Zoals beloofd iets meer over mijn mandala's.
Jàren geleden hoorde ik iemand daar over praten. Dat je kon beginnen met het borduren van 1 steekje in het midden en dan maar zien waar je uitkomt. En het allermooiste was: je mocht NIETS uithalen. Want de mandala was a.h.w. je reis door het leven en in het echte leven kun je ook niets overdoen. Hooguit léren van je fouten. Daarom moest je ook bij het borduren die "fout" gewoon nog 3x overdoen :)
Nou, dat sprak mij wel aan. Ik borduurde toen graag en veel, maar had altijd de grootste moeite om alle steekjes dezelfde kant op te doen. Er glipte altijd wel een dwarsligger tussendoor.
Dus....borduurlinnen gekocht en de (voor mij tóen) meest aansprekende kleuren gepakt om mee aan het werk te gaan. Ik vond het gewéldig! De patronen ontstonden 'gewoon' tijdens het werken. Het werd natuurlijk wél steeds moeilijker en tijdrovender om 1 rondje af (en óók nog rond) te krijgen. Een quilt is sneller klaar (bij mij dan...), maar uiteindelijk werd dit het resultaat:
Wat óók zo leuk was, was, dat er spontaan steeds hartjesmotieven ontstonden. Daar had ik niet van te voren over nagedacht, het gebeurde gewoon. Ook was de periode in mijn leven waar ik aan de 'drukke' groene rand bezig was, véél drukker dan de periode waarin de 'open' rand van okergeel ontstond.
Toeval? Misschien, ik weet het niet. Ik heb me nooit zo erg in de achtergronden en verklaringen over mandala's verdiept. Ik vond het gewoon leuk om mee bezig te zijn!
Even een puzzelfoto:
een close-up...misschien zien jullie ze wèl, die dwarsliggende 'verkeerde' steekjes???
Nou, ik niet hoor. Ik zie er geen steek van ;)
En dan komt er weer een spreuk van mijn moeder boven:
"wie hardloopt ziet het niet en wie stilstaat heeft er geen erg in."
Jàren later voelde ik tijdens een heftige periode in ons gezin weer de behoefte om iets 'rustgevends' te doen en dacht ik weer aan de mandala's.
Je had toen nog helemaal niet van die boeken met voorgedrukte mandala's, dus ik tekende ze uit de vrije hand en m.b.v. een passer en kleurde ze daarna in.
En het werken hieraan was idd erg rustgevend en ontspannend!
Ik heb later nóg een grote geborduurd. Die laat ik een andere keer nog wel zien.
De foto was deze keer mislukt door de flitser :(
Mijn mandala's hangen (hingen al) op de 'logeerkamer' die nu mijn werkkamer is geworden. Vandaar dat ik er weer eens met nieuwe ogen naar keek. En nu ik jullie er zo over vertel begint het zowaar tóch weer te kriebelen om er ooit nog weer eens een te maken. Maar dan in allemaal vrolijke kleurtjes!
En dat terwijl ik het 'borduren' jàren geleden al afgezworen heb....ach ja, niets veranderlijkers dan een mens :-)
Gelukkig doe ik óók nog wel quiltdingetjes op die werkkamer, zodat ik jullie vól trots mijn straatje kan laten zien:
Het is de bedoeling dat hij tzt onderdeel gaat worden van een droomdekentje.
Ook heb ik nog wat steekjes gedaan aan de Pie & Tarts.
Ik moest dus wat uithalen en opnieuw naaien en heb er gelijk nóg maar 5 afgemaakt, waardoor dit de stand geworden is:
Volgens mij wordt hij hélemaal leuk! Elke dag een paar, dan komt het vast wel klaar!
Het is nu een beetje 'stilte voor de storm' hier in huis.
Alle spullen uit ons 'vakantie-huisje' hebben een plekje gekregen:
ófwel ergens in huis
ófwel verbannen naar zolder
ófwel verhuisd naar de kringloop winkel....
En nu kunnen we éven niets doen totdat we op 12 maart beginnen met het slopen van de
keuken.
Mocht je hem nog willen hebben, dan laat je het maar even weten...hij staat op marktplaats.
En dan ga ik nu nog even lekker een paar uur 'taartjes bakken'!!!
groetjes en goed weekend,
Trudy
Drukke week achter de boeg, met constant werklui over de vloer.
