Αγωγό Ανατολικής Μεσογείου θέλει η ΔΕΠΑ… Όχι Λευκωσίας!

Την εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «Eastern Mediterranean Pipeline», που θα συνδέει την Κύπρο με την Ελλάδα, δρομολογεί η ΔΕΠΑ, όπως ανακοίνωσε το ελληνικό υπουργείο Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής προχθές.

Διεθνείς προκλήσεις ασφάλειας και ο ρόλος των ναυτικών επιχειρήσεων στην περιοχή μας: το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας (*)

Δρ Μαρίνα Σκορδέλη

Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων, Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

 

(Δημοσιεύθηκε  στο περιοδικό ΑΜΥΝΑ & ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ, τ. Φεβρουαρίου 2014)

 

 

Η σύγχρονη αρθρογραφία επικεντρώνεται πλέον όλο και περισσότερο στη γεωστρατηγική σημασία της περιοχής μας, στις προκλήσεις που αναδύονται μετά τις πρόσφατες εξελίξεις σ’ αυτήν και στη θέση της χώρας μας στο περιβάλλον που διαμορφώνεται. Στο παρόν άρθρο θα ήθελα να επισημάνω κάτι που θεωρώ ότι αποκτά ολοένα και πιο κεντρικό ρόλο στους μελλοντικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς της διεθνούς κοινότητας, απασχολεί ήδη και θα απασχολήσει ακόμη περισσότερο τη χώρα μας, αλλά και στο οποίο η Ελλάδα έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα και μπορεί να παίξει ρόλο: στη θάλασσα και τις ναυτικές επιχειρήσεις.Στο ρόλο των ναυτικών επιχειρήσεων στις διεθνείς επεμβάσεις, αλλά και σε χαμηλότερης εντάσεως αποστολές για την αποτροπή και αντιμετώπιση κρίσεων.

Ρωσικά και κινεζικά πολεμικά πλοία στη Μεσόγειο!

• «Βάζουν πόδι» στην Μεσόγειο θάλασσα κινεζικά και ρωσικά πολεμικά πλοία για πρώτη φορά στα χρονικά
• Πολεμικά πλοία της Ρωσίας και της Κίνας θα πραγματοποιήσουν κοινές ναυτικές ασκήσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα

Μετάφραση - Απόδοση Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
«Τα ρωσικά και κινεζικά πολεμικά πλοία που συμμετέχουν στην διεθνή επιχείρηση για την ασφαλή μεταφορά των χημικών όπλων της Συρίας, σύντομα θα πραγματοποιήσουν κοινές ναυτικές ασκήσεις στην Μεσόγειο Θάλασσα», αναφέρει το ρωσικό υπουργείο άμυνας σε επίσημη ανακοίνωση του.

Κύπρος: Η μετάλλαξη του αβύθιστου αεροπλανοφόρου σε αγγλο-αμερικανικό κοριό

Ο ρόλος των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο στον πόλεμο της κατασκοπείας είναι γνωστός εδώ και δεκαετίες. Οι κατά καιρούς υποτιθέμενες αποκαλύψεις που δημοσιοποιούνται από τα βρετανικά κρατικά αρχεία, είναι στην πραγματικότητα αδιάφορες. Έτσι και η τελευταία σειρά, η οποία δεν έχει να προσθέσει κανένα νέο στοιχείο.

Μια σειρά από υποτιθέμενα μυστικά σημειώματα που δημοσιοποιήθηκαν από το

Επεκτείνεται ο πόλεμος: Tελεσίγραφο Συρίας σε Λίβανο - "Θα εισβάλουμε τις επόμενες ώρες αν ..."

Επεκτείνεται ο πόλεμος: Tελεσίγραφο Συρίας σε Λίβανο - "Θα εισβάλουμε τις επόμενες ώρες αν ..."

03/15/2013 - 15:36

44

Επιβεβαιώνεται - δυστυχώς - η πρόβλεψη ότι είναι θέμα χρόνου να επεκταθεί ο πόλεμος που μαίνεται στην Συρία και στο έδαφος του Λιβάνου, ειδικά μετά την απόφαση ΗΠΑ, Γαλλίας και Βρετανίας να παράσχουν βαρύ οπλισμό στους ισλαμιστές αντάρτες:
Η κυβέρνηση της Συρίας πριν από λίγες ώρες απηύθυνε τελεσίγραφο στην λιβανική κυβέρνηση και ενημερώνει ότι τα συριακά στρατεύματα θα προελάσουν εντός του λιβανικού εδάφους από την στιγμή που η τελευταία επιτρέπει σε "τρομοκρατικές συμμορίες" (αναφέρεται σε σουνίτες ισλαμιστές αντάρτες) να εισβάλλουν στο συριακό έδαφος!

«Οι συριακές δυνάμεις έχουν αντιμετωπίσει ορισμένες από αυτές τις συμμορίες και έχουν σκοτώσει πολλά από τα μέλη τους. Μέχρι στιγμής, οι ένοπλες δυνάμεις μας δείχνουν ανέχεια και δεν έχουν επιτεθεί στις συμμορίες που βρίσκονται στα εδάφη του Λιβάνου, ώστε να τους εμποδίσουν από το να εισέλθουν στη Συρία. Αυτό όμως δεν θα συνεχιστεί επ’ αόριστον και σύντομα θα υπάρξει απάντηση», ανακοίνωσε το υπουργείο Εξωτερικών μέσω του Συριακού Πρακτορείου Ειδήσεων SANA. «Αυτές οι τρομοκρατικές ομάδες εξακολουθούν να βρίσκονται στο εσωτερικό του Λιβάνου. Οι δυνάμεις μας τους παρακολουθούν».
Η κυβέρνηση της Δαμασκού πεοειδοποιεί ότι από την Τρίτη «Ένοπλες τρομοκρατικές συμμορίες έχουν διεισδύσει σε μεγάλους αριθμούς στα συριακά εδάφη από τον Λίβανο», κυρίως από περιοχές κοντά στα βόρεια και ανατολικά σύνορα μεταξύ Συρίας και Λιβάνου.
Ο Αλί Αμπντούλ Καρίμ Αλί, ο πρέσβης της Δαμασκού στη Βηρυτό, δήλωσε ότι επέδωσε τελεσίγραφο στο υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου.
«Ελπίζουμε ότι ο λιβανέζικος στρατός θα ανταποκριθεί σε αυτές τις πράξεις που απειλούν την ασφάλεια των δύο χωρών. Σε διαφορετική περίπτωση θα αναλάβουν οι Ένοπλες Δυνλαμεις της Συρίας», δήλωσε ο πρέσβης στο λιβανέζικο τηλεοπτικό κανάλι αλ-Μαγιαντίν.
Ήδη μετακινήθηκαν μοναδες από το 2ο Σώμα Στρατού στην μεθόριο και συγκεκριμένα οι 60η και 67η Ταξιαρχία που ανήκουν στην 11η Τεθωρακισμένη Μεραρχία του 2ου ΣΣ και είναι εξοπλισμένες με άρματα μάχης Τ-72. Επίσης η 10η Μηχανοκίνητη Μεραρχία έχει κινητοποιηθεί και κατευθύνεται προς τα σύνορα Συρίας-Λιβάνου.
Έτσι εξηγείται και ανακοίνωση του ΟΗΕ η οποία εκφράζει έντονες ανησυχίες σχετικά με τις διασυνοριακές επιθέσεις μεταξύ Συρίας και Λιβάνου.
Η Συρία στην περίπτωση του Λιβάνου, ουσιαστικά "παίζει" εκ του ασφαλούς. Η Χεζμπολάχ, η οποία μετέχει στην κυβέρνηση του ΛΙβάνου, είναι σύμμαχος του συριακού καθεστώτος και έχει δημιουργήσει ομάδες πολιτοφυλακής εντός της Συρίας που λειτουργούν ως εφεδρείες των κυβερνητικών δυνάμεων. Ο ίδιος ο Λίβανος ήταν "δορυφοροποιημένος" από την Συρία μέχρι πρόσφατα.
Το Ιράν κάνει κυριολεκτικά "ότι θέλει" στο Λίβανο εδραζόμενο στην ευρεία λαϊκή αποδοχή της Χεζμπολάχ και για την Συρία το να μεταφέρει τον πόλεμο στο έδαφος του Λιβάνου είναι μια σοφή στρατηγική κίνηση, αφού μπορεί να κλείσει τα δύο βασικά αεροδρόμια (ένα στην Βηρυτό κι ένα που έχουν κατασκευάσει Γάλλοι στα βόρεια της χώρας) και να παγιδεύσει τους 150.000 δυτικούς πολίτες που βρίσκονται εκεί.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση οι εξελίξεις καταδεικνύουν ότι η κορύφωση του δράματος είναι κοντά χωρίς κανείς να ξέρει το τέλος ποιο θα είναι...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 

Το αλίευσα ΕΔΩ

Ξαφνική επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΑΜ σε Τουρκία

Αιφνιδιαστική επίσκεψη του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Leon Panetta στην Τουρκία όπως μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ.
Ο Αμερικανός υπουργός μάλιστα πριν συναντηθεί με κάποιο Τούρκο αξιωματούχο κατευθύνθηκε στην αμερικανική βάση στο Incirlik, η οποία βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 150 χλμ. από τα σύνορα με τη Συρία. Πιθανότατα ο Αμερικανός υπουργός θα διανυκτερεύσει σήμερα στην αμερικανική βάση έδρα της 39ης Πτέρυγας της USAF πριν συναντηθεί με Τούρκους επισήμους στην Άγκυρα.

Απομάκρυναν από τη Συρία τα αντιαεροπορικά τους συστήματα οι Ρώσοι

Σε απομάκρυνση των προηγμένων ρωσικών αντιαεροπορικών τους συστημάτων που βρίσκονταν σε καίριες θέσεις σε όλη τη Συρία προστατεύοντας στρατηγικούς στόχους και αστικά κέντρα προχώρησαν οι Ρώσοι.
Τα συστήματα αφού συγκεντρώθηκαν στη ρωσική βάση της Ταρτούς απομακρυνθήκαν στη συνέχεια με σκάφη του ρωσικού Στόλου.
Να σημειωθεί πως κάποια από τα συστήματα αυτά τα οποία ήταν ανεπτυγμένα στη Συρία (Pantsir-S1, BUK M2 και ενδεχομένως S-300) απομακρύνθηκαν αεροπορικώς.

Ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας στη Μεσόγειο

Μόνιμη είναι πλέον η παρουσία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη Μεσόγειο, με έξι εκστρατείες μακράς διάρκειας τη χρονιά που πέρασε, κι έναν στολίσκο υπό την ναυαρχίδα Moskva, να βρίσκεται τούτο το διάστημα στα νερά της Μεσογείου.

Oι κύριες και μικρότερες μονάδες επιφανείας επιχειρούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους στη Μεσόγειο, αποκαθιστώντας επί της ουσίας τη μόνιμη παρουσία του ρωσικού στόλου στην περιοχή. Πηγή: TASS

Ρωσική απόβαση στη Συρία.Η Μόσχα στέλνει πεζοναύτες και άρματα μάχης.Στο παιχνίδι Κίνα-Ιράν

Δύο ρωσικά πολεμικά πλοία είναι έτοιμα να πλεύσουν προς τη Συρία, μεταφέροντας μονάδες πεζοναυτών που θα έχουν επισήμως αποστολή να προστατεύσουν τους Ρώσους πολίτες που ζουν στη χώρα. Όμως επί της ουσίας η αποστολή αυτή δείχνει την αυξανόμενη ανησυχία της Μόσχας για το μέλλον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ Ασαντ.

Την είδηση για την αποστολή των Ρώσων μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax .

Ρώσος αξιωματούχος δήλωσε ότι τα πλοία θα μεταφέρουν έναν απροσδιόριστο αριθμό πεζοναυτών για την προστασία των Ρώσων στη Συρία και την εκκένωσή τους από το Ταρτούς εάν είναι απαραίτητο.

Το Ιντερφάξ μετέδωσε ότι καθένα από τα πλοία μπορεί να μεταφέρει 150 πεζοναύτες και από 12 άρματα μάχης.

«Πρέπει να προστατεύσουμε τους πολίτες μας», δήλωσε ο υποστράτηγος V. Gradusov σύμφωνα με το Ιντερφάξ, . "Εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε τους Ρώσους και θα τους απομακρύνουμε από την ζώνη των συγκρούσεων, εάν είναι απαραίτητο».
Τα τμήματα των πεζοναυτών θα έχουν και αεροπορική υποστήριξη.

Η Συρία είναι σύμμαχος της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, και αποτέλεσε ένα σημαντικό πελάτη της σοβιετικής και ρωσικής βιομηχανίας όπλων τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, αποκτώντας αεροσκάφη, μαχητικά ελικόπτερα, πυραύλους και τεθωρακισμένα οχήματα αξίας πολλών δισεκατομμυρίων.

Για άσκηση Ρωσίας-Κίνας-Ιράν στη Συρία λένε οι ισραηλινοί

Η ισραηλινή ιστοσελίδα Debkafiles μεταδίδει ότι σύμφωνα με ιρανική πηγή προγραμματίζεται μεγάλη άσκηση Ρωσίας-Κίνας και Ιράν στη Μέση Ανατολή,στην οποία θα συμμετέχουν 90.000 άνδρες,400 αεροσκάφη και 900 άρματα μάχης!

Σύμφωνα με το δημοσίευμα η Κίνα έχει ζητήσει ήδη από την Αίγυπτο να περάσουν από το Σουέζ 12 πλοία της που θα πλεύσουν στο λιμάνι της Συρίας Ταρτούς. Το αλίευσα ΕΔΩ

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Η παράμετρος του ανορθόδοξου πολέμου

Περί Αλός

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος

Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό « Στρατιωτική Ισορροπία

και Γεωπολιτική» τεύχος 21, Νοέμβριος 2011, Αιγίς Εκδοτική.

Υ/Β Type 209 "ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ" (S117).
ΦΩΤΟ: Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου

Κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στα βάθη της Ανατολικής Μεσογείου εκτείνεται το σκοτεινό και σιωπηλό πεδίο στο οποίο θα δράσουν τα υποβρύχια Ελλάδας, Τουρκίας και Ισραήλ, όταν έλθει η «ώρα 0» και αφού λάβουν συγκεκριμένες διαταγές, οι οποίες θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου. Οι επιχειρήσεις υποβρυχίων αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, καθώς από την επιτυχία τους θα εξαρτηθεί ή ακόμη και θα κριθεί το πέρας μιας αεροναυτικής σύγκρουσης, η οποία θα εξελιχθεί πέριξ των ζωτικής σημασίας εξεδρών άντλησης ενεργειακών πόρων. Αξίζει να επισημανθεί ότι και οι τρεις εμπλεκόμενες χώρες διαθέτουν υποβρύχια διαφόρων τύπων με ένα κοινό χαρακτηριστικό: όλα αποτελούν προϊόντα γερμανικής σχεδίασης και συγκεκριμένα των Ναυπηγείων HDW του Κιέλου. Επειδή το επίκεντρο της κρίσης, καθώς και της όποιας ενδεχόμενης σύγκρουσης θα είναι η εξέδρα-ες ερευνών/άντλησης ενεργειακών πόρων, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η παράμετρος του ανορθοδόξου πολέμου και συγκεκριμένα των ειδικών επιχειρήσεων. Υπό αυτό το πρίσμα αξίζει να εξετασθούν οι παρούσες επιχειρησιακές δυνατότητες των υποβρυχίων των τριών ναυτικών δυνάμεων (Ελλάς, Ισραήλ, Τουρκία), οι οποίες θα καθορίσουν το εάν και κατά πόσο είναι εφικτή η υλοποίησή τους, είτε αποτελούν αποτέλεσμα επιθετικής ή αμυντικής σχεδίασης. Ωστόσο σε αυτόν τον αθόρυβο αγώνα για προώθηση των εθνικών συμφερόντων των κρατών δρώντων στην περιοχή, θα μετέχουν επίσης σε ρόλο «ουδέτερου-παρατηρητή» (;) και υποβρύχια άλλων χωρών που έχουν εκφράσει ήδη το έντονο ενδιαφέρον τους για τις εξελίξεις…  

Περισσότερο από ποτέ τα χαρακτηριστικά μιας μελλοντικής κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο θα ταιριάζουν με την εκτέλεση αεροναυτικών και ειδικότερα υποθαλάσσιων επιχειρήσεων. Γύρω από τη «Ζώνη Χ», η οποία θα είναι το οικόπεδο 12 νοτίως της Κύπρου με την εξέδρα ερευνών, ή στο προσεχές μέλλον μια εξέδρα γεώτρησης (ή περισσότερες από μια) εντός της κυπριακής ΑΟΖ, θα στηθεί ένα «πολεμικό παίγνιο» στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει το Ναυτικό με αιχμή τον στόλο των υποβρυχίων των της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Ισραήλ. Ένα από τα πλέον επίφοβα και παράλληλα δημοφιλή σχέδια, που συγκεντρώνουν σοβαρές πιθανότητας εφαρμογής, είναι αυτά που σχετίζονται με τον ανορθόδοξο πόλεμο και ιδιαίτερα με την εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων. Όπως θα αναλύσουμε στη συνέχεια, η επιλογή μιας τέτοιας ενέργειας εκπληρώνει όχι μόνο στρατιωτικούς αλλά κυρίως πολιτικούς σχεδιασμούς και συνεπώς προβάλλει από μόνη της ως αρκετά πιθανή, καθώς από την επιτυχία της απορρέουν σειρά πλεονεκτημάτων σε επίπεδο διαπραγμάτευσης.

Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) αποτελεί έναν από τους τρεις δρώντες στην όλη σχεδίαση, καθώς διαθέτει έναν αξιόλογο αριθμό υποβρυχίων συν το νεότευκτο Type 214. Σήμερα – παρά τα υφιστάμενα προβλήματα – η Διοίκηση Υποβρυχίων μπορεί να παρατάξει επτά σκάφη, τρία Type 209/1100 τύπου «Γλαύκος», τρία Type 209/120 τύπου «Ποσειδών» και ένα Type 214. Τα υποβρύχια Τype 209/1100 τύπου «Γλαύκος» είχαν υποστεί πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και επιχειρησιακής αναβάθμισης που την περίοδο 1991-2000. Στο πλαίσιο του «Neptune I» ξεκίνησαν στο Κίελο του 1991 οι εργασίες στο υποβρύχιο «Τρίτων» (S112) οι οποίες ολοκληρώθηκαν δύο χρόνια και το υποβρύχιο εντάχθηκε ξανά στη δύναμη του Στόλου. Μεταξύ των σημαντικών αλλαγών περιλαμβάνεται η αλλαγή στου Συστήματος Διεύθυνσης Βολής Τορπιλών (ΣΔΒΤ). Με το νέο σύστημα «Κανάρης» το σκάφος μπορεί να βάλλει και βλήματα UGM-84 Sub Harpoon. Τα υποβρύχια διαθέτουν επίσης νέο Sonar ενεργητικής/παθητικής έρευνας και επίθεσης μεσαίων συχνοτήτων. Προστέθηκε συσκευή παθητικής μέτρησης απόστασης, καθώς και Sonar πλευρικής διάταξης, χαμηλών συχνοτήτων. Επίσης φέρουν νέο ραντάρ και συσκευές ηλεκτρονικών αντιμέτρων. Το ΠΝ απώλεσε στις 9 Ιουνίου 2011 το υποβρύχιο Type 209/110 «Γλαύκος» (S110) το οποίο παροπλίστηκε λόγω της εισόδου σε υπηρεσία του νεότευκτου Type 214 «Παπανικολής» (S120). Ωστόσο ο πραγματικός λόγος ήταν η αδυναμία αντικατάσταση των συσσωρευτών του σκάφους και η έλλειψη ανταλλακτικών, απόρροια των σημαντικών περικοπών που οδήγησε σε κάθετη μείωση δαπανών τον λειτουργικό προϋπολογισμό του ΠΝ. Κατά συνέπεια το όπλο απέμεινε με μόλις επτά υποβρύχια, καθώς το Type 209/1200 «Ωκεανός» (S118) κλάσης «Ποσειδών» που έχει εκσυγχρονιστεί στο πλαίσιο του προγράμματος «Poseidon ΙΙ» δεν έχει παραληφθεί από το ΓΕΝ και είναι άγνωστο το πότε θα ολοκληρωθούν οι δοκιμές του. Ένα βασικό επιχειρησιακό ζήτημα που θα έπρεπε να έχει επιλυθεί από καιρό αφορά την προμήθεια νέων τορπιλών βαρέως τύπου, οι οποίες θα εξόπλιζαν όχι μόνο τα Type 214, αλλά και τα υπόλοιπα σκάφη. Αυτό είναι και το μοναδικό πλεονέκτημα από πλευράς όπλων που διαθέτει το Τουρκικό Ναυτικό.

Στον τομέα της μεταφοράς βατραχανθρώπων/ομάδας ειδικών επιχειρήσεων, πρέπει να τονιστεί ότι όλα τα Type 209/1100 και 1200 (αλλά και πιθανότατα τα Type 209/1400), μπορούν να υποστηρίξουν με περιορισμούς την μεταφορά και αποβίβαση τέτοιας δύναμης. Συγκριτικά αναφέρουμε ότι θα πρέπει να δεσμευτεί ένας τορπιλοσωλήνας για το υλικό και να χρησιμοποιηθεί ο θάλαμος διαφυγής για την έξοδο το πολύ δύο με τριών ανδρών. Σε περίοδο επιχειρήσεων ισχύει το «ανάγκα και οι Θεοί πείθονται» οπότε κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ευρεσιτεχνίες, οι οποίες και πάλι δεν μεταβάλλουν θεαματικά τα αποτελέσματα. 

Το Ισραηλινό Ναυτικό διαθέτει την κλάση «Dolphin» η οποία περιβάλλεται με αρκετό «μυστήριο», καθώς είναι γνωστή η μυστικοπάθεια των Ισραηλινών για οτιδήποτε έχει σχέση με τα οπλικά τους συστήματα. Παραμένει ωστόσο γεγονός ότι ορισμένα στοιχεία που αφορούν βασικές δυνατότητες έχουν αποδεσμευτεί. Σήμερα το Ισραήλ διαθέτει τρία υποβρύχια (Dolphin, Leviathan, Tekuma) τα οποία φέρουν έξι τορπιλοσωλήνες των 533 χλστ και τέσσερις τορπιλοσωλήνες των 650 χλστ. Ιδιαίτερα οι τέσσερις αυτοί εκτός από την εκτόξευση πυραύλων τύπου cruise, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την μεταφορά και άφεση υποβρύχιων οχημάτων με δύτες, κατάλληλα για την εκτέλεση ειδικών αποστολών και επιχειρήσεων.

Υ/Β Type 209/1400 "GUR" ΦΩΤΟ: Turkishnavy.net

Το Τουρκικό Ναυτικό (Turk Deniz Kuvvetleri - TDK) διαθέτει σήμερα έναν ευμεγέθη στόλο αποτελούμενο από 14 υποβρύχια Type 209 σχεδίασης HDW γεγονός που το κατατάσσει στον μεγαλύτερο χρήστη γερμανικών υποβρυχίων στον κόσμο. Σήμερα οι Τούρκοι παρατάσσουν περισσότερα υποβρύχια από ότι το ΠΝ και το Ισραηλινό Ναυτικό μαζί [14 κατά 10 (7+3)]. Το TDK επέλεξε το Type 209 μετά από το ΠΝ, το οποίο στον τομέα των υποβρυχίων πάντοτε διατηρούσε την πρωτοπορία και την πρωτοβουλία των κινήσεων. Συγκεκριμένα έξι Type 209/1200 (τα οποία τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1976 και 1989) και οκτώ Type 209/1400 (τα οποία τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1994 και 2007) των κλάσεων «Preveze» και «Gur» συγκροτούν σήμερα την ισχυρότερη δύναμη συμβατικών υποβρυχίων στην Μεσόγειο.  

Τα Type 209 όλων των εκδόσεων που υπηρετούν σήμερα με το ΠΝ και το TDK φέρουν οκτώ τορπιλοσωλήνες των 533 χλστ και φόρτο 14 τορπιλών. Επίσης τα τουρκικά Type 209/1400 καθώς και τα τύπου Type 209/1100 και 1200 καθώς και το Type 214 μπορούν να βάλουν το βλήμα UGM-84 Sub-Harpoon. Τα ελληνικά υποβρύχια βάλλουν τορπίλες SST-4 και SUT. Tα τουρκικά Type 209/1200 (κλάση «Atilay») τις παλαιές SST4, Mk 37, Mk 23, γεγονός που τα κατάσσει υποδεέστερα των ελληνικών. Όμως οι ισορροπίες μεταβάλλονται στα οκτώ τύπου 209/1400 τα οποία μπορεί να βάλλουν τορπίλες τύπου Mk 24 Mod 2 Tigerfish και  DM2A4. Αυτό είναι πολύ σημαντικό στον σχεδιασμό καθώς η μεγαλύτερη ταχύτητα και εμβέλεια των τορπιλών, δίνει ορισμένα πλεονεκτήματα σε παραμέτρους βολής, καθώς και στην ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλίας όταν ο κυβερνήτης βρει ότι το σκάφος έχει λάβει κατάλληλη θέση επίθεσης. Στο παρόν άρθρο θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στο πως αυτά τα στοιχεία θα επιτρέψουν την εκπλήρωση μιας αποστολής μεταφοράς ομάδας ειδικών επιχειρήσεων.

Ειδικές επιχειρήσεις με τη συμμετοχή υποβρυχίων

Το επιχειρησιακό περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο έχει ακόμη μια παράμετρο, η οποία κατά τη γνώμη μας θα αποκτήσει υψηλή προτεραιότητα, που αφορά τη σχεδίαση και εκτέλεση ειδικών αποστολών. Αναφερόμαστε στις ειδικές επιχειρήσεις οι οποίες θα στοχεύουν ή εναλλακτικά θα αποτρέπουν την κατάληψη της κρίσιμης εξέδρας ερευνών (μία ή περισσότερες εξέδρες), στα σημεία όπου θα πραγματοποιούνται οι σχετικές εργασίες και μεταγενέστερα γεωτρήσεις. Η σημασία αυτού του είδους αποστολών έχει επισημανθεί σε ειδικό άρθρο του περιοδικού «Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική» (Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων ΓΕΕΘΑ, Τεύχος 7, Σεπτέμβριος 2010), όπου γινόταν μνεία σε μια τέτοια δυνατότητα ανάληψης δράσης. Είναι σαφές λόγω της τεράστιας σημασίας που θα έχει στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής των τεσσάρων ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών (Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρος, Ισραήλ) η προβολή ισχύος με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό, ότι η εξέδρα ή οι εξέδρες ερευνών/γεώτρησεις θα αποτελέσουν στόχους για τις αντίπαλες δυνάμεις. Όμως αυτού του είδους οι στόχοι εμπίπτουν στην κατηγορία των πολιτικο-στρατηγικών και επειδή δεν είναι στρατιωτικοί απαιτείται η εμπλοκή Ειδικών Δυνάμεων. Ουδείς σώφρων επιτελής θα διέτασσε την καταστροφή τους με βλήματα π.χ. αέρος-επιφανείας εκτοξευόμενα από μαχητικά, ή από ναυτικά πυροβόλα, ή κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας-επιφανείας. Μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να προκαλέσει ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή, με συνέπεια την πλήρη καταδίκη του επιτιθέμενου, καθώς θα άνοιγε διάπλατα τον δρόμο για την υπονόμευση των συμφερόντων του και πιθανότατα θα οδηγούσε στη λήψη διαφόρων μέτρων εναντίον του, περιλαμβανομένων και των στρατιωτικών. Ο μόνος τρόπος εμπλοκής στρατιωτικών μονάδων σε μια τέτοια επιχείρηση διέρχεται μόνο μέσω της σχεδίασης ειδικής επιχείρησης και μάλιστα υπό διακλαδική διεύθυνση. Στο σημείο αυτό θα εξετάσουμε πως είναι δυνατή η εκτέλεσή τους καθώς ο μόνος τρόπος προσέγγισης, που συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες αφανούς διείσδυσης βαθιά μέσα στην «θερμή περιοχή», είναι μέσω υποβρυχίου. Κάθε άλλη περίπτωση, δηλαδή μεταφορά μέσω σκάφους επιφανείας (πολιτικού ή στρατιωτικού) ή αεροσκάφους (μεταφορικό ή ελικόπτερο) είναι βέβαιο ότι θα παρεμποδιστεί, καθώς θα έχει οριστεί μια ζώνη απαγόρευσης προσέγγισης για πλοία και αεροσκάφη. Επίσης θα μπορεί να επισημανθεί εγκαίρως από τα διάφορα μέσα/αισθητήρες επιτήρησης με συνέπεια την προσβολή των πλατφορμών μεταφοράς από ικανή απόσταση. Μοναδική εξαίρεση υπάρχει στην περίπτωση που ο επιτιθέμενος πραγματοποιήσει αιφνιδιαστική επιχείρηση προ της έναρξης της κρίσης και καταλάβει την εξέδρα, γεγονός που αυτόματα θα οδηγήσει στην κλιμάκωση και την πρόκληση αντιμέτρων.

Η εκτέλεση μιας ειδικής επιχείρησης κατά της εξέδρας στόχου έχει δύο όψεις: α) από την πλευρά του επιτιθέμενου και β) από την πλευρά του αμυνόμενου. Επίσης και στις δύο περιπτώσεις οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη τον αιφνιδιασμό. Εμείς στην παρούσα ανάλυση δεν θα ασχοληθούμε με τις ιδιαιτερότητες μιας τέτοιας ενέργειας, παρά μόνον στον τομέα που εμπλέκονται υποβρύχια, καθώς και πόσο κρίσιμη είναι η συμμετοχή τους για τους επιτιθέμενους και τους αμυνόμενους. Το υποβρύχιο και οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων έχουν ένα κοινό επιχειρησιακό χαρακτηριστικό: Όταν διατάσσεται η αποστολή τους, συνιστάται αυτόματα κλιμάκωση καθώς η φύση της δεν μπορεί να είναι αμυντική παρά μόνον επιθετική. Είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό να τονισθεί ότι είναι δυνατή η χρήση μιας συγκεκριμένης μονάδας από ένα μόνον κλάδο ή και περισσότερες από τους άλλους κλάδους, ανάλογα με το πώς ο επιτελής θα σχεδιάσει την επιχείρηση. Στη συνέχεια θα εξετάσουμε δύο σενάρια εμπλοκής υποβρυχίων και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.  

  Α) Επιθετική επιχείρηση. Σε αυτήν οι Τούρκοι αποφασίζουν να προωθήσουν ομάδα ειδικών επιχειρήσεων με σκοπό την κατάληψη μιας εξέδρας ή την εκτέλεση δολιοφθοράς επί αυτής. Λόγω της φύσης του εγχειρήματος και την απαίτηση να μη γίνει αντιληπτή η προσέγγιση του τμήματος, επιλέγεται η χρήση ομάδας βατραχανθρώπων, η οποία θα πρέπει να προωθηθεί αθόρυβα προς τον στόχο. Η Διοίκηση Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής με έδρα τη Σμύρνη πιθανότατα θα αναλάβει την υποστήριξη της επιχείρησης, η οποία θα διευθύνεται από το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων. Η Διοίκηση υποβρυχίων θα διαθέσει υποβρύχια, ενώ η Διοίκηση Διάσωσης και Βατραχανθρώπων το προσωπικό που θα εκτελέσει την ειδική επιχείρηση. Η επίλεκτη Διοίκηση Βατραχανθρώπων Επιθετικών Αποστολών – SAT θα είναι η αιχμή του βέλους αυτής της ριψοκίνδυνης πολιτικο-στρατιωτικής ενέργειας. Είναι βέβαιο ότι θα συμμετάσχουν επίσης μέλη της Διοίκησης Βατραχανθρώπων Αμυντικών Αποστολών – SAS και πιθανότατα αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού που θα έχουν λάβει ειδική εκπαίδευση προκειμένου να συμμετάσχουν σε αποστολές αυτού του είδους.

Η επιχείρηση θα ξεκινήσει πιθανότατα από την έδρα της Διοίκησης Περιοχής Μεσογείου (υπάγεται στη Διοίκηση Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής) με έδρα τη Μερσίνα και από τη ναυτική Βάση στο Ακσάζ. Για την πολύπλοκη αυτή επιχείρηση θα απαιτηθεί η συνεργασία τεσσάρων τουλάχιστον υποβρυχίων, δηλαδή του συνόλου της κλάσης «Gur» (S357, S358, S359, S360) τα οποία μπορούν να μεταφέρουν μια ομάδα της τάξης των 16 ανδρών μαζί με τα απαιτούμενα υλικά και εφόδια προς την περιοχή του στόχου. Ολόκληρη η επιχείρηση θα πρέπει να υλοποιηθεί κάτω από συνθήκες απόλυτης μυστικότητας και είναι πιθανό να χρησιμοποιηθούν διαφορετικά σημεία για τον απόπλου των υποβρυχίων με τους άνδρες της ειδικής επιχείρησης, προκειμένου να μη γίνει δυνατός ο έγκαιρός εντοπισμός τους. Όπως φαίνεται η χρήση τεσσάρων υποβρυχίων, ή τριών σε περίπτωση που κάτι δεν εξελιχθεί σύμφωνα με το σχέδιο, ανταποκρίνεται τουλάχιστον στο ελάχιστο των μέσων που πρέπει να εμπλακούν στη συγκεκριμένη επιχείρηση. Εννοείται ότι στην ευρύτερη περιοχή θα πλέουν τα συνήθη σκάφη επιτήρησης του TDK, χωρίς να προκαλέσουν υποψίες. Ο απόπλους των σκαφών θα πραγματοποιηθεί σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, ενώ από τον σχεδιασμό θα έχει οριστεί το σημείο άφεσης των ανδρών και του υλικού τους. Σύμφωνα με το γερμανικό δόγμα που διέπει όλα τα Type 209, τα υποβρύχια πρέπει να καταδυθούν αμέσως μετά τον απόπλου από τις βάσεις τους και στη συνέχεια να παραμείνουν υπό την θάλασσα μέχρι να φθάσουν στην περιοχή του στόχου. Συνεπώς είναι βέβαιο ότι δεν θα διακινδυνεύσουν την αποστολή επιλέγοντας να αναδυθούν για να αποβιβάσουν την ομάδα ειδικών επιχειρήσεων και να εντοπιστούν από τα πανταχού παρόντα επιτηρούντα «όμματα» των Ισραηλινών. Η άφεση των βατραχανθρώπων (όλοι θα φέρουν εξοπλισμό κατάδυσης) θα γίνει βάσει χρονομέτρου και σιγής ασυρμάτου, σε προσδιορισμένο στίγμα και με δεδομένο ότι όλα τα σκάφη θα έχουν φθάσει στο σημείο συνάντησης υποβρυχίως στην προκαθορισμένη ώρα. Λογικά το σχέδιο θα πρέπει να έχει και μια δικλείδα ασφαλείας – απόρριψης εάν μετά την άφιξη διαπιστωθεί ότι κάποιο, ή κάποια σκάφη δεν έχουν εκπληρώσει την αποστολή τους. Δηλαδή εάν για τεχνικούς (βλάβη) ή λόγω απώλειας των μέρους ή του συνόλου των υποβρυχίων, η δύναμη των βατραχανθρώπων που θα απομείνει δεν θα επαρκεί για την επιτυχή εκτέλεση της αποστολής, αυτή θα ακυρωθεί.

Τα τέσσερα υποβρύχια θα έχουν να εκτελέσουν ένα προδιαγεγραμμένο δρομολόγιο προς την «Ζώνη Χ», με κυριότερο μέλημα την αποφυγή εντοπισμού τους από τους αισθητήρες του αντιπάλου. Στο σημείο αυτό αρχίζει το ουσιαστικό πρόβλημα για τους επιτιθέμενους, καθώς οι Ισραηλινοί διαθέτουν δορυφόρους επιτήρησης, οι οποίοι σε αρχική φάση θα εντοπίσουν και θα ενημερώσουν τα αρμόδια επιτελεία για τον απόπλου των υποβρυχίων. Άρα σε καμία περίπτωση δεν θα υποστούν τακτικό αιφνιδιασμό και φυσικά στρατηγικό. Τα τέσσερα υποβρύχια θα καταδυθούν ξεκινώντας το παιγνίδι με τη γάτα και το ποντίκι, όπου ναι μεν θα έχει προσδιορισθεί το σημείο κατάδυσης, αλλά δεν θα είναι γνωστό αν μεταφέρουν ειδικές δυνάμεις, ή ποια είναι η αποστολή τους. Σε αυτό το στάδιο η πρωτοβουλία των κινήσεων ξαναπερνά στους Τούρκους και συγκεκριμένα στους κυβερνήτες των υποβρυχίων, οι οποίοι επωμίζονται 100% την ευθύνη για την επιτυχία ή όχι της επιχείρησης.

Υ/Β Κλάσεως DOLFIN του Ισραηλινού Ναυτικού. ΦΩΤΟ: Wikipedia

Οι Ισραηλινοί μαζί με τους Ελλαδίτες/Κύπριους επιτελείς θα αρχίσουν να σκέφτονται τις πιθανές κινήσεις των υποβρυχίων, ενώ η αντιμετώπιση θα ήταν αποτελεσματικότερη εάν είχε δημιουργηθεί από τον καιρό της ειρήνης ένα είδους μικτού επιτελείου, ή εναλλακτικά η τοποθέτηση αξιωματικών συνδέσμων σε Ελλάδα και Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση η συνεργασία θα έχει ένα επίπεδο αμοιβαιότητας στην ανταλλαγή πληροφοριών, καθώς η γεωγραφία δίνει το πλεονέκτημα στην Ελλάδα να ελέγχει τους πλόες των σκαφών εντός του Θεάτρου Επιχειρήσεων Αιγαίου. Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ο ταυτόχρονος απόπλους τεσσάρων υποβρυχίων από το Ακσάζ ή από την Μερσίνα και το Ακσάζ αποτελεί τον μόνο τρόπο μερικού απεγκλωβισμού των σκαφών από την περιοχή του Αιγαίου. Εάν το σχέδιο προβλέπει ότι τα υποβρύχια θα πρέπει να ξεκινήσουν και από άλλα λιμάνια (π.χ. Σμύρνη, Κων/πολη), τότε αναγκαστικά θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μαζικός απόπλους του συνόλου της δύναμης των 14 σκαφών, μια ενέργεια που από μόνη της δημιουργεί συναγερμό, εξέλιξη που δεν ευνοεί τον αιφνιδιαστικό χαρακτήρα της ειδικής αυτής επιχείρησης, επιτρέποντας την άμεση εμπλοκή αντίστοιχα των δυνάμεων του αντιπάλου. Όμως ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο (με 10 ή περισσότερα σκάφη σε κίνηση) το Ακσάζ θα κατέχει κεντρικό ρόλο, καθώς η Μερσίνα είναι μακριά από την «Ζώνη Χ» και εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «δόλωμα» για την παραπλάνηση.

Τα τουρκικά υποβρύχια με τους βατραχανθρώπους θα επιχειρήσουν να «κρυφτούν» μέσα στα υπόλοιπα σκάφη και να προωθηθούν ταχύτατα προς το σημείο συνάντησης. Επίσης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει διαφορά φάσης στους χρόνους απόπλου, ώστε να μη δοθούν επιπλέον στοιχεία, τα οποία όταν συνεκτιμηθούν θα φανεί ότι αποτελούν σαφή δείγματα οργανωμένης επιχείρησης. Όταν τα υποβρύχια Type 209/1400 κλάσης «Gur» αποπλεύσουν αυτόματα θα τεθούν με προτεραιότητα ως στόχος από τα ελληνικά και ισραηλινά μέσα. Επειδή δεν θα μπορούν να προσβληθούν πριν από την εκδήλωση  επιθετικής δράσης, στο πρώτο στάδιο θα γίνει κάθε προσπάθεια ώστε να εντοπισθούν. Οι κυβερνήτες των «Gur» θα επιχειρήσουν αρχικά να «μπερδευτούν» με τα άλλα σκάφη και στη συνέχεια να εκμεταλλευτούν την κάλυψη που τους παρέχει ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου και να κατευθυνθούν προς την ζώνη αποβίβασης των βατραχανθρώπων. Όταν προσεγγίσουν την περιοχή, θα ξεκινήσει το τρίτο στάδιο της σχεδίασης καθώς όπως αναμένεται οι Ισραηλινοί θα έχουν επεκτείνει τη ζώνη απαγόρευσης εισόδου γύρω από την εξέδρα, γεγονός που θα αναγκάσει τα σκάφη να εισέλθουν εντός αυτής. Όμως οποιασδήποτε μορφής εισόδου στην κόκκινη περιοχή αυτόματα καθιστά το μέσο που θα την παραβιάσει «νόμιμο» στόχο των αντιπάλων δυνάμεων. Η κλάση «Gur» διαθέτει όπως αναφέραμε ορισμένα προηγμένα – σε σχέση με τα υπόλοιπα Type 209/1400 – χαρακτηριστικά, τα οποία της επιτρέπουν να θεωρείται η καταλληλότερη για επιχειρήσεις τέτοιου τύπου. Επίσης τα υποβρύχια φέρουν μείγμα τορπιλών DM2A4 και Tigerfish με συνέπεια να μπορούν να αντιμετωπίσουν τους υποβρύχιους αντιπάλους τους. Λόγω της έκτασης της περιοχής θεωρείται ότι η είσοδος εντός της θερμής ζώνης θα πραγματοποιηθεί χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, καθώς εκτός αυτής δεν θα επιχειρούν σκάφη επιφανείας με δυνατότητα ελικοπτέρων και χρήση διατάξεων τύπου HELRAS. Εννοείται ότι το ΠΝ θα έχει διαθέσει ένα τουλάχιστον σκάφος επιπέδου φρεγάτας με το οργανικό του ελικόπτερο που θα φέρει τη συγκεκριμένη συσκευή ηχο-εντοπισμού και θα επιχειρεί πλησίον της εξέδρας.  Μόλις τα τουρκικά σκάφη εισέλθουν εντός της «Ζώνης Χ» θα έχουν να αντιμετωπίσουν τα υποβρύχια Type 209/1200 και πιθανόν το μοναδικό Type 214 του ΠΝ, μαζί με τα υποβρύχια κλάσης Dolphin των Ισραηλινών. Σε αυτό το σημείο ξεκινούν οι αμυντικές επιχειρήσεις που θα αναλύσουμε στη συνέχεια.

Β) Αμυντική Επιχείρηση. Παρουσιάσει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς σε αυτή προβλέπεται η εμπλοκή υποβρυχίων με σκοπό την εξουδετέρωση της εισβολής των τουρκικών, που θα επιχειρήσουν να αποβιβάσουν δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα τουρκικά υποβρύχια δεν διαθέτουν – σύμφωνα με όσα έχουν αποδεσμευτεί – τρόπο μεταφοράς ειδικευμένων υποβρύχιων μέσων (οχήματα) για την χρήση τους από βατραχανθρώπους. Επιπλέον ενδεχόμενη «πατέντα» εξωτερικής μεταφοράς τους, θα σήμαινε αύξηση του κινδύνου εντοπισμού τους από τον εχθρό, τόσο κατά την φάση απόπλου, όσο και κατά τη διάρκεια του πλου. Συνεπώς οι Τούρκοι βατραχάνθρωποι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν το μέγιστο της δύναμής τους και να κατευθυνθούν σε συνθήκες νύκτας (ασχέτως καιρικών συνθηκών) προς τον στόχο τους. Το ζήτημα είναι να φθάσουν…

Μόλις τα τέσσερα «Gur» περάσουν την κόκκινη γραμμή θα γνωρίζουν πού σύντομα αν θα έχουν εντοπιστεί. Εάν οι δύο πλευρές (Ελλάδα-Ισραήλ) έχουν λάβει εγκαίρως μέτρα όπως για παράδειγμα θέσπιση τακτικών περιπολιών ΑΦΝΣ με ρίψη ηχοσημαντήρων, πόντιση sonar (HELRAS) από ελικόπτερα και πυκνή περιπολία υποβρυχίων, οι τουρκικοί στόχοι θα επισημανθούν σχετικά σύντομα. Αυτό θα γίνει περισσότερο εφικτό όσο τα σκάφη συγκλίνουν εγγύτερα προς το σημείο συγκέντρωσης/αποβίβασης των βατραχανθρώπων, που μεταφράζεται σε μικρότερους τομείς έρευνας των αμυνομένων. Σε αυτή την φάση τα υποβρύχια που θα πρέπει αν διατεθούν – το τονίζουμε εγκαίρως – από Ελλάδα και Ισραήλ πρέπει να είναι της ίδιας δύναμης, δηλαδή δύο Type 209/1200 (ή ένα Type 214 συν ένα Type 209) και ένα με δύο Dolphin. Οι Ισραηλινοί θα βασιστούν στην ανωτερότητα του ηλεκτρονικού τους εξοπλισμού, ωστόσο έχουν ελάχιστη πείρα από τέτοιες επιχειρήσεις, καθώς τα σκάφη τους έχουν προσανατολιστεί να έχουν στρατηγικό ρόλο.

  Άρα το βάρος θα πέσει στα δύο ελληνικά υποβρύχια και δεδομένων των συνθηκών εικάζουμε ότι ένα από τα δύο θα πρέπει να είναι Type 214. Τα ελληνικά υποβρύχια θα πρέπει για να έχουν ενεργό αποτρεπτικό ρόλο να έχουν λάβει συγκεκριμένους, διαυγείς και απόλυτα σαφείς κανόνες εμπλοκής από την ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με την Ισραηλινή. Χωρίς αυτούς δεν εννοείται παρουσία τους ούτε καν η αποστολή τους εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Εμείς θεωρούμε δεδομένη την ύπαρξή τους, οπότε το ζήτημα που απομένει είναι το πώς, το που και από ποιον θα γίνει η πρώτη προσβολή. Κατά την άποψή μας θα πρόκειται για έναν αγώνα μεταξύ ικανοτήτων των κυβερνητών που μετέχουν στην όλη επιχείρηση. Οι δύο Έλληνες, ο Ισραηλινός και οι τέσσερις Τούρκοι δεν θα έχουν επαφή μαζί τους, οπότε θα πρέπει να υπάρξει ένας τρόπος επισήμανσης και διάκρισης (IFF) μεταξύ των ελληνικών και των τουρκικών υποβρυχίων αντίστοιχα. Εφόσον αυτό λυθεί, τότε οι επιχειρήσεις ξεπερνούν ένα σοβαρό εμπόδιο. Τα τουρκικά υποβρύχια καθώς θα συγκλίνουν προς την περιοχή, θα εντοπιστούν από τα φίλια sonar, οπότε θα ξεκινήσει το κυνήγι. Το Type 214 εκμεταλλευόμενο τις αναβαθμισμένες δυνατότητες που του παρέχουν τα συστήματα που ολοκληρώνει, θεωρητικά και χάρη στην εκπαίδευση του πληρώματος θα βρεθεί πρώτο σε θέση εκτέλεση βολής κατά υποβρυχίου χωρίς να εντοπιστεί. Η απώλεια ενός «Gur» θα αποτελέσει το έναυσμα γενίκευσης της σύγκρουσης, καθώς μέσα στο σκότος και το βάθος της Μεσογείου, το Type Dolphin θα εισέλθει στον υποβρύχιο αγώνα επιχειρώντας να αναχαιτίσει τους στόχους που ο αριθμός τους δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί. Θεωρούμε ότι οι κυβερνήτες από τα λοιπά τουρκικά σκάφη, έχοντας διαπιστώσει την επιθετική δράση, θα πρέπει να λάβουν απόφαση ακύρωσης της επιχείρησης, διαφυγής, ή εμπλοκής τους με τα εχθρικά. Εάν η απόφαση είναι εμπλοκή τότε τα Gur θα αποτελέσουν δύσκολο αντίπαλο, καθώς το Type 214 και προφανώς το Type Dolphin εκμεταλλευόμενα τις συσκευές αντιμέτρων που διαθέτουν, θα κατορθώσουν τελικά να επικρατήσουν. Στην περίπτωση κατά την οποία τα τουρκικά σκάφη νικήσουν, τότε θα έχουν εγκαταλείψει το χρονοδιάγραμμα, δίνοντας επαρκή χρόνο στην ανάληψη δράσης από τα επιτελεία που θα έχουν ενημερωθεί για τον κίνδυνο πέριξ της εξέδρας, ενεργοποιώντας την Αεροπορία.

Επίλογος

Μια εκτέλεση ειδικής επιχείρησης μπορεί να πραγματοποιηθεί επιτυγχάνοντας τακτικό αιφνιδιασμό, αν Ελλάδα και ειδικά το Ισραήλ δεν εξακριβώσει νωρίς τις δυνητικές προθέσεις των υποβρυχίων που θα αποπλέουν. Όμως εκτός της ύπαρξης ή μη σχεδίων αντιμετώπισης τέτοιας κρίσης, υπάρχει και η «αθέατη» παράμετρος των τρίτων «παρατηρητών». Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί η έμμεση ή άμεση εμπλοκή ενός πυρηνικού υποβρυχίου του Αμερικανικού Ναυτικού, το οποίο χάρη στην πολύ πιο προηγμένη τεχνολογία που ενσωματώνει, θα μπορεί να δράσει αποτελεσματικά και αποτρεπτικά την κρίσιμη στιγμή. Εκτίμησή μας είναι ότι λόγω του τεράστιου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος για την ζώνη εκμετάλλευση υδρογονανθράκων νότια της Κύπρου, καμία υπόθεση ή σενάριο δεν θα πρέπει να αποκλειστεί…   

Το αλίευσα ΕΔΩ

Γιατί κατεβαίνει τώρα η Ρωσία στην Μεσόγειο; Τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο;

Το 1947 στην αρκτική Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν μια υποθαλάσσια οροσειρά, που έφτανε μέχρι την Γροιλανδία και την ονόμασαν Λομονόσοφ. Αυτή η οροσειρά γεωλογικά είναι συνέχεια της Σιβηρίας.

Το 1982 υπογράφτηκε στον ΟΗΕ το διεθνές δίκαιο της θάλασσας που καθορίζει τα θέματα της υφαλοκρηπίδας στα 12 ναυτικά μίλια από της ακτές. Με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας δεν έχουν συμφωνήσει και δεν το έχουν υπογράψει δυο χώρες οι ΗΠΑ (λόγω αρκτικής) και η Τουρκία (λόγω Αιγαίου). Σύμφωνα με το...
δίκαιο του ΟΗΕ αν μια χώρα έχει υποθαλάσσια οροσειρά η οποία είναι γεωλογική συνέχεια μιας εξωτερικής γεωλογικής διαμόρφωσης τότε η υφαλοκρηπίδα της επεκτείνεται μέχρι 12 ναυτικά μίλια από το τέλος της υποθαλάσσιας οροσειράς.

Επομένως η υφαλοκρηπίδα της Ρωσίας με βάση το δίκαιο φτάνει μέχρι την Γροιλανδία και έτσι όλη η αρκτική της ανήκει. Στον βόρειο πόλο όμως είναι το 25% των υδρογονανθράκων και άρα η Ρωσία έχει την δυνατότητα να γίνει η μεγαλύτερη ενεργειακή δύναμη του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπέγραψαν το δίκαιο οι ΗΠΑ. Από την άλλη η Τουρκία γνωρίζοντας ότι αν εφαρμοστεί το δίκαιο δεν έχει υφαλοκρηπίδα που να έχει κοιτάσματα δεν το υπόγραψε και έθεσε θέμα αιτίας πολέμου την εφαρμογή του στο αιγαίο.

Επομένως η Ελλάδα αν τολμήσει να το εφαρμόσει, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι, θα οδηγηθεί σε σύγκρουση. Έτσι η Ελλάδα για να μην υπάρξει ποτέ η δυνατότητα να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο οδηγήθηκε στο ευρώ με την προοπτική να δεσμευθεί και να χάσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα (με ένα μνημόνιο ας πούμε) άλλα για να γίνει αυτό έπρεπε να χρεοκοπήσει. 

Ουσιαστικά όμως οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μέσω της Ελλάδας δημιουργούν τετελεσμένο για την κατάργηση και την μη εφαρμογή του δικαίου έτσι ώστε και η Ρωσία να χάσει την αρκτική. Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν πρόσφερε 25 δις δάνειο τότε ώστε να μην πάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ και η Κίνα άλλα τόσα. για να μην χάσει την αρκτική.

Για αυτό τον λόγο χρεοκοπήσαμε και μπήκαμε στο μηχανισμό στήριξης για να μην υπάρξει ποτέ η πιθανότητα δημιουργίας τετελεσμένου στο Αιγαίο για εφαρμογή του διεθνούς δικαίου που θα μπορεί η Ρωσία να το χρησιμοποιήσει στην Χάγη (ως δεδικασμένο) και να κερδίσει την υφαλοκρηπίδα τής αρκτικής.

Όμως ένα μικρο κράτος όπως είναι η Κύπρος στην προσπάθεια της να επιβιώσει (να μην μπλέξει στο ΔΝΤ) τους χάλασε τα σχέδια και έκλεισε διμερή συμφωνία με το Ισραήλ που  βασιζόταν στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Αυτό  ήταν και η ευκαιρία της Ρωσίας για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.

Για τον λόγο αυτό κατεβάζει τον στόλο με το αεροπλανοφόρο στην μεσόγειο τον Νοέμβριο. Όμως αυτή την στιγμή το Ισραήλ έχει παγιδευτεί όπως και οι ΗΠΑ στο διεθνές δίκαιο που με αυτό κερδίζει η Ρωσία την αρκτική και αυτό δεν το θέλουν καθόλου.

Η Τουρκία νιώθει απομόνωση και γαβγίζει. Έτσι είναι όλοι παγιδευμένοι...μας έσκαψαν το λάκκο και έπεσαν οι ίδιοι μέσα. έτσι τώρα η Ρωσία για να ισχυροποιήσει την θέση της και την θέση της Κύπρου παίρνει και αυτή άδεια με την gazprom για εξορύξεις και μάλιστα εκεί που οι Τούρκοι την θεωρούν δική τους ζώνη. Αν συμβεί αυτό τέρμα η υφαλοκρηπίδα για την Τουρκία και τέρμα η αρκτική για τούς Αμερικανούς και Ευρωπαίους.

Για τον λόγο αυτό δεν μας δίνουν την έκτη δόση και προσπαθούν να μας κατεβάσουν το κεφάλι κάτω και μιλούν για εκχώρηση κυριαρχίας (το ακούσατε πιστεύω). Με αυτό τον τρόπο θα μας αποδυναμώσουν ηθικά και στρατιωτικά για να είναι  βέβαιο το αποτέλεσμα. 

Δυο στοιχεία ακόμα που θα βοηθήσουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων: 

1. Το 2010 το τουρκικό ΓΕΕΘΑ μάζεψε καθηγητές πανεπιστημίων και τους ρώτησε αν τα κοιτάσματα στην ανατολική μεσόγειο δικαιολογούν το ρίσκο του πολέμου.... και η απάντηση τους ήταν ναι. 

2. Στις 25 Ιουλίου του 2011 το ΥΠΕΞ της Ρωσίας έβγαλε επίσημη ανακοίνωση που προειδοποιούσε την Τουρκία να μην πειράξει την Κύπρο ειδάλλως……….(δεν το λέω). 

Ερώτηση 1η:
θα επιτεθούν οι Τούρκοι είτε σε εμάς είτε στους κύπριους με την ανοχή της Αμερικής μετά από ερέθισμα των ισραηλινών;

Ερώτηση 2η: 
θα επιτεθούν οι Ρώσοι στην Τουρκία διότι τους “χαλάει την δουλειά” στον βόρειο πόλο; 

Από το Ελεύθερος Σκοπευτής Το αλίευσα ΕΔΩ

Κινήσεις για προστασία των συμφερόντων της Noble Energy Περιπολεί στην ΑΟΖ πολεμικό των ΗΠΑ.

Ο Υπουργός Άμυνας, Δημήτρης Ηλιάδης, είχε ξεναγηθεί στο καταδρομικό, αντιτορπιλικό USS Ramage, του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, ενώ αυτό αγκυροβολούσε στο λιμάνι της Λεμεσού. 

Το καταδρομικό USS Ramage πέρασε από τα οικόπεδα 12 και 8

Περιπολία σε οικόπεδα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας πραγματοποίησε χθες το καταδρομικό αντιτορπιλικό σκάφος USS Ramage του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. Η περιπολία εντάσσεται στους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς και τις κινήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, σε σχέση με τον φυσικό πλούτο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε η κρατική τηλεόραση, το αμερικανικό καταδρομικό, το οποίο είχε επισκεφθεί την περασμένη Κυριακή ο Υπουργός Άμυνας, Δημήτρης Ηλιάδης, ενώ αυτό αγκυροβολούσε στο λιμάνι της Λεμεσού, απέπλευσε χθες και διενήργησε πολύωρη περιπολία. Πέρασε, συγκεκριμένα, από το οικόπεδο 12, όπου συνεχίζεται η ερευνητική γεώτρηση από την εταιρεία Noble Energy, καθώς και από το οικόπεδο 8, στο οποίο εκτιμάται ότι υπάρχουν μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου από ότι στο οικόπεδο 12.

Η τηλεόραση του ΡΙΚ μετέδωσε, επικαλούμενη πληροφορίες από αρμόδιες πηγές, που θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, ότι στόχος των ενεργειών των αμερικανικών σκαφών στην περιοχή είναι η προστασία των συμφερόντων της αμερικανικής εταιρείας Noble Energy. Χθες το σκάφος USSRamage πέρασε και από την περιοχή όπου πραγματοποιεί έρευνες για φυσικό αέριο το Ισραήλ.

Η γεώτρηση της Noble Energy βρίσκεται στο τελευταίο της στάδιο, με το γεωτρύπανο της πλατφόρμας Όμηρος να πλησιάζει τις 3.500 μέτρα κάτω από το βυθό. Γίνονται, εξάλλου, νέες διαδικασίες μετρήσεων, με ηχοβολήσεις και ραδιοβολήσεις μέσα από το φρεάτιο, μετά τη σταθεροποίηση και των τελευταίων εκατοντάδων μέτρων της γεώτρησης. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, η ολοκλήρωση της γεώτρησης και των δοκιμών απαιτεί τουλάχιστον ακόμα μία εβδομάδα εργασίας.
http://www.ikypros.com/easyconsole.cfm/id/28639

Το αλίευσα ΕΔΩ

Πετρέλαια και κρίση στην Α.Μεσόγειο αιτίες της μετάθεσης των εκλογών

Οι έρευνες για πετρέλαιο στις περιοχές της Δυτικής Ελλάδα και νότια της  Κρήτης, αλλά και η κρίση στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, υπό το πρίσμα της καθόδου του ρωσικού στόλου  (σχετική ανάλυση της ναυτικής δύναμης που κατεβάζει η Μόσχα στην Μεσόγειο μπορείτε να βρείτε στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ του Νοεμβρίου που κυκλοφορεί), είναι δύο από τις βασικές αιτίες για τις οποίες δέχθηκε ο Α.Σαμαράς την μετάθεση της ημερομηνίας των εκλογών για τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου του είπε ότι «Πρέπει να έχουμε σύντομα αποτελέσματα στο θέμα των πετρελαίων για να δουν οι εταίροι ότι βρέθηκαν καινούριες πηγές πλούτου για την Ελλάδα» προσπαθώντας να τον πείσει να μην επιμείνει για εκλογές στις 4 Δεκεμβρίου.

Επίσης ο Γ.Παπανδρέου τον άφησε να καταλάβει ότι η κρίση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας είναι πολύ σοβαρή και μπορεί να χρειαστεί την άμεση ελληνική εμπλοκή, οπότε είναι καλύτερα να υπάρξει μια μικρή αναβολή της ημερομηνίας των εκλογών.

Τα θέματα αυτά άγγιξαν τις «ευαίσθητες χορδές» του Α.Σαμαρά και πείστηκε στην αναβολή των εκλογών που ζητούσε για τις 4 Δεκεμβρίου.

Σημειώνεται ότι το ερχόμενο Σάββατο 12/11, στις 11.00 το πρωί, στο συνεδριακό κέντρο της Εθνικής Τράπεζας στην λεωφόρο Συγγρού, λίγο πριν τα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ., γίνεται μια μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση για το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ με την συμμετοχή του καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη, του Σόλωνα Κασίνη, διευθυντή Ενέργειας στο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από το οικοδόμημα της μετατροπής της Κύπρου σε ενεργειακό κράτος και του στρατηγικού αναλυτή Νίκου Λυγερού.

Θα είναι η πρώτη φορά που ο Σόλων Κασίνης θα μιλήσει στο κοινό του ελλαδικού χώρου μετά τα γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα να αλλάξει ο γεωστρατηγικός χάρτης της Ανατολικής Μεσογείου και η Κύπρος πλέον να απολαμβάνει την εύνοιας ΗΠΑ, Ρωσίας, Γαλλίας και Ισραήλ!

H εκδήλωση, λόγω και των πολιτικών εξελίξεων με την επαναφορά πλέον της Ν.Δ. σε τροχιά εξουσίας θα αποκτήσει πανηγυρικό χαρακτήρα, αφού θα είναι παρόντες δεκάδες στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι που ο Αντώνης Σαμαράς στην ομιλία του προχθές στην Κ.Ο. του κόμματός του, δήλωσε ότι θα προχωρήσει σε άμεση ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ μόλις ανέλθει στην εξουσία…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το αλίευσα ΕΔΩ

Η Γαλλία στέλνει πολεμικά σκάφη απέναντι από τον τουρκικό Στόλο

 

Μετά την κόντρα Νικολα Σαρκοζι και Ερντογάν με αφορμή τις δηλώσεις του πρώτου για την αρμενική γενοκτονία, η Γαλλία στέλνει στην περιοχή της γεώτρησης του οικοπέδου 12 μία κορβέτα F792 Premier-Maître L’Her κλάσης D’Estienne d’Orves η όποια κομίζει μήνυμα προς την Άγκυρα ότι δεν θα επιτρέπουν από το Παρίσι ενέργειες από την πλευρά της Άγκυρας που ξεφεύγουν της διεθνούς νομιμότητας.

Είναι η πρώτη φορά μετά την δεκαετία του 1970 που ο γαλλικός Στόλος λαμβάνει θέση απέναντι από τον τουρκικό όπως είχε πράξει στην κρίση το Χόρα το 1976.

Βέβαια θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Γαλλία είναι άμεσα ενδιαφερόμενη για δύο οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ και ήδη  γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία έχει αγοράσει αποτελέσματα ερευνών στην περιοχή από την κυπριακή κυβέρνηση.

Το γαλλικό πλοίο ουσιαστικά εκτελεί αποστολή προβολής ισχύος στην Αν. Μεσόγειο στέλνοντας το κατάλληλο μήνυμα στον κατάλληλο αποδέκτη. Τελικός προορισμός του πλοίου θα είναι ο ινδικός Ωκεανός όπου η κορβέτα θα συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή επιχείρηση Αταλάντα.   

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Το αλίευσα ΕΔΩ nationalpride

Η Τουρκία δεν είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στην Αν. Μεσόγειο.

Η Τουρκία δεν είναι η μεγαλύτερη χώρα σε στρατιωτικά μεγέθη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής για το 2011, με εξαίρεση την αριθμητική υπεροχή της στο Ναυτικό, καθώς Αίγυπτος, Ιράν και Συρία υπερτερούν σε διάφορους τομείς, σύμφωνα με έρευνα του Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών με θέμα ''Τουρκία και συσχετισμοί δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή''.

Συσχετισμός δυνάμεων

Όσον αφορά το συσχετισμό δυνάμεων Τουρκίας – Ελλάδας, το Κέντρο Στρατηγικών Μελετών αναφέρει ότι μια εφ’ όλης της ύλης σύγκριση με την Ελλάδα παρουσιάζει την Τουρκία να υπερέχει, όπως, για παράδειγμα, με 3,6:1 σε ανθρώπινο δυναμικό, 2,8:1 σε άρματα μάχης και 1,4:1 σε μαχητικά αεροσκάφη και στο Ναυτικό.

Προσθέτει, ωστόσο, ότι ''οι αριθμητικές αναλογίες από μόνες τους δεν είναι επαρκείς για να εξαχθεί το συμπέρασμα ποιος σε μια ελληνοτουρκική σύγκρουση θα επικρατήσει''.

Οικονομία και προοπτικές

Αναφέρει επίσης ότι ''η Τουρκία έχει την μεγαλύτερη οικονομία, καθώς και προοπτικές, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, για περαιτέρω ανάπτυξη και ενίσχυσή της ως διπλωματική και στρατιωτική δύναμη στο μέλλον''.

Χερσαίες δυνάμεις

Όσον αφορά τις χερσαίες δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με το Κέντρο, το Ιράν διαθέτει τον μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών, ήτοι 523.000, ενώ η Τουρκία 510.000 και η Αίγυπτος 468.500. (Η Ελλάδα είναι έβδομη στη σειρά με ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό 139.936 ατόμων).

Σε άρματα μάχης η Συρία διαθέτει περισσότερα από την Τουρκία, ήτοι 4.950 έναντι 4.563 τουρκικά. Το Ισραήλ διαθέτει 3.501. (Η Ελλάδα με 1590 άρματα είναι έκτη, μετά την Αίγυπτο και το Ιράν.)

Αεροπορία

Στην Αεροπορία, σε αριθμό μαχητικών αεροσκαφών υπερτερούν η Συρία με 565, η Αίγυπτος με 555 και το Ισραήλ με 460. Η Τουρκία είναι στη τέταρτη θέση με 426. (Η Ελλάδα είναι στην εβδόμη θέση με 303 μαχητικά.)

Ναυτικό

Στο Ναυτικό, όπως αναφέρει το Κέντρο, η Τουρκία υπερέχει αριθμητικά έναντι των άλλων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου σε προσωπικό, αριθμό υποβρυχίων, φρεγατών, κορβετών, σκαφών ναρκοπολέμου και αποβατικών. Η Ελλάδα είναι δεύτερη σε ναυτικά μέσα. Ακολουθούν η Αίγυπτος και το Ισραήλ, που υπερτερούν σε περιπολικά. Η Κύπρος εκτός από 4 περιπολικά δεν διαθέτει άλλα αξιόλογα ναυτικά μέσα.

Σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών Μελετών, τα ναυτικά μέσα που διαθέτει η Τουρκία, δεδομένης και της μεγάλης έκτασης του παραλιακού της μετώπου, δεν είναι επαρκή για να αντιμετωπίσει σοβαρές και ταυτόχρονες προκλήσεις από διάφορες κατευθύνσεις.

Αναφέρει επίσης ότι ούτε η Τουρκία, ούτε οι άλλες χώρες της περιοχής, έχουν τα μέσα να διεξαγάγουν με αποτελεσματικότητα μακράς διάρκειας ναυτικές επιχειρήσεις μακριά από τις βάσεις τους και να είναι εκτεθειμένες στην επάκτια άμυνα και στην Αεροπορία της αντίπαλης πλευράς.

Ενδεικτικά, το Κυπριακό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών αναφέρει ότι τα κύρια ναυτικά μέσα που διαθέτουν οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, ήτοι η Ελλάδα, η Τουρκία, η Συρία, ο Λίβανος, ο Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Κύπρος, συγκρίνονται ως ακολούθως:

• Ναυτικό ανθρώπινο δυναμικό: Η Τουρκία διαθέτει το μεγαλύτερο δυναμικό στο τομέα αυτό, ήτοι 48.000, ακολουθούν η Ελλάδα με 20.000 και το Ισραήλ με 19.500.
• Υποβρύχια: Η Τουρκία διαθέτει 14 υποβρύχια δηλαδή πέντε περισσότερα από την Ελλάδα η οποία διαθέτει 9. Η Αίγυπτος διαθέτει 4 και το Ισραήλ 3.
• Φρεγάτες: Η Τουρκία υπερέχει και στον τομέα αυτό. Η χώρα διαθέτει 17 φρεγάτες, η Ελλάδα 14, η Αίγυπτος 8 και τίποτα το Ισραήλ.
• Κορβέτες: Η Τουρκία διαθέτει 6, η Ελλάδα και το Ισραήλ από 3 και καμία η Αίγυπτος.
• Περιπολικά: Το Ισραήλ με 54 περιπολικά μέσα υπερέχει των υπολοίπων δυνάμεων στην περιοχή. Η Τουρκία διαθέτει 46 περιπολικά και η Αίγυπτος 50. (Η Συρία και Ελλάδα διαθέτουν 30 και 29 αντίστοιχα.)
• Ναρκοπόλεμος/ Ναρκαλιευτικά: Τα περισσότερα σκάφη τα διαθέτει η Τουρκία, 27, σε σύγκριση με 14 της Αιγύπτου και 11 της Ελλάδας.
• Αποβατικά πλοία: Τουρκία και Ελλάδα διαθέτουν από 5 αποβατικά πλοία, ενώ το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Συρία διαθέτουν από 3.
• Αποβατικά σκάφη: Η Τουρκία υπερέχει σημαντικά με 41 τέτοια σκάφη. Η Αίγυπτος διαθέτει 9 και η Ελλάδα 7.
• http://www.sigmalive.com/news/politics/423733

Το αλίευσα ΕΔΩ kranosgr

Ισραηλινοί δορυφόροι καταγράφουν όλες τις τουρκικές κινήσεις!

Τα διαστημικά μάτια και αυτιά των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων παρακολουθούν επί εικοσιτετράωρης βάσης με την μεγαλύτερη δυνατή «αδιακρισία», όλες ανεξαιρέτως τις κινήσεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, σε θάλασσα και αέρα. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει μέγιστο εκνευρισμό στην τουρκική ηγεσία (πολιτική και στρατιωτική) καθώς γνωρίζουν άριστα τι συνέπειες μπορεί να έχει η εστίαση του βλέμματος και της ακοής του υπερσύγχρονου ισραηλινού συστήματος δορυφορικής παρακολούθησης.

Άριστα πληροφορημένες πηγές των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών μετέφεραν στο defence-point.gr εικόνα έντονης ανησυχίας η οποία έχει αναγκάσει πολλά υψηλόβαθμα στελέχη του Ναυτικού και της Αεροπορίας της Τουρκίας να ανησυχούν για την ασφάλεια των σκαφών τους ακόμη και σε περίοδο ειρήνης! Η ικανότητα των Ισραηλινών στις επιχειρήσεις ηλεκτρονικού πολέμου και δορυφορικής επιτήρησης έχει μετατραπεί σε στοιχείο-φόβητρο, με άμεση συνέπεια την πτώση του ηθικού, καθώς η σχεδίαση κινήσεων εντός μιας περιοχής απόλυτα ελεγχόμενης από το Ισραήλ, δημιουργεί σοβαρότατες υπόνοιες για έμμεση στρατιωτική δραστηριότητα.

Όπως μπορείτε να διαβάσετε σε αναλυτικό και επεξηγηματικό άρθρο στο τεύχος του περιοδικού «Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική» που κυκλοφορεί, η ισραηλινή εμπλοκή σε μια ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη θα είναι τουλάχιστον έμμεση, παρέχοντας καταλυτική υποστήριξη στον ηλεκτρονικό πόλεμο, στη δορυφορική παρακολούθηση και στην μεταβίβαση στοιχείων για τις κινήσεις των Τούρκων σε πραγματικό χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα «κατευθύνουν» τα ελληνικά βλήματα αέρος-αέρος ή τα επιφανείας-επιφανείας, αλλά θα μπορούν να τυφλώσουν, να αποπροσανατολίσουν ή και να μπερδέψουν τις τουρκικές επικοινωνίες, με πιθανή την επανάληψη «ηρωικών επεισοδίων» βύθισης τουρκικών πλοίων από φίλια πυρά!

Πληροφορίες της τελευταίας εβδομάδας φέρουν Ισραηλινούς χειριστές που έχουν εκπαιδευτεί στην τουρκική «Area 51» στο Πεδίο του Ικονίου, τεχνικούς εταιρειών που να έχουν ασχοληθεί με αναβαθμίσεις και εκσυγχρονισμούς τουρκικών μαχητικών ή άλλο ειδικευμένο προσωπικό που είχε εμπλακεί καθοιονδήποτε τρόπο στην προμήθεια αισθητήρων και οπλικών συστημάτων, να έχουν τεθεί στη διάθεση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της χώρας τους, προκειμένου να δώσουν ένα πρώτο μάθημα στους νέο-οθωμανούς των Ερντογάν-Νταβούτογλου. Η συνέχεια αναμένεται πολύ ενδιαφέρουσα…

http://www.defence-point.gr/
Το αλίευσα ΕΔΩ http://nationalpride.wordpress.com/