Voorpiepers

Ik had me voorgenomen een weekje achter mijn naaimachine door te brengen en Pie & Tarts af te werken.
Maarrrrr.....wie had dàt gedacht....dat Winnie the Poeh zo'n voorpieper zou zijn!

Winnie, Teigetje, Knorretje en Iejoor lagen mij maar aan te kijken :)
Doe ons eerst, doe ons eerst!!! riepen ze steeds.
En tja, wat doe je dan he?


Dus die droomdeken is AF! Hier een kijkje op het doorstikwerk:

 
Toen lagen daar dus ook de lapjes nog voor mijn kleine vriendinnetje, waar een een jurkje van gemaakt moest worden.
En tja, kleine meisjes moet je niet té lang laten wachten, toch?
Dus ook dàt klusje maar even voorrang gegeven! Nu maar hopen dat ze er blij mee is!

En nét toen ik me vanmiddag vol goede moed op de Pie & Tarts wilde storten , kwam er onverwacht visite. Oergezellig en leuk, dus lekker even in de tuin gezeten.

En tóen....tóen ging het dan écht gebeuren. Ik was even vergeten dat ik de rand óók nog door moest stikken, dus het duurde nóg iets langer dan gepland, maar.....tàdaaaaaaaaaaaah:

Is het geen beauty? Ik zal hem nog missen straks...
De rand is heel simpel in banen doorgestikt. Het middenstuk is al druk genoeg.
Én er zit een 'droomdeken' label op. Ik vond gewoon dat dat móest.
Dit is de achterkant:

en hier zie je het label, mooi geborduurd door Ina!


Morgen nóg een heerlijk dagje in mijn speel werkkamer. Er ligt nog 1 droomdekentje te wachten op een achterkantje en dan overal nog een dd-label en mijn naam achterop en dan ligt de stapel klaar voor 13 oktober, de landelijke droomdekennaaidag in Amersfoort!

Dus...wie weet....morgen een foto van een flinke stapel????

Groetjes van Trudy

eerbetoon

Even een korte update vanaf de camping. (we zijn er even een paar dagen tussenuit, nostalgisch naar Delden :))

Afgelopen week lekker hard doorgewerkt aan de memory-quilt én de Pie & Tarts. Beiden hebben de afwerkstatus bereikt.

De memory-quilt:
Mijn zwager is 3 jaar geleden overleden en ik heb mijn schoonzusje beloofd een mooie quilt te maken van zijn kleding. Het vergaat mij vast nét zoals jullie: daar loop je een tijdje op te broeden, je maakt eens een schets, snuffelt wat in tijdschriften en op het internet en op een gegeven moment móet het gebeuren.

Ik vond het aan de ene kant héél moeilijk, maar aan de andere kant toch ook een eerbetoon aan mijn zwager om er iets moois van te maken.

Ik heb de overhemden in banen gesneden en er blokken van gemaakt voor de achtergrond. Dat werkte dus niet :(

Toen werden het stroken en geleidelijk aan kwam het thema "zee" boven drijven.
Zijn vrouw en hij hielden daar veel van en gingen er ook vaak naar toe.

De kraag van zijn trouwoverhemd werd het (huwelijks)bootje, de 'trouw-stropdas' de zeilen; delen van een vest de strandpalen en delen van een sportbroek werden 'zomaar' een zeemeeuw.
Ik heb alle knoopjes van de overhemden bewaard en wil daar iets mee doen in de 'branding'....

Het doorstikwerk is gedaan, de bies zit er om...nu 'alleen nog maar' even afwerken....

Wat is er nog méér gebeurd?
De Pie & Tarts nadert zijn einde.
Màànden geleden vertelde ik al dat ik van Karin alle rondjes van de Pie & Tarts ontvangen had in een doos.
Ik ben dapper begonnen om ze met de 'quilt-as-you=go' methode op de achtergrond te maken. De kleuren waren wat te somber voor een droomdeken, dus had Karin mij gevraagd er een quilt voor de logeerkamer van een verzorgingshuis van te maken.

Wie had toen kunnen vermoeden dat die lieve Karin er nu al niet meer zou zijn??? Helaas heeft zij het eindresultaat dus nooit kunnen bewonderen.
Het werken er aan is voor mij wel een soort eerbetoon aan haar geworden!
Zij kan het niet meer, maar ik nog wel en ik wil er dan ook graag iets moois van maken.

De dames van de droomdekengroep in Wedde hebben mij geholpen bij de keuze van de rand. Nu hoeft deze alleen nog doorgestikt te worden en de bies er om.

Vóór we in oktober (weer) naar Australië gaan, wil ik deze 2 projecten af hebben. Dan kan ik met een gerust hart op reis gaan.

En nu dus even een paar dagen lekker genieten in het mooie Twente. Een beetje nostalgie dus :)
En...natùùrlijk staat er ook een tas met lapjes, lineaal en snijmat in de caravan!
Tenslotte wordt het al wat sneller koud 's avonds en kan er dus móói wat geknutseld worden!

Groetjes van Trudy

Mandala's, een straatje en nog meer taartjes

Zoals beloofd iets meer over mijn mandala's.
Jàren geleden hoorde ik iemand daar over praten. Dat je kon beginnen met het borduren van 1 steekje in het midden en dan maar zien waar je uitkomt. En het allermooiste was: je mocht NIETS uithalen. Want de mandala was a.h.w. je reis door het leven en in het echte leven kun je ook niets overdoen. Hooguit léren van je fouten. Daarom moest je ook bij het borduren die "fout" gewoon nog 3x overdoen :)

Nou, dat sprak mij wel aan. Ik borduurde toen graag en veel, maar had altijd de grootste moeite om alle steekjes dezelfde kant op te doen. Er glipte altijd wel een dwarsligger tussendoor.

Dus....borduurlinnen gekocht en de (voor mij tóen) meest aansprekende kleuren gepakt om mee aan het werk te gaan. Ik vond het gewéldig! De patronen ontstonden 'gewoon' tijdens het werken. Het werd natuurlijk wél steeds moeilijker en tijdrovender om 1 rondje af (en óók nog rond) te krijgen. Een quilt is sneller klaar (bij mij dan...), maar uiteindelijk werd dit het resultaat:

Wat óók zo leuk was, was, dat er spontaan steeds hartjesmotieven ontstonden.  Daar had ik niet van te voren over nagedacht, het gebeurde gewoon. Ook was de periode in mijn leven waar ik aan de 'drukke' groene rand bezig was, véél drukker dan de periode waarin de 'open' rand van okergeel ontstond.
Toeval? Misschien, ik weet het niet. Ik heb me nooit zo erg in de achtergronden en verklaringen over mandala's verdiept. Ik vond het gewoon leuk om mee bezig te zijn!


Even een puzzelfoto:
een close-up...misschien zien jullie ze wèl, die dwarsliggende 'verkeerde' steekjes???
Nou, ik niet hoor. Ik zie er geen steek van ;)

En dan komt er weer een spreuk van mijn moeder boven:
"wie hardloopt ziet het niet en wie stilstaat heeft er geen erg in."







Jàren later voelde ik tijdens een heftige periode in ons gezin weer de behoefte om iets 'rustgevends' te doen en dacht ik weer aan de mandala's.
Je had toen nog helemaal niet van die boeken met voorgedrukte mandala's, dus ik tekende ze uit de vrije hand en m.b.v. een passer en kleurde ze daarna in.
En het werken hieraan was idd erg rustgevend en ontspannend!

Ik heb later nóg een grote geborduurd. Die laat ik een andere keer nog wel zien.
De foto was deze keer mislukt door de flitser :(

Mijn mandala's hangen (hingen al) op de 'logeerkamer' die nu mijn werkkamer is geworden. Vandaar dat ik er weer eens met nieuwe ogen naar keek. En nu ik jullie er zo over vertel begint het zowaar tóch weer te kriebelen om er ooit nog weer eens een te maken. Maar dan in allemaal vrolijke kleurtjes!
En dat terwijl ik het 'borduren' jàren geleden al afgezworen heb....ach ja, niets veranderlijkers dan een mens :-)

Gelukkig doe ik óók nog wel quiltdingetjes op die werkkamer, zodat ik jullie vól trots mijn straatje kan laten zien:

 Het is de bedoeling dat hij tzt onderdeel gaat worden van een droomdekentje.

Ook heb ik nog wat steekjes gedaan aan de Pie & Tarts.
Ik moest dus wat uithalen en opnieuw naaien en heb er gelijk nóg maar 5 afgemaakt, waardoor dit de stand geworden is:

Volgens mij wordt hij hélemaal leuk! Elke dag een paar, dan komt het vast wel klaar!

Het is nu een beetje 'stilte voor de storm' hier in huis.
Alle spullen uit ons 'vakantie-huisje' hebben een plekje gekregen:
ófwel ergens in huis
ófwel verbannen naar zolder
ófwel verhuisd naar de kringloop winkel....
En nu kunnen we éven niets doen totdat we op 12 maart beginnen met het slopen van de keuken.
Mocht je hem nog willen hebben, dan laat je het maar even weten...hij staat op marktplaats.

En dan ga ik nu nog even lekker een paar uur 'taartjes bakken'!!!

groetjes en goed weekend,
Trudy

hier zitten en niets verkopen....

daar kan de schoorsteen niet van roken.....
Dat schoot mij net te binnen toen ik zo met mijn  laptop op schoot alle blogverhaaltjes zat te lezen. Het is nu eenmaal zo gezellig om te doen! Zien wat voor moois er "in den lande" gemaakt wordt en wat een ieder zoal beleeft.

Maar ja, veel quilterigs komt er dan niet uit mijn handen....terwijl mijn hoofd zich alleen maar vult met méér ideeën, als ik al dat moois zie.
Waar moet ik (van mezelf...) eerst eens mee aan de gang???
Mijn Tarts & Pie's liggen geduldig te wachten.....de achtergrondblokken zijn al geknipt, óók de tussenvulling (want ik wil hem Quilt as you go gaan naaien), dus alleen de achterkant blokken nog snijden en dan kan er gequilt worden.

(Zien jullie daar links in beeld óók een mandela? Heb ik dus óók nog eens gedaan. Ze zelfs nog gebordùùrd. Maar daarover een andere keer meer...)

Dan heb ik deze week  zó'n leuk patroontje van een vriendin gekregen:
een speldenkussen in de vorm van een landhuisje!

Ik heb het helemaal niet nodig, maar het lijkt me ó zo leuk om 'even tussendoor' te maken....en hélemaal in de stijl van het "huizenbouwen" project.
Morgen maar eens uitprinten en stofjes voor zoeken.

En tenslotte dus mijn tafelkleed. Geïnspireerd door bovenstaand gezegde van mijn moeder, wil ik eens opschrijven wat ze zoal allemaal nog méér zei. En waarom zou ik dan niet díe spreuken  gebruiken voor het kleed.....en er zélf een leuke afbeelding bij zoeken....
Tenslotte gebruikte mijn moeder véle spreuken. Vaak hoefde je alleen het begin te horen en dan maakten wij hem als kinderen al af!
Kennen jullie deze ook: "wees vlug en flink bij 't werk mijn kind....." en weet je ook nog hoe hij verder ging dan?

Ziezo, ik was er éven tussenuit geknepen om wat steekjes te naaien :)
Eerst dus de blokken voor de achterkant van P&T gesneden.
Aansluitend weer een stapel 'rest-stofjes' gesneden in vierkantjes van 15, 10 of 5 cm. en zo mogelijk ook nog wat stroken van 4 cm.

Er zitten 5 P&T blokken met sashing aan elkaar:
en ja hoor, wéér zie ik pas als ik de foto plaats dat ik het beter anders had kunnen doen...nog maar even loshalen dus en de onderste omruilen met de 2e van boven...
Het wordt wél een hele klus hoor, al die sashings moeten aan de achterkant met de hand vastgezet worden. En...met de hand werken is dus NIET mijn favoriete bezigheid...
Maar ja, ik zal niet mopperen! Tenslotte heeft iemand anders voor mij al al die mooie cirkels gemaakt!!!

Het laatste half uur was weer even voor een blokje van het tafelkleed. Dat was wél even wat ingewikkelder dan het molentje van eergister. En ik heb er dan ook nog maar 1 af. Maar hij is wél heel leuk!

 Er is wél wat meer stof voor nodig dan voor het molentje, dus hiervan kan ik er 'maar' 3 maken.

Het blok heeft de prachtige naam:
"rond de kronkel"....:)








Al héél lang geleden heb ik bij een 'witte boekhandel' dit boek gekocht:

 wat me nu goed van pas komt bij het bedenken van mijn tafelkleed.

Ziezo, dat was het dan weer even voor vandaag!
Vanavond blijft mijn werkkamer leeg en ga ik gezellig met een kopje thee even bij jullie buurten!

Tot de volgende keer!
groetjes, Trudy

handwerkbeurs Zwolle

Zaterdag stond de wekker al héél vroeg, want ik ging met 3 bee-vriendinnetjes naar de handwerkbeurs in Zwolle. Het was supergezellig! Met Anja samen heb ik systematisch alle gangpaden afgestruind, op zoek naar leuke dingetjes. Zo af en toe gezwicht, maar ik heb me keurig ingehouden.
Dat is wel moeilijk hoor, want van alle kanten wordt er gefluisterd: "koop mij, koop mij"...

Ik had van te voren bedacht wat ik wilde hebben en behalve wat zijdedraadjes voor het stofveranderen wat ik komend jaar als cursus wil gaan doen, alléén maar nuttige dingen gekocht!(wat saai eigenlijk ;-)

Een ruler van 40 x 40 om wat makkelijker blokken gelijk te snijden, strijkbare tussenvulling voor mijn strokentas, 2 lapjes voor kussentjes voor onze nieuwe bank die we gister besteld hebben en 2 hele handige draad doorhalers! Netjes toch?

Wat ik erg leuk vond was, dat ik in de wandelgangen erg veel complimentjes over mijn tas kreeg!

 Ik heb dan ook aan een paar wildvreemden beloofd het patroon naar ze toe te mailen. Grappig toch?
Ik had hem destijds 'gauw, gauw' gemaakt met wat ik toen in huis had, maar ben toch niet tevreden over de tussenvulling. Hij wordt wel erg slap en slobberig. Vandaar dat ik nieuwe tussenvulling gekocht heb. Maar ik weet nog niet of ik hem helemaal ga slopen of een hele nieuwe maak....

Wat heerst er toch altijd een gezellige sfeer op zo'n beurs he? Mensen die je helemaal niet kent, maar het voelt alsof je al jaren vriendinnen bent! Zou eigenlijk overal zo moeten zijn!

Volgens Anja moet ik toch maar leren vilten, dan kan ik volgend jaar wat meer kopen, haha! Zelf ging zij o.a. naar huis met een rol bobbeltjes plastic en een soort plastic tuinslang!!! En daar ga je dan voor naar een handwerkbeurs, haha!

En nu weer over tot de orde van de dag:
pie & tarts, huisjes bouwen, tweede droomdekentje afwerken en blokken snijden van de lapjes uit het "zutphense" pakketje.Weten jullie nog"? Dat aparte bosje bloemen !Ik wil er een tafelkleed van maken met diverse blokken en stitchery's. Een beetje in de stijl van Leanne's House ...
Ik kon helemaal geen foto hiervan vinden, dus dat zal ik gauw goedmaken! Nu eerst even lekker met de beentjes omhoog. Want zo'n hele dag beurs-slenteren is best vermoeiend!

Goed weekend allemaal en groetjes,
Trudy

nog voordeliger dan winkelen in eigen kast: (gratis) winkelen in die van een ander, haha!

Vanmorgen ben ik voor de laatste keer naar de droomdekenmaakdag in Enschede geweest. Als afscheidskadootje had ik dus voor iedereen wat gemaakt met lapjes uit mijn eigen kast (zie vorig item)
Toen ik mijn pie & tarts liet zien, met het verhaal dat die voor een verpleeghuis gaat worden, kwam Sonja gelijk met een kant en klare top van klosjes...die hoeft óók "alleen nog maar" even afgemaakt te worden

Tijdens de vorige dd dag, kwam iemand dózen vol lapjes brengen, alsmede een paar kant en klare tops, waar dit er één van was. Nou, daar wil ik me bést over ontfermen hoor! Mijn nieuwe werkkamer wordt nog eens een lapjes-asiel!

Gelijk stof voor de achterkant én tussenvulling erbij gezocht en zo ging ik dus met nog méér naar huis dan ik kwam, haha! Is dàt voordelig shoppen of niet?   

Bij thuiskomst bleek mijn lieve DH óók hard gewerkt te hebben: de hele laminaatvloer van ons tijdelijke huisje (nou  ja, tijdelijk....4 jaar is best een héle tijd :)) al verwijderd en netjes in dozen te hebben gedaan! Kunnen we mooi gebruiken voor de zolder in ons 'echte' huis!

groetjes van Trudy

van een taartdoos en 'winkelen in eigen kast'

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties! De huisjes zijn 7,5 cm, maar er komt natuurlijk nog wel een sashing omheen. De stand is momenteel 4:

Dan wil ik jullie nog wel even laten delen in de verrassing die vorige week bezorgd werd:
Een grote doos vol gebak!!!

Gelukkig zat er geen houdbaarheidsdatum op, want ik kon er pas nà het weekend van gaan genieten! Ik wist wat er komen ging, maar was toch nog héél blij verrast door de inhoud!!!

Zo'n 66 grote én kleine "taartjes" , allemaal door iemand met de hand gemaakt.

Aan mij de vraag om er een deken van te maken voor de gastenkamer van een verpleegtehuis.
Nou, da's toch een fantastisch goed doel???
Alleen nog even bedenken hoe ik dat ik elkaar ga zetten.

Hmmmmm.....ik heb in mijn nieuwe werkkamer nog geen 'ontwerpbord'....
Denk.....denk....denk.....
Jaaaaaaaaaaa....op zolder staat nog een heel groot schilderij te logeren van DS....en in de kast ligt nog wel een oud flanellen hoeslaken.......
Knip....knip....speld....speld.....stik....stik....tadaaaaaaaaaaaaaaaah!!!

Ik heb er gelijk maar even taartjes opgeplakt, want zo'n leeg wit doek zegt ook niet zo veel!
Zeg nou zelf, dat wordt toch gewéldig!!!
Gister las ik bij haar  dat ze al voor de bijl gegaan is met lapjes kopen, ondanks het goede voornemen dit jaar alleen in eigen kast te winkelen! Nou, met deze taartdoos en dit ontwerpbord "uit eigen voorraad"  heb ik weer een goeie bijdrage geleverd aan mijn goede voornemen! Niet dat ik haar veroordeel hoor...de taartjes werden me 'in de schoot geworpen' en qua stof ben ik alleen nog niet in verleiding gebracht!!! Hihi, wacht maar tot de beurs in Zwolle binnenkort! :)


Nou, dan ga ik eerst maar gauw verder met de laatste hand aan 2 droomdekentjes waar ik mee bezig ben en dàn mag ik van mezelf 'taartjes' weg gaan werken! Mjammie!