυάγησε..



Μόνο που ενώ κλείνω σχεδόν ένα μήνα καθημερινής ανάλυσης της καθημερινότητας, και αυτά που σκέφτομαι ouf of blog είναι πάνω-κάτω τα ίδια κάθε μέρα.

Χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι δεν αλλάζω πολλές παραστάσεις.. απλά.. συμβαίνουν αρκετά κάθε μέρα, τα οποία δεν έχει νόημα να γραφτούν σε blog. Οπότε μπαίνουμε αναγκαστικά στην διαδικασία του φιλτραρίσματος.

Ξέρεις, τα μικρά καθημερινά πραγματάκια είναι τόσο ασήμαντα στο τέλος της ημέρας που χάνεις τον χρόνο σου αν τα αναφέρεις.

But seriously, θα έλεγες τα σημαντικά στον καθένα; Ακόμα και όταν απευθύνεσαι κατά βάση στον εαυτό σου. Από αυτόν δεν κρύβεις τίποτα, έτσι δεν είναι;

Είναι..;

Μάλλον να το θέσω αλλιώς, αν τα καθημερινά γεγονότα ήταν τρομερά σημαντικά και σε επηρρέαζαν βαθιά, θα κρατούσες blog;

Τις ευλογίες μου, πάτερ. Καληνύχτα.

Eat, shit, and die!

Remember when you were young, you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught on the crossfire of childhood and stardom,
blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter,
come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!
You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Threatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision,
rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions,
come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!

Και εκεί που είσαι τόσο κοντά, ανοίγει η σκουλικότρυπα και μεταφέρεσαι σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου κοιτάς το αυτό με κυάλια στρατού ξηράς.

Μη σου πω και μέσω του Ζέπελιν των Olympic Games και φανώ υπερβολικός.

Σήμερα, το δικό μου προσωπικό σύμπαν ( μιάς και πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει μια δική του προσωπική πραγματικότητα, η οποία "συγκρούεται" με την πραγματικότητα των γύρω του με διάφορες συνέπειες ) , είχε όρεξη για παιχνιδάκια.

Ήμουν στο γυμναστήριο (και θα καταλάβεις παρακάτω γιατί προσδιορίζω το μέρος), λοιπόν, και στην τηλεόραση είχε μια εκπομπή και έδειχνε έναν Αμερικάνο, ο οποίος ήταν όπως έλεγε αθλητής.

Το άθλημα του, ήταν να τρώει όσο πιο γρήγορα μπορεί.

Μπαίνει σε ένα μαγαζάκι, βγάζει χρονόμετρο και παραγγέλνει. Έρχονται, μια ντουζίνα βραστά αυγά, ένα πιάτο που δεν πρόλαβα να δω τί είχε μέσα γιατί το έφαγε πρώτο ( το περιεχόμενο that is ), και για γλυκό ένα τεράστιο muffin με σοκολάτα, φαντάσου μια μπάλα του basket.

Έφαγε μέσα σε 5 λεπτά και κάτι δευτερόλεπτα.

Μιλώντας στην κάμερα, έλεγε ότι το βλέπει ανταγωνιστικά το "sport", και ότι υπάρχουν περίοδοι που δεν τρώει λίπη και κρέατα, αλλά βασικά σαλάτες, για να μπορεί να κρατιέται "πεινασμένος". Και η αποθέωση, gross-plan , ξέρω τι γράφω, στην κοιλιά του η οποία είχε πρηστεί επικίνδυνα, παρ'ολα αυτά έπαιξε και ντραμς πάνω της, την χάιδευε.

Σα γκόμενα την είχε.

Μετά από αυτό, πιάσαν 3 παλίκαροι από κει κουβέντα για φαϊ. Τα λέγανε τόσο παραστατικά, που είχα ψηθεί να βρώ ανοιχτό ζαχαροπλαστείο και να τσακίσω ένα ταψί προφιτερόλ για σπάσιμο.



Φίλε, αν έχεις κάνει ποτέ δίαιτα, αποκτάς μια άλλη σχέση με το φαί. Σχέση οργής και σχέση στοργής. Σχέση μίσους και σχέση πάθους.

Κάπως έτσι είναι.. και ειδικά όταν ακούς άλλους να λένε για φαί, ή ακόμα χειρότερα, να μυρίζεις αλλά να μην πρέπει να φας, εκεί θέλει μεγάλη δύναμη και θέληση για να μην φάς. Εκεί είναι η μαγκιά και το μυστικό της δίαιτας.

Αλλάζει όμως, και όλος ο κόσμος γύρω από το φαί. Δηλαδή από ένα σημείο και μετά δεν βλέπεις πχ. μπριζόλα με σπανάκι, βλέπεις τόσο λίπος, τόση πρωτεϊνη, τόσο σίδηρο and so on..

Και είναι δύσκολο, αλλά τελικά το φαϊ είναι και αυτό μια εξάρτηση, όχι τόσο σωματική όσο ψυχολογική. Δεν είναι ότι τρως για να καταπολεμίσεις το αίσθημα της πείνας, αλλά την ιδέα του ότι πεινάς. Και βασικά αυτό πρέπει να ξεπεράσεις.

Αλήθεια, τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο. Το έλεγε η Φραουλίτσα σήμερα στο παιδικό..

Στείρα γαιδούρια 3,14......

Με αγωνιστικούς ,τύπου F1 γιατί τρέχουμε πολύ αυτές τις μέρες, χαιρετισμούς ξεκινάμε το post της Παρασκευής.

Είπαμε, η μέρα αλλάζει όταν ξυπνάμε. Όχι στις 12 το βράδυ.

Δεν έχει νόημα.

Είμαι λοιπόν ιδιαίτερα χαρούμενος, γιατί σήμερα είχαμε γυρισματάκι, για το trailer μιας από τις πολλές ταινίες που προσπαθώ να γυρίσω, το Χρράντς!

Μια επική περιπέτεια τρόμου και αφραγκιάς, που είναι και επίκαιρο στις μέρες μας..

Πολύ σύντομα κοντά σας από την skorpohori films..



..

New car, caviar, 4 star daydream. Think i'll buy me a football team..

Ένα ξενυχτάκι σήμερα, χωρίς αιτία..

Κακή συνήθεια, σήμερα παραλίγο να με πάρει ο ύπνος στο μάθημα του Διαδικτύου.

Αν και δεν φταίω εγώ που εκεί μέσα έχει μια ζεστούλα γλυκιά σα να είσαι χωμένος στο κρεβατάκι σου με ένα πάπλωμα δυό κουβέρτες 5 μαξιλάρια και το αγαπημένο σου λούτρινο κουκλάκι.

Παίζει και να νυστάζω απίστευτα.

Φίλε πήγα σήμερα στο Βερόπουλο στη Γούναρη. Πήρα :

σακούλες σκουπιδιών ( μεγάλες ) ένα πακέτο ( 10 τεμ )
5 ντομάτες
ένα τσαμπί μπανάνες ( 6 τεμ )
1 λίτρο γάλα
κωλόχαρτο spar 8 τεμ ( ξέρεις αυτό που είναι χέσιμο και ρολό )

και πλήρωσα 12,30 περίπου.

Αμέσως αμέσως, κάλυψα σχεδόν τον προϋπολογισμό της ημέρας. Και βάλε τα ale - retour με το λεωφορείο , 2,80 γιούργια για 2 φορές, πήγα off. Την φύρα της ημέρας, εφημερίδα και 1 σάντουιτς, άστα..

Δεν πάει άλλο ρε..

Θα ακουστεί πολύ κλισέ αλλά τα πάντα έχουν ξεφύγει, και είναι η αλήθεια.

Αλλά ο κόσμος συνεχίζει και ψωνίζει.

ΠΟΤΣ ΓΕΝΙΝ ΑΤΟ, που λέει ο μεγάλος Ογκουνσότο..



Ακόμα και όταν γίνονται "καταναλωτικές απεργίες", όπου υποτίθεται δεν αγοράζει κανείς "ούτε νερό", πάνε όλοι και ψωνίζουν την προηγούμενη!

Φαίνεται το κατοχικό σύνδρομο έχει περάσει και στις νεότερες γενιές.. ή απλά ο κόσμος δεν θέλει να ζοριστεί από μόνος του. Πρέπει τα είδη πρώτης ανάγκης να γίνουν πραγματικά απλησίαστα, για να αντιδράσει πραγματικά.

Να τους πατήσει όλους αυτούς με τα τεράστια κέρδη χάμω.

Και να απαιτήσει, επιτέλους, από την εκκλησία να βοηθήσει οικονομικά. Τόσα λεφτά έχει, για όνομα δηλαδή, δεν κατεβαίνει ο θεούλης κάθε χρόνο να εισπράξει, τι τα κάνουν;

Ρητορικό το ερώτημα.

Έχουμε και μια μοντέλα δε θυμάμαι ποια τώρα, να δηλώνει ότι όποιος θέλει να την έχει θα πρέπει να μπορεί να πληρώνει τα ακριβά της γούστα, να σας μεταφέρω το νόημα. Γιατί λέει, την θέλει σίγουρα επειδή είναι η ΤΑΔΕ, και όχι απλά η.. πώς την λένε μωρέ.

Υποτιμητικό κάργα, σίγουρα προκλητικό να το βλέπει ο άλλος που σκοτώνεται για 1000 euro το μήνα, πάντως η κοπέλα έχει το γνώθι σ' αυτόν. Σου λέει, δεν πάω με τον καθένα, γιατί δεν μπορεί να με πληρώσει ο καθένας.

Κάνει ρε παιδί μου, positioning που λέγαμε και στο Marketing, α ρε Μπενετάτε με την εργασία σου..

Και τότε η πριγκήπισσα φίλησε το Βασιλόπουλο και αυτό της έδωσε ένα καρότσι λέγοντας της να πάρει ό,τι θέλει από τα ράφια..

the onions are from outer space.. at last!

Γειά................

Λοιπόν gief me a sec, να μαζέψω το μυαλό μου..

Εφόσον έβαλα σωστά το email και τον κωδικό που είναι αρκετά εύκολος όμως, σημαίνει ότι μπορώ να γράψω.. ακόμα και ύστερα από 10+ κρασάκια.

Υπόσχομαι να μην κάνω edit αύριο τα καμώματα της νύχτας. Παίζει και να σου λέω μαλακίες αυτή τη στιγμή, πίστεψέ με όμως καταβάλλω σοβαρή προσπάθεια, με την κεφάλα μου να γέρνει πότε δεξιά πότε αριστερά ( ανάλογα αν είμαι πριν ή μετά το μέσον του πλαισίου κειμένου. ).

Πωπω..

Δεν ξέρω τι θέλω να γράψω σήμερα.

Ένας μικρός χαμός με την καλή έννοια έγινε στους Πειρατές. 4 άτομα 3 λίτρα κρασί.

Γουστάρεις; Πέσε!

Γουστάρω να χορεύω.. etcetera.

Το πιό γαμάτο, είναι ότι επιτέλους έχω μοναδική ευκαιρία να παίξω το ρόλο μου μεθυσμένος, μιας και σε ένα κομμάτι του έργου είμαι πούτσα.

metaforically speaking!

Να ψαξω video με συγχωρείς.. μισό.



how's that?

φίλε μου έχει λείψει η δεκαετία του 80..

άσχετα που τότε δεν υπήρχα ούτε σαν σπερματοζωάριο.

Έχει γίνει λάθος στην διανομή ρόλων, είμαι αλλού εγώ.

Εκεί είναι το πρόβλημα.

Όχι ότι δεν συμβαδίζω με την εποχή μου.. αλλά η εποχή δεν συμβαδίζει με εμένα..

Είναι σαν αυτό που λέγαμε τότε, Χριστινάκι.. "η πεζή πραγματικότητα δεν είναι φτιαγμένη για μένα".

Εποχές..

Τις ευλογίες μου παίδες, χαιρετώ.

The best result comes, when everyone in the group does the best for himself AND the group

Καλά περάσαμε και σήμερα!

Μέχρι τώρα τουλάχιστον ( η ώρα είναι 19.03 ) , η μέρα κύλισε αρκετά φυσιολογικά.

Για 28η Οκτωβρίου, πάντα..

Σοβαρά, αυτή η μέρα είναι κάθε χρόνο ίδια..

Ύστερα από ένα καλό πρωινό με καφέ για να ανοίξει το μάτι, θα πλυθείς, θα ντυθείς με την ησυχία σου και επειδή θα έχει πάει 11 η ώρα σίγουρα ( άργησες να ξυπνήσεις ), θα πας χαλαρά να χαζέψεις τις μαθήτριες στην παρέλαση.

Τα πιτσιρίκια, βλέπεις, έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να εκφράζονται αυτήν την μέρα.

Πατάνε πόδι, λένε το δικό τους "ΟΧΙ" στον Ιταλό κατακτητή. Ένα "ΟΧΙ", με ψηλά τακούνια, διάφανα καλτσόν η ζαρτιέρες ( απροσδιόριστα, για να εξάπτει την φαντασία ), κοντές φούστες και πόδια που δίνουν άφεση αμαρτιών στους λεγόμενους "παιδεραστές", σε τυχαία σειρά προτεραιότητας, ανάλογα με το fetish του καθενός.

Μια επέτειος, πρώτης τάξεως ευκαιρία λοιπόν, για να δείξουν τα πιτσιρίκια ότι, και πόσο, μεγάλωσαν.

Σωματικά.

Και επειδή δεν μπορείς να πιστέψεις ότι έχουν τέτοια ανάπτυξη και τρελαίνεσαι, "ρε μαλάκα σε θερμοκήπιο τα βάζουν το χειμώνα;", τα ξαναβλέπεις στις ειδήσεις. Όπου οι δημοσιογράφοι, άλλο που δε θέλουν, σχολιάζουν τις φουστίτσες.

Κάθε φορά.

Και στο δελτίο της επόμενης μέρας.

Υπάρχει, τελικά, κοινωνικό κράτος!



Το οποίο, λίαν συντόμως θα χωριστεί σε πολλές αυτοδιοικούμενες και οικονομικά αυτοδιαχειριζόμενες κοινωνικές περιφέρειες.

Να ξαναγυρίσουμε δηλαδή, σε μια διακυβέρνηση τύπου πόλης-κράτους για κάθε περιφέρεια, με δική της οικονομία, αλλά σε μια ενωμένη αρχικά χώρα. Δες το κάτι σαν την Αμερική, εμείς πάμε για united states of greece, και λέω γκρις γιατί είναι πιο εύηχο από το hellas.

Και εκτός αυτού κάνει περίεργους συνειρμούς με το hell.

Εγώ να σου πω, και να γίνει, τα πόστα θα τα πιάσουν οι ίδιοι, για να εξυπηρετούν αυτούς που εξυπηρετούν και τώρα.

Το πρόβλημα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν είναι η ανικανότητα αυτών που είναι τώρα στην εξουσία. Είναι ότι για να βρεθείς στην εξουσία χρειάζεσαι κεφάλαιο, το οποίο δεν το βρίσκεις με βουλευτοδάνειο, και επίσης δεν έχει ο απλός Έλληνας πολίτης την δυνατότητα να ανέβει στην εξουσία. Πόσο μάλλον όταν είναι πραγματικά ανεξάρτητος.

Το συμπέρασμα είναι ένα.

"Για να βρεθείς στον αφρό, πρέπει να κολυμπήσεις στα σκατά".

Και ξέρεις ε, στα λιμάνια που εκβάλλουν οι βόθροι, υπάρχουν τα μεγαλύτερα λαβράκια.

Άσχετα με όλα αυτά, μακάρι ο αγώνας των τότε Ελλήνων να γίνει παράδειγμα στους Νεοέλληνες για να αγωνιστούν για μια καλύτερη συλλογική ζωή.

Χρόνια Πολλά.

Ολοι cause κ ian αιγαι rush a

Λοιπόν, λοιπόν..

Ο Λιακόπουλος αδειάζει την αποθήκη του, δίνοντας 5 βιβλία με 29 ευρώ, και εμείς είμαστε για άλλη μια φορά εδώ, στας επάλξεις.

Πολύ ραδιοφωνικά το άρχισα και ανησυχώ..

Σε μια εκδήλωση σήμερα στο συνεδριακό κέντρο του ΤΕΙ Πάτρας, για την εθνική επέτειο, μιλούσε ο Λεωνίδας Κύρκος.

Άρχισε την ομιλία του, λέγοντας ότι χαίρεται, που επιτέλους, μπήκε σε ένα καθαρό ίδρυμα, γιατί στα περισσότερα που έχει πάει οι τοίχοι είναι γεμάτοι συνθήματα.

Ότι υπάρχουν νεολαίοι, που δεν σέβονται τίποτα.

Δυστυχώς δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει διάλογος μεταξύ των καλεσμένων και του κ. Κύρκου, ούτως ή άλλως το θέμα ήταν πολύ συγκεκριμένο και όχι το κτίριό μας.

Αλλά κύριε Κύρκο..

Φαίνεται ότι δεν κάνατε καλή βόλτα στο κτιριακό μας συγκρότημα.

Δεν πήγατε για παράδειγμα, στις τουαλέτες των σχολών, με τα χαλασμένα καζανάκια και την πλήρη απουσία κωλόχαρτου. Δεν κάνατε βόλτες στους διαδρόμους, που είναι γεμάτοι με αφίσες παρατάξεων, ούτε είδατε τα πατώματα που γράφουν ΠΑΣΠ με μεγάλα πράσινα γράμματα.

Αυτά, περί καθαριότητας.

Πάμε στα πιο σοβαρά.



Χαίρεστε, κύριε Κύρκο, για την καθαριότητα του κτιρίου, αλλά δεν είπατε ούτε κουβέντα για την κατάσταση της παιδείας, μιας και πιάσατε το ζήτημα;

Δεν είπατε ούτε μια λέξη, για την υποβάθμιση του πτυχίου των τεχνολογικών ιδρυμάτων αλλά και των πανεπιστημίων, σύμφωνα πάντα με την οδηγία της Ε.Ε;

Προτιμάτε καθαρά κτίρια, κύριε Κύρκο, ή καθαρά μυαλά;

Και πώς είναι δυνατόν να λέτε με συγκίνηση, ότι το μέλλον και οι ελπίδες της Ελλάδας είναι στα παιδιά της, από την στιγμή που ρίχνετε ευθύνες ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΑ, για την κατάσταση της παιδείας;

Σοσια-ληστής και προοδευτικός σου λέει μετά.

Καληνύχτα, αύριο έχει επετειακό post.

I'm here to kick ass and chew bubblegum

Ok, this is better be good.

Ώπα ώπα μήνα δεν κλείσαμε και αρχίσαμε τις Αμερικανιές.. ;

Τσκ τσκ τσκ..

Indepence day στον αντ1, με την Αμερική να θριαμβεύει , ενάντια στους κακούς εξωγήινους αυτή τη φορά!

Είναι μάγκες οι Αμερικάνοι και τους πάω τρελά.

Μόνο που οι εξωγήινοι, στην συγκεκριμένη και γενικά σε όλες τις ταινίες του Holy-shit-wood, μου θυμίζουν τους bad evil guys στα cartoons. Εκεί που έχουν παγιδέψει τον ήρωα, ύστερα από ένα session συμπτώσεων και κακής τύχης ( ola skata που λένε ), τους πιάνει πολυλογία.

Και τώρα λοιπόν bugs bunny θα σε σκοτώσω.

Είμαι κακός, θέλω να με πιστέψεις πριν πεθάνεις.

Μην έχεις καμμία αμφιβολία, ότι αν ήμουν καλός τώρα θα ζούσες.

ΕΙΜΑΙ ΚΑΚΟΣ.

Δύο είναι τα σημαντικότερα προτερήματα του να είσαι κακός αυτοκράτορας, αυτό και να τρως όσα γαριδάκια θέλεις.

Δεν έχω τσίπα ελέους πάνω μου.

Όλα αυτά τα κάνω επειδή μπορώ, επειδή είμαι τόσο κακός που δεν υπάρχει λογική για τις πράξεις μου.

Movie time.

Και τώρα, θα πατήσω την σκανδάλη.

Αυτήν την σκανδάλη του τιμημένου όπλου μου, που έχει πάρε εκατοντάδες ζωές κομπάρσων τσάμπα, πριν από σένα.

Αυτή η τιμημένη σκανδάλη, που έσπειρε τον απόλυτο τρόμο στους καλούς.

Come to the dark side, we have cookies..!



Και τότε λοιπόν εμφανίζεται ο από μηχανής θεός με οποιαδήποτε μορφή ( γνωστή στρατηγική από την αρχαιότητα, ελληνική πατέντα ) και σώζει την κατάσταση.

Εκτός αν είναι τόσο γαμάτος και τόσο Αμερικάνος με το Α κεφαλαίο ο πρωταγωνιστής, που σώζει εαυτόν και λοιπό κόσμο μόνος του.

Φυσικά να παρεβλέψουμε το γεγονός ότι οι μικροί γκρίζοι φίλοι μας ζούνε ανάμεσά μας εδώ και χρόνια, σύμφωνα με την δήλωση του αστροναύτη Edgar Mitchell, και ότι έχει γίνει τεράστια συγκάλυψη γύρω από το θέμα.

Αν το ξέραμε, δεν θα υπήρχε περίπτωση να ενδιαφερθεί κανένας για την καταστροφή της γης από ξένες οντότητες.

Και θα πήγαινε στράφι όλη αυτή η μπίζνα.

Πάντως, πόσο καιρό έχει να βγει ταινία με κακούς εξωγήινους, τεχνολογικά υπέρτερους, που έρχονται στην γη να την καταστρέψουν;

Ε ναι, πρέπει να ξεμάθουμε να φοβόμαστε τους εξωγήινους.

Γιατί το παιδάκι, όταν έχει τη μαμά του με την πιπίλα "δεν μιλάμε σε ξένους", πρέπει να πάει σχολείο για να αποκτήσει καλή άποψη για τους ξένους ανθρώπους. Να καταλάβει δηλαδή, ότι δεν είναι όλοι εν δυνάμει βιαστές, παιδεραστές, έμποροι οργάνων, συνδεσμίτες οπαδοί.

Στο σχολείο, ειρήσθω εν παρόδω, μαθαίνει άλλα πράγματα, πχ "Όλα τα παιδάκια είναι ίσα αλλά αυτός είναι Αλβανός", "η μπάλα είναι δικιά μου και δεν παίζεις", "δεν σε κάνω παρέα γιατί τα ρούχα σου είναι από την λαική και μένα crocodilino" , τέτοια όμορφα.

Και φέρε πίσω την barbie ΡΕ!

Over the pills and fat a-wait

Είναι άσχημο να θέλεις και να μην σε αφήνουν.

Ο χρόνος είναι για να φτιάχνεις το μέλλον και να χαίρεσαι το παρόν. Όχι για να σκέφτεσαι το παρελθόν.



Όλα καλά ρε.

Η μπύρα τα φταίει..

Καληνύχτα

Αν δεν μπεις στο κοπάδι, πίσσα και πούπουλα.

Μ' αρέσει το χρωμα της φωνής της

Μ' αρέσει αυτό το χρώμα που έχει η φωνή της.

X-FUCK τωρ' .

Μ' αρέσει αυτό το χρώμα.

Μ' αρέσει το χρώμα που παίρνει το μουνί της όταν της μιλάνε για το χρώμα της φωνής της.

Πάρτην αγκαλιά.

Μ' αρέσει το χρώμα που παίρνει το μουνί της όταν την παίρνεις αγκαλιά, μιλώντας της για το χρώμα που έχει η φωνή της.

ΕΠΟΜΕΝΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Πες μου, σοβαρά τώρα.
ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ;
..
ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ

Επικίνδυνα σε θέλω, το σπέρμα κυλά στα δάχτυλά μου.

Επικίνδυνα σε θέλω, το σπέρμα κυλά στα δάχτυλά μου και συ δεν είσαι δω.

Πότε θα σε δω;

Όταν κάποιος σε δει, σε ερωτεύεται. Όταν σε ερωτευτεί, που μπορεί να σε δει;

E; E; E; E;



Πώς γίναμε έτσι ρε σύντροφε..

Να περιγράφουμε την φιδίσια κίνηση της Λιονταρίνας που είναι και φαίνεται, κατά τον Σάκη, και το κοινό με νοημοσύνη Κινέζου κυνός να χειροκροτάει.

Γαμώ ρε πούστη μου.

Γαμώ.

Τα γρανάζια είναι πολλά και η μηχανή μεγάλη.

Δε χαλάει.

Φροντίζουν και την συντηρούν.

Θα γίνω γρανάζι.

Θα μπω στην μηχανή.

Μα θα γυρνάω αλλιώτικα.

She smells as an angel must smell..

Γειά σας..

Πριν από λίγο έγινε μεγάλη φασαρία, από την απέναντι πολυκατοικία. Και ακόμα δηλαδή, που και που ακούγονται. Δεν κατάλαβα ακριβώς τι συνέβη, πάντως έχει ξαναγίνει, όχι στην σημερινή ένταση though. Τώρα θα μου πεις, αυτά συμβαίνουν σε κάθε οικογένεια, σε άλλες λιγότερο σε άλλες περισσότερο.

Η διαφορά είναι όμως, ότι σήμερα μπήκαν και τα παιδιά στην μέση. Τα οποία απότι ξέρω είναι μικρά. Και να ακούγεται δυνατά το παιδάκι, να λέει "σταματήστε", και "βοήθεια"..
Γύρευε σε ποιόν απευθυνόταν..

Ξενέρωσα.

Ελπίζω να μην γίνω έτσι.

Να αλλάξω θέμα, παίζουν τώρα τα κάρα της Ολυμπίας ( ό,τι γλύτωσε από τις πυρκαγιές, ξέρετε ), στο Mega με την Γαλατά. 1-0 είναι στο 74 and counting. Ψιτ εδώ είσαι και εδώ είμαι, όταν αποκλειστεί ο ολυμπιακός από το UEFA θα βγεί ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ με πυχιαίους τίτλους "ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ".

Πω, σοβαρά, δεν υπάρχει πιό ηλίθιος άνθρωπος από τον οπαδό. Και καλά τώρα μιλάμε για μπάλα, αλλά η τάνα η ζωή δημιουργεί αγέλες οπαδιλύκων στην πολιτική, στην μουσική, etc.

Όπου ανοίγεις το στόμα και χάφτεις μαζί με τις μύγες, όλα τα σκατά που σου πλασάρουν, καταπίνοντάς τα αμαχητί και αμάσητα.

Γιατί πρέπει ρε παιδί μου, να είσαι ενταγμένος σε ένα κοινωνικό σύνολο με χαρακτήρα αγέλης, αλλιώς δεν έχεις προσωπικότητα, και είναι πιο δύσκολο να γαμήσεις.



Σε αφήνω, ήθελα να σου πω πράμα σήμερα, η όρεξή μου όμως τείνει στο 0.

Χωρίς λόγο.

Μάλιστα, θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο!

Θα έπρεπε..

aw well

Αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες

Γειά σας γειά σας..

Το αργήσαμε λιγάκι και σήμερα ε..

Λοιπόν είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος to begin with, βρήκα στα seven την "Ψυχή στο στόμα" του Οικονομίδη! Να μην τρώμε τις άπειρες ώρες στο Azureus, ειδικά όταν δεν παίζουν seeds..

Απεργία υποτίθεται στην Πάτρα σήμερα ( χτες, Τετάρτη ), τα λεωφορεία κάναν δρομολόγια κάθε μια ώρα. Ρε ή την κάνεις την απεργία ή δεν την κάνεις, να ξέρουμε και μεις. Πώς την είδανε, Μεγάλης Παρασκευής ημιαργία; Άκουσα και για τα εμπορικά καταστήματα, τώρα να σου πω δεν ξέρω, ήμουν πάνω στο ΤΕΙ, πάντως είδα πολλά κλειστά περίπτερα στο δρόμο.

Τι σκεφτόμουν σήμερα ρε..

Θα σε γυρίσω χρόνια πίσω. Φαντάσου ότι είσαι 8 χρονών. Τότε που η ζωή ήταν παιχνίδι και 1+1 έκανε πάντα 2. Ωραίες εποχές ε;

Θυμήθηκα, που λες, τα σκηνικά που γινόντουσαν στα πάρτυ που κάναμε. Μαζευόμασταν, όλη η τάξη, 20 παιδάκια μέσα σε ένα σπίτι. Και ειδικά αν ήταν απόκριες.. ου καλά!!.. χαμός στο ίσωμα ρε.. Και κάθε πάρτυ είχε την δική του προσωπικότητα. Να του Χρήστου για παράδειγμα, που είχε για αυλή ένα τεράστιο διάδρομο 20 x 1,5 μέτρα, και παίζαμε εκεί μπάλα, ενώ τα κορίτσια μέναν μέσα. Καλά κλασσικό αυτό.

Η στου κολλητού μου του Πάρη, που έμενε και εξακολουθεί να μένει αρκετά εκτός Αθήνας. Το πάρτυ εκεί γινόταν έξω. Μισό στην αυλή, μισό στους δρόμους. Μπάλα, βόλτα στα άχτιστα οικόπεδα με χαμηλή βλάστηση , "εξερεύνηση" το λέγαμε , παιχνίδι με τον Rigo, τον σκύλο του, που τώρα πάει..

Και τόσα άλλα παραδείγματα..



Και μέσα σε όλα, θυμήθηκα.. τον Άκη.

Για κάποιον παράξενο λόγο, ήταν το παιδί που.. δεν ξέρω πως να στο περιγράψω. Με όρους ενηλίκου, έκοβε και έραβε μέσα στην παρέα κατά τα "θέλω" του. Τα οποία ήταν ενίοτε τόσο ισχυρά, που υπήρχαν φορές που άλλαζε πρόγραμμα η παρέα, και δεν αναφέρομαι σε μας τα πιτσιρίκια, αλλά και τους γονείς που μας συνόδευαν, κατά την επιθυμία του. Ο αυτοδιορισμένος "αρχηγός της παρέας", που δίχαζε, διέβαλλε, και είχε τον κλειστό κύκλο του, διατηρώντας ταυτόχρονα "καλές σχέσεις" με όλους.

Αυτό το παιδάκι λοιπόν, σε αρκετά parties κλεινόταν μέσα σε ένα δωμάτιο μαζί με τον κλειστό του κύκλο, είτε παίζοντας game boy ( ναι, το θυμάσαι; ) ή λέγαν ποιός "γουστάρει" ποιά, ξέρεις τώρα, αθώα πράγματα παιδικά, υιοθετώντας όμως μια "ελιτίστικη" συμπεριφορά, η οποία δούλευε όμως και τα υπόλοιπα πιτσιρίκια σκοτώνομασταν να μπούμε έστω και για λίγο μέσα στο συγκεκριμένο δωμάτιο.. χωρίς αποτέλεσμα.

Τελικά το σχολείο είναι σοφό, γιατί σου μαθαίνει την ζωή..

Το έπος του Gil-γαμεύς.

Είμαι 21 ετών και κάτι μηνών.

Είμαι "φοιτητής" κοντά 4 χρόνια.

Και ΟΜΩΣ, κάτι από τα σχολικά μου χρόνια ζει ακόμα.

Πρέπει να πηγαίνω στις θεωρίες, έτσι; Δεν με υποχρεώνει κανείς, πάω για να μην πελαγώσω ποτέ ξανά στην εξεταστική. ( όπου φυσικά ακολουθεί το "δε γαμιέται" και τσουπ ανοίγεις το pc ) Που σημαίνει ότι θέλω να παρακολουθώ.

Μα ρε γαμώτο, τότε γιατί όταν πάει Χ:05 αρχίζω να έχω κρυφές ελπίδες ότι δεν θα γίνει μάθημα;

Γιατί τσεκάρω το ρολόι μου ανά δίλεπτο μέχρι τις Χ:15 ,οπότε λήγει το ακαδημαϊκό τέταρτο και την κάνω ( στα γρήγορα πάντα μην τον πετύχω στις σκάλες );

Γιατί χαίρομαι που κάνω "κοπάνα" από το πρόγραμμά μου, από την στιγμή που με "υποχρεώνει" ο εαυτός μου και όχι οι απουσίες να παρακολουθήσω;

Και αποκλείται να είναι just me, πιστεύω ότι όλοι λίγο-πολύ θέλουν μια αναπάντεχη αλλαγή στο πρόγραμμά τους ( ειδικά όταν πρόκειται για υποχρέωση )

.. το στοιχείο της έκπληξης που κάνει την ζωή πιό ενδιαφέρουσα;



Τώρα κατάλαβα..

Όλη αυτή η μάκινα με τους αστρολόγους - μέντιουμ με 800αρι πέντιουμ για την γενιά των 700 ευρώ που χάσαν τα 400 που είχαν κάποτες, υπάρχει για να κρατάει τον μέσο άνθρωπο σε ενδιαφέρον για την ζωή.

Γιατί σου λέει, ο Χορταρέας μου είχε πει ότι αυτή τη βδομάδα θα παιχτεί η φάση με το μωρό αλλά ρε φίλε παρασκευή κοντοζύγωσε και την μουνοδούλιασα μόνο στο msn.

Ή ξερωγώ, παίζεις κόντρα την M.United και την Real στο ίδιο δελτίο επειδή σε ευνοούν τα άστρα, και δεν σου κάθεται ο άσσος του Ολυμπιακού με την Κάτω Λυκόβρυση, αλλά ναι, ξέρεις τώρα με ειδοποιούν από το αστεροσκοπείο υπήρχε συννεφάκι ( oh fuck ) στον ανάδρομο του Ερμή, και ο Κόκκαλης τον έχει ωροσκόπο, that's why..

Τι να πεις..

Μια συμβουλή θα σου δώσω, μπορείς να το σπας λιγάκι. Να πηγαίνεις σε άλλες θεωρίες άσχετες, σε θεωρίες άλλης σχολής ως guest star.

Μην αμφιβάλλεις ρε μαλάκα.

Θα τάιζες ποτέ την γάτα σου μια ζωή με free - σκις' ?

Καληνύχτα

To will is to be ( φιλοσοφίες και τέτοια )

Μετά απο δύο μέρες απουσίας, επιστρέφουμε δριμύτεροι.

Μου λείψατε, κουφάλες.

Στην υποθετική περίπτωση που με διαβάζει κανείς, ζήσαμε μεγάλες στιγμές το σαββατοκύριακο, ειδικά την Κυριακή, στα γυρίσματα του Hitokiri II : Road to Destiny.

Γέλιο, κούραση σίγουρα ( να φανταστείς 6 ώρες γύρισμα μέσα στο πάρκο Αντώνης Τρίτσης στους Αγ. Αναργύρους ), η εμπειρία όμως της συμμετοχής σε κάτι τέτοιο είναι πέρα από κάθε κούραση.

Και πόσο μάλλον όταν στην καθημερινότητά σου, δεν υπάρχουν άτομα με την δικιά σου τρέλα.

Μάλλον - θα μου επιτρέψεις - , τρέλα είναι για τους υπόλοιπους, τους τρίτους, τους απέξω. Για σένα, είναι Καύλα, είναι δημιουργία. Και στην προκειμένη, το να βλέπεις την σκέψη σου να γίνεται ταινία, δεν περιγράφεται σαν συναίσθημα. Υποθέτωντας, φυσικά, ότι όσοι έχουν την ίδια "τρέλα", σκέφτονται όπως εγώ, δηλαδή με ταινία.

Ούτε καν με εικόνες.. γιατί το να συγκρίνεις μια εικόνα με μια ταινία, είναι σαν να έχεις ένα στιμμένο πορτοκάλι στο ποτήρι και να ισχυρίζεσαι ότι είναι ίδιο με το να περιγράψεις την διαδικασία μέσα από την οποία έγινε χυμός, κρατώντας φυσικά και τις φλούδες, το άπλυτο μαχαίρι και την ξινίλα του πορτοκαλιού.

Πώς να στο πώ καλύτερα..

Πρέπει να το έχεις μέσα σου.



..

Φυσικά και δεν εννοώ αυτό.

Κατάλαβαίνεις.. όταν υπάρχει ψυχή τι να σου κάνουν τα εφέ, τα λεφτά και οι καλές ερμηνείες. Μη σου πω ότι το αποτέλεσμα είναι ενίοτε καλύτερο από πολλές πατάτες εκατομμυρίων δολλαρίων.

Και στα δικά μας, που έρχονται..

Run time έρως

Η γρίππη που με γυρόφερνε εδώ και 2 βδομάδες τελικά εκδηλώθηκε.

Μα ήταν ανάγκη ΤΩΡΑ;

Άμα είσαι γκαντέμης είσαι όμως..

Αύριο πάω Αθήνα φίλε, να δω όσο κόσμο προλάβω, και την Κυριακή.. αν είμαστε καλά που το ελπίζω, εξ ου και η γκαντεμολογία στην αρχή του post, συμμετέχω στα γυρίσματα του Hitokiri 2..

Το "αν είμαστε καλά¨ τρόπος του λέγειν, γιατί δεν παίζει να χάσω κάτι τέτοιο.

Έτσι, ακούγοντας Loituma και βλέποντας ματωμένα χώματα, σου γράφω χωρίς να έχω στο μυαλό μου τίποτα συγκεκριμένο, από αυτά που γράφονται σε blog.

Όπως έλεγε ο Σάκης ο υδραυλικός στο Love Story, προσωπικα ζητήματα, συζήτηση κομμένη"

Ε ναι, είπαμε..

Ένας άλλος υδραυλικός wannabe, μούφας δηλαδή, είπε στον Obama ότι δεν συμφωνεί με την πολιτική του στην φορολογία. Μετά αποκαλύφθηκε ότι ήταν βαλτός από τους Ρεπουμπλικάνους, τρέχα γύρευε.



Αν στην Ελλάδα οι εκλογές είναι καραγκιόζ μπερντές, στην Αμερική έχουν λάμψη από Hollywood.

Και πάρα πάρα μα πάρα πολλά εφέ. Γιατί αν δεν εντυπωσιάσεις, δεν σε ψηφίζουν.

Έτσι πάει.
Καλό σου βράδυ, δεν είμαι για παραπάνω..

Fun 'n' Games..

Αλόχες παίχτες.

Άναψαν τα αίματα χτες το βράδυ στις Χάντρες, όταν μια τύπισσα στο διπλανό από εμάς τραπέζι επίτεθηκε σε μια από την παρέα της, επειδή, απότι καταλάβαμε από τις φωνές ( όχι δεν στήσαμε αυτί ), η άλλη της έφαγε τον γκόμενο, δις μάλιστα και ενώ ήξερε την σχέση της παθούσης με τον λεγάμενο!

Έχει πλάκα, γιατί ήταν στην ίδια παρέα.

Τώρα τι κοινή παρέα είχαν αυτές οι 2 θεός και ψυχή τους.

Δεν βγάζεις άκρη με τα θηλυκά.

Ενώ ο άντρας που θα του φάει φίλος την γκόμενα, ή που θα κόψει επαφή και με τους 2, ή θα πλακώσει πρώτα τον "φίλο" και αποφασίζει τι στάση θα κρατήσει μετά.

Όπως και να χει, πρέπει να ήταν μεθυσμένες, ειδικά η κοπέλα με τα κέρατα.

Anyway.

Στην Ζούγκλα, ο Τριανταφυλλόπουλος ο Ακανθοειδής δείχνει το βίντεο με τον τύπο που έκανε χειρουργείο για αφαίρεση δονητή.

Να σου πω την μάυρη αλήθεια μου, πάντα είχα την απορία όσο είσαι σε νάρκωση τι λένε για σένα οι γιατροί και οι νοσοκόμοι.

Αλλά αφού υπάρχει το ιατρικό απόρρητο είναι σαν να κάνεις εξομολόγηση σε παπά.

Προτιμώ το νυστέρι..



Αυτόν τον κ. Ανευλαβή τον πάω ιδιαίτερα, και λογικά δεν είμαι ο μόνος. Σίγουρα ανεβάζει τα νούμερα του Μάκαρου, δηλαδή του είναι ό,τι ο Βερύκιος για τον Αυτιά.

Απαραίτητος.

Μόνο που έτσι όπως αντιδράει μου δημιουργεί μια εσωτερική παρόρμηση να τον πω κ.Φρενοβλαβή. Δε βαριέσαι..

Μονή Καπέλο

Έτσι το λοιπόν φίλτατε!

1-2 με Ελβετία.

Ευκαιρία να ξεχάσει για καναδυό μέρες το Βατοπέδι ο κόσμακης, να ασχοληθεί και με κάτι άλλο.

Πολιτική..

Πολιτικοι..

Paul eat οίκοι.

Ή αλλιώς, τα σπίτια που γίνονται τα μεγάλα συμπόσια του Paul.

Ποιός είναι αυτός ο Παύλος;

Δεν ξέρω. Όχι ο απόστολος πάντως.

Γιατί το λέω αυτό;

Μα γιατί οι πολιτικοί δεν έχουν τον θεό τους.

Είναι τόσο απλό..

Δεχόμαστε πιέσεις και από το κοντρόλ να σχολιάσουμε την αφίσα της ΔΑΠ.



η περί ούσας ο λόγος.
Εγώ την ώρα του πάρτυ θέλω να σχολιάσω, γιατί και στην Πάτρα τα ίδια βλέπω.

22:31

μαλάκα μου σαν να φεύγει ο μουτζούρης από το σταθμό Λαρίσης.
Εντάξει οι ΔΑΠίτες έχουν εκτροχιαστεί εδώ και καιρό στον τομέα λογική σκέψη. Αλλά αυτά είναι γνωστά, δεν μου κάνει καμμία εντύπωση.

Θυμάμαι, χτες-προχτές συνέβη αλλά είχαμε άλλα και δεν στο είπα, είχα εργαστήριο. Περιμέναμε να αρχίσει το μάθημα και σκάει μια ΠΑΣΠίτισσα μέσα, η αρχηγός της ΠΑΣΠ στην ΣΔΟ αν δεν κάνω λάθος. Μεγάλη φόλα η τύπισσα, παίζει στην ΠΑΣΠ να έχει βρει το νόημα της ζωής της. Τέλοσπάντων, μίλησε λίγο με έναν τύπο (φοιτητή) που ήταν στο εργαστήριο και φεύγει. Και λέει αυτός μετά..

Πού καταντήσαμε, να ψηφίζουμε ΠΑΣΠ για να περνάμε κανά μάθημα.

Εντάξει, μέσα στο κεφάλι μου υπάρχουν πολλά να γράψω, υβριστικά για όσους δέχονται να κάνουν κάτι τέτοιο, τις κομματικές παρατάξεις στις σχολές γενικά, (γιατί άραγε θα πρέπει μέσα σε χώρους υποτίθεται έκφρασης και ελευθερίας να μπαίνει το σκατό που τρώμε καθημερινά έξω από αυτούς;), την βρωμιά που υπάρχει, τους ασυνείδητους καθηγητές.

Δεν έχει νόημα..

Γιατί τελικά, να σου πω κάτι..

Ο πραγματικός εχθρός της παιδείας και της ελευθερίας για να το γενικεύσουμε, δεν είναι ούτε ο Στυλιανίδης (η πολιτική που ακολουθεί, γιατί οι υπουργοί ανδρείκελα είναι) ,ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε οι κομματικές παρατάξεις.

Γιατί αυτοί είναι λίγοι, και χωρίς τον πολύ κόσμο, τον μη-συνειδητά κομματικοποιημένο, δεν θα είχαν καμμία τύχη.

Βλέπεις, τους νέους ανθρώπους τους απασχολεί βασικά η ευκολία, το βόλεμα, ο φραπές και το γαμήσι κατα κύριο λόγο. Όχι να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Και πάνε με το μέρος αυτουνού που θα τους τα προσφέρει.

Πουλιούνται.

Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να γίνει μια γυναίκα πόρνη. Γιατί η πόρνη πουλάει μόνο σώμα, ενώ όλοι οι άλλοι πουλάνε μυαλό και ψυχή.

Φούντες ελπίδες..

Τα ΠΟΥΣΤΙΚΑ.

Έτσι τα έλεγε ο παππούς μου ο Φώτης.

Μιλάω για τα κουνουπια..

Τι είναι αυτό ρε! Οκτώβρη πιάσαμε και ακόμα τσιμπάνε.. και να έμενα σε εξοχή, δίπλα σε λίμνη ή βάλτο να το καταλάβω..

Μα μέσα στο κέντρο της Πάτρας;

Τώρα ξέρω τι σκέφτεσαι..
Το γνωστό σύνθημα.

ΜΗΝ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ ΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ, ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ.

Τουλάχιστον, όταν μας το πίνουν αυτοί δεν μας πιάνει φαγούρα, ούτε βγάζουμε σπυράκια.
Ε ναι, είναι η θετική πλευρά της ζωής που λέει το τραγουδάκι.

Αναφορικά με χτες, σήμερα ούτε είδα ούτε άκουσα κάτι, και στο youtube η πλειοψηφεία των videos ήταν κοροιδευτικά, οπότε μάλλον προχωράμε στο ραντεβού με την επόμενη καταστροφή του κόσμου, στις 22 Δεκεμβρίου 2012.

Και του χρόνου περιμένουμε να εμφανιστεί ο Αντιχρίστος.



Φίλε σε αφήνω, είναι αργά και έχω ανεβάσει πυρετό.

Τα λέμε σήμερα το βράδυ για το post της Τετάρτης.

In Blossom Goodchild we trust(?)

Ο Μητσικώστας έχει σαχλέψει.

Όπως και οι Αμάν.

Όπως και ο Σεφερλής, μετά από ένα σημείο.

Όπως και ο Τσάκωνας και τόσοι άλλοι, όταν άρχισαν να επαναλαμβάνονται.

Φθήνια ρε πούστη μου, φθήνια..

Αύριο, 14 οκτώβρη 2008 είναι σημαντική μέρα για τους συνωμοσιολόγους.

Θα έρθει, λένε, στην Γη, ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο, για την 1η επίσημη πλέον, επαφή.

Συγκεκριμένα, το "μήνυμα" που στείλανε οι εξωγήινοι μέσω της Blossom Goodchild, μιας συγγραφέως μέντιουμ, είναι το ακόλουθο :

TO LEADERS, GOVERNERS, POLITICIANS AND
ALL PEOPLE OF EARTH ….

We wish it to be understood that on the 14th day of your month of October in the year 2008 a craft of great size shall be visible within your skies. It shall be in the south of your hemisphere and it shall scan over many of your states.

We give to you the name of Alabama.

It has been decided that we shall remain within your atmosphere for the minimum of three of your twenty four hour periods.

During this time there will be much commotion upon your earth plane. Your highest authorities will be intruding into ‘our’ atmospherics that surround our ship. This ‘security field’ is necessary for us, as there shall take place a ‘farce’ from those in your world who shall try to deny that we come in LOVE.

KNOW OF THIS

WE COME TO ASSIST YOUR WORLD.

WE DO NOT COME TO TAKE OVER.

WE DO NOT COME TO DESTRUCT.

WE COME TO GIVE YOU HOPE.

We are beings from other planets, who for many eons of your time have been preparing for these days ahead.

We ask each soul that reads of these words to accept in their heart the Truth that lies within. For in that place there is the knowing that this is to take place.

There shall be many who deny. There shall be many who dismiss.

There shall be those who KNOW of this TRUTH.

Which ever you may be … let this be understood.

IT SHALL TAKE PLACE.

We give you the opportunity to capture on screen this particular ship. There shall be no contact in the form that those of your planet would like. For this initial presentation, we shall simply be presenting our ship to you.

We say to you … That shall certainly be enough to comprehend initially.

All kinds of methods shall be carried out in order to try and penetrate through our security barrier, but they shall be to no avail.

Until we can PROVE to you that we come in LOVE, we will not allow the fullness of our visits to be uncovered.

KNOW OF THIS …

THIS IS THE BEGINNING … NOT THE END

Your governments and your media will try to disguise us. This will fail. All avenues have been covered by us.

Your media will have no choice but to portray the TRUTH for it shall be there for all to see.

Friends of earth. Do not be afraid. We beseech you to TRUST that we come to bring the downfall of those who have misintentions for the well being of your planet.

If we do not intervene now … as has been planned for eons of your earth time … then we fear it would be too late.

WE ASK YOU TO ACCEPT US IN LOVE.

FOR THAT IS WHY WE COME.

The sayings that your world have been aware of via your movie screens etc were not merely make believe. We have been planting and watering seeds of Truth on your planet in preparation for these days.

FOR INDEED

WE COME IN PEACE.

Fill your souls with TRUST in that knowledge.

We are your brothers and sisters from other places.

Our technology is far advanced. There are those in high places of ruling that KNOW full well of this. Therefore they know that there would be little point trying to ‘pretend’ that they need weapons to destroy us.

On this day that we appear, we ask you to listen only to your hearts and NOT to the words of those who shall be in great fear of losing their power.

For too long your world has lived under a cloud that most of you have been unaware of. If you were to KNOW the Truths of what has been hidden from you, you would be appalled and in great disbelief.

It is time for your souls to be allowed to be who they are.

The veil is to be removed.

BE OF JOY.

IT IS A TIME FOR THAT.

YOU SHALL KNOW OF THIS AS YOUR HEART ACCEPTS THE TRUE REASON FOR OUR VISIT.

TO BRING YOU AN UNDERSTANDING OF LOVE. KNOW THIS.

We choose to leave it at that.

Be vigilant. Keep your eyes to the skies.

Keep LOVE in your heart.

WE … THE FEDERATION OF LIGHT … SIGN OFF, GIVING YOU ENCOURAGEMENT AND HOPE AS WE BEGIN THE ASCENSION INTO THE NEW WORLD.

Each one of you has chosen to be here for this ascension. Choose now whether your human form will …

Accept it through LOVE Or Reject it through FEAR.

May the Highest aspect of your soul fill you with Light as you move bravely forward.

Gratitude to each one as they assist us in the cause



__

Τρέλα, αλήθεια η διαφημιστικό trick;

Το μόνο σίγουρο, τα μάτια αρκετών ανθρώπων αύριο θα είναι στραμμένα εκεί πάνω..

υ.γ. Έχω ξεφύγει λίγο από τον σκοπό αυτού του blog, που αρχικά ήταν η καταγραφή και ανάλυση των καθημερινών γεγονότων, υπάρχουν όμως και θέματα που τρέχουν..

Κάθε φορά που "άλλος" γίνομαι..

"Κούκλος φαίνεσαι εδώ", λέει η φίλη μου η Α. ,βλέποντας ένα βίντεο που έχω ανεβάσει στο youtube.
- Το ξέρω, της απαντάω. Είναι η κλασσική μου πλέον απάντηση σε όσους με πρίζουν τον τελευταίο καιρό εξαιτίας της αλλαγής στην εξωτερική μου εμφάνιση.

Πώς σου ήρθε να αδυνατίσεις ο ένας,
μην είναι καμμιά κοπελιά ο λόγος, πονηρά ο άλλος,
μην τα ξαναβάλεις, συμβουλεύει ο τρίτος
αγόρι μου, πώς αδυνάτισες έτσι, πάρε κανα κιλό, η γιαγιά.

Λες και το δικό μου λίπος το κουβαλάνε αυτοί και τους πέφτει βαρύ που με βλέπουν.
Λες και δεν ξέρω και χρειάζομαι συμβουλές σαν παιδάκι.
Λες και δεν έχω ζωή και ό,τι κάνω το κάνω για να αρέσω στους άλλους.

"Άμα χάσεις μερικά κιλά ακόμα, κόψεις τις κρυάδες και σταματήσεις να ιδρώνεις τόσο πολύ, θα είσαι θεός."

Με άλλα λόγια, αν καταφέρεις να αναστείλεις μερικώς λειτουργίες του οργανισμού σου, ( τι να κάνουμε, έχω πολλούς ιδρωτοποιούς αδένες στο δέρμα μου, δεν είμαι ο μοναδικός ), και αν υποκρίνομαι μπροστά σου, κερδίζω δωράκι την καλύτερη γνώμη σου για μένα;

Να σου πω που να την βάλεις;

Δεν γουστάρω τα δήθεν.

Αν και ζούμε στην εποχή του δήθεν, της εικόνας, του "φαίνεσθαι", μου φαίνεται αδιανόητο να συναναστρέφομαι άλλους ανθρώπους και να το παίζω "σοβαρός", δηλαδή να βλέπω τον κόσμο όπως αυτοί, σε 3 διαστάσεις, και να κρύβω κομμάτι του εαυτού μου.
Ο χαβαλές και το κάψιμο, είναι εσωτερική ανάγκη. Και δεν είναι ανώριμο να βλέπεις την αστεία πλευρά των λέξεων και των καταστάσεων. Ούτε είναι εύκολο. Αλλιώς θα το έκανε ο καθένας.

Εύκολο είναι να υποκρίνεσαι μπροστά στους άλλους. Το μόνο εύκολο.

Ο πολύς κόσμος φοράει μάσκες.

Κρύβεται πίσω από γυαλιά ηλίου.

Συμπεριφέρεται διαφορετικά ανάμεσα σε κόσμο και διαφορετικά σπίτι του. Γιατι περιμένει να κερδίσει κάτι. Αποδοχή; Κάτι άλλο; Εσύ ξέρεις.

Αλλά πάντα σκέφτεσαι το ίδιο.

Και κατά τα άλλα, εγώ είμαι ο μη-σοβαρός.

Dogs can be taught many useful things, but not if we forgive them every time they obey their own nature..

Όχι πως τό 'χω τάμα δηλαδίς, απλά να..

Και αν δεν κοντρολάρω και την ώρα, γίνονται κάτι τέτοια νόστιμα και χάνεται το σερί των ημερών. Καλά δεν χτυπάω και κάρτα θα μου πεις, απλά να.. γίνεται μεράκι.

αχχχ.. χμμ χμμ.

Λοιπόν.

Ποτέ δεν ήμουν φανατικός του θεάτρου. Πηγαίνω, ok..

Βλέπω.

Παίζω κιόλα, τελείως ερασιτεχνικά και παρεϊστικα.

Κρατάω αποστάσεις όμως..

Ξέρεις, μου την δίνει αυτό το high status και η class-αρία που επιδυκνύει ο κάθε και καλά ψαγμένος ,ή η κάθε wannabe κοκέτα ντυμένη στα καλύτερά της, που πάει να δει κάτι επειδή διάβασε ότι "είναι καλό", χωρίς στην ουσία να ξέρει τι βλέπει.

Δε βαριέσαι, αυτό είναι τέχνη. Διχάζει, ο καθένας κρίνει ένα έργο με βάση τα δικά του βιώματα. Αλλά το ίδιο ισχύει με τα πάντα στην ζωή. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι δεν θα γελάσουν ανάλογα με το ίδιο αστείο.

Αλλά σοβαρά μου την σπάει άπειρα το "πάω στο θέατρο για να δείξω το κοινωνικό μου status." Καλά, ένας τύπος το έδειξε και με το παραπάνω σήμερα. Σε μια παράσταση που έπαιζε μια φίλη. 5 λεπτά μετά την έναρξη, ο τυπάρας, ενώ ήταν 3ο τραπέζι πίστα σε έναν πολύ μικρό χώρο με ανθρώπους να την βγάζουν και σε σκαμνάκια, σηκώνεται πάνω με την γυναίκα γκομενά του τι ήταν, και φεύγει λέγοντας στους υπευθύνους "Θα μου δώσετε τα λεφτά μου πίσω."

Και γενικά, μια φορά να έχω πάει και να μην υπάρχει ΕΝΑΣ χοντρομαλάκας στο κοινο δεν υπήρξε. Μέχρι στιγμής, ελπίζω.

Μωρό μου είμαι αλλού.

Για την ακρίβεια, κανένα θέατρο δεν μπορεί να σου κάψει τον εγκέφαλο όσο μια σωστά γυρισμένη ταινία. Και δεν μιλάω τόσο για τις ταινίες τις εμπορικές που λένε, όσο για αυτές που βλέπεις ρε παιδί μου, ότι ο σκηνοθέτης θέλει να περάσει και κάτι άλλο εκτός από τα ιδανικά ενός σωστού Αμερικάνου πολίτη. Και μάλιστα στις ταινίες είναι πιο εύκολο να περάσεις αυτό που θέλεις, γιατί ο θεατής έχει την δυνατότητα να δει την ίδια σκηνή ξανά και ξανά.

Προσωπικά στο Dogville παίζει και να έκανα μια ώρα για τα τελευταία 10 λεπτά. Να το δεις, αξίζει.

Και όχι μόνο αυτό. Ταινίες, που αδιαφορούν για τον καθωσπρεπισμό και την σοβαροφάνεια, παράδειγμα το Σπιρτόκουτο και το "Ψυχή στο στόμα". Γελάς με τα μπινελίκια, μπορεί και να σπάζεσαι, το είδωλο όμως στον καθρεφτη δεν παραμορφώνεται.

Γιατί αυτό που βλέπεις, σε κοιτάει κατευθείαν στα μάτια.

Κυκλορυθμική ανυπαρθυποβολή

Λοιπόν σήμερα κατάλαβα τι διαφορά έχουν τα ξυνόμηλα από τα πράσινα μήλα.
Και μπορώ να πω, τα ξυνόμηλα μετράνε παραπάνω.

Η ονειροπαγίδα που έχω κρεμασμένη στον τοίχο κουνιέται σαν να την φυσάει αέρας, και είναι περίεργο γιατί το πατζούρι είναι κλειστό. Και επίσης δεν κουνιέται η κουρτίνα!

Δεν θα έπρεπε;

Ένιωσες ποτέ τον εαυτό σου να βυθίζεται σε μια δίνη από σκατά;

Ο ήλιος λάμπει και οι γυναίκες είναι ανόητες.

Δεν υπάρχει αργά το βράδυ, υπάρχει νωρίς το πρωί.

Τα στρουμφάκια είναι μπλέ και ψηφίζουν ΚΚΕ.
..

αρκετά με τις παραδοχές.

Το ποτήρι είναι μισογεμάτο, αλλά με φρουτοχυμό.

και αυτό το ονομάζουμε οπτική γωνία, με περιορισμούς.

Την ζεστή μπύρα την λέμε κάτουρο, και το τζατζίκι χωρίς σκόρδο είναι γιαούρτι, αλάτι και ψιλοκομμένο αγγούρι. Δηλαδή η ειδοποιός διαφορά, η τελευταία πινελιά, η πουστιά του σκηνοθέτη, η μικρή λεπτομέρεια που θα σου κάψει κύτταρα από τις χημικές εκκρίσεις που οδηγούν στο συναίσθημα του επιφωνήματος "ΓΟΥΣΤΑΡΩΩΩΩΩΩΩΩ" ( που δεν είναι ούτε χαρά, ούτε ενθουσιασμός, ούτε ΚΑΒΛΑ, αλλά κάτι ανάμεσα ). Υπάρχει ένα gap, ένα κενό νοήματος καλύτερα, όταν απουσιάζει το "ΓΟΥΣΤΑΡΩ".

Βέβαια, μπορεί η μπύρα να ζεσταθεί με την παραμονή της σε θερμοκρασία δωματίου, κάτι που είναι φυσιολογικό, και το τζατζίκι να το τρώς άνευ σκορδίου για να σε πλησιάζει χωρίς να χρειάζεται στεριανά μακροβούτια ο υπόλοιπος κόσμος. Έτσι;
Αυτό είναι η οπτική γωνία του πράγματος, και μολονότι η μπύρα μπορεί να ξαναμπεί στο ψυγείο, θα ξεθυμάνει και η γεύση της θα είναι διαφορετική. Μου αρέσει αυτό, είπα "θα είναι διαφορετική", ενώ θα μπορούσα να πω "δεν θα ήταν η ίδια".

Γιατί;

Πρέπει, λέει, να μιλάς και να σκέφτεσαι θετικά, ακόμα και όταν η σκέψη σου εμπεριέχει αρνητικό νόημα. Δίνεις, υποσυνείδητα, θετικό μήνυμα και στον εαυτό σου και σε όποιον σε ακούει.



Τέλος παρένθεσης, και όση ώρα ήμουν στην τουαλέτα σκεφτόμουν πώς αρχίζω.

"Ο ήλιος λάμπει και οι γυναίκες είναι ανόητες." ,λέω σε ένα σημείο.
Αυτό είναι ημιτελές, έχω να προσθέσω, όπότε η πρόταση χρειάζεται αλλαγή. Γιατί οι γυναίκες δεν είναι καθόλου ηλίθιες, είναι και καπάτσες και κωλοπετσωμένες και καταφερτζούδες και ξύπνιες και διαόλου κάλτσες και διαόλοι με γόβες. Η παραδοχή μου έγκειται σε ορισμένες μόνο εκφάνσεις της συμπεριφοράς των.
οπότε γίνεται..

"Ο ήλιος λάμπει, και οι γυναίκες είναι ανίκανες να αντιδράσουν σε ορισμένα εξωτερικά ερεθίσματα "σαν άνθρωποι", υιοθετώντας περίεργες συμπεριφορές, πράγμα που τις καθιστά μερικώς ανόητες."

Και να σας θυμίσω ότι το σκόρδο κάνει καλό στην καρδιά.

Ε λοιπόν δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί ο οποιοσδήποτε θα έβγαζε την μπύρα από το ψυγείο, αν δεν είχε σκοπό να την πιεί όπως την ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ.

κρύα.

Τώρα θα μου πεις, δεν υπάρχει μπύρα που να πίνεται ζεστή;

Για να γίνω πιό σαφής, δεν μπορείς να πλύνεις τα δόντια σου αφότου φας τζατζίκι με σκόρδο;

Φυσικά και μπορείς, μπορείς να κάνεις τα πάντα. Η δράση φέρνει αντίδραση, το πρόβλημα φέρνει την λύση.

Και ακριβώς εκεί, μπαίνει η οπτική γωνία με τους υποκειμενικούς σου περιορισμούς. Το έτσι το αλλιώς το αλλιώτικα. Καλός ο φρουτοχυμός, ρίξε μου και λίγη βότκα. Οδηγείς; Δε βαριέσαι, κάποιος θα σε γυρίσει σπίτι. Έκείνη η ξανθιά που σε κοιτάζει με την άκρη του ματιού της.. ίσως.. σε γυρίσει. Μισείς παθολογικά τις ξανθές; Τότε μείνε στον φρουτοχυμό.
Γιατί καλά όλα αυτά, στην πράξη τι γίνεται;

Στην πράξη..

keep busy.

Μου το είπε το καλοκαίρι που μας πέρασε, ένας γέρος, Έλληνας της διασποράς από Αμερική. Περασμένα 80, σίγουρα. Από τα λίγα που προλάβαμε να πούμε στο δρομολόγιο της Aegean Αλεξανδρούπολη - Αθήνα, κατάλαβα ότι η ζωή του δεν χωράει μόνο σε ένα βιβλίο. Καλή του ώρα.

keep busy, λοιπόν, ό,τι πιο αληθινό έχω ακούσει ποτέ μου. Γιατί όταν εσύ κάθεσαι, το μυαλό κοιμάται. Όταν παράγεις έργο, ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ.

keep busy.