Pagina's

dinsdag 30 juni 2015

voor Annelies

Annelies is de juf van Ida
De nieuwe sinds de paasvakantie want Ida schoof door van leefgroep en liet een pracht van een juf achter. De 6 oudsten maakten toen een portret van zichzelf en dat verwerkten we (of lieten we verwerken, beter gezegd) in oorbellen. Schoon en zonnig, gelijk Anneke

Annelies is ook diegene met wie Ida op driedaagse ging, in een boot ging varen, ... en die Ida nu naar school brengt. Want platliggend rijden is me nog niet lukt.

En daarom..

De herbruikbare boodschappentas, uit zo geknipt.
Als zakje tekende Ida op gewoon witte katoen met textielstiften haar Annelies met ellelange benen en op de achterkant een fiets,want dat kan ze goed.

En als je het openvouwt en niet meer strijkt, krijgt je dit:


Betere foto's zijn er niet.
(gisteren vlug de veritas binnengerold, neem dat laatste maar letterlijk, om daar nog te kunnen profiteren van de 2 + 1 actie van voorgeknipte stofjes, gisterenavond Ida de zak laten tekenen en dan deze ochtend de rest gedaan.  Ik was 5 minuten nadat ik had moeten vertrekken klaar. Nipt, gelijk altijd :)

zondag 28 juni 2015

mevrouw vlecht en mijnheer staart

Zon, ijs, short en ewa vlechten in uw haar.
Wat moet een meisje van 4 nog meer hebben?

Ahja een skatebord, gebroken arm en een Sky top.
Gemaakt uit een luchtig petit panneke.
Dat eigenlijk te nipt was voor dit project. Dus geen beleg, maar afgewerkt met biais en paspel.

 

 

Soms moet dat niet meer zijn dan simpel. En schoon.
Ahja en de titel?

Zon, ijs (dat ge dan uiteindelijk niet lust) short (eu of pamper, what's in a name) en een staart. (Want voor vlechten is zijn haar echt te kort)
Wat moeten 2 jarigen jongens nog meer hebben?

stof: petit pan
patroon: sky top, La maison Victor, editie 4 van 2015

maandag 22 juni 2015

en toen was het...rustig?!

Eerst was er de verplichte rust.
Dan was er de fase van het gezaag en geklaag.
Toen volgde die van uit handen moeten geven wat je niet uit handen wou geven.
Dus staken er frustraties de kop op.
Gevolgd door alweer een fase van geklaag en gezaag.

en toen...vielen alle stukjes eindelijk op zijn plaats.
en hoopt ge dat met de grote vakantie die nadert, ook de rust in uw kop komt.
Zodat ge uw lijf ook kunt laten rusten.
Iets dat ge eigenlijk al 6 weken moet doen en waar ge u al 6 weken tegen verzet.
Tot gisteren.

Ge zijt eindelijk mentaal klaar om u te luisteren naar uw lijf. Wat een gevecht was me dat.

en met de rust in uwe kop, keert de rust in huis weer terug.
hoopt ge toch ;)

Letterlijk, met wat nieuwe kussens. Voor de dochter.
Want die brak haar arm en stal de weinige kussens uit uwe zetel. Alwaar gij rust.

Om zin 2 voor te zijn, ging je aan de slag.
Ida koos stoffen, een bond allegaartje.
En gij maakte de kussens.
Perfect deal :)





stof: Nuts for dinner, bootjes zijn Lily Balou bij mondepot.be, flamingo's (geen idee), effen katoentjes van bij stoffen van Leuven
kussens: action

En Ida? Die moet nu nog 3 weken gipsen. Maar nu die paars is (sinds deze donderdag), vindt ze het niet meer zo erg.