Ζωικές και φυτικές διαιτητικές πρωτεΐνες και Υγεία των Ανθρώπινων Οστών: Μια συνολική προσέγγιση των τροφίμων

1. Της Linda K. Massey
   
+ των Συγγραφικών Συνεργατών

Food Science and Human Nutrition, Washington State University Spokane, Spokane, WA 99210

Για αλληλογραφία με την συγγραφέα στείλτε στο: 

E-mail: massey@wsu.edu


Περίληψη


Η απέκκριση ασβεστίου στα ούρα συνδέεται στενά με την καθαρή νεφρική απέκκριση οξέος. Ο καταβολισμός των διατροφικών πρωτεϊνών παράγει ιόν αμμωνίου και θειικά άλατα από θειούχα αμινοξέα. Το κιτρικό και το ανθρακικό των οστών θα κινητοποιηθούν για να εξουδετερώσουν αυτά τα οξέα, έτσι ώστε το ασβέστιο των ούρων να αυξηθεί όταν αυξηθούν και οι διαιτητικές πρωτείνες. Κοινές φυτικές πρωτεΐνες, όπως της σόγιας, του καλαμπόκιου, του σιταριού και του ρυζιού έχουν παρόμοια συνολικά S ανά γραμμάριο πρωτεΐνης όπως τα αυγά, το γάλα και οι μύες από το κρέας, τα πουλερικά και τα ψάρια. Ως εκ τούτου η αύξηση της πρόσληψης των καθαρών πρωτεϊνών είτε από πηγές ζωικές είτε από φυτικές αυξάνει παρομοίως το ασβέστιο των ούρων . Τα αποτελέσματα μιας πρωτεΐνης στο ασβέστιο των ούρων και στον μεταβολισμό των οστών. Τα αποτελέσματα μιας πρωτεΐνης το ασβέστιο των ούρων για μεταβολισμό του ασβεστίου και των οστών τροποποιούνται με άλλες θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στην εν λόγω πηγή τροφής πρωτεΐνης. Για παράδειγμα, η υψηλή ποσότητα ασβεστίου στο γάλα αντισταθμίζει τις απώλειες ασβεστίου το ασβέστιο των ούρων που παράγονται από πρωτεΐνη γάλακτος. Ομοίως, τα υψηλά επίπεδα καλίου των τροφών φυτικής πρωτεΐνης, όπως τα όσπρια και τα δημητριακά, θα μειώσει το ασβέστιο των ούρων . 
Η υποασβεστιουρική επίδραση του υψηλού φωσφορικού που συνδέεται με τα αμινοξέα του κρέατος, τουλάχιστον εν μέρει αντισταθμίζει την hypercalciuric επίδραση της πρωτεΐνης. Άλλα συστατικά τροφίμων και διατροφής, όπως η βιταμίνη D, οι ισοφλαβόνες της σόγιας, η καφεΐνη και το πρόσθετο αλάτι έχουν επίσης επιπτώσεις στην υγεία των οστών. Πολλά από αυτά τα άλλα συστατικά θεωρούνται στο δυναμικό φορτίο νεφρικού οξέος ενός τροφίμου ή διατροφής, η οποία προβλέπει την επίδρασή της στο ασβέστιο των ούρων και κατά συνέπεια και στο οξύ . "Περίσσεια" διατροφική πρωτεΐνη είτε από πρωτεΐνες ζωικές είτε από φυτικές μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία των οστών, αλλά η επίδρασή της θα τροποποιηθεί από άλλες θρεπτικές ουσίες στα τρόφιμα και στη συνολική δίαιτα.

Μια αύξηση στην κατανάλωση πρωτεϊνών αυξάνει την απέκκριση ασβεστίου στα ούρα σε όλο το εύρος της πρόσληψης πρωτεΐνης, από την έλλειψη στην υπερβολή . Κάθε 10-g αύξησης των διατροφικών πρωτεϊνών αυξάνει το ασβέστιο των ούρων από 16 mg, και ο διπλασιασμός της πρωτείνης αυξάνει το ασβέστιο των ούρων κατά 50%.

Τα ποσοστά οστεοπορωτικών καταγμάτων παρουσιάζουν αύξηση αφου η κουλτούρα μας έχει γίνει "Δυτικόπληκτη". Η ανταλλαγή πληθώρας τρόπων ζωής υπάγεται στην πολιτιστική ανάπτυξη, που συνήθως οδηγεί σε 

μια μείωση της σωματικής δραστηριότητας και αλλαγές στη διατροφή. Οι διαιτητικές αλλαγές συνήθως περιλαμβάνουν μια αύξηση σε ζωικές τροφές εις βάρος των φυτικών τροφών. Επειδή οι αυξήσεις στην πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης συνδέεται με τις αυξήσεις στην απέκκριση ασβεστίου, η αύξηση των οστεοπορωτικών καταγμάτων συχνά οφείλεται στην αύξηση των διατροφικών ζωικών πρωτεϊνών. Η Frassetto et al. βρήκε ότι οι διαπολιτισμικές σχέσεις μεταξύ ποσοστά καταγμάτων του ισχίου και της διατροφικής πρωτεΐνης ήταν θετικά συνδεδεμένες με την πρόσληψη  ζωικής πρωτεΐνης και αντιστρόφως ανάλογη με την πρόσληψη φυτικής πρωτεΐνης. Ακόμα και όταν οι μη-Καυκάσιοι πληθυσμοί απομακρύνθηκαν από το σύνολο των δεδομένων, οι σχέσεις αυτές ήταν ακόμη εμφανείς. Όταν σχεδίασαν τη σχέση μεταξύ της αναλογίας της φυτικής με τη ζωική πρωτεΐνη εναντίον του ποσοστου καταγμάτων στο ισχίο, η αναλογία ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την γεωμετρική πρόοδο.Εντούτοις, 19 από τις 33 χώρες είχαν ένα λαχανικό: η αναλογία των ζωικών πρωτεϊνικών πηγών ήταν μεταξύ 0,3 και 1,0 τυπικό για τις ΗΠΑ (3) και παρόμοιο στην δυτική διατροφή, και σε αυτό το σημείο τα ποσοστά καταγμάτων ισχίου ποικίλλουν πάνω από 3 φορές, από το 19 έως το 57. Προφανώς, άλλοι παράγοντες εκτός από πηγή των διατροφικών πρωτεϊνών έχουν σημαντική επίδραση στο ρυθμό καταγμάτων.

Οι προγνώστικές επιδημιολογικές ενδείξεις είναι αντικρουόμενες σχετικά με το ρόλο των ζωικών πρωτεϊνών έναντι των φυτικών πρωτεϊνών στην απώλεια οστικής μάζας. Έξι μελέτες ανάλυσης προοπτικών που εξετάζουν την επίδραση των διατροφικών πρωτεϊνών στην υγεία των οστών σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας έχουν δημοσιευθεί από το 1996, όπως τροποποιήθηκε από τον Μπελ και τον Γουαιτινγκ]. Και οι έξι έγιναν σε πληθυσμούς κυρίως ευρωπαϊκής καταγωγής. Μια μελέτη ανέφερε χαμηλότερα ποσοστά καταγμάτων με υψηλότερη πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης, ενώ δύο αναλύσεις ανέφεραν υψηλότερα ποσοστά. Η Feskanich et al. ανέφερε ότι υψηλότερα επίπεδα ολικής και ζωικής πρωτεΐνης που σχετίζεται με την 12-y συχνότητα των καταγμάτων ισχίου στο μελέτη Nurses 'Health. Sellmeyer et al. διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες με υψηλή διατροφική αναλογία ζώων σε φυτική πρόσληψη πρωτεΐνης έχουν πιο γρήγορη απώλεια οστικής μάζας του μηριαίου και αυξημένο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου σε ένα 7-y μελέτη προγνώσεων.Σε αντίθεση με Η Promislow et al., η Sellmeyer et al. διαπιστώθηκε καμία διαφορά στην οστική πυκνότητα που σχετίζεται με την πηγή των διατροφικών πρωτεϊνών κατά την έναρξη της μελέτης της. Η Promislow et al. βρέθηκε θετική συσχέτιση της κατανάλωσης ζωικών πρωτεϊνών με την οστική πυκνότητα (BMD) σε ηλικιωμένους κλάσης Rancho Bernardo. Η Hannan et al. βρήκε την χαμηλότερη, όχι την μεγαλύτερη, συνολική και ζωική πρόσληψη πρωτεΐνη να σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά οστικής απώλειας στην κλάσης Framingham, χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις των υψηλότερων προσλήψεων. Στην Munger et al. βρέθηκαν παρόμοια αποτελέσματα με της μελέτης των Γυναικών στην Άιοβα.Συνολικά, δύο μελέτες ανέφεραν υψηλότερα ποσοστά καταγμάτων καθώς η ζωική πρωτεΐνη αυξανόταν, ενώ μια ανέφερε μειωμένα ποσοστά. Δύο άλλες διαπίστωσαν ότι η οστική πυκνότητα ήταν μεγαλύτερη με την αύξηση της ζωικής πρωτεΐνης, ενώ μια δεν βρήκε καμία επίδραση. Η συνολική πρόσληψη πρωτεΐνης βρέθηκε να συνδέεται με μεγαλύτερη πυκνότητα των οστών σε τέσσερις μελέτες, με αυξημένο ρυθμό καταγμάτων σε μια και με μειωμένο ρυθμό καταγμάτων σε μια άλλη. Που σημαινει ότι η πρόσληψη πρωτεΐνης κυμαίνεται από 50 έως 80 g ημερησίως, και το ασβέστιο είναι σε γενικές γραμμές επαρκές και σε 718 έως 1346 mg / d. Οι γυναίκες της μελέτης Feskanich ήταν νεότερες κατά την έναρξη από ό, τι σε οποιαδήποτε από τις άλλες μελέτες, και είχαν τη χαμηλότερη αναλογία ασβεστίου προς πρωτεΐνη. Συνολικά, δεν υπάρχει μοτίβο του αποτελέσματος εναντίον της ζωικής και της φυτικής πρωτείνης που να φαίνεται να προκύπτει από αυτές τις μελέτες. Ωστόσο, στο εύρος πρόσληψης πρωτεΐνης σε αυτές τις μελέτες περιλαμβάνονται οι γυναίκες που είχαν ανεπαρκή πρόσληψη, και πέντε από τις έξι μελέτες έδειξαν ευεργετικές επιδράσεις του οστού με την υψηλότερη συνολική πρωτεΐνη.

Η πρωτεΐνη αυξάνει την νεφρική απέκκριση του ασβεστίου από τις επιδράσεις τόσο του αυξανόμενου ρυθμού της σπειραματικής διήθησης όσο και της παραγωγής του οξέος. Τα ιόντα αμμωνίου που παράγονται από τις αμινομάδες των αμινοξέων και το θειικό που παράγεται από τις ομάδες S της κυστεΐνης και της μεθειονίνης έχουν επιρροή στο pH του αίματος και στην ουρική απέκκριση του οξέος.Οι μικρές μειώσεις στο ρΗ του αίματος έχει αποδειχθεί ότι ενεργοποιούν μια διαδικασία επαναρρόφησης των οστών. Το ανθρακικό άλας και το κιτρικό στα οστά έχουν κινητοποιηθεί για να εξουδετερώσουν αυτά τα οξέα, οπότε το ασβέστιο των ούρων αυξάνεται όταν οι διατροφικές πρωτεινες αυξάνονται. Η απέκκριση ασβεστίου στα ούρα συνδέεται στενά με την καθαρή νεφρική απέκκριση οξέος (NRAE). Ο Lemann έκανε μια μετα-ανάλυση των μελετών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ουρικο ασβέστιο αυξάνεται κατά 0.035 mmol/mEq NRAE. Ομοίως, το ασβέστιο των ούρων αυξάνεται 0,04 mmol (1,6 mg) ανά γραμ. διατροφικής πρωτεΐνης.

Αν και οι φυτικές πρωτεΐνες είναι γνωστό ότι έχουν ασθενέστερη διατροφική ποιότητα από τις ζωικές πρωτεΐνες για τον άνθρωπο, είναι λόγω της  έλλειψης ισορροπίας στην αναλογία της κυστεϊνης και της μεθειονίνης που απαιτείται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ο οργανισμός , όχι επειδή είναι όλα χαμηλότερα σε S ανά γραμμάριο πρωτεϊνικής ουσίας. Αν και οι ζωικές πρωτεΐνες συνήθως θεωρείται ότι έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε θειούχα αμινοξέα ανά γραμμάριο πρωτεΐνης, αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε.Συχνά, η καθαρή πρωτεΐνη καζεΐνη γάλακτος συγκρίνεται με την καθαρή απομονωμένη πρωτεΐνη σόγιας σε μελέτες διατροφής. Επειδή το γάλα έχει ένα δυνητικό χιλιοστογραμμοϊσοδύναμο από 54,8 έναντι του 39,8 της σογιας, δεν είναι έκπληξη το ότι το γάλα είναι πιο υπερασβεστιαιμικό από ό, τι η σόγια. Ορισμένες φυτικές πρωτεΐνες έχουν τη δυνατότητα να παράγουν περισσότερα χιλιοστογραμμοϊσοδύναμα θειικού οξέος ανά γραμμάριο πρωτεΐνης από κάποιες ζωικές πρωτεΐνες. Για παράδειγμα, το σιτάρι έχει τιμή 69,4, ενώ το βόειο κρέας έχει την τιμή των 59,4. Τρία όσπρια, φιστίκια, σόγια και ρεβίθια έχουν κάτι χαμηλ0ότερο από 39,6, 44,9 και 39,9 αντίστοιχα. Το κρέας τα ψάρια και τα πουλερικά έχουν ενδέχεται να παράγουν 59-73 meq/100 γραμ.

Τα ουροποιητικά ιόντα ενός υγιούς ενήλικα που κάνει διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνη (150 g / d) παρουσιάζεται στη μελέτη του Remer και του Manz. Η καθαρή νεφρική απέκκριση οξέος μπορεί να υπολογιστεί άμεσα με την αφαίρεση της όξινης ανθρακικης απέκκρισης από τη συνδυασμένη αμμωνία και με την ογκομετρηση του οξέος. Ωστόσο αυτο είναι δύσκολο να μετρηθεί. Ένας έμμεσος υπολογισμός μπορεί να γίνει με την προσθήκη των υπόλοιπων ανιόντων και αφαιρώντας τα υπόλοιπα κατιόντα. O Remer και ο Manz προέβλεψαν την ουρική σύνθεση από τον τη διατροφή με υποθέτοντας τη μέση απορρόφηση του κάθε θρεπτικού συστατικού. Υπέθεσαν ότι όλες οι πρωτεΐνες έχουν την ίδια περιεκτικότητα σε S ανά γραμ.. Όταν ένα σωματικό βάρος υποτίθεται, το δυναμικό φορτίο του νεφρικού οξέος (PRAL) των τροφίμων και της διατροφής μπορεί να υπολογιστεί. Ο υπολογισμός, καθώς και η χρήση του PRAL για όλες τις δίαιτες επικυρώθηκαν από τον Remer και τον Manz για τις ομάδες. Καθώς η διατροφική πρωτεΐνη και το PRAL αυξανονταν, το pH των ούρων έπεσε και το ασβέστιο των ούρων ανέβηκε.

Υπάρχουν διάφορες πηγές παρερμηνείας του PRAL. Πρώτον, το διαιτητικό αλάτι υποτίθεται ότι δεν έχει καμία ανεξάρτητη επίδραση στο ασβέστιο των ούρων, ενώ στην πραγματικότητα έχει . Δεύτερον, όλα τα τρόφιμα που υποτίθεται ότι έχουν την ίδια περιεκτικότητα σε αμινοξέα συνόλου S ανά γραμμάριο πρωτεΐνης, ενώ διαφέρει ουσιαστικά περί τις 3 φορές. Τρίτον, η χαμηλότερη βιοδιαθεσιμότητα του ασβεστίου από οξαλικό και άλατα φυτικού οξέος δεν υπολογίζεται, κατι το οποίο θα ήταν σημαντικό αποτέλεσμα στις δίαιτες που βασίζονται σε όσπρια . Τέλος, το θετικό όφελος του διαιτητικού ασβεστίου στα οστά δεν υπολογίζεται.

Τόσο Ο Lemann όσο και η Frassetto et al. πρότειναν μια απλουστευμένη πρόβλεψη της νεφρικής καθαρής απέκκρισης οξέος χρησιμοποιώντας μόνο την διατροφική πρωτεΐνη και κάλιο. Το RNAE [χιλιοστογραμμοϊσοδύναμα] ισούται με πρωτεΐνη (γραμ. την μέρα ) διαιρούμενο με κάλιο (χιλιοστογραμμοϊσοδύναμα την μέρα ) μείον 17,9. Το κάλιο είναι ένα υποκατάστατο για τις οργανικές ενώσεις που μεταβολίζονται σε βάσεις. Συνολικά, η εξίσωση της Frassetto προβλέπει 71% της μεταβλητότητας του PNAE.

Οι επιδράσεις των διατροφικών πρωτεϊνών στην κατακράτηση του ασβεστίου σχετίζονται όχι μόνο με την αποβολή ασβεστίου στα ούρα, αλλά επίσης και με την ποσότητα του ασβεστίου που απορροφάται, η οποία με τη σειρά της σχετίζεται με τα διαιτητικά επίπεδα ασβεστίου.Το διάγραμμα του Kerstetter και του Allen για τη σχέση του διαιτητικού ασβεστίου στην κατακράτηση ασβεστίου σε διάφορες προσλαμβανόμενες ποσότητες πρωτεΐνης δείχνει ότι με πρόσληψη ασβεστίου κάτω από 800 mg την μέρα , σχεδόν όλα τα υπόλοιπα είναι αρνητικά, ενώ στα 800 ή 1400 mg, μια σειρά από τόσο αρνητικά όσο και θετικά ισοζύγια παρουσιάστηκε, χωρίς προφανή σχέση με την διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης . Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι η αυξημένη πρόσληψη πρωτεΐνης επηρεάζει τη κατακράτηση ασβεστίου πιο αρνητικά όταν η πρόσληψη ασβεστίου είναι ταυτόχρονα ανεπαρκής.

Το σύνολο του φωσφόρου ανά γραμμάριο πρωτεΐνης είναι παρόμοιο σε φυτικά και ζωικά τρόφιμα, περίπου 20 mg / g πρωτεΐνης στο τυρί, τις φακές , το βόειο κρέας, και τα μπιζέλια. Ωστόσο, σε τρόφιμα μυϊκών πρωτεϊνών, κρέας, πουλερικά και ψάρια, ο φωσφόρος βρίσκεται ως φωσφορικό άλας δεσμευμένο με πλευρικές αλυσίδες αμινοξέων, το οποίο απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της πέψης. Αντιθέτως, ένα μεγάλο μέρος του φωσφόρου στα φυτικά τρόφιμα βρίσκεται ως άλατα του φυτικού οξέος, τα οποία κάνουν κακή πέψη, και επομένως λιγότερο φώσφορο απορροφάται. Παρά το γεγονός ότι η αύξηση της απορρόφησης φωσφορικών έχει υποασβεστιουρικόυπομαγνησιαιμικό αποτέλεσμα, η επίδρασή του στην απορρόφηση του ασβεστίου είναι λιγότερο σαφής, και έτσι, κατά συνέπεια, η επίδρασή της στην ισορροπία του ασβεστίου είναι αβέβαιη.

Η Spencer et al. έκανε εκτενείς μελέτες για τη μακροπρόθεσμη επίδραση της υψηλής πρωτεΐνης στο κρέας και το γάλα και δεν βρήκε καμία δυσμενή επίπτωση στην ισορροπία του ασβεστίου, γεγονός που αποδίδεται στην περιεκτικότητα σε φώσφορο των πρωτεϊνών αυτών. Πρόσφατα, η Hunt et al. μελέτησε δεκατέσσερις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση για 7 εβδομάδες σε τρεις διαφορετικές δίαιτες που περιέχουν κρέας. Η χαμηλή σε περιεκτικότητα κρέατος δίαιτα είχε μόνο 38,5 g κρέατος σε σύγκριση με 289 g στην υψηλή σε περιεκτικότητα δίαιτα κρέατος. Η χαμηλή σε περιεκτικότητα κρέατος δίαιτα αντικαθιστά τα φρούτα, τα σάκχαρα και τα έλαια για τις θερμίδες του κρέατος. Η τρίτη δίαιτα η δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε κρέας , συμπληρωμένη με άλατα καλίου φωσφορικό άλας από σίδηρο και ψευδάργυρο. Το ισοζύγιο του ασβεστίου δεν ήταν διαφορετικό κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων της κάθε δίαιτας. Η ακράτεια ασβεστίου δεν ήταν διαφορετική μεταξύ των χαμηλών και υψηλών διατροφών με βάση το κρέας, αλλά ήταν χαμηλότερη στην συμπληρωμένη με μέταλλα δίαιτα. Το τελευταίο εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι η υψηλότερη πρόσληψη φωσφορικού άλατος της υψηλής σε κρέατος ήταν σημαντικός παράγοντας, και υποασβεστιουρικόυπομαγνησιαιμικό φαινόμενο αντισταθμίζεται από το υπερασβεστιαιμικό φαινόμενο της υψηλότερης πρόσληψης πρωτεϊνών.Επειδή ορισμένα φρούτα αντικαταστάθηκαν από το κρέας, περίμενε κανείς ότι η βασισμένη σε υψηλότερα ποσοστά καλίου πρόσληψη θα διαδραμάτιζε κάποιο ρόλο, αλλά, δυστυχώς, οι διατροφικές συνήθειες και τα δεδομένα απέκκρισης καλίου δεν αναφέρθηκαν.

Όταν καταναλώνονται περισσότερα ζωικά τρόφιμα, η πρόσληψη πρωτεϊνών αυξάνεται , δεδομένου ότι οι ζωικές τροφές έχουν υψηλότερη πρωτεΐνη / θερμίδων πυκνότητα.Το μέγεθος της μερίδας που περιέχει 7 γρ πρωτεΐνης είναι περίπου 1 ουγκιά των κοινών ζωικών τροφών, όπως το κοτόπουλο, το ψάρι, το βοδινό κρέας και το τυρί, ή ένα μεγάλο αυγό. Σε αντίθεση με τις μερίδες φυτικών τροφων που περιέχουν 7 γραμμάρια πρωτεΐνης σε 1 ουγκιά φιστίκια, σε περίπου 2 ουγγιές σόγια, 147 γραμ. μακαρόνια και 300 γραμ. μαγειρεμένο καστανό ρύζι. Η PRAL των κοινών τροφίμων δεν παρουσιάζει κανένα μοτίβο της ζωικής έναντι της φυτικής πρωτεΐνης στα τρόφιμα.

Άλλα διατροφικά συστατικά εκτός από την πρωτεΐνη ενδέχεται να επηρεάσουν την υγεία των οστών. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το ασβέστιο, επειδή το ασβέστιο στο γάλα αντισταθμίζει τις απώλειες του ασβεστίου από τα ούρα που δημιουργούνται από την πρωτεΐνη γάλακτος. Ομοίως, τα υψηλά επίπεδα καλίου του στα τρόφιμα των φυτικών πρωτεϊνών όπως τα όσπρια και τα δημητριακά θα μειώσει τα δεδομένα απέκκρισης ασβεστίου. Άλλα συστατικά διατροφής, όπως η βιταμίνη D, οι ισοφλαβόνες της σόγιας,το πρόσθετο αλάτι και η καφεΐνη μπορούν επίσης να επηρεάσουν την υγεία των οστών. Μια πρόσφατη έκθεση διαπίστωσε ότι τα λαχανικά αναστέλλουν την οστική απορρόφηση σε αρουραίους μέσω ενός μηχανισμού ανεξάρτητου της βάσης τους.

Το Ινστιτούτο Ιατρικής στην έκθεση DRI του 2002 σχετικά με τα Διαιτητική Πρωτεΐνη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να υποδηλώνουν κανένα κίνδυνο ασφαλείας (UL) για τα διαιτητική πρωτεΐνη. Η έκθεση, επίσης, δήλωσε ότι "οι πιθανές επιπτώσεις της υψηλής διαιτητικής πρωτεΐνης στον μεταβολισμό των οστών δεν είναι αρκετά σαφείς προς το παρόν για να γίνουν συστάσεις. Για τους ενήλικες, μια αποδεκτή πρόσληψη πρωτεΐνης είναι από 10 έως 35% της ενέργειας για να εξασφαλιστεί μια θρεπτικώς επαρκής διατροφή."

Εν κατακλείδι, η αύξηση της πρόσληψης των καθαρών πρωτεϊνών είτε από πηγές ζωικές ή φυτικές αυξάνει την νεφρική αποβολή καθαρού οξέος, το οποίο με τη σειρά του αυξάνει την ακράτεια ασβεστίου. Εν κατακλείδι, η αύξηση της πρόσληψης των καθαρών πρωτεϊνών είτε από πηγές ζωικές ή φυτικές αυξάνει την νεφρική αποβολή καθαρού οξέος, το οποίο με τη σειρά του αυξάνει την ακράτεια ασβεστίου. Οι επιπτώσεις μιας πρωτεΐνης στον μεταβολισμό του ασβεστίου και των οστών μειώνεται άπο άλλα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στην εν λόγω πηγή πρωτεΐνης, όπως ο φώσφορος στο κρέας και την Κ plus βάση σε όσπρια, αντίστοιχα. Η επίδραση ενός προτύπου διατροφής στην απέκκριση ασβεστίου δεν επηρεάζεται μόνο από την ποσότητα της πρωτεΐνης, αλλά επίσης τροποποιείται με άλλα διαιτητικά συστατικά όπως το ασβέστιο, το κάλιο, τον φώσφορο,το ισοφλαβόνες, τα αντιοξειδωτικά, το αλάτι, το οξαλικό, τα φυτικά άλατα και την καφεΐνη. Τα ζωικά και τα φυτικά στα τρόφιμα μπορεί να έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών, αν και αυτές οι επιπτώσεις οφείλονται κυρίως σε άλλα συστατικά των τροφίμων και της διατροφής και όχι στην πρωτεΐνη.

Πηγή: http://jn.nutrition.org/content/133/3/862S.full

Οι τροφές είναι το φάρμακο μας

Όχι μόνο μερικές, αλλά όλες οι ασθένειες μπορούν να θεραπευτουν με σωστή διατροφή και απολύτως καμία φαρμακευτική αγωγή. Το σώμα σας είναι ικανό να χειριστεί και να ανακτηθεί από οποιαδήποτε ασθένεια αν του διαθέσετε το κατάλληλο έδαφος για να θεραπευτεί. Τα συμπληρώματα μπορεί μερικές φορές να είναι ευεργετικά, αλλά το αληθινό φάρμακο σου είναι η τροφή και πάντα ήταν.

Την επόμενη φορά που η αρτηριακή σας πίεση εκτοξευθεί, να θυμάστε ότι το σώμα σας είναι σε θέση να την ελέγξει χωρίς ένα ταξίδι στον . Η Δρ Nandita Shah, ομοιοπαθητικός με βάση την τεχνική Pondicherry, λέει ότι οι απλές διατροφικές αλλαγές μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη, και το πιο σημαντικό στην αντίστροφη ασθενειών όπως η οστεοπόρωση, ο διαβήτης, ακόμα και η υψηλή αρτηριακή πίεση χωρίς να χρειαστούν χάπια.

Η Shah, η οποία έχει ένα ομοιοπαθητικό ιατρό εδώ και 30 χρόνια, λέει ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο που οι περισσότεροι από μας αντιμετωπίζουμε είναι ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το σώμα μας. "Αν βάλετε κηροζίνη σε ένα αυτοκίνητο που κινείται με βενζίνη, το αυτοκίνητο θα καταρρεύσει," λέει, προσθέτοντας ότι οι ανθρώπινες λειτουργίες του σώματος είναι καλύτερες αν καταναλώνει τρόφιμα που είναι ταιριάζουν καλύτερα.

Προσφέρει ένα παράδειγμα. Το σώμα μας είναι ως επί το πλείστον αλκαλικό, εξηγεί η ίδια. Ένα επίπεδο pH (δυναμικό υδρογόνο) μεταξύ 1 και 6,9 θεωρείται όξινο, ενώ ένα μεταξύ 7,1 και 14 χαρακτηρίζεται αλκαλικό. Το φυσικό επίπεδο pH του ανθρώπινου σώματος ανέρχεται στο 7,45 γεγονός που το καθιστά αλκαλικό. Όλα τα φρούτα και τα λαχανικά οι φυσικοί χυμοί όπως το νερό καρύδας είναι αλκαλικά, που τους καθιστά καλύτερα στην εφαρμογή τους στην διατροφή από ό, τι οι ζωικές πρωτεΐνες, το τσάι, ο καφές, η ζάχαρη, το αλκοόλ και τα συσκευασμένα τρόφιμα που έχουν υψηλά όξινα επίπεδα. Μια ανισορροπία στα επίπεδα pH, λέει η Shah μπορεί να οδηγήσει σε διατάραξη της κυτταρικής δραστηριότητας προκαλώντας προβλήματα υγείας που κυμαίνονται από την καούρα εώς και σε καρδιακή νόσο.

Τα θρεπτικά συστατικά στα τρόφιμα δεν λειτουργούν μόνα στην απομόνωση, αντίθετα εργάζονται μαζί σαν ομάδα παραγωγής ενέργειας που ονομάζεται συνέργεια. Είμαστε συχνά τόσο επικεντρωμένοι στις μεμονωμένες θρεπτικές ουσίες όπως η βιταμίνη C και ασβέστιο που δεν εξετάζουμε ότι ίσως είναι ο τρόπος που αυτά τα θρεπτικά συστατικά συνεργάζονται μεταξύ που τα καθιστά τόσο σπουδαία.

Η Εφημερίδα Διατροφής το 2004 πραγματοποίησε μια μελέτη σε αρουραίους που τρέφονταν με ντομάτες και μπρόκολο. Ο ογκος του προστάτη αυξήθηκε λιγότερο σε αρουραίους που τρέφονταν με ένα συνδυασμό από ντομάτες και μπρόκολα έναντι των αρουραίων που είχαν τραφεί με ντομάτες και τα μπρόκολα ξεχωριστά. Κατάφεραν ακόμη και να απομονώσουν ή και να αφαιρεσουν τις ουσίες που βοηθούν στην καταπολέμηση του καρκίνου ,που βρέθηκαν στις ντομάτες και τα μπρόκολα, και να τις τροφοδοτήσουν στους αρουραίους, αλλά ήταν αναποτελεσματικό. Το σημείο που προσπαθώ να τονίσω είναι, ένα συμπλήρωμα με λυκοπένιο (το ισχυρό θρεπτικό συστατικό της τομάτας) μπορεί να είναι χρήσιμο, αλλά ολόκληρη η τομάτα είναι καλύτερη, και ότι η ντομάτα με λίγο λίπος είναι ακόμα καλύτερη, αλλά ότι η ντομάτα με λίγο λίπος και λίγο μπρόκολο είναι ότι καλύτερο. Γιατί ακριβώς; Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα βέβαιοι, αλλά όλα σχετίζονται με τη συνέργεια των τροφίμων.

Τραφείτε σωστά ώστε να είστε υγιείς

Οστεοπόρωση, Αίτια: Η έλλειψη ασβεστίου δεν είναι η αιτία αυτής της κατάστασης. Είναι η διατροφή που είναι είτε πολύ πλούσια σε όξινα τρόφιμα ή με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη. Οι πρωτεΐνες διασπώνται σε αμινοξέα. Και έτσι, καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες ζωικών πρωτεϊνών έχει σαν αποτέλεσμα στο σώμα την εκχύλιση του ασβεστίου από τα οστά για να εξουδετερώσει την επίδραση των οξέων. Όταν το χαμένο ασβέστιο δεν μπορεί να αποκατασταθεί, προκαλεί οστεοπόρωση μετά από ένα χρονικό διάστημα.
Η λύση στα τρόφιμα: Τρώτε τροφές πλούσιες σε βιταμίνη D (βοηθά το σώμα να απορροφήσει το ασβέστιο από τα τρόφιμα), εξαλείψτε τα όξινα τρόφιμα, όπως τα αναψυκτικά τύπου κόλα και την καφεΐνη. Συμπεριλάβετε περισσότερα φρούτα και λαχανικά στα γεύματα σας. Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά είναι πλούσια σε βιταμίνη Κ, και βοηθούν στην ανοικοδόμηση των οστών.

Διαβήτης, Αίτια: Η ζάχαρη δεν είναι η αιτία του διαβήτη, μάλλον τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι αποτέλεσμα του διαβήτη. Η πραγματική αιτία του διαβήτη τύπου 2 είναι η παρουσία λιπαρών ουσιών στα μυϊκά κύτταρα. Τα βήτα λεμφοκύτταρα στο πάγκρεας παρακολουθούν την κυκλοφορία του αίματος της γλυκόζης. Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται μετά τα γεύματα, τα βήτα λεμφοκύτταρα ανταποκρίνονται με έκκριση ινσουλίνης. Η ινσουλίνη βοηθά στην περαιτέρω απορρόφηση της γλυκόζης. Η κατανάλωση των ανθυγιεινών λιπών αναγκάζει τα βήτα κύτταρα να χάσουν την ικανότητά τους να ανιχνεύουν της γλυκόζης στο αίμα, επιτρέποντας το σάκχαρο στο αίμα να αυξάνεται αφύσικα.

Η λύση στα τρόφιμα: Αποφύγετε τα ανθυγιεινά λιπών που βρίσκονται στα τηγανητά, συσκευασμένα τρόφιμα, το βούτυρο, το κρέας, το πλήρες γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, και τα περισσότερα φυτικά έλαια. Κάθε λίπος που έρχεται με φυτικές ίνες είναι καλό για σας. Προτιμήστε τα φιστίκια, τα κάσιους, και τον ηλίανθο, το σουσάμι και τους σπόρους κολοκύθας.

Ακμή, Αίτια: Η κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων αυξάνει τα επίπεδα ινσουλίνης του σώματος, προκαλώντας φλεγμονή του δέρματος και φραγμούς. Μια ανισορροπία των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στη διατροφή μπορεί επίσης να επιδεινώσουν την ακμή. Τα ωμέγα-3 λιπαρά είναι γνωστά για την αντιμετώπιση της επίδρασης των φλεγμονωδών χημικών ουσιών που οδηγούν σε φραγμούς.

Η λύση στα τρόφιμα: Κάντε μια διατροφή που είναι χαμηλή σε ζάχαρη και πλούσια σε δημητριακά ολικής αλέσεως, φυτικές ίνες, φρούτα και λαχανικά. Θα εξισορροπήσει τα επίπεδα ινσουλίνης του σώματος. Αναζητήστε τα πλούσια σε ωμέγα-3 καρύδια, σπόρους λιναριού, σπανάκι και φράουλες. Αποφεύγετε τα τηγανητά και τα λιπαρά τρόφιμα.

Υψηλή Αρτηριακή Πίεση, Αίτια: Η αρτηριακή πίεση είναι η δύναμη που ασκείται ενάντια στα τοιχώματα των αρτηριών, όπως το αίμα ρέει μέσα από αυτά. Εάν ένα άτομο έχει υψηλή αρτηριακή πίεση, αυτό σημαίνει ότι τα τοιχώματα των αρτηριών λαμβάνουν υπερβολική πίεση επανειλημμένα. Η κατανάλωση των ανθυγιεινών λιπών οδηγεί σε συσσώρευση χοληστερόλης στα τοιχώματα των αρτηριών, λεπταίνει την δίοδο για τη ροή του αίματος και αυξάνει την πίεση.
Η λύση στα τρόφιμα: Υιοθετήστε μία διττή προσέγγιση - μείνετε μακριά από τα ανθυγιεινά λίπη που βρίσκονται στα τηγανητά και τα συσκευασμένα τρόφιμα, και ενισχύστε την πρόσληψη καλίου, ένα ορυκτό που μειώνει την επίδραση του νατρίου στα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης. Μανιτάρια, μπανάνες, σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, γλυκοπατάτες, τα πορτοκάλια και οτιδήποτε άλλο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.

Άσθμα, Αίτια: Το άσθμα είναι μια αλλεργική αντίδραση του σώματος σε μια ουσία, όπως τα ξένα σωματίδια σκόνης ή τα τρόφιμα που προκαλούν οίδημα ή φλεγμονή των αεραγωγών. Τα υψηλά επίπεδα της ισταμίνης, ενός χημικού διαβιβαστή που βοηθά την άμεση αντίδραση του σώματος σε ένα ξένο εισβολέα, έχουν βρεθεί να φράζουν τις αναπνευστικές οδούς.

Η λύση στα τρόφιμα: Παρά το γεγονός ότι η διατροφή δεν μπορεί να εγγυηθεί την αντιστροφή του άσθματος, αποφεύγοντας τις τροφές που αυξάνουν τα επίπεδα ισταμίνης μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο αυτό. Αυτά περιλαμβάνουν: το αλκοόλ, το ξύδι, το κέτσαπ, τα είδη ζαχαροπλαστικής που γίνονται με μαγιά, την ξινή κρέμα και όσα τρόφιμα γενικά έχουν υποστεί ζύμωση και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.

Χρωματίστε σωστά τα γεύματα σας

Ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί ότι η διατροφή σας είναι ισορροπημένη είναι να της δώσετε χρώμα. Η μελάγχρωση είναι αυτό που προσδίδει το χρώμα στα φρούτα και τα λαχανικά, καθώς επίσης και περιέχει θρεπτικές ουσίες. Όσο βαθύτερο το χρώμα, τόσο υψηλότερο είναι το ποσοστό ενός συγκεκριμένου θρεπτικού συστατικού το τροφίμο έχει.

Οι μοβ τροφές, όπως τα δαμάσκηνα και τις μελιτζάνες έχουν φυτοχημικά που ονομάζονται ανθοκυανίνες και ρεσβερατρόλη που είναι αντιγηραντικά , μειώνουν την αρτηριακή πίεση και προστατεύουν το σώμα από ασθένειες του ήπατος.

Τα πορτοκαλί χρώματος τρόφιμα όπως τα πορτοκάλια και τα καρότα περιέχουν βήτα καροτίνη και βήτα κρυπτοξανθίνη που κρατούν το δέρμα και τα μάτια υγιή, και επίσης προστατεύουν κατά της αρθρίτιδας.

Τα κίτρινα τρόφιμα όπως οι μπανάνες και το γλυκό καλαμπόκι περιέχουν καροτενοειδή που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και διατηρούν την καρδιά υγιή.

Τα λευκά τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων του σκόρδου, των κρεμμυδιών, του κουνουπιδιού και των μανιταριών, είναι πλούσια σε βιταμίνη C και αντιβιοτικά και αντιμυκητιακές ενώσεις που καταπολεμούν τις βλάβες των κυττάρων και κρατούν τα μαχόμενα λευκά αιμοσφαιρια υγιή.

Τα ερυθρά τρόφιμα, όπως οι ντομάτες και τα καρπούζια περιέχουν το ισχυρό αντιοξειδωτικό λυκοπένιο, το οποίο δρα ως ένα εσωτερικό αντηλιακό και σας προστατεύει από τα ηλιακά εγκαύματα, προλαμβάνει την οστεοπόρωση και τις καρδιακές παθήσεις.

Τα πράσινα τρόφιμα, όπως τα μπιζέλια, το μπρόκολο και το σπανάκι είναι γεμάτα με σουλφοραφάνη, ισοθειοκυανικό και ινδόλες που βοηθούν στην τόνωση του ήπατος για να κρατήσει τα χημικά που προκαλούν καρκίνο υπό έλεγχο.

Πάντα να επιλέξετε πραγματικά τρόφιμα αντί τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Εάν τα τρόφιμα δεν μεγαλώνουν σε έναν κήπο ή αγρόκτημα, τότε δεν είναι ένα πραγματικό φαγητό. Κάτι που σημαίνει να επιλέξετε την πατάτα αντί για τα πατατάκια. Φάτε ένα πορτοκάλι αντί να πιείτε χυμό πορτοκάλι. Τρώτε φρούτα αντί για σνακ φρούτων.

Διαφοροποιήστε το φαγητό σας. Έχετε πάντοτε ως στόχο την κατανάλωση μιας ποικιλίας τροφίμων και χρωμάτων. Τα πλήρη τρόφιμα διαφέρουν στο χρώμα επειδή έχουν όλα τη δική τους μοναδική σειρά από θρεπτικά συστατικά. Επιλέξτε τροφές με φωτεινά χρώματα και θα είστε βέβαιοι ότι παίρνετε ένα ευρύ φάσμα των θρεπτικών ουσιών που απαιτούνται για την πρόληψη των ασθενειών, τη βέλτιστη απόδοση σας, υψηλή ενέργεια και καθαρή σκέψη.

Η Δρ Μαριάννα Ποτσέλλι είναι διδάκτορας της Φυσικοπαθητικής Ιατρικής που ειδικεύεται στη θεραπεία των ασθενειών μέσω των υπερτροφίμων και των φυτικών στρατηγικών. Προωθεί ενεργά την αποτοξίνωση, τον καθαρισμό του παχέος εντέρου, καθώς και ένα χορτοφαγικό τρόπο ζωής χρησιμοποιώντας τρόφιμα διαβίωσης ως πλατφόρμα για την υγεία.

Πείτε ΌΧΙ στο επεξεργασμένο αλάτι

Οι επιστήμονες κατηγορούν επίσημα τα επεξεργασμένα τρόφιμα για αυτοάνοσες ασθένειες

Η σύγχρονη διατροφή των επεξεργασμένων τροφίμων, των «γρήγορων γευμάτων» και  των γευμάτων μικροκυμάτων θα μπορούσε να ευθύνεται για την απότομη αύξηση των περιπτώσεων με αυτοάνοσα νοσήματα, όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, περιλαμβανομένης και της αλωπεκίας, του άσθματος και του εκζέματος.

Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν-Νυρεμβέργης στη Γερμανία, λένε ότι οι διατροφές με πρόχειρο φαγητό θα μπορούσαν να λαμβάνουν μέρος της ευθύνης.

Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που αποδεικνύει ότι  το επεξεργασμένο αλάτι μπορεί να είναι ένας από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που καθορίζουν την αυξημένη συχνότητα των αυτοάνοσων ασθενειών» είπαν.

Τα πρόχειρα φαγητά των εστιατορίων γρήγορου φαγητού, καθώς και τα επεξεργασμένα τρόφιμα των καταστημάτων με είδη παντοπωλείου αποτελούν τις μεγαλύτερες πηγές πρόσληψης νάτριου από επεξεργασμένο αλάτι.

Το περιοδικό της Καναδέζικης Ένωσης Ιατρικής έστειλε μια διεθνή ομάδα ερευνητών να συγκρίνει την περιεκτικότητα σε αλάτι από 2.124 τρόφιμα από εγκαταστάσεις γρήγορων τροφίμων, όπως το Burger King, το Pizza Domino, το Kentucky Fried Chicken, το Mc Donald’s, το Pizza Hut και το Subway. Διαπιστώθηκε ότι η μέση περιεκτικότητα σε αλάτι ποικίλλει μεταξύ των επιχειρήσεων και μεταξύ των προιόντων που πωλούνται σε διαφορετικές χώρες.

Οι αλυσίδες γρήγορων γευμάτων των ΗΠΑ προσθέτουν σχεδόν το διπλάσιο αλάτι από εκείνες των άλλων χωρών. Ενώ οι εκστρατείες που γίνονται ύπο την ηγεσία της κυβέρνησης για την δημόσια υγεία και οι προσπάθειες της νομοθεσίας έχουν μείωσει τα ποσοστά επεξεργασμένου αλατιού σε πολλές χώρες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ διστάζει να ασκήσει πίεση. Αυτό αφήνει τις αλυσίδες γρήγορων γευμάτων ελεύθερες να χρησιμοποιούν αλάτι σαν τρελές, λέει ο Norm Campbell, M.D., ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και ειδικός στον τομέα της αρτηριακής πίεσης στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι.

Πολλά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμα βασίζονται στο αλάτι – και μάλιστα στο πολύ αλάτι – για την γεύση του. Ένα πακέτο διαιτητικής ιταλικής σάλτσας Marzetti των KFC μπορεί να έχει 15 θερμίδες και 0,5 γραμμάρια λίπους, αλλά έχει επίσης 510 mg νατρίου – περίπου 1,5 φορές όσο μια πρωτότυπη συνταγή τηγανιτού κοτόπουλου. (Νιώθετε σαν να παίρνετε πάρα πολύ από «αυτή την ομορφιά»; Ναι, πιθανότατα παίρνετε.)

Το ψωμί είναι η νούμερο ένα πηγή επεξεργασμένου αλατιού στην αμερικάνικη διατροφή, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Μόνο ένα καρβέλι με ψητό σκόρδο από το Subway – ένα απλό ψωμί, χωρίς κρέας, χωρίς τυριά, χωρίς τίποτα – έχει 1.260 mg νατρίου, περίπου τόσο όσο και 14 λωρίδες μπέικον.
Πώς το επεξεργασμένο αλάτι προκαλεί Αυτοάνοσα Νοσήματα
Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Γέιλ μελέτησαν τον ρόλο των Τ βοηθητικών κυττάρων στο σώμα. Αυτά ενεργοποιούν και άλλα κύτταρα «βοηθειας» για την καταπολέμηση των επικίνδυνων παθογόνων μικροβίων, όπως τα βακτήρια ή τους ιούς και μάχονται τις λοιμώξεις. Προηγούμενη έρευνα υποδεικνύει ότι ένα υποσύνολο αυτών των κυττάρων – γνωστά και ως κύτταρα Th17 – διαδραματίζουν επίσης έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτοάνοσων νόσων.

Σε τελευταία μελέτη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η έκθεση αυτών των κυττάρων σε ένα εργαστήριο σε διάλυμα επιτραπέζιου άλατος τα έκανε να δρουν πιο «επιθετικά».

Διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που τρέφονταν με διατροφή πλούσια σε επεξεργασμένο αλάτι
γνώρισαν μια δραματική αύξηση στον αριθμό των Th17 κυττάρων στο νευρικό τους σύστημα που τους προκαλούσε φλεγμονή.

Θα ήταν επίσης πιο πιθανό να αναπτύξουν μια σοβαρή μορφή μιας ασθένειας που σχετίζεται με την σκλήρυνση κατά πλάκας στους ανθρώπους.

Οι επιστήμονες στη συνέχεια διεξήγαγαν μια πιο προσεχτική εξέταση αυτών των αντιδράσεων σε μοριακό επίπεδο

Εργαστηριακές δοκιμές αποκάλυψαν ότι η έκθεση άλατος αύξησε τα επίπεδα των κυτοκινών που απελευθερώνονται από τα κύτταρα Th17 10 φορές περισσότερο από το συνηθισμένο. Οι κυτοκίνες είναι πρωτεΐνες που χρησιμοποιούνται για να περάσουν τα μηνύματα μεταξύ των κυττάρων.

Ο συν- συγγραφέας της μελέτης Ραλφ Λίνκερ, από το πανεπιστήμιο του Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης, δήλωσε: «Τα ευρήματα αυτά είναι μια σημαντική συμβολή στην κατανόηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και μπορεί να προσφέρει νέους στόχους για την καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας, για την οποία προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία.»

Αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα μπερδεύει τη μυελίνη που περιβάλλει τις νευρικές ίνες του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού με ένα ξένο σώμα.

Ένας άλλος από τους συντάκτες της μελέτης, ο καθηγητής Ντέιβιντ Χάφλερ από το Πανεπιστήμιο του Γέηλ, δηλώνει ότι η φύση προφανώς δεν προόριζε το ανοσοποιητικό σύστημα για να επιτίθεται στον ίδιο τον ξενιστή, οπότε αναμένεται ότι ένας εξωτερικός παράγοντας παίζει κάποιο ρόλο.

Είπε: «Αυτά δεν είναι ασθένειες των κακών γονιδίων μόνο ή ασθένειες που προκαλούνται από το περιβάλλον, αλλά ασθένειες μιας κακής αλληλεπίδρασης μεταξύ των γονιδίων και του περιβάλλοντος.

«Οι άνθρωποι έχουν γενετικά επιλεγεί για τις συνθήκες της υποσαχάριας Αφρικής, όπου δεν υπήρχε αλάτι. Είναι ένας από τους λόγους που ένα συγκεκριμένο γονίδιο μπορεί να κάνει τους Αφροαμερικάνους πολύ πιο ευαίσθητους στο αλάτι.»

«Σήμερα, στην δυτικού τύπου διατροφή, όλα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και αυτό έχει οδηγήσει σε αύξηση της υπέρτασης και ενδεχομένως σε αυτοάνοσες ασθένειες.»

Η ομάδα μετά σχεδιάζει να μελετήσει τον ρόλο των Th17 κυττάρων σε αυτοάνοσα νοσήματα που επηρεάζουν το δέρμα.

«Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε αν οι ασθενείς με ψωρίαση μπορούν να αμβλύνουν τα συμπτώματα τους με τη μείωση της πρόσληψης αλατιού», είπαν.

«Ωστόσο, η ανάπτυξη αυτοάνοσων νόσων είναι μια πολύ περίπλοκη διαδικασία που εξαρτάται από πολλούς γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.»
Προτιμήστε το καλό αλάτι

Τα επεξεργασμένα, ραφιναρισμένα και λευκασμένα άλατα είναι το πρόβλημα. Το αλάτι είναι κρίσιμης σημασίας για την υγεία μας και είναι η πιο εύκολα διαθέσιμο μη μεταλλικό ορυκτό στον κόσμο. Οι οργανισμοί μας δεν έχουν σχεδιαστεί για μεταποιημένο επεξεργασμένο χλωριούχο νάτριο, δεδομένου ότι δεν έχει καμία θρεπτική αξία. Ωστόσο, όταν ένα άλας είναι γεμάτο με δεκάδες μέταλλα όπως το κοκκινο-χρωμο κρύσταλλινο ορυκτό αλάτι Ιμαλαΐων ή την γκρίζα υφή του Κελτικού αλατιού, το σώμα μας ωφελείται παρά πολύ από την ενσωμάτωσή του στη διατροφή μας.

"Αυτά τα μεταλλικά άλατα είναι ταυτόσημα με τα στοιχεία από τα οποία τα σώματά μας έχουν κατασκευαστεί και βρέθηκαν αρχικά στο αρχέγονο ωκεανό, από όπου προήλθε η ζωή", υποστηρίζει ο δρ Μπάρμπαρα Χέντελ, ερευνητής και συν-συγγραφέας του "Νερό & Αλάτι, η ουσία της ζωής". «Έχουμε αλμυρά δάκρυα και αλμυρό ιδρώτα. Η χημική και ορυκτή σύνθεση του αίματος μας και τα υγρά του σώματος μας είναι παρόμοια με το νερό της θάλασσας. Από την αρχή της ζωής, όπως τα αγέννητα μωρά, που περιβάλλονται από ένα σακί αλμυρό υγρό. "

"Στο νερό, αλάτι διαλύεται σε ορυκτό ιον», εξηγεί δρ Χέντελ". "Αυτές οι συμπεριφορές ηλεκτρικών νευρικών ερεθισμάτων οδηγούν στην κίνηση των μυών και των διαδικασιών σκέψης". Μόνο η απλή πράξη του να πιείτε ένα ποτήρι νερό απαιτεί εκατομμύρια εντολές που προέρχονται από μεταλλικά ιόντα". Είναι επίσης αναγκαία για την εξισορρόπηση των επιπέδων του pH στο σώμα". "

Ο Δρ Χεντελ λέει ότι το αλάτι ήταν πάντα μέρος της ανθρώπινης διατροφής, αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι η περιεκτικότητα των τροφίμων μας σε ανόργανα άλατα. Αντί νατρώμε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία, όπως οι ξηροί καρποί, τα φρούτα και τα λαχανικά, «φορτώνουμε»  τον οργανισμό μας  με επεξεργασμένα τρόφιμακαι ανθρακούχα ποτά.

ΚΑΛΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΥΣ

Ο κατάλληλος συνδυασμός των τροφίμων είναι πολύ σημαντικός για τους πιστούς της χορτοφαγίας, προκειμένου να καλύψουν τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός τους και να μην εμφανίσουν διατροφικές ελλείψεις. Κάποιοι από αυτούς είναι :
 επιλογές που προσφέρουν υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεϊνη:

1.  όσπρια με ρύζι (π.χ φακόρυζο)
2.  ψωμί με φυστικοβούτυρο
3.  χούμους με ψωμί,
4.  αρακάς με ρύζι
5.  φασόλια ξερά με βρώμη 

• Tα λαχανικά περιέχουν οξαλικά άλατα, τα οποία εμποδίζουν την απορρόφηση του ασβεστίου με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί έλλειψη. Το ασβέστιο απορροφάται καλύτερα με τη βιταμίνη D.  Λαχανικά πλούσια σε ασβέστιο είναι το κουνουπίδι, το μπρόκολο, οι φυσικοί χυμοί φρούτων, το γάλα σόγιας, ο χυμός ντομάτας. 
• Για τους vegans (τους αμιγώς χορτοφάγους) συστήνεται συμπλήρωμα Ca και βιταμίνης Β12, η οποία συναντάται μόνο σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης.
   
• Για την καλή απορρόφηση του σιδήρου ιδανική είναι η  κατανάλωση φυτικής προέλευσης τροφών πλούσιες σε σίδηρο (όπως εμπλουτισμένα δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια και κυρίως φακές, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μανιτάρια, πατάτες με φλούδα, αποξηραμένα φρούτα δαμάσκηνα, χουρμάδες, βερίκοκα, ξηροί καρποί όπως κολοκυθόσποροι και peanuts) σε συνδυασμό με βιταμίνη C. Να αποφεύγεται ο συνδυασμός του σιδήρου με Ca, καθώς μειώνεται η απορρόφησή του.
   
• Τα ω3 λιπαρά οξέα είναι πολύ σημαντικά για την καλή υγεία και ανάπτυξη του καρδιαγγειακού συστήματος, των ματιών και του εγκεφάλου. Καλές πηγές τους είναι το αβοκάντο, οι καρποί και οι σπόροι. Το DHA είναι ομάδα λιπαρών οξέων που βοηθούν την ανάπτυξη και τη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου και τα EPA, ALA την ανάπτυξη διαφόρων συστημάτων του οργανισμού. Συναντώνται ως συμπλήρωμα και σε εμπλουτισμένα τρόφιμα (π.χ εμπλουτισμένες φυτικές μαργαρίνες).
   

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΙΑΝΙΔΗ
http://rsts.gr/infobank/index.asp?xkey=176