Όσες φορές κι αν γεννηθείς, Χριστέ, στη γη μας
ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ…
Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Eπιτίμου Δικηγόρου Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών Ν. Δ. Ελλάδος
Ένα μήνυμα που μένει ανεκπλήρωτο.
Μια Θεία επαγγελία που δόθηκε με τη γέννηση του Θεανθρώπου.
Κι όμως εμείς μένουμε πάντα με αυτή την προσδοκία.
Μια προσδοκία πανανθρώπινη μα απ’ τους ίδιους εμάς δοκιμασμένη.
Χρόνια και χρόνια παλεύει πάνω στη φλούδα της γης ο Άρης και μεταφέρει από την μια άκρια του κόσμου στην άλλη τη λαμπαδιασμένη ρομφαία του.
Ο κόσμος ολάκερος τρέμει μπροστά στα μέσα καταστροφής, τα τέλεια κι αλάθευτα που η συσσωρευμένη γνώση και η εφευρετικότητά του κατασκεύασε για τον όλεθρο.
Είναι πραγματικά κρίμα ένας τόσο όμορφος κόσμος, μια εξαίσια δημιουργία ν’ αυτοκαταστραφεί
Δεν θα χρειαστεί Θείο χέρι να ρίξει τη φωτιά στα νέα Σόδομα και Γόμορρα.
Ο ίδιος ο άνθρωπος Προμηθέας, δεσμώτης των παθών του και της ληστρικής του συμπεριφοράς με την διακαή επιθυμία να γίνει κοσμοκράτορας, θα είναι ο εκτελεστής της καταστροφής.
Ριζωμένος στον πλανήτη μας ο άνθρωπος χρόνια τώρα καρτεράει την εκπλήρωση του Θείου διαγγέλματος…. «και επί γης Ειρήνη…» 2022 χρόνια καρτεράει .
Γενεές γενεών, έζησαν και πέρασαν τη ζωή τους με την ελπίδα και την προσδοκία της Ειρήνης.
Γενεές γενεών, συνεχίζουν να ελπίζουν ,πως κάποια στιγμή ,κάποιο Θεόσταλτο χέρι θα σταματήσει τον πόλεμο, θα σταματήσει την πλεονεξία και το μίσος που φέρνει η απληστία συσσώρευσης αγαθών για την «ες αεί» επάρκεια.
Η μανία του κέρδους, και η αλόγιστη τάση για κηδεμονία και παγκόσμια κυριαρχία έχουν μεταθέσει τις ελπίδες του κόσμου, και την προσδοκία της Ειρήνης.
Η υπερδύναμη αλλά και οι συνοδοιπόροι της θαμπωμένοι από το συναίσθημα υπεροχής που τους δίνει η υπεροπλία κάθε μέρα συναγωνίζονται στο ποιος θα κατασκευάσει τα πλέον σύγχρονα και αποτελεσματικά όπλα καταστροφής.
Δοκιμές πυρηνικών οπλικών συστημάτων γίνονται κάθε μέρα με ολέθριες συνέπειες για το περιβάλλον, και για τους ανθρώπους και σημαδεύουν τη μοίρα του πλανήτη .
Με την ευκαιρία του γιορτασμού της Γέννησης του Θεανθρώπου σε μια κρίση αυτογνωσίας και αυτοσυγκέντρωσης αναζητάμε τους υπευθύνους, της παγκόσμιας κρίσης .
Αναζητάμε τους ενόχους…
Αποζητάμε την Ειρήνη…
Μια ειρήνη που θα επιτρέπει σ’ όλους τους λαούς της γης , να γεύονται τα αγαθά του πολιτισμού μας, αφού άλλωστε επαρκούν για όλους.
Σε Παράδεισο της Βίβλου, μπορεί να ξαναγίνει ο πλανήτης μας μόνο αν η Ειρήνη γίνει βίωμα των λαών , βίωμα κάθε ανθρώπου.
Διαφορετικά πολύ σύντομα και με μεγάλη βεβαιότητα αυτός ο πλανήτης , θα μετατραπεί σε μια κόλαση εφιαλτική.
Οι Ελπίδες και τα βλέμματα των ανθρώπων στρέφονται στη Βηθλεέμ και διατυπώνουν το μεγάλο αίτημα των καιρών μας:
Κύριε δώσε φώτιση στους ισχυρούς της γης.
Κύριε κάνε κάτι να παύσει ο αλληλοσπαραγμός.
Κύριε κάνε κάτι να πάψει ο Κάιν να επιστρατεύει εθελοντές και μισθοφόρους .
Κύριε κάνε κάτι να γίνει επί τέλους πραγματικότητα εκείνο το χαρμόσυνο μήνυμα των αγγέλων: «και επί γης Ειρήνη…»
 |
|
ΑΓΝΑΝΤΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Ελαιογραφία της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη
|
ΑΓΡΙΜΙ
Οι στίχοι γράφτηκαν την Τετάρτη, 23 Ιανουαρίου 2013, κι ανήκουν στην ποιητική συλλογή: «ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ».