Στο τσακ το πρόλαβα κι αυτό! Πέρισυ δεν είχα φτιάξει αλλά φέτος είχα και όρεξη και η Αθηνά έχει μεγαλώσει πια και θα της άρεσε σίγουρα! Οπότε το Χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο μπήκε στο πρόγραμμα. Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι να εξηγήσω πως είναι απλά ένας τρόπος να μετρήσεις αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα. Ξεκινάς 1η Δεκεμβρίου και τελειώνεις στις 25 που έρχεται και ο Άγιος Βασίλης, τουλάχιστον στο δικό μας σπίτι. Και για κάθε μέρα έχεις ετοιμάσει μια εκπληξούλα/δωράκι για το παιδί.
Εδώ και 2 βδομάδες σε όποιο μαγαζί βρισκόμουν κοίταζα τριγύρω για υποψήφια δωράκια. Τα σακουλάκια είναι 24 και χρειάζονται όλα γέμισμα. Βέβαια, είχα στο μυαλό μου πως δεν μπορούσαν όλα τα δώρα να είναι αξίας 5-6 ευρώ γιατί θα μας πήγαινε το ημερολογιάκι 100 ευρώ :-) Οπότε, διάλεξα διάφορα μικρά αντικείμενα από 0,50 μέχρι και 4 ευρώ: αυτοκόλλητα, είδη ζωγραφικής, κουκλίτσες, μπαλόνια, ένα σκοινάκι, κοκαλάκια για τα μαλλιά και γλυκάκια όπως γκοφρετίνια και γλειφιτζούρια.
Ξεκίνησα λοιπόν τα πρωινά να ετοιμάζω σιγά σιγά τα σακουλάκια. Προμηθεύτηκα κραφτ σακούλες και κουτάκια που μου αρέσουν. Θα τα διακοσμούσα με πομ πον, κορδέλες, σπάγγο και φυσικά πάνω σε κάθε σακουλάκι θα έβαζα ένα νούμερο. Υπάρχουν πολλά δωρεάν εκτυπώσιμα, αν σας αρέσει το δικό μου, μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Στη συνέχεια πήρα ένα χαρτονένιο κύλινδρο που από κάπου τον είχα κρατήσει (κλασικά δεν θυμάμαι από πού) έκανα τρύπες στα πλαϊνά και πέρασα κλαδιά για να γίνει σαν σκελετός δέντρου. Και άρχισα να δένω πάνω τα σακουλάκια.
Και μετά έψαχνα να δω πού μπορούσα να το τοποθετήσω. Τελικά διάλεξα να το βάλω πάνω σε ένα τραπεζάκι δίπλα στην πόρτα. Περιττό να σας πω πως 2 φορές μου έπεσε κάτω καθώς προσπαθούσα να γυρίσω τα σακουλάκια έτσι ώστε να φαίνονται τα νουμεράκια. Μετά είπα... ώχου, δεν πειράζει, αφού ξέρω πού είναι το καθένα! Το στήριξα λοιπόν στον τοίχο, έβαλα και μια βάση για επιπλέον κράτημα κι έτοιμο! Εμ... σχεδόν έτοιμο. Έβαλα και μια μικρή σειρά λαμπάκια, έτσι για επιπλέον γιορτινή διάθεση :-)
Αχ, πόσο μ'αρέσει! Κάθομαι και το κοιτάζω τόση ώρα.. δεν θα'θελα να το αδειάσω.. αλλά το νήπιο έχει ήδη ρωτήσει 10 φορές πότε θα ανοίξει το νούμερο 1! Τώρα μπήκαμε για τα καλά στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα :-)
Τι σιγά σιγά δηλαδή.. πού να σας λέω! Χάθηκα γιατί έπεσε δουλειά, πολλή δουλειά! Ετοιμάζω ωραίο project για τη ντουλαπίτσα μου και είχα να φτιάξω και Χριστουγεννιάτικες κατασκευές για τη συμμετοχή μου στο Cook, Craft, Create και σε κάποιο άλλο μεγάλο blog (θα σας πω, θα σας πω). Οπότε, έχω ξεκινήσει να φτιάχνω πραγματάκια για τις γιορτές εδώ και 10 μέρες!
Αυτό το Σαββατοκύριακο έχω βάλει στο πρόγραμμα να στολίσουμε (ακούς Νίκο;;;) αν και κάτι ψιλά έχω ήδη κάνει. Έχω μαζέψει κλαδιά μεγάλα και μικρά και έχω ψωνίσει λίγα Χριστουγεννιάτικα αντικείμενα. Ξέρετε τι έπαθα.. έμπαινα σε μαγαζιά και μόλις έπιανε το μάτι μου κόκκινα στολίδια κάθε τύπου, διακοσμητικά για το σπίτι, κουζινικά γιορτινά κτλ.. σαν να υπνωτιζόμουν και πήγαινα προς τα εκεί, άπλωνα το χέρι μου και μετά ταμείο, χεχε :-)
Χθες ήμασταν με την Αθηνά στο σπίτι και δεν είχαμε τι να κάνουμε. Πόσο να ζωγραφίσουμε πια :-) Και μου ήρθε ιδέα για πανεύκολη κατασκευή να περάσει ευχάριστα το απόγευμα. Έφερα τα χαρτόνια μου, τα ψαλίδια μου, τα πομ πον μου, τα ξυλάκια μου,τα κουδουνάκια μου και στρωθήκαμε στη δουλειά! Θα φτιάχναμε Χριστουγεννιάτικα δεντράκια!
Είχα στα πράγματα μου (αυτά των κατασκευών) χαρτόνι πράσινο με λευκά πουά, δηλαδή το τέλειο χαρτί για pop χαρούμενα παιδικά δεντράκια. Κόψαμε τριγωνάκια σε διάφορα μεγέθη και ξεκινήσαμε. Αυτό το αντικείμενο που φαίνεται στην πάνω φωτογραφία δεν είναι τυχαία εκεί. Ναι, είναι ένα τσιμπιδάκι! Θα σας εξηγήσω. Είδα σε πολλές κατασκευές την ιδέα να δίνεις στο παιδί να πιάνει τα μικροαντικείμενα με ένα τσιμπιδάκι για να βελτιώνεται η λεπτή κινητικότητα του. Και σκέφτηκα, γιατί όχι; Bring the tsimpidaki!
Και έκατσε λοιπόν το νήπιο και έπιανε με το τσιμπιδάκι τα χρωματιστά πομ πον, και τα έβαζε πάνω στα δεντράκια στο σημείο που είχαμε βάλει λίγη κόλλα. Κολλήσαμε στο πίσω μέρος χρωματιστά ξυλάκια (γλωσσοπίεστρα τα λένε και θα τα βρείτε και στα βιβλιοπωλεία) κι έτοιμα τα δεντράκια! Α! Και μην ξεχάσετε κι ένα κουδουνάκι στην κορυφή! Μπορείτε να το κολλήσετε ή απλά να το στερεώσετε στην κορυφή, δεν πέφτει! Πανεύκολα δεν είναι;
Προς το παρόν τα βάλαμε μέσα σε μια γυάλα με κουκουνάρια για να έχουμε ένα χρωματιστό δασάκι. Αλλά ήδη σκέφτομαι να τα βγάλω από εκεί και να τα διακοσμήσω κάπου στο δωμάτιο της μικρής (μάλλον στον τοίχο) ή ακόμα και να τα βάλω στις γλάστρες στο μπαλκόνι! Από ιδέες... ουουου και από χρόνο πούυυυυυ!
Πάντα πριν την περίοδο των γιορτών αισθάνομαι μια αισιοδοξία και μια θετική αύρα τριγύρω. Έχω αυτή την αίσθηση γιατί ξέρω πως θα κάνουμε πολλά όμορφα πράγματα. Θα στολίσουμε με χαρά, θα τσακωθούμε πάλι για τα φωτάκια (μα πόσο γραφικοί έχουμε καταντήσει), θα φάμε οικογενειακά, θα τραγουδήσουμε τον Ρούντολφ 562 φορές, θα έχουμε το τζάκι αναμμένο (άντε να πέσει η θερμόκρασία!), θα μάθουμε τα κάλαντα και άλλα τέτοια ωραία! Ανυπομονώ, σας το'πα;;;;
Και όχι τα Στενά Παπούτσια της Ζορζ Σαρή. Να πούμε βέβαια μεταξύ μας πως τα ψηλά τακούνια είναι και στενά παπούτσια. Να εξηγήσω όμως τι συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στο σπίτι μας για να καταλάβετε γιατί ξεκίνησα να μιλάω εξαρχής για τακούνια.
Το κουκουβαγιόπουλο Αθηνά έρχεται στην κρεβατοκάμαρα μου τελευταία και έχουμε τον εξής διάλογο:
- Μαμά, πού είναι τα τακούνια σου;
- Τι εννοείς παιδί μου, ποια τακούνια;
- Τα ψηλά τακούνια σου μαμά!
- Αθηνά, δεν έχω τακούνια..
- Δεν έχεις τακούνια;;;; Γιατί δεν έχεις τακούνια μαμά;
Και εξηγώ λοιπόν στο νήπιο ότι δεν έχουν όλες οι γυναίκες τακούνια. Ότι παλιά είχα κι εγώ τακούνια αλλά δεν έχω πια γιατί με κουράζουν και προτιμώ άλλα παπούτσια. Και ακούω βέβαια πάλι... γιατί μαμά;;; Συνεχίζω λοιπόν να προσπαθώ να εξηγήσω στο παιδί ότι ναι, είναι πολύ νορμάλ να μην έχει μια γυναίκα στη ντουλάπα της τακούνια και ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια πράγματα. Μετά από λίγο λοιπόν η μικρή δεν κάνει άλλες ερωτήσεις και φεύγει.
Η αλήθεια είναι πως μεγαλώνοντας το στυλ αλλάζει. Πέρασα από ηλικία που μου άρεσε να φοράω τακούνια μέχρι και κάθε μέρα στη δουλειά... για να φτάσουμε στα τελευταία χρόνια που πρέπει να πάω σε ένα γάμο και σκέφτομαι πώς στο καλό θα αντέξω τόση ώρα με τακούνια. Κάπου εκεί όμως τα άφησα πίσω μου. Τα καλά μου παπούτσια (για γάμους και λοιπές εκδηλώσεις) είναι πια φλατ, μυτερά γοβάκια γκρι, λουστρινένια, κομψά και άνετα :-) Σίγουρα δεν είναι τόσο fancy και κολακευτικά όσο τα ψηλοτάκουνα nude τακούνια που βλέπω στις βιτρίνες αλλά... είναι άνετα βρε παιδιά, περπατάω και πετάω.. και δεν πονάω!
Η αλήθεια είναι όμως πως τα κοριτσάκια μας μεγαλώνουν με το όνειρο του 12ποντου. Πρώτα πρώτα κάνει ζημιά η Σταχτοπούτα. Γίνεται το γοβάκι το ποθητό αντικείμενο της υπόθεσης και ο συνδετικός κρίκος που συνδέει την καημένη Τζακοσταχούλα με τον πρίγκηπα. Πφφφ..θα μου πεις, πώς τα σκέφτεσαι έτσι; Να σας πω και το άλλο. Είναι και αυτή η γνωστή σε όλους μας ξανθιά κούκλα που το κάθε κοριτσάκι έχει τουλάχιστον 5-6 στη συλλογή του (και λίγες λέω). Έχετε παρατηρήσει τα παπούτσια που φοράει; Είναι πάντα πολύ ψηλά τακούνια! Κάτι ροζ σταυρωτά ή γκλιτεροειδή μπλε ψηλοτάκουνα. Μόνο όταν είναι με στολή κτηνιάτρου φοράει αθλητικά. Όλες οι υπόλοιπες φορεσιές, ακόμα και τα ντυσίματα παραλίας έχουν τακουνάκια.
Όχι βέβαια, δεν νομίζω ότι αυτό κάνει κάποιου είδους ζημιά στα κορίτσια. Απλά, μια σκέψη μου είναι πως από τόσο μικρή ηλικία το πρότυπο της όμορφης γυναίκας, της πετυχημένης στη δουλειά της, της καπάτσας που θα πάρει τελικά το πριγκηπόπουλο.. είναι αυτό της κοπέλας που φοράει πάντα τακούνια! Θα μου πείτε σιγά.. και τι έγινε; Έγινε το εξής: αυτά τα ψηλά τακούνια συνοδεύουν πάντα λεπτές γάμπες και αδύνατα σώματα, μαλλιά κομμωτηρίου και ρούχα πολύ θηλυκά. Δεν είδα πουθενά να προβάλλεται κάποιο διευθυντικό στέλεχος γυναίκα που να πάει στη δουλειά με πιο άνετα φλατ παπούτσια. Και όλες οι γυναίκες που κατέχουν υψηλές θέσεις φωτογραφίζονται πάντα στα περιοδικά με ταγιέρ και γόβες! Πόσο πασέ, μα καμία φαντασία; Τι στο καλό; Δεν κουράζονται ποτέ; Πόσα να αντέξουν πια αυτά τα πόδια;
Δεν κατηγορώ τα τακούνια γενικά, σε όποια αρέσουν και τα αντέχει, τα φοράει. Τα θαυμάζω όταν τα βλέπω να συνοδεύουν ένα ωραίο ντύσιμο, αρκεί να περπατιούνται με άνεση αλλιώς δεν κολακεύουν κανέναν... Τα κλισέ δεν μου αρέσουν και οι κατεστημένες εικόνες. Και τα παιδικά τακουνάκια δεν μου αρέσουν.. πωπώ..καθόλου! Ούτε κι εγώ περίμενα ότι θα έφτανα σε αυτή την ηλικία και θα είχα μόνο casual παπούτσια με βαμβακερά κορδόνια και ότι το "καλό" μου θα ήταν ένα φλατ γοβάκι :-) Όπως επίσης, δεν περίμενα να βρεθώ να γράφω κείμενο και να κατηγορώ την Σταχτοπούτα με το γυάλινο γοβάκι έχοντας στο μυαλό μου το πρότυπο της πετυχημένης γυναίκας.. Τι να πεις, μια σύγχυση με έχει πιάσει σήμερα τη Μαμά Κουκουβάγια!
Αφού ανταλλάξαμε 1-2 μηνύματα στο facebook, βρέθηκα με ένα χαμόγελο και μια απορία να έχω συμφωνήσει με τη Εύα Funky Cook να βοηθήσουμε μαζί με τη Σοφία και την Κάλη στο Food4Good που γίνεται αυτή την Κυριακή. Το χαμόγελο γιατί χάρηκα που μαζί με τα κορίτσια θα κάναμε κάτι απλό και θα προσφέραμε συγχρόνως και η απορία γιατί σκεφτόμουν πώς θα φτιάχναμε 400 μερίδες ρυζόγαλο :-)
Οι μέρες περνούσαν κι εγώ δοκίμαζα συνταγές. Ώσπου ήρθε η Αθηνά Sugar Buzz στο chat που μιλούσαμε και μας έδωσε τη συνταγή της μαμάς της. Την έφτιαξα και ήταν τέλεια, πεντανόστιμη! Την Τετάρτη μετά την εκπομπή συναντηθήκαμε σε ένα πάρκινγκ στην Κηφισίας ανταλλάξαμε χαμόγελα, κουβέντες, 30 λίτρα γάλα και 6 κιλά ρύζι. Και ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε.
Να σας πω και ακριβώς τι θα γίνει στην πόλη μας. Το Food4Good και η Maggi ετοιμάζουν τραπέζι αύριο Κυριακή 02/11 από τις 12:00-16:00 στο κέντρο της Αθήνας, στο ιστορικό κτίριο του περιοδικού Ρομάντζο. Οι Food bloggers της πόλης μαγειρεύουν μαμαδίστικα φαγητά που όλοι αγαπάμε και φτιάχνουμε στο σπίτι μας (ή τρώμε στο σπίτι της μαμάς μας). Θα σας περιμένουμε με ένα πλούσιο μπουφέ που θα είναι στη διάθεση σας με κόστος 5 ευρώ μόνο! Όσοι έρθουν δηλαδή θα δώσουν 5 ευρώ και θα φάνε κανονικότατα από όλα τα πιάτα που θα λιγουρετούν :-) Σκοπός της εκδήλωσης είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για την ενίσχυση του ΣΚΕΠ, τον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης Για Παιδιά και Νέους.
Και να'μαι εδώ στην κουζίνα μου, να ετοιμάζω ρυζογαλάκια! Από βραδύς ξεκίνησα που λέει και το τραγούδι! Και τώρα που σας γράφω.. έχω ακόμη 2 κατσαρόλες να φτιάξω! Και επειδή το ξέρω πως δεν θα καταφέρετε να έρθετε όλοι, θα σας δώσω και τη συνταγή να την κάνετε και να την ευχαριστηθείτε.
Ρυζόγαλο πεντανόστιμο
Υλικά για 4-5 μερίδες (μπωλάκια):
750 γρ. γάλα φρέσκο
125 γρ. ρύζι γλασέ
500 γρ. νερό
1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ
3 κουτ. σούπας ζάχαρη
Ξύσμα από 1 λεμόνι
Κανέλα για σερβίρισμα
Ξεπλένουμε το ρύζι. Βάζουμε το νερό να βράσει. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε το ρύζι. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει και όταν δούμε ότι έχει απορροφήσει το νερό και έχει σχετικά μαλακώσει – περίπου 10’- προσθέτουμε το γάλα. Έχουμε κρατήσει μισή κούπα από το γάλα στην οποία διαλύουμε τη ζάχαρη και το κορν φλάουρ. Συνεχίζουμε να βράζουμε το ρυζόγαλο ανακατεύοντας συνεχώς και μόλις δούμε ότι έχει μαλακώσει το ρύζι, προσθέτουμε την κούπα με το γάλα-κορν φλάουρ-ζάχαρη. Όταν δούμε ότι αρχίσει και πήζει αποσύρουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε το ξύσμα λεμονιού και ανακατεύουμε λίγο ακόμα. Μοιράζουμε σε μπολάκια και σερβίρουμε με κανέλα.
Tips! Μην χαζεύετε και δεν ανακατεύετε, αρπάζει πολύ εύκολα! Και όταν βάλετε το κορν φλάουρ χαμηλώστε λίγο την ένταση. Και μην φύγετε καθόλου από εκεί! Είπαμε, αρπάζει εύκολα :-)
Οπότε.. μαγειρεύουμε για καλό σκοπό! Και πολύ χαίρομαι που το κάνουμε και σαν Mama Colada αυτό, μαζί με τα κορίτσια! Αν λοιπόν, σας κάνει όρεξη... ελάτε κέντρο Αθήνα, στο Ρομάντζο! Food4Good από τις 12:00 μέχρι τις 16:00. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη σελίδα του event στο facebook. Εννοείται θα είμαστε κι εμείς εκεί να σερβίρουμε ρυζογαλάκια :-)
