ἔκστασι,
χαύνωσι, μέθη·
κόλασι
οἱ ἰδέες οἱ ἔμμονες,
κόλασι
ποὺ ὅλα τ’ἀλέθει.
Νύχτα
μὲ νύχτα συνώρεψε,
σκότος
τὸ σκότος ξερνάει,
ξόρκι
μιὰ στρίγγλα ποὺ χόρεψε
ὅλη
ἡ ζωή μου καὶ πάει.
Ἄγνωστη,
ἄφατη, ἄβατη
μένει
τοῦ κόσμου ἡ ἰδέα·
Θέ
μου, μὲ δύναμι τράβα τη
νὰ
πέσῃ ἐτούτη ἡ αὐλαία.
ΑΑΡΩΝ ΜΝΗΣΙΒΙΑΔΗΣ
ΑΑΡΩΝ ΜΝΗΣΙΒΙΑΔΗΣ