Het is lang geleden dat ik nog eens een boek gelezen heb. Allez, 't is te zeggen... uitgelezen heb. Ik weet niet wat het is, maar soms ben ik in het midden van het boek, en dan wil ik precies niet meer weten hoe het eindigt. En dan leg ik het eventjes weg om dan tenslotte totaal te vergeten.
Maar deze week had ik een verlicht moment en heb ik twee boeken uitgelezen. Grip van Stephan Enter en Het Aandeel van George Pelecanos.
Grip vertelt het verhaal van 4 vrienden: 3 mannen (Martin, Paul en Vincent) en 1 vrouw (Lotte). Vrienden die elkaar eigenlijk - zoals al snel blijkt - niet zo goed kunnen uitstaan. Het enige wat hen bindt is het alpinisme enerzijds en de spilfiguur Lotte anderzijds. Het verhaal begint bij Paul en Vincent die vanuit Brussel Midi de trein nemen richting Engeland om in Swansea Martin en Lotte te treffen.
Al van bij het begin ergeren ze zich aan elkaar, en vooral ook aan Martin die ze straks zullen ontmoeten. Want hij, de grijze muis van de bende, is toch maar mooi met Lotte getrouwd. Per hoofdstuk kun je afzonderlijk de gedachten van de drie mannen volgen, hun terugblik op hun leven. Alleen bij Lotte krijg je nooit te lezen wat ze denkt, voelt, drijft. En al zeker niet wat haar bezielde tijdens die klimtocht twintig jaar eerder in Noorwegen.
Grip is een mooie studie over hoe oppervlakkig vriendschap wel kan zijn. Hoe mensen eenzelfde situatie anders aanvoelen en interpreteren. Het is een mooi geschreven boek dat je echt wel doet nadenken over het begrip "vriendschap", en 't is bovenal ook een aangenaam reisverhaal. Schitterend geschreven in mooie volzinnen. Ik wou dat ik zo kon schrijven.
Het aandeel, van George Pelecanos is een boek van een heel ander kaliber, maar daarom zeker niet minder hoogstaand. Het is een zogenaamde literaire thriller. En het mag worden gezegd, die Pelecanos was voor mij een volslagen onbekende, maar ik ga er zeker meer van lezen.
Als ik in een leesdipje zit dan grijp ik altijd naar een of andere thriller (meestal van Val McDermid of Karin Slaughter). Zo'n boeken doen me goesting krijgen in meer.
Fin, Het aandeel dus. Spero Lucas is een Irak veteraan die een nogal vreemd beroep heeft. Hij werkt voor een gerenommeerd advocaat voor wie hij op zoek gaat naar gestolen goederen om het later aan de rechtmatige eigenaar terug te geven. Zijn aandeel: 40% van de waarde. Tot hij op een dag de opdracht krijgt van een drugsbaron om een pakket gestolen marihuana te recupereren. En zoals je al kan denken, het loopt niet zoals verwacht.
George Pelecanos vertelt dit verhaal met heel veel flair, hij weet een perfect beeld te scheppen van de achterbuurten van Washington (waar het verhaal zich afspeelt), van de onderhuidse rassengeschillen... Je ruikt en hoort bijna de buurt waarin Spero Lucas woont. Hij diept elk hoofdpersonage meesterlijk uit, beetje bij beetje leer je meer over hen te weten. Zo weet je pas in het midden van het verhaal wat de huidskleur is van Spero. Knap hoor, veel thriller auteurs kunnen daar een punt aan zuigen.
Een mooi gestileerd verhaal dus, en zeker een aanrader om deze zomer aan het zwembad te lezen. Als je zolang kunt wachten.
