Makaronlar, Renkler ve Son Yazı
23.5.2008 Eklenti:
Sevgili Arkadaşlarım,
Yorumlarınız, e- postalarınız, telefonlarınızla yanımda olmanız, beni çok duygulandırdı. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Amacım, öğrenmek ve kendi bildiklerimi paşlaşmaktan başka bir şey değildi. O nedenle Nane Limon'u çok sevmiştim. Aldığım karar, uzun zaman düşündükten sonra alınan bir karardı.
Tekrar teşekkürler.
Münevver........................
Günlük yazmaya 2006 yılının Mayıs ayında başladım. Bir çok yabancı ve Türk yemek günlüklerini de takip eder oldum. Yabancı günlüklerde ve Zinnur'dan sonra Türk günlüklerde gördüğüm rengârenk makaronları ben de beğeniyordum elbette.
Kendi yaptığım makaronların ise hep ayni renkler olduğunu farkettim. Tıpkı yaşamımın diğer renkleri gibi. Yeşiller, kahveler, bejler... Sevdiğim renkler toprak renkleriydi. Farkında olmadan, bu renkleri yemeklerime de yansıtmıştım. Sade, doğal, iddiasız...
Ben sevdiğim bu renklerden hiç vazgeçmeyeceğim.
Ama, vazgeçtiğim başka renkler var: Ben bu rengârenk, blog dünyasından vazgeçiyorum.
Başlangıçtan, bitirişe kadar benden desteğini, arkadaşlığını esirgemeyen sevgili Zinnur başta olmak üzere, özel olarak da görüştüğüm arkadaşlarıma, kardeşlerime, diğer günlük yazarlarına ve Nane Limon okuyucularına çok çok teşekkür ediyorum.
Ben " Nane Limon'u " çok sevmiştim.
Sofranızdan bereket eksik olmasın. Herkese sağlıklı günler.
Hoşça kalın.
Sevgili Arkadaşlarım,
Yorumlarınız, e- postalarınız, telefonlarınızla yanımda olmanız, beni çok duygulandırdı. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Amacım, öğrenmek ve kendi bildiklerimi paşlaşmaktan başka bir şey değildi. O nedenle Nane Limon'u çok sevmiştim. Aldığım karar, uzun zaman düşündükten sonra alınan bir karardı.
Tekrar teşekkürler.
Münevver........................
Günlük yazmaya 2006 yılının Mayıs ayında başladım. Bir çok yabancı ve Türk yemek günlüklerini de takip eder oldum. Yabancı günlüklerde ve Zinnur'dan sonra Türk günlüklerde gördüğüm rengârenk makaronları ben de beğeniyordum elbette.
Kendi yaptığım makaronların ise hep ayni renkler olduğunu farkettim. Tıpkı yaşamımın diğer renkleri gibi. Yeşiller, kahveler, bejler... Sevdiğim renkler toprak renkleriydi. Farkında olmadan, bu renkleri yemeklerime de yansıtmıştım. Sade, doğal, iddiasız...
Ben sevdiğim bu renklerden hiç vazgeçmeyeceğim.
Ama, vazgeçtiğim başka renkler var: Ben bu rengârenk, blog dünyasından vazgeçiyorum.
Başlangıçtan, bitirişe kadar benden desteğini, arkadaşlığını esirgemeyen sevgili Zinnur başta olmak üzere, özel olarak da görüştüğüm arkadaşlarıma, kardeşlerime, diğer günlük yazarlarına ve Nane Limon okuyucularına çok çok teşekkür ediyorum.
Ben " Nane Limon'u " çok sevmiştim.
Sofranızdan bereket eksik olmasın. Herkese sağlıklı günler.
Hoşça kalın.