26 Μαΐ 2014

Τώρα

Δεν πρόλαβα να απαθανατίσω τη στιγμή
Που ο ξερακιανός εξηνταπεντάρης με τα ρουφηγμένα μαγουλα
Κοντοστάθηκε μια στιγμή
Με την πλάτη γυρισμένη στον πλανόδιο μουσικό, το λαϊκό καραόκε της αριστοτέλους
Και τράβηξε μια βαθά ρουφηξιά απο το τσιγάρο του
Βλέπεις, ήμουν απασχολημένος
Στο ένα χέρι να κρατώ ένα βιβλίο ποίησης
Και στο άλλο μία μπίρα
Μεγάλο μέγεθος ένα ευρω απο το περιπτερο
Σκατά, πάλι βρέχει.
Θα μουσκέψουν
Οι σελιδες
Η οθόνη του κινητού
Και θα νερώσει η μπίρα
Πάω να προφυλαχτώ.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άσχετο, αλλά οκ.

οσπριοκτόνος μαχητής της εντερικής ελευθερίας είπε...

είδες οι γίγαντες!
ακόμη και 1 εβδομάδα μετά
με έναν άγνωστο ακόμη μηχανισμό δράσης,ξυπνούν την πιο δειλή πλευρά της ύπαρξής μας..

οσπριοκτόνος μαχητής της εντερικής ελευθερίας είπε...

είδες οι γίγαντες!
ακόμη και 1 εβδομάδα μετά
με έναν άγνωστο ακόμη μηχανισμό δράσης,ξυπνούν την πιο δειλή πλευρά της ύπαρξής μας..

πανωςκ είπε...

με φωνάζουνε και Κλάνο Μέντες