Showing posts with label George P. Pelecanos. Show all posts
Showing posts with label George P. Pelecanos. Show all posts

[:Shame_The_Devil]

episode #682
was on air twice: 4.3.18 + 9.3.18

το αυτοκίνητο ήταν ένα τετραγωνισμένο Φορντ σεντάν, μαύρο και περασμένο με άσπρη μπογιά, τόσο αδιάφορο στην όψη που καταντούσε αόρατο, αλλά και πολύ γρήγορο. Πρώην αυτοκίνητο σερίφη, αγορασμένο σε δημοπρασία στο Τενεσί και με κάποιες παραπάνω τροποοιήσεις για να τρέχει. 
[...] Στο πίσω κάθισμα ο Ρόμαν Ότις σιγοτραγουδούσε τον πρώτο στιχο του One in a million you, υψώνοντας ελάχιστα τον τόνο της φωνής του στο ρεφραίν για να μιμηθεί τη χροιά του Larry Graham. Nωρίτερα εκείνο το πρωΐ, είχε ακούσει το κομμάτι στον HUR, κι ο σκοπός δεν έλεγε να ξεκολλήσει από το μυαλό του.


απόσπασμα από το κεφάλαιο ΕΝΑ
του βιβλίου του G. P. Pelecanos, 
Ζήτημα Τιμής 
που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 
ΟΞΥ

στα σχόλια είναι η λίστα από το #682 σετ στο ραδιοάκτιβ¬

[*right_as_rain]

* ο φλεβάρης του 18 ήταν από τις φορές πού ξόδεψα μερικά από τα χρήματά μου 
σε μτχ βιβλία (χάρτινα-κανονικά κι όxι pdf ή epub) 
 από το πίξελbooks.gr.
ένα από αυτά ήταν και το δίλημμα δικαίου τού george pelecanos που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ.
παλιότερα σε αυτό το blog, είχα ξαναμιλήσει για τα βιβλία του g.p. pelecanos και για τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής του πού διαβάζεις το βιβλίο και μοιάζει λες και βλέπεις ταινία.
έτσι γίνεται και με το δίλημμα δικαίου.
Αυτό το post όμως δε γράφεται για να εκθειάσει το βιβλίο ή ότι άλλο
αλλά όπως κάθε βιβλίο του pelecanos που σέβεται τον εαυτό του η μουσική ξεχιλείζει από τίς σελίδες του.
Είπαμε: [...] σα να παρακολουθείς ταινία
παρακάτω λοιπόν, το saoundtrack του βιβλίου
enjoy

blackbyrds : walking in rhythm (1974)
ennio morricone : per qualche dollaro in più (1965)
war : the world is a ghetto (1972)
billy paul : me and mrs jones (1972)
isaac hayes : joy (1973)
frankie beverly & the maze : southern girl (1980)
frankie beverly & the maze : joy and pain 91980)
harold melvin : pretty flower (1975)
ennio morricone : the guns of san sebastian (1968)
war : get down (live version) (1974)
lucinda williams : metal firecracker (1998)
james brown : night train (1963)
ottis redding : ole man trouble (1965)
solomon burke : cry to me (1962)
parliament : motor booty affair (1978)
al green : belle (1977)
isley brothers : voyage to atlantis (1977)
gil scott heron and brian jackson : h2ogate blues (1978)
ennio morricone, maurizio graf : angel face (1965)
isley brothers : live it up (1974)
isley brothers : hello it's me (1974)
johnnie taylor : disco lady (1976)
george duke : dukey stick (1978)
bruce springsteen : darkness on the edge of town (1978)
clash : death or glory (1979)
bruce springsteen : backstreets (1975)
ennio morricone : once upon a time in the west (1972)
johnny cash : orange blossom special (1965)

*καλή ανάγνωση¬

[:paper_ship]

[:movie] River`s Edge, 1986 - tim hunter
[:book] ο κηπουρός της νύχτας  - George pelecanos

o ιούλιος εξαφανίστηκε από τη ζωή μας
κι από το καλοκαίρι τόσο γρήγουρα πού
αυτή τη φορά ήταν σα να μην υπήρξε ποτέ
-ας πάει στο διάβολο-
δε μπορώ να νοιώσω κάτι γιαυτό. . .
όσοι υποσχέθηκαν απλά έκαναν οτι και τις προηγούμενες φορές
είπαν ψέμματα
αυτή τη φορά όμως στον πόιτσο μόι μου
δεν έτρεφα αυταπάτες
τις λίγες μέρες πού χάθηκαν, αγόρασα δυο βινύλια,
είδα μερικές παλιές ταινίες,
άκουσα περισσότερη μουσική παρά ανθρώπους
(καλό αυτό)
και τελειώσα και τον "κηπουρό της νύχτας" [fianlly]
που -όπως γίνεται με τα βιβλία που τελειώνουν-
μού άφησε μια μελαγχολία..
o ιούλιος (και ο συμεών στον άδη) ήταν σα να μην υπήρξε
από τον Αύγουστο δεν περιμένω τίποτα

 σας αφήνω με το Gonna Get You Someday
από τους yesterday thoughts
(είναι ένα κομμάτι από το βινύλιο της από πάνω φωτογραφίας)


καλό -υπόλοιπο- καλοκαίρι


[:roads to south]


... έριξε στο κασετόφωνο το "Sally can't dance" κι από τα ηχεία ξεχύθηκε η κιθάρα του "Kill Your Sons". ... μπήκαν στο δρόμο που έβγαζε στην εθνική οδό προς το Νότο. Σανίδωσε το γκάζι κι έπιασε τα εκατόν εξήντα. Άρχισε να μιλάει, ο Άλλος όμως δεν άκουγε τι του έλεγε ο φίλος του... ... δε μπορούσε να βγάλει τις εικόνες από το μυαλό του. ... δε θα ξέφευγε ποτέ... Ούτε μια στιγμή δεν του 'χε φανεί ότι κοιτούσε στο μέλλον του... Η εθνική οδός είχε ελάχιστη κίνηση. Το αμάξι έτρεχε σε μια μακριά, ευθεία οδό, που οι λευκές γραμμές της χάνονταν στον ορίζοντα. Χαμογέλασε κοιτώντας το δρόμο μπροστά του. ... κράτησε τις σκέψεις του για τον εαυτό του...

αποσπάσματα από τις δύο τελευταίες σελίδες (#394, 395)του βιβλίου: "Ο Βασιλιάς Του Πεζοδρομίου"του George P. Pelecanos από τις εκδόσεις "Οξύ"
...θα ήταν η περιγραφή για το set του σαββάτου που μας πέρασε. εξαιτίας ενός κακού χειρισμού όμως, το set δε γράφτηκε, παρά μόνον 25 λεπτά από αυτό_ λυπάμαι...