Kraaien, mensen en territoriumgedrag

Mijn man had weer een vogel meegenomen naar huis. Dit keer een kraai die niet meer goed kon opstijgen. Het dier leek geen gebroken vleugel te hebben. Contact maken met hem ging moeilijk. Ik hoorde steeds dat hij uit de kooi wilde waarin we hem neergezet hadden en die in de stuurhut stond. We besloten hem buiten in de grote kooi van de papegaai te doen maar na een nachtje rust daar, leek ook die kooi te klein.
We hebben nooit kraaien heel dicht bij het schip maar zowel ’s avonds als ’s ochtends kwamen er twee dichtbij in de bomen zich luidruchtig kenbaar maken. In de ochtend zat er zelfs een op de kooi waar de kraai in zat. We besloten dat het beter was voor het dier als hij vrij zou zijn. Onze dochter gooide hem in de lucht en de kraai vloog krakkemikkig achter een hek waar geen honden bij hem konden komen. Aan de kraaien die er al zijn, vroeg ik of ze hem voer wilden brengen als dat nodig was. Het gaat om een nog niet zo oude kraai maar wel eentje die de afgelopen winter overleefd heeft.
Dat was gisteren, zondag. Vandaag maken de kraaien weer een hoop kabaal. Ik vraag een krassende kraai wat er nou allemaal voor toestanden zijn en hoor dat er verstoring van het gebied is. Deze kraai is een indringer en er moet evenwicht gevonden worden. Ik begrijp dat dit kan als deze kraai zich aanpast.
Ik heb het over levensruimte die je elkaar moet gunnen maar hoor meteen dat het daar niet om gaat. Het gaat om gebied. ‘Er zijn grensgebieden,’ zegt de kraai. ‘Maar deze kraai zit midden in ons gebied.’
‘O,’ zeg ik, ‘Daarin zijn mensen dus anders dan kraaien.’
‘Nee, hetzelfde,’ hoor ik meteen terug. ‘Mensen zijn zelfs erger.’
Dit spreek ik tegen. Ik vind mezelf best ruimdenkend als iemand een hulpvraag zou hebben, zoals in dit geval deze kraai aan hen heeft. Maar doordenkend voel ik mezelf verschrompelen. De kraai heeft gelijk. Wij mensen hebben ontzéttend territoriumgedrag. Hoe zou ik het vinden als er ineens iemand die geen huis heeft binnen komt lopen, gaat zitten en blijft zitten? Hoe zou ik het vinden als iemand mijn fiets meeneemt omdat hij die nodig heeft? Als iemand in de winkel mijn portemonnee pakt om zijn boodschappen mee te betalen?
Vandaag is de zoveelste keer dat een dier me inzicht geeft in mijn eigen denken en handelen ...