22 Ιουλ 2010

Εθνικοί ΛΑικοί Μαλάκες

Τελικά η ηλιθιότητα σε αυτό το τόπο παραμένει. Ηλίθιους είχαμε και το 63, ηλίθιους είχαμε και το 74, ηλίθιους έχουμε και σήμερα. Ηλίθιους που το παίζουν πατριώτες, καθοδηγούμενοι απο φασίστες που κρύβονται πίσω απο νέους με διαλυμένα τα μυαλά απο τη προπαγάνδα. Αυτά τα φασιστοειδή λοιπόν ξαμολούν στους δρόμους τους ηλίθιους που διασχίζουν τους δρόμους εκτελώντας στρατιωτικά παραγγέλματα εφοδιασμένοι με ρόπαλα και λοστούς που μόλις δούν άνθρωπο με διαφορετικό χρώμα δέρματος ή κάποιο που δεν εντάσσεται στη δική τους παρανοϊκή ιδεολογία τον ξυλοκοπούν. Τελευταίο θύμα ένας Νιγηριανός, που για να ξεφύγει απο την οργή αυτών των ηλιθίων κτυπήθηκε απο αυτοκίνητο και διακομίστηκε στο Νοσοκομείο.
Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Ο φασισμός δεν είναι κάτι που πρέπει να το παίρνουμε ελαφρά τη καρδία. Δεν είναι μοναχά μία ιδεολογία. Είναι κοινωνικό φαινόμενο που αντλεί τη δύναμη του απο τη λαϊκή βάση. Ο φασισμός είναι ένα μικροαστικό κίνημα. Ο κάθε ένας μικροαστός κουβαλά μέσα του ένα φασίστα. Μπορεί να μην το εκδηλώνει αλλά όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν ποιός είδε τους μικροαστούς και δεν τους φοβήθηκε. Οι φασίστες που βρίσκονται πίσω απο τους ηλίθιους μικροαστούς φασίστες με τα άδεια μυαλά ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Και πρέπει να τους παίρνουμε στα σοβαρά και για να μην φάμε στο τέλος το κεφάλι μας.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι περισσότεροι που άκουσαν την είδηση για το ξυλοδαρμό του Νιγηριανού μετανάστη μπορεί να μην το έδειξαν αλλά σε μιά τετ α τετ κουβέντα με τον εαυτό τους το είδαν θετικά. Γιατί λέξεις όπως μετανάστης, "λαθρομετανάστης", μαύρος, αράπης έχουν περάσει στο υποσυνείδητό τους σαν συνώνυμο της δικής τους ανασφάλειας, και πνευματικής ανεπάρκειας που στο καταπιεσμένο μικροαστό λειτουργούν συντηρητικά με αποτέλεσμα να ρέπουν προς το φασισμό που με τα συνθήματά του ενάντια στους μετανάστες και ξένους που θέλουν να πάρουν τις δουλειές και το φαγητό μας τους συγκροτεί σε μια ξεχωριστή τάξη που όταν νοιώσουν απειλή κτυπούν αλαφιασμένοι πρός όλες τις πλευρές.
Τέλος λοιπόν. Ήγγικεν η ώρα όλοι αυτοί οι ηλίθιοι να γνωρίσουν την νέμεση τους.
Θα επιστρέψω...

16 Ιουλ 2010

Ένα σαλιγκάρι

Μα νομίζεται επειδή περάσαμε απο άναρθρες κραυγές στο λόγο και έπειτα στη γραφή, ή επειδή φτιάξαμε πόλεις, αυτοκίνητα, τρένα, πλοία, αεροπλάνα ή στείλαμε ανθρώπους στο φεγγάρι είμαστε καλύτεροι απο ένα σαλιγκάρι που σέρνει στη πλάτη του το σπίτι του; Για κοιτάξτε γύρω σας. Η καλύτερα εσάς. Στα μάτια. Εγώ το έκανα. Δεν βρήκα διαφορά...