το δικό μου σακίδιο

Γυρίζοντας πολύ σ' αυτή την πόλη, που πολύ καιρό τώρα θέλω να κράξω, γιατί είναι βρώμικη, απομονομένη και ασχημούλα, και γιατί κανείς δεν φλερτάρει -ένα post που θέλω επίσης καιρό να καταθέσω- αντιλήφθηκα ότι θα μπορούσα να είμαι ένα εντελώς χύμα τυπάκι, χωρίς καταναγκασμούς, ψυχαναγκασμούς και σχετικές καταπιεσμένες λογικές που μου δημιούργησαν όσοι πέρασαν από τη ζωή μου. Όχι γιατί δεν είμαι ισχυρή προσωπικότητα, αλλά γιατί τους αγάπησα πραγματικά και δεν ήθελα να τους χαλάσω χατήρι, να μην τους χαλάσω την εικόνα που ήθελαν να βλέπουν. Αυτό σχετίζεται με την ανασφάλεια που πίστευα ότι είχα. Ήταν μια απίθανη δικαιολογία για μένα, για να μπορώ να στέκομαι σε σχέσεις που ήταν ξωφλημένες από την αρχή. Μην την ακούς λοιπόν την ανασφάλεια, κατασκεύασμα δικό σου είναι. Αυτό θέλω να λέω πια στον εαυτό του καθένα μας. Και γιατί έμενα σε σχέσεις ξωφλημένες; Μα γιατί μ' αρέσει αυτή η διαδικασία του να χτίζεις μια ζωη μαζί με κάποιον. Τώρα λοιπόν που πέρασαν οι εννέα μήνες -σαν εγκυμοσύνη ακούγεται- που είμαι τελείως μόνος και κάπως τα βρήκα με τον εαυτό μου, είπα να γράψω γι' αυτά που είμαι. Εντάξει αγαπημένη μου "Ψ" έχω στόχους και θέματα να λύσω, αλλά σιγά σιγά. Δεν μας πήραν και τα χρόνια ντε. Αυτό που είμαι, αυτό που βρήκα ότι είμαι αυτό το διάστημα, κι αυτό που έγινα είναι ένα alternative 30's something τρελαμένο δημιουργικό παιδί. Με την καλή την έννοια πάντα. Θέλω να ζήσω όλες τις πλευρές της ζωής. Να την προλάβω. Να την γνωρίσω καλά. Να ξέρω όσα περισσότερα γίνεται γι' αυτήν. Γι' αυτό λέω σε όλα "μέσα". Κι επειδή αυτοί που λένε ότι μια εικόνα μπορεί να πει χίλιες λέξεις κάτι ξέρουν, θέλω να σας ξεναγήσω στο δικό μου κόσμο.

P.S.1 All star, κατάλοιπο από το γυμνάσιο. Είναι μια φιλοσοφία της γενιάς μου και μ' αρέσει που διαδίδεται ξανά. Λες να δούμε και τις polo τσάντες ξανά;

P.S. 2 Το βιβλίο της παλιάς μου ζωής. Το βιβλίο του πάθους. Θα ξανάρθει;

P.S. 3 Ο δίσκος που άφησε τα δικά του σημάδια. Πάντα σε πικάπ.
P.S. 4 Μ' αρέσει να ζητάω strawberry daquiri. Είναι μη αναμενόμενο.

P.S. 5 Πάντα ήταν το θέμα μου τα αρώματα. Τώρα τελευταία το παραέκανα. Αλλά δεν μπορούσα να μην το πάρω κι αυτό.

P.S. 6 Είναι από εκείνα τα μικρά μυστικά, που συνειδητοποιείς ότι τα ξέρουν πολλοί. Δεν τα αποχωρίζομαι αυτά τα t-shirts.
P.S. 7 Είναι το νέο μου πάθος. Τώρα το τραγουδάω και το εννοώ. Πήρα κόκκινα γυαλιά... Εννοείται ότι έμαθα να μπαζοβγάζω τους φακούς επαφής στο δευτερόλεπτο.
P.S. 8 Η φίλη μου η Ν. που μου ρίχνει καμιά δεκαριά χρονάκια μου είπε βγες στους δρόμους και άλλαξε διαδρομές. Αυτό κάνω.

P.S. 9 Ο αγαπημένος μου street artist. Επιτέλους πρόσφατα απέκτησα ένα έργο του. Μη φανταστείς, από αυτά που έχει στο concept του νέου Metropolis. Αλλά είναι αυτή η street culture.

...

P.S. 10 Κάπως έτσι είμαι εγώ. Και μ' αρέσει. Και το έχω. Τα λέμε στους δρόμους της πόλης. (Αχ και να ερχόταν ένας έρωτας αυτή την άνοιξη...)