welkom nieuwe volgers, bij sommigen van jullie kan in niet reageren dus (((zwaai))) ik vanaf hier
Zo staat op dit moment de visserstrui weer in de belangstelling. Op deze site http://zeeuwsevisserstruien.blogspot.nl/ laten de dames zien wat zij voor info hebben gevonden en gaan een boek uit geven. Het mooie boek uit begin jaren 80 ligt hier weer voor mij, wat was ik blij dat een paar jaar geleden Nico deze voor mij vond op één van zijn zoektochten.
Ik keek dan ook op toen 1 van onze brei meisjes mij vroeg om een schipperstrui te breien voor haar man. Dat lukt mij helaas niet maar één van de andere dames wilde dat graag doen. Ik beloofde mijn boek mee te nemen en ging ondertussen op zoek naar meer patronen, want ook de ierse kabel vind zij mooi. Op mijn zoektocht kwam ik deze site tegen met een foto van deze handschoentjes met keltische motieven. Ja daar MM een handschoenen freak is gelijk gaan kijken natuurlijk. Nu herken ik de site van een eerdere keer en zie weer zoveel interessante handwerken beschreven. Ik zie zelfs Jan Houtman staan, grappig.
foto geleend van de site. Zelf komen deze twee geschiedenissen bij elkaar in mijn eigen verhaal. Toen mijn oudste zoon werd geboren in 1978 moest ik onverwacht ruim 2 weken in het ziekenhuis blijven. Het was nog in de tijd dat de baby niet bij de moeders op zaal mocht liggen en dat je hem alleen maar een paar keer per dag mocht voeden, s'nachts zag je ze helemaal niet. Ik vond het verschrikkelijk en hij ook, 2 weken lang heeft hij liggen huilen en ik stiekem ook !;-)
Ja en wat doe je dan als handwerkster, je verveelt je. Ik had thuis een Ariadne liggen waarin een klein schipperstruitje stond, nu was hij met zijn bijna 9 pond al net een kind van 3 maanden. Nico die ons elke dag trouw op de fiets kwam bezoeken kreeg de opdracht om thuis de nodige materialen te zoeken, patroon, marine blauwe katoen en bijpassende naalden. Het was hem gelukt en ik kon voor de nodige afleiding heerlijk gaan breien. Ik kreeg leuke reacties van de verpleging en artsen op het fanatieke getik van mijn pennen ;-)). Het truitje is niet af gekomen en eenmaal thuis is het nooit meer gelukt met 2 peuters om het op tijd af te krijgen want hij groeide ondertussen als kool. Het moet hier nog steeds ergens op zolder liggen.
Toen ik in 1998 ben begonnen met borduren heb ik voor de kinderen een persoonlijke merklap gemaakt. Voor hem werd dat er één met keltische motieven, dat vond ik bij hem passen. In koel blauw grijze kleuren van het typische gesteente dat je ziet in Ierland. De motieven blijven boeien en zijn altijd weer ergens voor te gebruiken.
foto mét verhaal oude blog.Zal aan DD vragen een nieuwe foto te maken van de merklap.
((( MOOIE PAAS )))
om mijn hobby(s) te bekostigen verkoop ik af en toe wat handwerk...http://www.saaronline.nl/
BLOGLIJST (<= klik) -
er worden nog steeds namen aan de lijst toegevoegd.
Ben ik vergeten je naam toe te voegen of wil je ook op de lijst staan, geef het dan hier nog even door
