#Interieurtip

3 weken vakantie zitten er alweer op. Een fijne vakantie in eigen land maar ook eentje waarin keuzes gemaakt werden voor de achterbouw die start in september. Zo spring ik mee op de marmer-hype-trein die voorbijraast. Een prachtig materiaal maar jammer genoeg ook een duur. Om toch wat marmer accessoires in huis te halen zag ik laatst een leuke tip, het enige dat je nodig hebt is een restje hout/mdf/osb/... , marmerfolie (Brico) en een schaar.

Ode aan Theo en Vince

Ik duwde net op de verzendknop. T'is weg, niets meer aan te veranderen, daar ging mijn Theo! Ik ging niet meedoen, want met mijn "groot" zelfvertrouwen zag ik dat niet zitten. Maar hé, wie niet meedoet, wint sowieso niet he, dus kan ik maar evengoed mijn kans wagen.

Een Theo'tje met paspelzak, contrasterende details, een folieke op de achterkant en in een -in mijn ogen- zalig stofje! Model van dienst is mijn lief neefje Vince. 3 jaar oud, de reden waarom ik voor Kamsnaps koos. Een heerlijkheid in de ochtend wanneer hij zelf zijn hemd kan "dichtknopen".

Het nemen van de foto's was uiteindelijk niet vanzelfsprekend want meneertje lag in coma-slaap toen ik arriveerde. Chanteren met chocolade, koekjes, zijn favoriete film, niets haalde uit. Ik had al compassie met 't kind. Maar toen hij hoorde dat kleine Lenn mee was ging er plotseling een oogje open. Fieuw!
Ik opteerde al voor de jongere eenjarige versie van het gezin aangezien die nog klaarwakker rondliep maar 't ging niet echt flatterend zijn :)

Enough said, beelden zeggen meer dan woorden:

En de beloning natuurlijk :) "Vince dat zijn 3 tattoo's he, ik zal er eentje uitknippen"
Neeeee tante, allemaal, dan kan ik dat morgen aan mijn juf tonen.
Alé dan.

De tuin.

Tuinieren, iets dat ik in mijn hoofd altijd een ietsiepietsie beetje romantiseer. Maar in werkelijkheid is het uren onkruid trekken omdat we veel te lang wachten en ik eigenlijk absoluut het geduld niet heb voor een moestuin. Het zen gevoel ontbreekt me wanneer ik in de tuin werk, op mijn lui gat zitten terwijl ik iemand in de tuin zie werken is dan weer wat anders :)

Er komt in de komende jaren nog een achterbouw en dan plannen we om de tuin ook aan te pakken. Ik kijk al uit naar het nieuwe terras, geen duizenden steentjes meer die elk op anarchistische wijze kiezen om ergens anders te gaan liggen dan op de plaats dat ze moeten liggen. Maar tot dan liggen mijn 2 melkflessen deze zomer te braden in onze huidige tuin.

Achteraan onze tuin hebben we een klein stukje grond waar eigenlijk enkel maar onkruid op gekweekt werd. Tot mijn vader enkele weken geleden vond dat we dat stukske maar eens moesten opkuisen. Ik zag de bui al hangen ;) Voor zover ik me kan herinneren hadden wij altijd een moestuin, eentje met aardbeitjes en verse sla. En hoe tof ik dat ook vind, ik kan me daar zelf niet aanzetten. Ik begin meestal enorm enthousiast maar dan het onderhouden zelf.. da's andere koek. Mijn poging tot tuinieren beperkt zich tot een muntplant die heel de bak inpalmt en een frambozenplant waar ik eigenlijk niet weet wat er mee te doen Maar bon, hij vond dus dat dat stukske grond opgevuld moest worden met wat groenten die hij zou onderhouden. Onder "wat groenten" verstaan we sla, tomaten, groene/witte kool, broccoli, peterselie, rode biet en nog iets wat ik vergeten ben. Er stond ook al munt, rabarber en schone bloemekes.

En toen begon hij samen met de wederhelft aan de moestuin. En ik moest lachen :) want de papa is chauffagist ofte installateur van centrale verwarming. Onze garage lag vroeger steeds vol met buizen in alle kleuren, ik herinner me niet anders dan dat ik daarmee speelde. En zo werd onze moestuin vroeger ook opgebouwd uit allerlei soorten buizen. En nu dus ook :) Wie weet is dit een gat in de markt en gaat iedereen nu spontaan chauffagebuizen gaan kopen ;) Simpel, snel en goedkoop.

Lovely, zo'n beetje nostalgie.
(en stiekem ga ik toch wel elke dag eens kijken of mijn tomaatjes er nog niet doorkomen :) )

Roodkapje en de boze peter pan

Verkleden, iets waar ik vroeger zo'n hekel aan had. Ik woonde vroeger tegen dé verkleedstad, Aalst, maar ging praktisch als enige niet verkleed naar de stoet. Ik werd dan nog liever vierkant uitgelachen dan zelf iets aan te moeten trekken. Maar sinds de kerstfeestjes van de wederhelft zijn werk is dat helemaal veranderd. Geen idee waarom, het feit dat het minder marginaal is zal er misschien wel mee te zien hebben..

Maar dus die kerstfeestjes! Ieder jaar werken ze met een thema, dit jaar een thema waar ik zo blij mee was nl. Fairy or Scary.

Want geef toe, bij dit thema kan je gewoonweg alles zijn. Van de banaan in Jungle Book tot de krokodil in Peter Pan. Was ik dus blij want met de bobbel die meer en meer groeit is niet alles even flatterend. 

Die van mij wou verkleed gaan als Peter Pan en zag mij al als happy rondhuppelend Tinkerbelletje. Niet dus.

Ik ging er gewoon uitzien als een ontplofte groene bol met vleugelkes en pantoffels met toefkes op. 

Ik wou Roodkapje en natuurlijk hem dan in een boze wolf pakske hijsen. Ook een niet dus.

Maar ik bleef voor mijn gemak toch bij het Roodkapje verhaal en hij bij zijn Peter Pan verhaal.

Voor Roodkapje te zijn had ik een kleedje nodig waar "den bol" mee in kon en een cape natuurlijk.

Ik had thuis nog een kleedje hangen waar ik nog in kon en zo goed zat dat ik het graag in't rood wou.

En zoals altijd ben ik daar serjeuz op tijd mee met zo'n dingen. Dus zelf overtekenen zag ik al niet meer zitten. Moederlief voelde de bui al hangen bij de woorden "maaa, ik heb een kleedje nodig.. vrijdag..in't rood.... met ne cape".

Terwijl vaderlief de wc boven aan't installeren was (want ja verbouwen doen wij hier ook nog!) tekende de mama mijn kleedje en zocht ik een patroon voor de cape.

In die week werd mijn kleedje als eerste afgewerkt in een mooie rode dikke tricot van De Stoffenkamer, ge gaat het met iets mindere foto's moeten doen want het enige zonlicht dat ik zie is tijdens mijn werkuren en ik vrees dat ze Roodkapje hier niet appreciëren.

De dag nadien dus nog een cape voorzien, het was toen donderdag en vrijdag was het kerstfeest. Zoals ge ziet, nog een zee van tijd over. 

Ik gebruikte dit patroontje en indien je van plan bent dit te gebruiken dan raad ik u een tafel van minstens 2 meter diepte aan.. 31 A4'kes aan elkaar plakken is al meer werk dan de cape op zich. Maar goed, een duidelijk patroon, een fleece'ke van de Ikea en tricot van De Stoffenkamer gaven dit als resultaat:

Het roze lint werd vast gestikt tussen de tricot en voering maar was eigenlijk iets te dik om steeds mooi geknoopt te blijven.

Het geheel zag er zo uit:

En om dan uiteindelijk bij de essentie van mijn titel te komen, het meesterlijke duo Roodkapje en de boze Peter Pan:

Checkt vooral die Photoshop skills!

Maar nu ik het toch over sprookjes en Roodkapje etc. heb, denk ik net aan het bos, ahja daar staan bomen in! Moh seg, heb ik nu net geen boom gemaakt voor de Maakboom wedstrijd :O

*zet de grootste puppy ogen op* willen jullie alstublieeeef nog een stemmetje geven op mijn boom? 

In ruil moogt ge mij al uw wedstrijden doorgeven waar ik een stem kan op geven! 

HIER HIER HIER KLIKKEN OM TE STEMMEN!

Christmas tree oooh christmas tree, this year your ornaments won't be history

En we blazen hier terug wat leven in!
Hier wordt alvast de kerstsfeer aangewakkerd :) Ik hou van gezellige winteravonden met warme choco, dekentjes en vééééle lichtjes!

De kerstboom laten we al een tweetal jaar achterwege, ik vond hier in een oude blogpost de reden waarom (sorry voor de blurry kwaliteit):

Dit jaar geen klingelgeluid van gebroken kerstballen of een kerstboom waar je dwars doorziet omdat er een kat van 6 kilo in hangt!

En psst, ik doe mee met de maakboomwedstrijd! Mijn foto staat er momenteel nog niet tussen maar zodra die er tussen staat, like je dan even mijn foto op pinterest? 

Nog een prettig weekend!

Babyborrel geschenk

30° en wat maak ik voor een babyborrel? Een dekentje met fleece.
Toegegeven, het was 2 weken geleden en dan was er bijlange nog geen sprake van zo'n kortstondige hittegolf!

Het is er eentje zonder paspel, maar doordat het aan de zijkanten nog eens doorgestikt is lijkt er een paspelbandje in te zitten, win win situatie!

De kersverse mama heeft een kleine verslaving aan bolletjes, maar bolletjes blijven bolletjes niwaar... dus zocht en vond ik op het stoffenspektakel een beter alternatief, nl. hartjes. De mama was er enorm blij mee dus missie geslaagd :)

Hartjes: stoffenspektakel
Fleece: eentje uit mijn voorraad (wss van zeeman, kruidvat, ...)

Reminder Give Away! Zelf te kiezen!

Nog even een herinnering aan de Give Away voor een shirtje van de druppel stempel in een te kiezen maat!
Meedoen kan je hier tot morgen!

Stempelpret Give-Away: kies zelf je maat!

Soms is een klein projectje al genoeg om er vreugde van te hebben, want met mijn huidige naai/hobby/eigenlijk alles wat moeite kost-dip valt er ook niet veel vreugde te beleven. Maar mijn oneindige bron Pinterest bracht de goesting om nog eens het materiaal boven te halen!
Een simpel projectje om mijne motor terug in gang te krijgen.

Ik zag hier en hier wat ik precies wou en had alles praktisch in huis dus geen excuses meer!

Wat heb je nodig?
- een wit shirt van de Hema/Wibra/Zeeman
- een handgemaakte stempel (kan met foam gemaakt worden)
- inkt


Resultaat:

En wat valt er hier nu te winnen? 

Wel het shirtje mag van mij de deur uit! Ik vond het zo leuk dat ik er meteen 3 gemaakt heb dus eentje gaat jullie richting uit. EDIT: ik laat de keuze aan jullie voor de maat. Wie wint geeft met de maat door van het gewenste shirt. (dit omdat er niet zo heeeeel veeel mensen zijn met een pasgeborene :) ). Gelieve dit dan ook te vermelden bij de comment!

Je kan dit winnen door gewoon volger te zijn, niets moeilijke opdracht/vraag, gewoon meedoen!

Op maandag 10 juni trek ik een winnaar!

En niet enkel hier worden er cadeautjes gegeven maar ook hier!

De laborant in mij

Of er nu een babykleedje of een vuilzak onder mijn naaimachine zit, de wederhelft heeft het niet door.

Begrijpend is hij wel, de momenten dat ik mijn machien door de ruit wil kieperen is mijn lief daar voor mij te kalmeren. T'zit er gewoon niet in denk ik, die feeling met stofkes.

Maar plots was er interesse, ah iets dat ik ook kan gebruiken, dacht hij.

"wilt ge mij ook zo is iets maken, voor op't werk? Kga dan altijd aan u denken" zei de romanticus.

Tuurlijk wou ik zoiets maken, theeft alleen maar 3 maand geduurd. 

Vergeef mij mijn luiheid, de verf moest nog drogen dus kon ik de 'proef' lijntjes nog niet verwijderen.

Over de Give-away en cadeautjes

Ik geef graag cadeautjes, echt ik zou eerder iets weggeven dan dat ik het zelf hou.

Zo was er de Harry-Potter lover vriendin en Pinterest. Zo'n boards zijn echt een hele hulp voor het geven/maken van cadeautjes. Zo nam ik pen en papier, euh, pen en porselein:

Tzijn toch de kleine dingen die een mens gelukkig maken he! Zij was er alleszinds blij mee.

De Give-away loopt trouwens nog tot volgende week dinsdag!

Nog even ter info, het dekentje kan met of zonder de koord gemaakt worden, vierkant of rond en de stof kies je zelf uit mijn assortiment ;-)

Het krukje en de zeven geitjes

Kent u het verhaal nog van de wolf en de 7 geitjes?

"Doe open, lieve kinderen, ik ben het, moeder, ik heb voor jullie allemaal iets meegebracht." Maar de wolf had zijn zwarte poot op de vensterbank gelegd; dat zagen de kinderen en zij riepen: "Wij doen niet open, onze moeder heeft geen zwarte poot zoals jij; jij bent de wolf." Toen liep de wolf naar een bakker en zei: "Ik heb mijn poot gestoten, smeer er eens wat deeg op." En toen de bakker zijn poot met deeg had bestreken liep hij naar de molenaar en zei: "Strooi wat wit meel op mijn poot." De molenaar dacht: De wolf wil iemand bedriegen, en hij weigerde, maar de wolf zei: "Als je het niet doet. dan verslind ik je." Daarop werd de molenaar bang en maakte de poot wit. Ja, zo zijn de mensen. 
Nu stapte de booswicht voor de derde maal op de voordeur af, klopte aan en zei: "Doe open, kinders, jullie lief moedertje is thuis gekomen en heeft voor jullie allemaal iets meegebracht uit het bos." De geitjes riepen: "Laat ons eerst je poot zien zodat wij zeker weten dat jij ons lief moedertje bent." Daarop legde hij zijn poot op de vensterbank en toen zij zagen dat die wit was, geloofden zij dat alles wat hij zei waar was en deden de deur open.

Ik paste het verhaal toe op dit lieve krukje, het dartelt dan misschien niet echt in het rond maar geef toe, het is toch het allerliefste kleinste krukje met geitenpootjes?

Ik kocht het krukje in de kringloopwinkel, plakte de pootjes af en verfde ze in het wit.
Klaar was Kees, of Kimberly in dit geval.

Ze zeggen dat de wolf nog steeds verder leeft en ik denk dat wij er een klein exemplaar van in huis hebben:
ideaal dus om undercover naar de vogeltjes te kijken.

De naaidoos

Ik liet jullie al mijn verborgen schatten van de grote schoonmaak in mijn schoonmoeder's huis zien. T'is te zeggen, de verborgen schatten van zaterdag 1 die we er door brachten. Zo volgde er ook nog zaterdag 2, zaterdag 3 en jawel, zaterdag 4. Het was eerder grote verhuis ipv grote schoonmaak. Het moet op zaterdag 3 geweest zijn, toen mijn tong al op de grond hing, dat ik op het eind van de dag hoorde "moh kijkt is hier wat ik hier nog staan heb" (beeld dit vooral in met een serieus zware west-vlaamse tongval). Met een half oog keek ik in de richting van waar de stem kwam en zag het volgende:

Daar eindigde het verhaal want jawel, hier staat het al klaar in den hof (waar het "gras" stilletjesaan groeit) om af te schuren.
Voor de niet-kenners, het is een naaikoffer/meubel/doos die je kan uitklappen. 
Op zich vind ik de kleur helemaal niet mis maar er waren heel wat vlekken dus besloot ik om het "op e rappeke" eens te verven.

En hupla, één grondlaag en 3 lagen verf later:

Enkel de vakjes binnenin wil ik nog voorzien van stof. Maar de goesting was héél even verdwenen.

Waarom toon ik de rest niet van de kamer vraagt u zich af? Wel mijn beste, omdat mijn goed voornemen daar in de weg staat...

Rood

Haa lang geleden dat u hier een rokske zag! 
Wat zegt u? U begon het al te missen? Dat dacht ik al!
Exemplaar nr 1 van het nieuwe jaar rolde al vanonder het masjien:

(voor een foto van mezelf met de rok had ik geen tijd, nu ik de eerste foto zie had ik dat misschien beter toch gedaan)

Sjosjzekes en paspel

Dezer dagen is het echt koud in ons huis. Een oud huurhuis en weinig isolatie. Tis hier dan ook een waar dekentjesgevecht en dit terwijl half bloggend Vlaanderen al een dekentje heeft begin ik er nu aan! 
Ik wou al maanden een sjozsjeke maar het kwam er niet van, want de ene moment had ik geen zin de andere moment leek de winter reeds voorbij. Nu het de afgelopen  2 weken vriest dat het kraakt had ik geen excuses meer! Hupla een sjozsjeke in de maak!

Bij Emma en Mona zag ik de perfecte werkwijze, zo eentje met paspel. 

Paspel en ik, wij zijn geen perfect duo. Hoewel ik er enorm van hou hoe paspel van een simpel kledingstuk een piece de resistance maakt. Maar ik stelde het uit. Tot gisteren.

Paspel maken daar waag ik mij nog niet aan, ik kocht 5 meter bij Mertens. Aja want ge dacht nu toch niet dat ik eerst eens ging oefenen op een klein stukje. Dat is nu echt iets wat ik tot mijn slechte eigenschappen kan rekenen. Ongeduld. Maar zo gezegd zo gedaan, ik en de 5 meter paspel zaten daar dan, in de zetel, met heel veel fleece en een kast vol stofkes om te combineren. Wijselijk besloot ik na 20 minuten om de raad van het lief te vragen welk stofje bij die mooie witte fleece past. Hij repliceerde daarop "Ik zou dat blauw nemen met witte bollekes". 

Ik volgde hem totaal en nam dus het rode stofje met witte vogeltjes.

(en stiekem ben ik toch enorm trots op mijn eerste paspel ervaring)

- ohja: de fleece vastspelden is echt nodig. Ik dacht eerst van niet en mocht de hele boel terug lostornen. (ongeduld weet u wel..)

- vergeet ook vooral die 1000 speldjes niet in de juiste richting vast te spelden, ik heb vrijwel ieder speldje gevoeld daar ik ze al met de punt naar boven stak. 

De vos en de haas

Tegenwoordig schuilt er wel een haas in mij. Een haas die naarstig naait voor toekomstige kindjes. Verduidelijking, die toekomstige kindjes zijn toekomstig dus maw die zijn zeker nog niet op komst. Maar het valt op. De kast waar er nog een schap vrij was lijkt gejongerd (aja want hazen=konijnen jongeren nogal hé...) te hebben. Omdat de kast naar mijn inziens nog niet vol genoeg was heb ik afgelopen weekend volgend slaapzakje eraan toegevoegd.

Soms werkt die haas ook wel eens tegen en werk ik de dingen veel te snel af. Ik kan mezelf vervloeken op zo'n momenten. Na 3x lostornen lijkt het wel een beetje op het beeld in mijn hoofd.

De lieve vosjes kocht ik bij Vermiljoen .

Het "onbestemde" kleedje

Ooh wat is het moeilijk om tijd te maken voor hobby's, het is bijna een verplichting voor mezelf om nog eens wat leuks te doen. Het zoeken naar een huis vergt meer tijd dan het onderhouden van ons huis zelf! Hierbij dan ook een kleine oproep: HUIS GEZOCHT omgeving Zwijnaarde - De Pinte - Merelbeke - Eke ...
maar tegen dat ik de melding krijg van u, is het waarschijnlijk al lang verkocht, zoals alle andere huizen (merkt u de kleine frustratie?)

Mijn steun en toeverlaat ligt dezer dagen bij het maken van babykleertjes. Uiterst schattig, klein, snel gemaakt, kortom een instant dosis happyness in korte tijd! En wie weet vullen deze pakjes zichzelf wel volgend jaar (of het jaar erna, of het jaar daarna, ...)

Hier haalde ik de boter. Een leuk patroon voor een kleedje, een soort van baby-schort.

Beschamend, beter kan ik de kwaliteit van de foto niet verwoorden. Maar voor een straaltje daglicht ben ik al bijna verplicht het kleedje te fotograferen tijdens het werk. En daar begrijpen ze een drukbezette naaiende vrouw spijtig genoeg niet.

Ik volgde braaf alle stappen van de tutorial en volgde dan ook het idee voor eigen knoopjes te maken. Het moet gezegd zijn, dit maakt het kleedje af! 

De roze stof kocht ik op het Stoffenspektakel. De witte in De Banier, en jawel dat koste mij veel te veel geld maar geef toe, het stofje is toch wel schitterend? 

Die schone jaren

van veel werken, weinig slaap maar heel veel plezier. Jawel ik heb het over de schooljaren aan de Hoge school.   
Nog maar 2jaar voorbij maar het lijkt al een eeuwigheid. Die grote stap naar de werkende wereld, het was toch wel even een (kleine!) aanpassing.. 
Maar we kijken er met plezier op terug! Daarom toon ik jullie graag een project uit ons 2de jaar, het vernieuwen van een jeugdhuis in samenwerking met Ecospot. Alles werd gemaakt met materiaal van de kringloopwinkel.

Neemt u graag plaats aan de toog met 1 van deze leuke barkrukken?

Of gaat u liever gezellig zitten op een knusse poef?

Er werd ook nog een leuke salontafel gemaakt van verschillende kastjes voor bij de poef maar spijtig genoeg heb ik hier geen foto's meer van :( enkel nog deze:

Als je goed kijkt op de foto van de poef dan zie je wel een heel klein beetje de afgewerkte versie ( het zwarte gedeelte tussen 2 poefen.

Ondanks al het gevloek waren we toch wel best fier op het eindresultaat!