ΚΑΛΑΝΤΑ ΦΩΤΩΝ ΣΤΟ ΛΙΣΒΟΡΙ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ  ΦΩΤΩΝ

 

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας Χριστού

τη θεία βάφτιση να πω στ' αρχοντικό σας.

 

 

ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

 

Σ’ τούτα τα σπίτια που  ’ρταμι τα ψηλουκαμουμένα

αγγέλοι τα ζουγράφισαν μη διαμαντένια πένα

Σ’ τούτα τα σπίτια που  ’ρταμι, πέτρα να μη ραΐσει

Κι ου νοικουκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ

Είπαμε τα σπιτάκια μας, ας πούμε τον αφέντη…

Αφέντη μου πεντάφεντε πέντε φορές αφέντη,

πέντε φορές αφέντεψες και πάλι αφέντης είσαι.

πέντε κρατούν το ράσσο σου,πέντε το γιαλελέ σου,

και πέντε σε περικαλούν καβάλα στ’ άλογο σου.

Αφέντημ’ είσαι άξιος, είσαι και τιμημένος

κι απ’ όλους μες τη γειτονιά  εσύ  ’σαι ξακουσμένος.

Σένα σι πρέπ’ αφέντη μου καρέκλα καρυδένια

για να ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια.

Και πάλιο ξαναπρέπει σου, χίλια γρόσια ζουνάρι,

Δέκα χιλιάδες φορεσιά, γιατί  ’σαι παλικάρι.

Και πάλι ξαναπρέπει σου στ' αλόγου καβαλάρης

να κυνηγάς τις έμορφες κι όλες τις μαυρομάτες.

Και πάλι ξαναπρέπει σου στα πεύκα να κοιμάσαι

βελούδι να σκεπάζεσαι να μην κρυολογάσε.

………………………………

Σένα σε πρέπει αφέντη μου λουτρό μες την αυλή σου,

πάπια να φέρνει το νερό να πλύνεις το κορμί σου.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΑ

 

Είπαμι τουν αφέντη μας, ας πούμι την κυρία…

 

Σήκω κυράμ’ να στουλιστείς να πας ταχιά στα φώτα

που θα βαφτίσουν του Χριστό τσ’  είνι μεγάλη δόξα.

Σαν στολιστείς και λικνιστείς και βάλεις τα καλά σου

άσπρα λουλούδια πέφτουνι απ' την περπατησιά σου.

Σαν στολιστείς και λικνιστείς και πας στην Εκκλησία σου,

οι στράτες ρόδα γέμισαν από την ομορφιά σου.

Εσένα πρέπει αφέντισσα, βασιλικό αργαστήρι,

που να ’χει χτένι μάλαμα, να φαίνεις το μετάξι,

 

 

…………………………

Μαλαματένιους μαστραμπάς μι τ’ ασημένιου χέρι

που του κρυώνει του νιρό χειμώνα καλουκαίρι.

 

 

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

 

Είπαμε τον αφέντη μας ας πούμε τα παιδιά σας.

 

Για τους γιους

 

Έχεις και γιο στα γράμματα βάλτον μες το ψαλτήρι

να τον  αξιώσει ο Θεός να βάλει πετραχήλι.

Είπαμε και το γιόκα σας ας πούμε και τον άλλον…

 Παλικαράκι έμορφο και μαυρομουστακάτο

το μπόϊ σου δεν βρίσκεται στον ουρανό από κάτω.

Έχεις και γιο μικρότερο, βάλ’ τον να μας κεράσει,

Βασίλισσα για να τον δει ταίρι για να το κάνει.

Αφέντη μου να χαίρεσαι τον γιο σου, το παιδί σου

γιατί ο Θεός του έδωσε τη γνώμη τη δική σου.

 

Για το γιο στο στρατό

 

Έχεις και γιο στο στράτευμα διοικητής να γίνει

το στράτευμα να διοικεί εκεί να επιμείνει.

 

 

Για τις κόρες

 

Είπαμε και το γιόκα σας ας πούμε και την κόρη…

 

Έχεις μια κόρη έμορφη γραμματικός τη θέλει και αν είναι και γραμματικός πολλά προικιά γυρεύει.

Γυρεύει αμπέλια ατρύγητα χωράφια με τα στάρια γυρεύει και τη Βενετία μ’ όλα της τα παλάτια.

Για τη δεύτερη κόρη

Είπαμε και την κόρη σας ας πούμε και την άλλη…

Άσπρη λαμπάδα τυλιχτή μες το μαργαριτάρι χαράς το νιο που σ' αγαπά και αυτόν που θα σε πάρει.

Όπως μορφαίνει ο μαστραμπάς σε ασημένια γλάστρα,

λάμπει και το κορμάκι σου σαν ουρανός με τα άστρα.

 

Για η μικρότερη κόρη

Εχεις μια άλλη πιο μικρή βάλτην να μας κεράσει…

 

Βάλε πανέρια κάστανα πανέρια λευκοκάρια

βάλε και ένα γλυκό πιοτό να πιουν τα παλικάρια.

Να πιουν να ξεγανιάσουνε να πουν και άλλα τραγούδια.

 

 

 

 

 

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

 

Για τον τσομπάνη

 

Σαν πίττα σπίτι το κερί σαν ποταμός το γάλα

σαν μυρμηγκιά τα πρόβατα να βγαίνουν απ' τη μάντρα.

 

Εμείς καλά τα είπαμι   κι ου Θιος καλά ας τα κάνει

Κι η Παναγιά κι ο Χριστός  πάντα να ευλογάει

 

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΙΜ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ 2024

 

Αναγνώστου Απόστολος 1922 - 2024.

 

Αναγνώστου Απόστολος 1922 - 2024.

Ένας αξιόλογος συνάνθρωπός μας, ένας δραστήριος συμπολίτης μας, έφυγε από τη ζωή την Μεγάλη Τετάρτη Πρωτομαγιά του 2024 και κηδεύτηκε με την αύριο Μεγάλη Πέμπτη 2 Μαΐου.

Αναγνώστου Απόστολος 1922 - 2024. Μια ζωή ενός αιώνος και πλέον, μια ζωή μέσα στα δύσκολα και τα εύκολα,  μέσα στις χαρές, και τις λύπες, μέσα στις ανατροπές ενός ολόκληρου αιώνος. Γνώρισε τις λύπες του αιώνος αυτού, γνώρισε πολέμους, γνώρισε δυστυχίες, γνώρισε ανατροπές, γνώρισε την προσφυγιά της μικρασιατικής καταστροφής, γνώρισε τις μεγάλες δυστυχίες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου 1940, 41, 42, 43, 44 γνώρισε Γερμανό κατοχή, γνώρισε πείνα, γνώρισε δυστυχία.

Μαθητικά και φοιτητικά χρόνια μέσα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Μαθητής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να πηγαίνει από το Λισβόρι όπου γεννήθηκε και κατοικούσε, στον Πολιχνίτο με τα πόδια.  αργότερα στο Πλωμάρι κοντά στο θείο του τον παπα - Στρατή τον Αναγνώστου,   πατέρα του κυρού  Μητροπολίτου Ιερισσού Νικοδήμου Αναγνώστου, από τον οποίο γαλουχήθηκε μέσα στα νάματα της εκκλησίας, αλλά και  μυήθηκε στα νάματα της βυζαντινής μουσικής.

Κατόρθωσε να πάρει το πτυχίο του για να διοριστεί αργότερα καθηγητής φυσικός. Όμως αν και σπούδασε τη φυσική, τη θετική επιστήμη, δεν υστέρησε καθόλου και στη θεωρητική. ‘Άριστος χειριστής του λόγου. άριστος γνώστης της νεοελληνικής γλώσσης,  άριστος γνώστης της ιστορίας μας την οποία γλαφυρότατα μετέδιδε όχι μόνο στις τάξεις όπου δίδασκε, αλλά και με όποιον συναναστρεφόταν

Βέβαια υπήρξαν και τα ευτυχή γεγονότα της περιόδου αυτής στη ζωή του. Ο γάμος του με την πρώτη σύζυγό του τη Χαρίκλέια την οποία δυστυχώς έχασε γρήγορα, αλλά και η απόκτηση των 3 κοριτσιών του, τα οποία μεγάλωσαν  δίδοντας τους  τα καλύτερα εφόδια για τη ζωή τους.

Είναι όμως και η σχέση του με την εκκλησία και το ιερό ψαλτήριο. Άριστος γνώστης της βυζαντινής μουσικής.  άριστος ιεροψάλτης, εμμονμικός με το τυπικό της εκκλησίας,  υπηρέτησε το ιερό ψαλτήριο διαφόρων ναών,  δημιουργώντας χορωδίες διδάσκοντας τη βυζαντινή μουσική και υπηρετώντας με όλο του το είναι το ιερό ψαλτήριο.

Στο ναό μας υπηρέτησε το ψαλτήρι επί σειράν ετών με ζήλο και μεράκι, Έψαλλε από το 1995, μέχρι και την ηλικία των 95 ετών, δημιούργησε χορωδίες και κατόρθωσε να αφήσει συνεχιστή στο έργο του την πρεσβυτέρα κυρία Μαρία Αλεντά. Ακόμα και όταν έχασε το φως του παρέμεινε στο ψαλτήρι ψάλλοντας από στήθους.

Στις ενοριακές εξορμήσεις  μας πρώτος και καλύτερος. Άριστος συνεργάτης και βοηθός μου με τις γνώσεις του,  το σπινθηροβόλο πνεύμα του, με τα αστεία και ανέκδοτα του,  όλος ο κόσμος τον αποζητούσε να είναι μαζί μας.

Στην εφημερίδα της ενορίας μας «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΝΠΟΡΙΑΣ»  υπάρχουν  δημοσιευμένα αρκετά κείμενα που φέρουν την υπογραφή του και αφορούν την ιστορία του τόπου μας,  την ιστορία του χωριού μας, τα ήθη και τα έθιμα και πολλά άλλα λαογραφικά στοιχεία. 

Το 2020 έγινε η βράβευσή του   ως του γηραιότερου φυσικού εκπαιδευτικού 98 ετών.  (έγιναν και βραβεύσεις μαθητών ,τριών στην ημερίδα που διοργάνωσαν οι φυσικοί της Λέσβου με θέμα Αστροφυσική Συγχαρητήρια δόθηκαν σε όλους τους συντελεστές και ειδικά στο κ. Απόστολο για το μεστό του λόγο παρά την ηλικία το ! Κύριε Απόστολε να περάσεις τα εκατό και εμείς να απολαμβάνουμε τη διαύγεια του μυαλού σου!

Θέλω ακόμα να σημειώσω και για την ιδιαίτερη αγάπη που έδειχνε σε μένα προσωπικά.  Δείγμα αυτής της αγάπης του ήτανε και η επί ενός μηνός παραμονή του στην Αθήνα δίπλα σε μένα όταν το 1996 αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα υγείας.

Ταλαιπωρήθηκε βέβαια στο τέλος της ζωής του λόγω γηρατειών, όμως η δεύτερη σύζυγός του η κυρία Άννα στάθηκε ακοίμητος φρουρός και αρωγός δίπλα του.

Απόστολε, αξέχαστε μας Απόστολε, γαίαν έχεις ελαφράν.

Να είναι στρωμένος με εύοσμα άνθη ο δρόμος που βαδίζεις τώρα.

Καλό Παράδεισο,  καλή Ανάσταση.

 Δεν σε ξεχνάμε.

 

π..  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΑΛΕΝΤΑΣ

 

 

ΠΕΝΘΗ .ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΤΣΕΣΜΕΛΗΣ

 

ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΤΣΕΣΜΕΛΗΣ

«Μακάριοι οἱ νεκροί οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι...ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τά γάρ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτῶν» (Ἀποκ. ιδ' 13)

………………………………………

Έφυγε τη Δευτέρα 1η Μαΐου από τη ζωή στα 96 του χρόνια και ετάφη σήμερα Πέμπτη τέσσερις του μηνός Μαΐου στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου ο Ευστράτιος Τσεσμελής.

Ήτανε ένα από τα εννιά παιδιά του Δούκα και της Γιαννούλας Τσεσμελή.

Μικρασιάτης στη καταγωγή ο Δούκας Τσεσμελής ήρθε στη Μυτιλήνη από την περιοχή της Σμύρνης, παντρεύτηκε τη Γιαννούλα και απέκτησαν μαζί 9 παιδιά, έξι κορίτσια και τρία αγόρια.

Την Κατίνα, τη Σταυρούλα, τη Στρατηγούλα, την Όλγα, την Αντωνία, τη Χαραλαμπία, το Παναγιώτη, τον Ευστράτιο και το Δημητρό ο οποίος έφυγε πολύ νωρίς στα 12 του χρόνια από ατύχημα.

Πολυβασανισμένος ο Στράτος. Παντρεμένος στην Αθήνα με τη Μαρία, όπου και έμειναν στη Νέα Φιλαδέλφεια, δουλεύοντας σκληρά σε εργοστάσιο υφασμάτων, απέκτησαν μαζί δύο παιδιά το Δούκα και την Άννα, όμως τους έχασε πρόωρα όλους και έμεινε μόνος. Ο Δούκας έφυγε πρώτος, 20 χρονών, νωρίς από αυτοκινητιστικό ατύχημα, η σύζυγός του η Μαρία ασθένησε και έτσι τον άφησε και αυτή και έφυγε και τέλος η κόρη του η Αννα νωρίς και αυτή, 45 χρονών, από την επάρατη νόσο.

Μετά το θάνατο της κόρης του Άννας, γεροντάκι πλέον, και με σοβαρό πρόβλημα καρδιάς, ανέλαβε να τον βοηθάει και να τον φροντίζει, η ανιψιά του η Στρατούλα κόρη της αδερφής του Κατίνας και του Χρήστου Μπακλα.

Τα τελευταία του χρονιά τα πέρασε στο υπέροχο γηροκομείο της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας " Ο Καλός Σαμαρείτης "

Εκεί πέρα τα λεφτά που δίνει ο καθένας για την περίθαλψη του, πιάνουν τόπο, γιατί είναι αμέριστη η φροντίδα και η συμπαράσταση σε όλους που βρίσκονται εκεί και αξίζουν στο προσωπικό και στη διεύθυνση του γηροκομείου πολλά συγχαρητήρια.

Τη τελευταία του πνοή την άφησε τη Πρωτομαγιά στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός και ετάφη σήμερα Πέμπτη τέσσερις του μηνός Μαΐου στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου στον οικογενειακό τους τάφο..

Στο χωριό του δεν μπόρεσε να ξανάρθει, παρά μόνο στη βάπτιση του γιου του Δούκα. Κάθε φορά όμως που μας έβλεπε εκεί πέρα στην Αθήνα ρωτούσε για το χωριό του και για τον καθένα, που τους θυμότανε όλους μία χαρά.

Χριστός Ανέστη θείε Στράτο και καλό Παράδεισο.

Όσα δεν μπόρεσες να απολαύσεις εδώ στη Γη να τα βρεις εκεί πέρα πού βρίσκεσαι τώρα απλόχερα

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ 29 8 2022 / ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟ...

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ Ι ΤΙΜ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ 28 8 2022

ΛΙΣΒΟΡΙ 1548