Hawaii Party

Πρέπει να προλάβω να ανεβάσω την ανάρτηση για το χαβανέζικο πάρτυ γιατί μετά θα έρθουν τα Χριστούγεννα και θα είμαστε εντελώς εκτός θέματος!

Ως γνωστόν, τα παιδιά μου έχουν γεννηθεί καταχείμωνο, οπότε όλα τα πάρτυ μας πρέπει να γίνονται εντός λόγω καιρού. Βέβαια, στην Ελλάδα ζούμε και το προηγούμενο Σάββατο πήγαμε σε ένα εκπληκτικό πάρτυ σε ανοιχτό χώρο με 20 βαθμούς! Αλλά εμείς προτιμάμε πάντα στο σπίτι με όχι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κόσμο και με λίγο mix and match: και φτιαγμένα από εμένα και λίγα αγορασμένα. 

Και φυσικά πάντα με CONCEPT. Μα που πάω χωρίς CONCEPT;

Φέτος είχαμε τη Χαβάη! Οπότε είχαμε φούστες χαβανέζικες για όλες τις φίλες της Δανάης φτιαγμένες από δυο πλαστικά τραπεζομάντηλα μιας χρήσης και πιασμένα στη μέση με μια παραμάνα. 

Μετά έπεσε πολύ χαρτοκοπτική και επίσης έβαψα τα πλαστικά πιρούνια με χρώμα. 

Έφτιαξα τροπικά πουλιά από τον κύλινδρο του χαρτιού τουαλέτας και μεταμόρφωσα τα Ferrero σε ανανάδες! Τα marshmallows τα έκανα φλαμίνγκο. 

Τα ντόνατς έγιναν κι αυτά ανανάδες και το μενού είχε από όλα: αλμυρό κέικ και κέικ σοκολάτα, τυρόπιτες, ανανά με ζαμπόν, φρούτα, γιαουρτοζελέ, μπράουνις, μπουγάτσα, τοστάκια. 

Από δραστηριότητες είχαμε μερικές που νομίζω πέτυχαν στην υλοποίησή τους. 

Τα ονόματά τους στα χαβανέζικα. Και μια λίστα με διάφορες εκφράσεις όπως το Αλόχα κλπ. 

Τα τροπικά πουλιά μπήκαν στο χεράκι τους και πιάσανε την κουβέντα. 

Σούπερ ντούπερ σταυρόλεξο με θέμα τη Χαβάη (για μικρούς και μεγάλους)

Και μεγάλες σελίδες χαρτιού για να ζωγραφίσουν μαζί το δικό τους σύμπλεγμα νησιών. 

 Σε αυτά τα σακουλάκια που κάπως έμοιαζαν με ανανάδες ήταν το δωράκι για το τέλος, ένα μπλοκάκι που είχα κολλήσει φλαμίνγκο ένα ζαχαρωτό.
Ο ασπρόμαυρος ανανάς ήταν η πρόσκληση που τυπώσαμε για το πάρτυ. Από πίσω είναι το κείμενο.

Αυτό το πολύ εύκολο (και δεν του φαίνεται) το είχα φτιάξει και κολλήσει πάνω από το τζάκι!

Η τούρτα ήταν πολύ απλή και από πάνω είχε ομπρελίτσες. Δεν έχω μια φωτογραφία της αλλά νομίζω ότι έχει ο Δημήτρης, οπότε θα την ανεβάσω σύντομα!

Μέχρι τότε Aloha!!

Και του χρόνου!

Και 38 και στο ράφι

Μπήκε ο Δεκέμβριος και γίνεται χαμός!
Καταρχάς σήμερα έχω γενέθλια. Νομίζω ότι γίνομαι 38 αλλά δεν είμαι και σίγουρη και δεν θέλω να κάτσω να κάνω τους υπολογισμούς. Δεν έχω φτιάξει τούρτα αλλά σκέφτομαι να κάνω ένα trifle που τελικά δεν έφτιαξα στο πάρτυ της Δανάης.

Α! Είχαμε πάρτυ το Σάββατο! Τροπικό και χαβανέζικο. Με ανανάδες και φούστες και λέι, ενώ τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια του απέναντι αναβοσβήνουν σαν τρελά (για πείτε ρε παιδιά, γιατί τα αφήνετε στο τρελό mode και δεν τα βάζετε σκέτο ανοικτά ή τουλάχιστον να αναβοσβήνουν λιγότερο ψυχεδελικά;)

Το πάρτυ δεν θα το ξεπετάξω έτσι στα γρήγορα, θέλει το ποστ του απλά θα βάλω μια φωτογραφία έτσι για το καλό.

Επίσης, χρωστάω ποστ για τα βιβλία του Νοεμβρίου.
Δεν είμαι εγώ για οργανωμένο blog όμως οπότε θα τα γράψω σε αυτό το εορταστικό.
Διαβάσαμε το .... Μικρό σπίτι στο λιβάδι! Το πρώτο βιβλίο γιατί έχει και συνέχειες! Το δανειστήκαμε από τη βιβλιοθήκη. Τα κορίτσια ξετρελάθηκαν! Νομίζω ότι ταυτίστηκαν κιόλας, η Δανάη με τη Μαίρη τη μεγάλη και η Μιράντα με τη Λώρα τη μικρή. Το βιβλίο είναι πολύ ωραίο για την ηλικία τους νομίζω. Μόνο που είχε κάποιες πολύ μεγάλες περιγραφές με κάτι διαδικασίες-εργασίες και τις περνούσα στα γρήγορα.

Στα γρήγορα διαβάσαμε κι άλλο ένα που δανειστήκαμε από τη βιβλιοθήκη το "Χαμένοι στο τροπικό δάσος"  και ήμασταν και το mood του πάρτυ!

Τώρα διαβάζουμε τη Μαύρη Καλλονή, που είναι πολύ στενάχωρο νομίζω (για μένα τουλάχιστον που διαβάζω όλα αυτά τα άσχημα πράγματα που περνάει το αλογάκι). Στα κορίτσια αρέσει πάντως.

Δεν έχω λόγια για το εξαιρετικό εξώφυλλο από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Όλη η σειρά ΤΟΞΟ έχει καταπληκτικά εξώφυλλα.

Τα κορίτσια δεν έχουν πρόβλημα και νομίζω ότι η όλη διαδικασία με τα κεφάλαια και τις συνέχειες κάθε βράδυ τους αρέσει πολύ!

Εγώ τον προηγούμενο μήνα τελείωσα τη Ferrante και νομίζω ότι για δώρο γενεθλίων η μαμά μου μου προορίζει τη συνέχεια της τετραλογίας.
Τώρα διαβάζω το Ζούσαμε πάντα σε ένα Κάστρο, το οποίο είναι πολύ καλό τελικά!

Χρωστάω κι άλλο ποστ για το προηγούμενο ΣΚ που πήγαμε στο Καρπενήσι. Νομίζω ότι δεν έχουμε ξαναπεράσει τόσο ωραία, όλοι μαζί κι ο καθένας μόνος του. Θέλω να γράψω πολλά και για το ξενοδοχείο στο οποίο μείναμε, οπότε πραγματικά χρειάζεται τον δικό του χώρο.
Τη φωτογραφία την έβγαλα με self timer σε μια βόλτα στο Μεγάλο Χωριό. Είχα ακουμπήσει το κινητό σε ένα πεζουλάκι ενώ .....ψιχάλιζε και στηθήκαμε σε 10 δευτερόλεπτα! Βγήκε απίστευτα καλή!

Κατά τα άλλα, οι δουλειές προχωράνε ομαλά, αν και περιμένουμε κάτι μεγάλα μπαμ, θετικά και αρνητικά. Την προηγούμενη εβδομάδα δεν κάναμε Art Lab, αλλά θα κάνουμε την επόμενη, οπότε stay tuned.

Μου άρεσε αυτό το πολυσυλλεκτικό ποστ τελικά. Γιατί όλο λέω θα γράψω κάτι και δεν γράφω και μου αρέσουν τα bits και pieces να καταγράφονται για να τα διαβάζω στα γεράματά μου και να χαμογελώ!

Σκυλοπάρτυ

Κάθε παιδί που σέβεται τον εαυτό του ζητάει από τους γονείς του να του πάρουν ένα σκυλί. Όμως η μάνα αυτού του σπιτιού αντιστέκεται και πραγματικά δεν έχει αντοχές, ούτε θέλει να προσέχει ένα σκυλί, της αρκούν αυτά που βλέπουμε στο δρόμο.
Οπότε κάπου εκεί έγινε ο συμβιβασμός και πετύχαμε μπίνγκο για το πάρτυ της Μιράντας. Αυτό για τα γενέθλια της, όταν έγινε τεσσάρων πριν από έναν μήνα περίπου.


Είχα σκοπό να κάνω πολλά πράγματα, αλλά τελικά δεν έκανα σχεδόν τίποτα. Δεν ξέρω αν ήταν θέμα χρόνου ή όρεξης, αλλά είχα σκοπό να κάνω σπιτάκια από χαρτόκουτα και τελικά έκανα μόνο ένα pet shop (και καλά) για σκύλους. Μαζέψαμε και όλα τα χνουδωτά λούτρινα του σπιτιού που αποδείχτηκαν πάρα πολλά τελικά (και δεν τους φαινόταν).

Η πρόσκληση ήταν εξαιρετικά απλή και όλα τα υλικά υπήρχαν στο σπίτι. Τα αυτάκια του σκύλου έκρυβαν τις πληροφορίες για το πάρτυ.

Είχαμε φυσικά και hot dog (ζεστούς σκύλους!)

Το pet shop 

(τα pom pom τα είχα κρατήσει από άλλο πάρτυ. Η κατασκευή είναι δυο κούτες κολλημένες και κομμένες έτσι ώστε να έχουν ένα παράθυρο. Είχα πάρει δεματικά καλωδιών αλλά τελικά δεν χρειάστηκαν αφού αρκούσε λίγη κολλά σιλικόνης για να τα ενώσω). Τις κούτες τις έβαψα με το πιο φθηνό λευκό χρώμα που βρήκα)

Το σκυλοσόι.

Τα παιχνιδάκια που είχα ετοιμάσει.
να ζωγραφίσουν πάνω σε κόκαλα σκύλου
να ζωγραφίσουν τις φατσούλες σκύλων που είχα φτιάξει ως origami (ακούγεται δύσκολο αλλά είναι πανεύκολο)
να γαβγίσουν σύμφωνα με το συναίσθημα που έγραφε το χαρτάκι. Η Δανάη ήταν εξαιρετικά καλή σε αυτό!

Είχα κρεμάσει και αυτά τα μπαλόνια που έμοιαζαν με σκυλάκια.

και είχα φτιάξει και στέκες με αυτιά σκύλου από μαύρη τσόχα.

Η τούρτα

Η Δανάη της είχε πει ότι θα γίνει τεσσάρων μόλις σβήσει τα κεράκια, οπότε ιδού η στιγμή που περάσαμε στη νέα ηλικία!


Και του χρόνου Μιραντάκι!

Cooking party

Το ορκίζομαι δεν ήταν δική μου ιδέα! Δεν έπεισα εγώ το παιδί μου να κάνει πάρτυ μαγειρικής. Εκεί που κάναμε ένα brainstorming πέταξε την ιδέα και συμφώνησα. Μετά ξεκοκκαλισα το Pinterest και κράτησα σημειώσεις. Χρησιμοποίησα ό,τι είχα αλλά ό,τι αγόρασα ήταν εξαιρετικά φθηνό. Ας πούμε έφαγα τον κόσμο να βρω κουτάλα με 1 ευρώ. Δεν δεχόμουν να αγοράσω πιο ακριβή. Και βρήκα. Δεν ήταν μόνο οικονομικό το θέμα αλλά ήθελα πραγματικά να κάνω ό,τι είχα φανταστεί με το μικρότερο δυνατό κόστος και με υλικά που είχα ήδη στο σπίτι.

Το concept φέτος ήταν να καλέσουμε μόνο κάποιες φίλες της, τις πιο καλές. Δηλαδή μόνο κορίτσια και δυο ξαδέλφες αγαπημένες. Έτσι το σύνολο ήταν 8 κορίτσια. Μάλλον για αυτό μπερδεύτηκα και έβαλα 8 κεράκια στην τούρτα. Αλλά κάποια στιγμή πραγματικά ζαλίστηκα γιατί εκτός από οικοδέσποινα (που δεν πρέπει να ήμουν και πολύ καλή), ήμουν κυρίως ανιματέρ! Βοηθός. Απίκο.
Είχα οργανώσει 7 δραστηριότητες. Και, χωρίς να περιαυτολογώ ήταν όλες σούπερ επιτυχημένες.
Τα κορίτσια δεν σήκωσαν κυριολεκτικά κεφάλι από τις 6 έως τις 9:30 γύρω από το τραπέζι της τραπεζαρίας. Γελούσαν, κατασκεύαζαν, έπαιζαν, δημιουργούσαν.


Να τα πάρουμε από την αρχή;
Αχ δεν ξέρω, αν είναι πρωί, πάρε πολύ καφέ, αν είναι βράδυ, βάλε το κρασάκι σου και κάνε scroll down.


Καταρχάς το cooking party είχε πρόσκληση μια ποδιά.

Και μετά είχα και μια κανονική ποδιά για κάθε καλεσμένη μαζί με ένα μαγειρικό σκούφο.
Τους χάρτινους σκούφους τους παρήγγειλα από το easyu.gr , ενώ τις ποδιές τις έφτιαξα μόνη μου χρησιμοποιώντας την πιο φθηνή πετσέτα κουζίνας από το ΙΚΕΑ (νομίζω έκανε 0.60) και λίγη πουά κορδέλα.

Ιδού οι μαγείρισσες.

Το τραπέζι της τραπεζαρίας ήταν το φοκαλ πόιντ του πάρτυ. Θα ήμασταν λίγα άτομα και βόλευε πάρα πολύ. Για αρχή έβαλα μόνο τα απαραίτητα. Τις ποδιές πάνω στις καρέκλες και τους σκούφους στο τραπέζι. Τα ψεύτικα γλυκάκια για ντεκόρ, μερικά τα είχα φτιάξει παλαιότερα εγώ και τα άλλα είναι από το ΙΚΕΑ. Έβαλα επίσης και κάτι ωραία σοκολατένια κουταλάκια που έφτιαξα σε μια εκπληκτική φόρμα που βρήκα στο jumbo.

Όταν ήρθαν όλα τα κορίτσια ξεκινήσαμε λίγο χαλαρά. Να ζωγραφίσουμε το αγαπημένο μας φαγητό. Είχα ήδη κόψει μεγάλα κομμάτια από χαρτί και είχα κάνει το περίγραμμα ενός πιάτου. Τα υπόλοιπα ήταν στο χέρι τους, φτιάξανε κεφτεδάκια, burger (η Μιράντα φυσικά), καρμπονάρα, κλπ κλπ. Έγραψαν το όνομά τους και κολλήσαμε τις ζωγραφιές στον τοίχο.

Αμέσως μετά φτιάξαμε κολιέ και βραχιόλια από μακαρόνια. Είχαμε βάψει πριν από λίγες ημέρες μισή συσκευασία πένες με διάφορα χρώματα ζαχαροπλαστικής και ήταν σούπερ. Είχα κόψει και τα κορδελάκια και είχα κάνει έναν κόμπο στην άκρη για να μη φεύγει το πρώτο μακαρόνι.

Το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε ήταν άκρως διασκεδαστικό και πολύ πολύ ....απλό! Αυτά τα μικρούτσικα marshmallows τα είχα πάρει από το Tiger σε ανύποπτο χρόνο και μου ήρθε φαεινή ιδέα. Τα έβαλα σε ένα μεγάλο μπολ και ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να τα μεταφέρεις σε ένα άλλο πιο μικρό με μια κουτάλα της σούπας. Και όλα αυτά με κλειστά τα μάτια. Όσα όμως έπεφταν κατά λάθος από έξω, όλοι οι υπόλοιποι θα τα έτρωγαν. Αυτό το παιχνίδι το παίξαμε πάρα πολλές φορές. Ήταν πολύ αστείο όταν τα καραμελάκια έπεφταν έξω και όλες τους τρέχανε να τα φάνε. Φαντάζομαι το ίδιο παιχνίδι μπορεί να γίνει με ποπ κορν αλλά νομίζω ότι αυτά τα marshmallows ήταν ιδανικά.

Μετά τους εξήγησα ότι επειδή δεν είχα πολύ χρόνο στην προετοιμασία, ήθελα τη βοήθειά τους.
Και εμφάνισα 8 ατομικές τουρτίτσες για να τις στολίσουν. Οκ φαίνεται τεράστιο project αλλά believe me δεν ήταν. Είχα πάρει έτοιμο παντεσπάνι και είχα κόψει κύκλους με ένα ποτήρι παιδικό. Κάθε τουρτίτσα είχε τρεις στρώσεις και ανάμεσα μια κρέμα σαντιγί με μπανάνα. Από πάνω σκέτη άσπρη σαντιγί. Και η κανονική μεγάλη τούρτα ήταν ακριβώς η ίδια. Οπότε στην ουσία μια συναρμολόγηση έκανα.
Για στολισμό είχα διάφορα sprinkles από πέρυσι (από το frozen) που δεν είχαν λήξει (!) και κάτι σημαιάκια παμπάλαια που είχα φτιάξει για το etsy. Φυσικά τους έδωσα και τα marshmallows που περίσσεψαν από το προηγούμενο παιχνίδι και άρχισε ο στολισμός. Η Μιράντα δεν ήθελε να στολίσει και απλά άρχισε να τρώει. Γενικά η διάθεσή της δεν ήταν και καταπληκτική, πράγμα που δυσκόλευε λίγο το juggling το δικό μου.

Κάπου εδώ αν θυμάμαι καλά κάναμε ένα διάλειμμα για να σβήσουμε τα κεράκια.
Το κορίτσι μου έγινε 6 χρονών!!!!!!!!!

Κάναμε κι άλλο διάλειμμα για να φάμε κάτι και να πάρουμε δυνάμεις και συνεχίσαμε με το επόμενο παιχνίδι. Πίτσες!!!
Είχα αρκετά μικρά κομματάκια από τσόχα που είχα προνοήσει και δεν είχα πετάξει. Έτσι έκοψα τυρί, πεπερόνι, πιπεριά, ζαμπόν, μανιτάρια, ντομάτα. Τα βασικά υλικά για μια πίτσα. Για το ζυμάρι, εντάξει υπερέβαλα λίγο! Έραψα 8 πίτσες με άσπρη τσόχα με μια τσαχπινιά στην άκρη που έμοιαζε σαν την πραγματική άκρη της πίτσας που έχει ξεροψηθεί.
Η καθεμία έφτιαχνε την πίτσα της ξανά και ξανά και της έφερνε στον φούρνο να της ψήσει. Φούρνος ήταν ένα κουτί παπουτσιών όπου είχα κάνει ένα άνοιγμα, Δεν ασχολήθηκα πολύ με το φούρνο αλλά μια χαρά ήταν τελικά.
Τα κορίτσια είχαν πολύ όρεξη να συνθέσουν πίτσες, όμως η παιδική φαντασία πήγε το παιχνίδι αλλού! Πραγματικά συγκινήθηκα με τις δημιουργίες τους! Εννοείται πως πήραν το ζυμάρι και όσα υλικά ήθελαν στο σπίτι για δωράκι.

Και μετά είχαμε παιχνίδι γευσιγνωσίας με ...κλειστά μάτια!!
Είχα ετοιμάσει κάποιες πολύ κοινές γεύσεις σε χαρτάκια από cupcakes στη φόρμα για τα κεκάκια. Μετά κάλυψα όλη τη φόρμα με αλουμινόχαρτο για να μη βλέπει κανείς τις γεύσεις και μοίρασα στον καθένα από ένα πηρουνάκι. Εγώ τρυπούσα λίγο το αλουμινόχαρτο και τους έδινα να δοκιμάσουν. Σε αυτό το παιχνίδι έγινε χαμός! Σηκώθηκαν ακόμη και όλοι οι μεγάλοι να το παρακολουθήσουν! Ηταν πολύ ωραίο και το κάναμε ξανά και ξανά, κι ας είχαν αποκαλυφθεί όλες οι γεύσεις.
Είχα βάλει σοκολατάκι, τυρί φέτα, κέτσαπ, δημητριακά, ζαμπόν, μαρμελάδα φράουλα, μαρσμέλλοους, φρυγανιά, σαντιγύ, μουστάρδα, βούτυρο και γιαούρτι.

Και το τελευταίο ήταν μια κατασκευή. Οι κουτάλες που λέγαμε! Επιστράτευσα ό,τι είχα και δεν είχα από μικρά κομματάκια ύφασμα, κορδέλες, τούλια, πομ πομ, μαλλί πλεξίματος σε διάφορα χρώματα κλπ κλπ μαζί με κόλες, ματάκια και μαρκαδόρους και δημιουργήθηκαν υπέροχες κοπελίτσες. Λυπάμαι που δεν τις φωτογράφισα όλες. Μερικές ήταν πραγματικά υπέροχες. Φυσικά η καθεμία ακολούθησε τη δημιουργό της στο σπίτι.

Κάπου εδώ τελείωσαν οι δραστηριότητες και τα κορίτσια σηκώθηκαν να χορέψουν. Είχε πάει ήδη 9!!
Σε λίγο όταν έφευγαν ήταν πραγματικά ενθουσιασμένες και η Δανάη είχε ένα χαμόγελο ως τα αυτιά!

Νομίζω ότι ήταν το καλύτερο πάρτυ που έχω διοργανώσει, σε αυτό το crafty επίπεδο, εξαιρετικά low budget, αν σκεφτείς ότι η τούρτα και τα υπόλοιπα ήταν δική μου κατασκευή.

Και του χρόνου κοριτσάκι με άλλες ιδέες!


Να σε χαιρόμαστε και να κρατήσεις για πάντα τις φιλίες αυτές στη ζωή σου!
Τις λαμπερές και χαμογελαστές φίλες σου! Αυτές οι αναμνήσεις αξίζει να μείνουν!
Και αυτό το ποστ το αφιερώνω σε εσάς κορίτσια, όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές σε 20 χρόνια!
Και για να ξέρετε, αυτή τη τρελή μάνα που θα δείτε σε κάποιες φωτογραφίες με τη μπλούζα με τα τρελά πουλιά, εγώ είμαι!